Top 10 hernieuwbare energiebronnen

Er zijn veel bronnen van energie die hernieuwbaar zijn en als milieuvriendelijk worden beschouwd en natuurlijke processen benutten. Deze energiebronnen bieden een alternatieve 'schonere' energiebron, waardoor de effecten van bepaalde vormen van vervuiling worden tenietgedaan. Al deze technieken voor stroomopwekking kunnen worden omschreven als hernieuwbaar, omdat ze geen enkele bron uitputten om de energie te creëren. Hoewel er veel grootschalige projecten en productie van hernieuwbare energie zijn, zijn hernieuwbare technologieën ook geschikt voor kleine off-grid-toepassingen, soms in landelijke en afgelegen gebieden, waar energie vaak cruciaal is in de menselijke ontwikkeling.

10

Getijdenenergie

Getijdenenergie kan op twee manieren worden gegenereerd, getijdenstroomgeneratoren of door spervuurvorming. De kracht die wordt opgewekt door getijgeneratoren is over het algemeen milieuvriendelijker en veroorzaakt minder impact op gevestigde ecosystemen. Net als bij een windturbine draaien veel getijstromingsgeneratoren onder water en worden aangedreven door het snel bewegende dichte water. Hoewel nog niet veel gebruikt, heeft getijdenenergie potentieel voor toekomstige elektriciteitsopwekking. Getijden zijn meer voorspelbaar dan windenergie en zonne-energie. In het verleden werden getijdenmolens gebruikt, zowel in Europa als aan de Atlantische kust van de VS. De vroegste gebeurtenissen dateren uit de Middeleeuwen, of zelfs uit de Romeinse tijd. Getijde kracht is de enige vorm van energie die rechtstreeks wordt afgeleid van de relatieve bewegingen van het Aarde-Maan-systeem, en in mindere mate van het Aarde-Zonnestelsel. De getijdekrachten geproduceerd door de maan en de zon, in combinatie met de rotatie van de aarde, zijn verantwoordelijk voor het genereren van de getijden. Het Britse bedrijf Lunar Energy heeft aangekondigd dat zij 's werelds eerste getijdenenergiebedrijf voor de kust van Pembrokshire in Wales zullen bouwen. Het wordt 's werelds eerste diepzee getijdenenergiebedrijf en levert stroom aan 5.000 woningen. Acht onderwaterturbines, elk 25 meter lang en 15 meter hoog, worden geïnstalleerd op de zeebodem van het schiereiland St. David. De bouw moet in de zomer van 2008 van start gaan en de voorgestelde getijdenenergieturbines, beschreven als "een windmolenpark onder de zee", zouden tegen 2010 operationeel moeten zijn.

9

Wave Power

Golfkracht is het transport van energie door oceaanoppervlaktegolven en het vangen van die energie om nuttig werk te doen - bijvoorbeeld voor elektriciteitsopwekking, waterontzilting of het pompen van water (in reservoirs). Golfenergie kan moeilijk te hanteren zijn vanwege de onvoorspelbaarheid van de oceaan- en golfrichting. Golfboerderijen zijn gecreëerd en worden gebruikt in Europa met behulp van zwevende Pelamis Wave Energy-converters. De meeste golfvermogensystemen omvatten het gebruik van een drijvend gedragen apparaat en genereren energie door een kronkelende beweging, of door mechanische beweging van de golven van pieken en dalen. Hoewel ze vaak samenvloeien, onderscheidt golfvermogen zich van de dagelijkse flux van getijdenenergie en de gestage stroom van zeestromingen. Windenergie is momenteel geen wijdverbreide commerciële technologie, hoewel er al sinds 1890 pogingen zijn om het te gebruiken. 'S Werelds eerste commerciële golfkwekerij is gevestigd in Portugal, in het Aguçadora Wave Park, dat uit drie 750 kilowatt Pelamis-apparaten bestaat. In de Verenigde Staten financiert de Pacific Northwest Generating Cooperative de bouw van een commercieel golfpark in Reedsport, Oregon. Het project maakt gebruik van de PowerBuoy-technologie Ocean Power Technologies, die bestaat uit modulaire boeien met zeewering. Het stijgen en dalen van de golven beweegt de boei-achtige structuur en creëert mechanische energie die wordt omgezet in elektriciteit en over een ondergelopen transmissielijn wordt doorgegeven aan de kust. Een 40 kW boei heeft een diameter van 12 voet (4 m) en is 52 voet (16 m) lang, met ongeveer 13 voet van de eenheid die boven het oceaanoppervlak stijgt. Met behulp van het driepunts-afmeersysteem zijn ze ontworpen om één tot vijf mijl (8 km) offshore te worden geïnstalleerd in water van 100 tot 200 voet (60 m) diep.

8

Zonne-energie

Fotovoltaïsch (PV) Zonne-energie maakt gebruik van de energie van de zon om elektriciteit te produceren. Een van de snelst groeiende energiebronnen, nieuwe technologieën ontwikkelen zich in hoog tempo. Zonnecellen worden efficiënter, transporteerbaar en zelfs flexibel, wat een eenvoudige installatie mogelijk maakt. PV werd voornamelijk gebruikt voor het aandrijven van kleine en middelgrote toepassingen, van de rekenmachine aangedreven door een enkele zonnecel tot off-gridwoningen aangedreven door een fotovoltaïsche array. De oliecrisis van 1973 stimuleerde een snelle stijging van de productie van PV in de jaren zeventig en het begin van de jaren tachtig. Gestaag dalende olieprijzen tijdens de vroege jaren tachtig leidden echter tot een vermindering van de financiering voor fotovoltaïsche O & O en een stopzetting van de belastingkredieten in verband met de Energy Tax Act van 1978. Deze factoren matigen de groei tot ongeveer 15% per jaar van 1984 tot 1996 Sinds het midden van de jaren negentig is leiderschap in de PV-sector verschoven van de VS naar Japan en Duitsland. Tussen 1992 en 1994 verhoogde Japan de O & O-financiering, stelde richtsnoeren voor netmetingen op en voerde een subsidieprogramma in om de installatie van residentiële PV-systemen aan te moedigen. Zonne-installaties in de afgelopen jaren zijn ook grotendeels begonnen uit te breiden naar woonwijken, waarbij overheden incentive-programma's aanbieden om "groene" energie een economisch meer haalbare optie te maken. In Canada biedt de overheid het RESOP (Renewable Energy Standard Offer Program).

7

Windkracht

Windenergie is de omzetting van windenergie door windturbines naar een bruikbare vorm, zoals elektriciteit of mechanische energie. Grootschalige windparken zijn meestal verbonden met het lokale elektriciteitstransmissienetwerk met kleine turbines die worden gebruikt om elektriciteit te leveren aan geïsoleerde gebieden. Wooneenheden worden in productie genomen en zijn in staat grote apparaten afhankelijk van de grootte naar volledige huizen te voeden.Windturbineparken die op landbouwgrond of graasgebieden zijn geïnstalleerd, hebben een van de laagste milieu-effecten van alle energiebronnen. Hoewel wind slechts ongeveer 1,5% van het wereldwijde elektriciteitsverbruik produceert, groeit het snel, het is verdubbeld in de drie jaar tussen 2005 en 2008. In verschillende landen heeft het een relatief hoge penetratiegraad bereikt, goed voor ongeveer 19% van de elektriciteitsproductie in Denemarken , 11% in Spanje en Portugal, en 7% in Duitsland en de Republiek Ierland in 2008. Windenergie is van oudsher direct gebruikt om zeilschepen voort te stuwen of omgezet in mechanische energie voor het verpompen van water of het malen van graan, maar de belangrijkste toepassing van wind de macht van vandaag is de opwekking van elektriciteit. Vanaf 2008 is Europa toonaangevend in de ontwikkeling van offshore windenergie, vanwege de sterke windvoorraden en ondiep water in de Noordzee en de Oostzee, en beperkingen op geschikte locaties op het land als gevolg van dichte bevolkingsgroepen en bestaande ontwikkelingen. Denemarken installeerde de eerste offshore windmolenparken en was jarenlang de wereldleider in offshore windenergie tot het Verenigd Koninkrijk het voortouw nam in oktober 2008. Andere grote markten voor windenergie, waaronder de Verenigde Staten en China, waren eerst gericht op het ontwikkelen van hun -landwindenergie waar bouwkosten lager zijn (zoals in de Great Plains van de VS, en de vergelijkbare door de wind meegevoerde steppen van Xinjiang en Binnen-Mongolië in China), maar bevolkingscentra langs kusten in vele delen van de wereld liggen dicht bij offshore windmolenparken, waardoor de transportkosten zouden dalen.

6

waterkracht

Waterkracht is elektriciteit die wordt opgewekt door waterkracht, d.w.z. de productie van vermogen door gebruik te maken van de zwaartekracht van vallend of stromend water. Het is de meest gebruikte vorm van hernieuwbare energie. Zodra een hydro-elektrisch complex is gebouwd, produceert het project geen directe verspilling. Kleinschalige hydro- of micro-waterkracht is een steeds populairdere alternatieve energiebron, vooral in afgelegen gebieden waar andere energiebronnen niet levensvatbaar zijn. Kleinschalige waterkrachtsystemen kunnen worden geïnstalleerd in kleine rivieren of beekjes met weinig of geen waarneembaar milieueffect of verstoring van vismigratie. De meeste kleinschalige waterkrachtsystemen maken geen gebruik van een dam of grote waterafleiding, maar gebruiken liever waterwielen om energie te genereren. Dit was ongeveer 19% van de elektriciteit in de wereld (tegen 16% in 2003) en vertegenwoordigde meer dan 63% van de elektriciteit uit hernieuwbare bronnen. Veel hydro-elektrische projecten leveren openbare elektriciteitsnetwerken, maar sommige zijn bedoeld om specifieke industriële bedrijven te bedienen. Specifieke hydro-elektrische projecten worden vaak gebouwd om de aanzienlijke hoeveelheden elektriciteit te leveren die nodig zijn voor bijvoorbeeld aluminiumelektrolytische centrales. In de Schotse Hooglanden zijn er voorbeelden in Kinlochleven en Lochaber, gebouwd tijdens de vroege jaren van de 20e eeuw. De Grand Coulee Dam, lang de grootste ter wereld, schakelde over op Alcoa-aluminium in Bellingham, Washington voor Amerika's vliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog voordat het na de oorlog irrigatie en stroom aan de bevolking mocht bieden (naast aluminiumkracht). In Suriname werd het Brokopondo-reservoir gebouwd om elektriciteit te leveren voor de Alcoa-aluminiumindustrie. De Manapouri-centrale in Nieuw-Zeeland werd gebouwd om elektriciteit te leveren aan de aluminiumsmelterij op Tiwai Point.

5

Radioactieve energie

Deze natuurlijke energie kan dezelfde wonderen verrichten als gewone elektriciteit tegen minder dan 1% van de kosten. Het gedraagt ​​zich echter niet precies zoals elektriciteit, wat heeft bijgedragen aan het misverstand van de wetenschappelijke gemeenschap hierover. De gemeenschap van Methernitha in Zwitserland heeft momenteel 5 of 6 werkende modellen van fuelless, zelfsturende apparaten die deze energie aftappen. De vergrotende zender van Nikola Tesla, het stralingsenergie-apparaat van T. Henry Moray, de EMA-motor van Edwin Gray en de Testatika-machine van Paul Baumann draaien allemaal op stralingsenergie. Deze vorm van natuurlijke energie kan direct uit de omgeving worden verzameld of uit gewone elektriciteit worden gewonnen door de methode fractionering. Een van de eerste draadloze telefoons die op stralingsenergie is gebaseerd, is bedacht door Nikola Tesla. Het apparaat gebruikte zenders en ontvangers waarvan de resonanties op dezelfde frequentie waren afgestemd, waardoor communicatie tussen hen mogelijk was. In 1916 vertelde hij over een experiment dat hij in 1896 had uitgevoerd. Hij herinnerde zich dat "wanneer ik de effecten van een zender ontving, een van de eenvoudigste manieren [om de draadloze transmissies te detecteren] was om een ​​magnetisch veld toe te passen op stromen gegenereerd in een geleider en toen ik dat deed, gaf de lage frequentie hoorbare noten. "

4

Geothermische energie

Geothermische energie is een zeer krachtige en efficiënte manier om via natuurlijke processen een duurzame energie uit de aarde te halen. Dit kan op kleine schaal worden uitgevoerd om warmte te leveren aan een wooneenheid (een geothermische warmtepomp), of op een zeer grote schaal voor energieproductie door een geothermische energiecentrale. Het wordt al sinds de oudheid in de Romeinse tijd gebruikt voor het verwarmen van ruimten en baden, maar is nu beter gekend voor het opwekken van elektriciteit. Geothermische energie is kosteneffectief, betrouwbaar en milieuvriendelijk, maar is eerder geografisch beperkt tot gebieden in de buurt van grenzen van tektonische platen. Recente technologische ontwikkelingen hebben het bereik en de omvang van levensvatbare bronnen drastisch uitgebreid, vooral voor directe toepassingen zoals verwarming van woningen. De grootste groep geothermische energiecentrales ter wereld bevindt zich in The Geysers, een geothermisch veld in Californië, Verenigde Staten. Vanaf 2004 genereren vijf landen (El Salvador, Kenia, de Filippijnen, IJsland en Costa Rica) meer dan 15% van hun elektriciteit uit geothermische bronnen.Geothermische energie vereist geen brandstof en is daarom immuun voor schommelingen in brandstofkosten, maar de kapitaalkosten zijn meestal hoog. Het boren van de meeste kosten van elektrische installaties en het onderzoeken van diepe hulpbronnen brengt zeer hoge financiële risico's met zich mee. Geothermische energie biedt een mate van schaalbaarheid: een grote geothermische installatie kan hele steden aandrijven, terwijl kleinere centrales plattelandsdorpen kunnen leveren of individuele huizen kunnen verwarmen. Geothermische elektriciteit wordt gegenereerd in 24 landen over de hele wereld en een aantal potentiële sites worden ontwikkeld of geëvalueerd.

3

biomassa

Biomassa, als een hernieuwbare energiebron, verwijst naar levend en recent dood biologisch materiaal dat kan worden gebruikt als brandstof of voor industriële productie. In deze context verwijst biomassa naar plantaardig materiaal dat wordt gekweekt om elektriciteit op te wekken of afval te produceren, zoals dode bomen en takken, tuinresten en houtsnippers, en het omvat ook plantaardige of dierlijke stoffen die worden gebruikt voor de productie van vezels, chemicaliën of warmte. Biomassa kan ook biologisch afbreekbare afvalstoffen bevatten die als brandstof kunnen worden verbrand. Industriële biomassa kan worden gekweekt uit verschillende soorten planten, waaronder miscanthus, switchgrass, hennep, maïs, populier, wilg, sorghum, suikerriet en een verscheidenheid aan boomsoorten, variërend van eucalyptus tot oliepalm (palmolie). De gebruikte plant is meestal niet belangrijk voor de eindproducten, maar heeft wel invloed op de verwerking van de grondstof. De productie van biomassa is een groeiende industrie, omdat de belangstelling voor duurzame brandstofbronnen groeit. De bestaande commerciële biomassa-energieopwekkingsindustrie in de Verenigde Staten produceert ongeveer 0,5 procent van de Amerikaanse elektriciteitsvoorziening. Momenteel is het New Hope Power Partnership de grootste biomassacentrale in Noord-Amerika. De faciliteit vermindert de afhankelijkheid van olie met meer dan een miljoen vaten per jaar, en door suikerriet en houtafval te recycleren, blijft de stortplaats in stadsgemeenschappen in Florida behouden.

2

Gecomprimeerd aardgas

Gecomprimeerd aardgas (CNG) is een vervangingsmiddel voor fossiele brandstoffen voor benzine, diesel of propaanbrandstof. Hoewel de verbranding ervan broeikasgassen produceert, is het een milieuvriendelijker alternatief voor die brandstoffen, en het is veel veiliger dan andere brandstoffen in het geval van een lekkage (aardgas is lichter dan lucht en verspreidt zich snel wanneer het vrijkomt). CNG wordt gebruikt in traditionele benzinemotoren met interne verbrandingsmotor die zijn omgebouwd tot bifuelvoertuigen (benzine / CNG). Aardgasvoertuigen worden in toenemende mate gebruikt in Europa en Zuid-Amerika als gevolg van stijgende benzineprijzen. Als reactie op hoge brandstofprijzen en milieuproblemen begint CNG nu ook te worden gebruikt in lichte personenvoertuigen en pick-up trucks, middelgrote vrachtwagens, doorvoer- en schoolbussen en treinen. Italië heeft momenteel het grootste aantal CNG-voertuigen in Europa en is het vierde land ter wereld voor het aantal door CNG aangedreven voertuigen in omloop. Canada is een grote producent van aardgas, daarom volgt CNG in Canada als een zuinige motorbrandstof. De Canadese industrie heeft CNG-aangedreven vrachtwagen- en busmotoren, CNG-brandstof transit bussen en lichte vrachtwagens en taxi's ontwikkeld. Zowel CNG en propaan tankstations zijn niet moeilijk te vinden in grote centra. In de jaren zeventig en tachtig werd CNG in de loop van de oliecrises veel gebruikt in Nieuw-Zeeland, maar daalde in verval nadat de benzineprijzen waren teruggelopen.

1

Kernenergie

Kernenergie is een nucleaire technologie die is ontworpen om bruikbare energie uit atomaire kernen te onttrekken via gecontroleerde kernreacties. De enige methode die tegenwoordig wordt gebruikt, is door kernsplijting, hoewel andere methoden op een dag kernfusie en radioactief verval kunnen omvatten. Alle reactoren op grote schaal verwarmen water om stoom te produceren, die vervolgens wordt omgezet in mechanisch werk om elektriciteit of voortstuwing te genereren. In 2007 was 14% van de elektriciteit in de wereld afkomstig van kernenergie, met de VS, Frankrijk en Japan samen goed voor 56,5% van de door kernenergie opgewekte elektriciteit. Er zijn 439 kernreactoren operationeel in de wereld, actief in 31 landen. Volgens de World Nuclear Association, wereldwijd gedurende de jaren tachtig, is er gemiddeld om de 17 dagen een nieuwe kernreactor opgestart en tegen het jaar 2015 zou dit tarief kunnen stijgen tot één per 5 dagen. Volgens een verhaal uit 2007 dat op 60 minuten wordt uitgezonden, geeft kernenergie Frankrijk de schoonste lucht van elk geïndustrialiseerd land en de goedkoopste elektriciteit in heel Europa. Frankrijk hergebruikt zijn nucleair afval om zijn massa te verminderen en meer energie te produceren. Herverwerking kan potentieel tot 95% van het resterende uranium en plutonium in verbruikte splijtstof terugwinnen en het in nieuwe brandstof met gemengd oxide brengen. Dit produceert een vermindering van de radioactiviteit op lange termijn binnen het resterende afval, aangezien dit grotendeels kortstondige splijtingsproducten zijn en het volume met meer dan 90% vermindert. Frankrijk wordt over het algemeen genoemd als de meest succesvolle herverwerker, maar het recycleert momenteel slechts 28% (bij massa) van het jaarlijkse brandstofverbruik, 7% in Frankrijk en nog eens 21% in Rusland.

Voorstanders van kernenergie beweren dat kernenergie een duurzame energiebron is die de koolstofemissies verlaagt en de energiezekerheid verhoogt door de afhankelijkheid van buitenlandse olie te verminderen. Voorstanders benadrukken ook dat de risico's van het opslaan van afval klein zijn en verder kunnen worden verminderd door gebruik te maken van de nieuwste technologie in nieuwere reactoren, en de operationele veiligheid in de Westerse wereld is uitstekend in vergelijking met de andere grote soorten krachtcentrales. Critici geloven dat kernenergie een potentieel gevaarlijke energiebron is, met een afnemend aandeel van kernenergie in energieproductie, en betwisten of de risico's kunnen worden verminderd door nieuwe technologie. Voorstanders propageren het idee dat kernenergie vrijwel geen luchtvervuiling produceert, in tegenstelling tot het belangrijkste haalbare alternatief voor fossiele brandstof.Voorstanders wijzen er ook op dat kernenergie de enige levensvatbare mogelijkheid is om energie-onafhankelijkheid te bereiken voor de meeste westerse landen. Critici wijzen op het probleem van de opslag van radioactief afval, de geschiedenis van en het voortdurende potentieel voor radioactieve besmetting door ongelukken of sabotage, de geschiedenis van en de aanhoudende mogelijkheid van nucleaire proliferatie en de nadelen van gecentraliseerde elektriciteitsproductie.

Dit artikel is gelicentieerd onder de GFDL omdat het citaten bevat van Wikipedia.

Listverse Staff

Listverse is een plek voor ontdekkingsreizigers. Samen zoeken we naar de meest fascinerende en zeldzame pareltjes van menselijke kennis. Drie of meer lijsten vol met feiten per dag.