10 dingen die u moet weten over biohacking

"Biohacking" is een term die met toenemende regelmaat rondzweven is. Het wordt gedefinieerd als een soort burgerbiologie; het grootste deel van het werk wordt gedaan in kleine, onafhankelijke laboratoria door mensen in hun vrije tijd, die zich vermoeien met dingen zoals het modificeren van planten-DNA om de groei te beïnvloeden of bepaalde genetisch materiaal te isoleren om het te verbeteren of te verbeteren. En dat is het basisidee van de bewegingsverbetering van biologische entiteiten, vergelijkbaar met het upgraden van uw computer.

Biohacking-locaties duiken overal ter wereld op en geven mensen alle tools die ze nodig hebben om hun wereld op een zeer biologische - en soms angstaanjagende - manier te verkennen. Critici wijzen erop dat het woord "hack" altijd een bedreigend, illegaal ding was. Ook al is het vooral een uiting van nieuwsgierigheid, sommige echt rare dingen zijn voortgekomen uit de beweging. Dat is vooral zo nu we manieren ontwikkelen om niet alleen planten, maar ook mensen biohack te maken.

10Het begin van de Big Brother-achtige

De ware omvang van het potentieel van biohacking kreeg echt zijn start aan de Universiteit van Reading, met een professor genaamd Kevin Warwick. Warwick en zijn collega's in de Cybernetica-divisie wilden weten of ze een computer konden bouwen die in verbinding stond met de biologische systemen van een persoon.

Ze konden.

De naam "Project Cyborg," geïmplanteerd, de eerste chip in zijn arm in 1998. De chip stuurde een signaal dat een computer toegestaan ​​om Warwick te volgen, deuren voor hem te openen en het inschakelen van verlichting en computers terwijl hij door de afdeling liep. Dat experiment werd snel gevolgd door een ander, waarin Warwick een chip in zijn vrouw implanteerde en een soortgelijke in zichzelf. Met de bijbehorende chips kon hij voelen wat ze aan het doen was, en Warwick beweerde dat het een soort van elektronische telepathie was.

Niet verrassend, Warwick is een behoorlijk controversieel personage in de wetenschappelijke gemeenschap. Meer recente experimenten hebben hem dichter bij het combineren van het elektronische en het technische met het biologische gebracht. In 2011 ging hij verder met het gebruik van robots om informatie via sensoren door te sturen naar hersencellen die in cultuur gekweekt zijn, om die cellen informatie te laten verwerken en te laten communiceren met stimuli van buitenaf.

Volgens Warwick is het moeilijk werk, omdat de cellen niet altijd lijken te doen wat hij wil en een eigen humeurige geest ontwikkelen. Op dit moment gebruikt Warwick alleen rattencellen, maar hij hoopt dat hij binnen enkele jaren zal zijn doorgeschoten naar menselijke hersencellen, in staat om een ​​menselijk brein te creëren in een gerecht dat kan werken met alles in het laboratorium. Warwick, die ook beweerde de computer te hebben gemaakt die de Turing-test heeft verslagen (een prestatie die nog moet worden besproken), breekt ongetwijfeld enkele ernstige grenzen tussen het biologische en het technologische.

9Genetisch veranderende bacteriën in bouwmateriaal

Biohacking kan betrekking hebben op het modificeren van cellen op genetisch niveau, en aan welke cellen kan worden gedaan is vrij wild. JuicyPrint is een up-and-coming project dat bacteriën hackt om op licht te reageren. De bacteriën produceren cellulose en met enkele wijzigingen in de genetische code kan de celluloseproductie worden afgestemd om te reageren op de aanwezigheid of afwezigheid van licht. Laat het licht schijnen en het produceert cellulose. Neem het licht weg en die productie stopt.

Zoals de naam al doet vermoeden, gebruikt JuicyPrint de natuurlijke substantie als het ruwe materiaal in een 3D-printer. Stel de lagen bacteriën bloot aan licht en cellulose wordt geproduceerd in elke gewenste vorm. De potentiële toepassingen voor de technologie zijn bijna onbeperkt. Met de creatie van een biologisch compatibele, zeer sterke stof die alleen door licht kan worden gereproduceerd en afgedrukt, is er een geheel nieuwe optie voor medische technologie. Degenen achter het project zien dat het wordt gebruikt voor alles van het opnieuw opbouwen van organen tot het maken van nieuwe slagaders en bloedvaten. Omdat de nieuwe organen en implantaten gebaseerd zouden zijn op een biologisch materiaal in plaats van een kunstmatig materiaal, wordt verwacht dat het naadloos in een menselijk lichaam zal passen, met minder risico op zaken als bloedstolsels.

Het doel van het laatste project is om vruchtensap naar de printer te voeren om uit te spugen welke vormen dan ook nodig zijn. De genetisch gemanipuleerde bacteriestam is er een die vaak voorkomt in zaken als azijn, sap en restjes afval van bierbrouwen. Dit laat niet alleen een enorme voorraad grondstoffen achter, maar met het succes dat al is geboekt bij het gebruik van bacterieel cellulose om huidtransplantaten te maken, zijn de mogelijkheden bijna eindeloos.

8 magnetische aanraking

Biohacking hoeft DNA of genetisch materiaal niet te veranderen. Het kan ook technologie combineren met het biologische in de geest van de visie van Kevin Warwick. De mensen die het doen, worden 'slijpmachines' genoemd. Een van de eerste voorbeelden hiervan was het inbrengen van magneten in de vingertoppen van een persoon. Het is niet verrassend dat het een nogal ondergrondse beweging is, en het wordt meestal gedaan op plaatsen zoals modewinkels en piercingsalons. De beweging vordert. Neem het ondergrondse Grindhouse Wetwares van Pittsburgh, gerund door een elektrotechnisch ingenieur en een softwareontwikkelaar. De naam komt van het idee dat er drie verschillende elementen zijn in wat ze doen - de computers en de machines zijn de hardware, de programma's zijn de software en de mensen? Het zijn de wetware.

Het plaatsen van magneten in iemands vingertoppen gaat niet alleen over het gebruiken ervan om dingen op te pikken. Volgens degenen die het gedaan hebben, past het menselijk lichaam zich geleidelijk aan aan om de magneet op zijn plaats te hebben en begint hij de signalen die het ontvangt te lezen alsof het gewoon een ander biologisch deel van het lichaam is. Ze vergelijken het met het dragen van een bril en je lichaam past zich daaraan aan terwijl je zintuigen worden verhoogd.Wat voor soort impactaanpassingen zoals deze zullen hebben voor degenen die ze te pakken krijgen valt nog te bezien. Sommigen beweren dat ze de magneten die ze in hun lichaam geïmplanteerd hebben kunnen gebruiken als een extra zintuig, anderen beweren dat het gevoel binnen een paar weken verdwijnt, en je blijft gewoon achter met de nette feesttruc van het kunnen gebruiken van de Force op een erg kleinschalig.

7Echolocation

Het implanteren van machines in het menselijk lichaam om toegang te krijgen tot een ander gevoel of degenen waarvan we ons al bewust zijn te vergroten, is niet alleen op het gebied van partijkrullen - sommigen beschouwen biohacking al als een manier om hun kwaliteit van leven te verbeteren.

Rich Lee is 34 jaar oud en hij weet dat hij blind wordt. Hij verloor het grootste deel van het zicht in zijn rechteroog van de ene dag op de andere en hij kijkt heel snel naar een tijd, waar hij legaal blind zal zijn. Hoewel hij nog steeds zijn zicht heeft, traint hij zichzelf om echolocatie te gebruiken.

Het is gedaan met geluidsoverdragende magneten, die Lee in zijn oren heeft geïmplanteerd. Hoewel ze meestal worden gebruikt voor dingen zoals het luisteren naar muziek, zodat niemand anders het kan horen (of zich er zelfs van bewust is dat je het doet), traint Lee zichzelf ook om de geluiden die hij hoort te interpreteren. De magneten werden geïmplanteerd door een modificatie-kunstenaar in Las Vegas en fungeren als ontvangers voor geluid. Luisteren naar muziek betekent bijvoorbeeld dat Lee een batterijpak draagt ​​en een versterker die geluid via een spoel doorgeeft. De spoel draagt ​​het geluid over naar de magneten en de magneten trillen, waardoor Lee de muziek hoort.

Echolocatie is echter iets gecompliceerder en er wordt meer geëxperimenteerd met alles wat daarbij komt kijken, van de versterkers tot de accu's. Uiteindelijk hoopt Lee een ultrasone afstandsmeter toe te voegen om door zijn implantaten te kunnen "kijken".

6 Menselijkheid + en transhumanisme

Humanity + is een internationale non-profitorganisatie die zich toelegt op mainstreaming van wat veel biohackers in de kelder proberen te doen: de mensheid verbeteren met behulp van technologie. De organisatie opereert onder de mission statement van het gebruik van technologie om ethische redenen, en concentreert zich ook op de uitbreiding van menselijke capaciteiten om de volgende stap in de menselijke evolutie te creëren. Dat omvat het verlengen van de levensduur van de mens en het doorbreken van barrières als het gaat om zaken als slimme protheses, cryonics en regeneratieve geneeskunde.

Ze adopteren ook de filosofische school van transhumanisme. In de kern is transhumanisme het idee dat het menselijke ras zoals we het nu kennen niet veel meer is dan een soort vroeg prototype. Met behulp van technologie, implantaten en gentechnologie gaan we evolueren naar iets dat verder gaat dan de mens, wat door transhumanisten ook 'posthuman' wordt genoemd. Naast het fysieke proces om deze veranderingen te ondergaan, zijn ze ook geïnteresseerd in enkele van de ethische vragen en morele verantwoordelijkheden die gepaard gaan met vooruitgang, zoals wat we uiteindelijk zullen doen met deze technologische superkrachten.

Humanity + stelt dat dit absoluut geen nieuw idee is, hoewel het pas in de afgelopen decennia echt gelukt is om transhumanisme op grote schaal te verkennen. Ze beweren dat de geschiedenis van de beweging ver teruggaat en dat haar wortels te zien zijn in het Griekse idee om Ambrosia op de huid te gebruiken om veroudering en bederf te voorkomen en de alchemistische pogingen om een ​​levenselixir te creëren.

5Het doel: een posthumane

In het geval van biohacking is een posthuman zo dicht mogelijk bij een einddoel, omdat je echt op een steeds veranderend veld kunt komen. Transhumanisme - en het idee om de transhuman te creëren - is slechts de tussenstap. Het einddoel is het posthumane. Het posthumane wordt gedefinieerd als een wezen dat volgens de normen van vandaag niet langer menselijk is. Het zou een soort mensheid zijn die net zo ver verwijderd is van wat we nu zijn als onze neven en neven van primaten van ons zijn. We herkennen hun gedachten, hun gevoelens en hun gezinsstructuur, maar we behouden nog steeds onze gevoelens van superioriteit met de wetenschap dat de meesten van ons niet langer de drang hebben om onze kak te gooien. Posthumans zullen ons, zoals we nu zijn, zien als de poop-flingers.

Voorstanders van de beweging suggereren dat we in staat zullen zijn om volledige controle te hebben over emoties en mentale toestanden, een verhoogd vermogen voor zaken als liefde en plezier, en een langer, gezonder leven. Er kunnen staten van bewustzijn zijn waarvan we ons niet bewust zijn nu dat het posthumane dagelijks zal ervaren. En om toegang te krijgen tot dit alles, zal het posthumane een compleet opnieuw ontworpen mens moeten zijn, met genetische manipulatie, de introductie van nanotechnologie, neurale interfaces en implanteerbare, draagbare computers. Dit proces zal ons idee van het zelf fundamenteel veranderen.

Wat er helemaal niet bekend is, is precies hoe dit er allemaal uit gaat zien. Humanity + suggereert dat het een soort van synthetisch gemaakte kunstmatige intelligentie zou kunnen zijn of dat we ons lichaam volledig zouden kunnen kwijtraken en in informatienetwerken zoals internet zouden leven. 'Transhuman' verwijst alleen naar de 'transitionele mens' die als opstap is gemaakt.

4De politieke partij

In het geval dat het lijkt alsof de transhumanistische beweging iets uit de films is of gaat over mensen die proberen hun favoriete personage te worden van de X-Men, aanhangers van biohacking en van de beweging zorgen ervoor dat iedereen weet dat ze serieus zijn: ze hebben een politieke partij gevormd en ze lopen naar de Amerikaanse president.

Het platform van de partij werkt aan een overheid die wetenschap, technologie en gezondheid tot prioriteit maakt. Hun doelen zijn ongelooflijk verheven, vooral omdat biohacking eigenlijk nog in de kinderschoenen staat. Ze nemen nu al het standpunt van de ware politicus over het beloven van het ongelooflijke.Ze hopen de slijpmachines uit kelders en modificaties te halen en stimuleren technologische en wetenschappelijke vooruitgang tot het punt waarop veroudering en dood verouderd zijn - allemaal binnen 15-20 jaar. Ze zijn ook bedoeld om richtlijnen te creëren voor ethisch gebruik van nieuwe technologieën, maar ook om weg te gaan van de doodscultuur en een samenleving die miljarden uitgeeft aan medicijnen die het leven uiteindelijk maar een beetje kunnen verlengen. Zoltan Istvan, de oprichter van de Transhumanistische Partij, zegt dat ze niet alleen de wetenschap zullen promoten, ze zullen het ook gebruiken. Ze gaan zelfs zover dat ze ideeën zoals mind-reading-headsets en uitgestelde animaties ondersteunen.

Ze zijn redelijk realistisch over hun geringe kansen om ergens in de verkiezingen van 2016 te komen, maar Istvan, die ook de presidentskandidaat is, is blij dat het een begin is. En als het onwaarschijnlijk of vergezocht lijkt dat een kandidaat die zich kandidaat stelt op een platform van telepathische apparaten en een eeuwig, technologisch verbeterd leven overal zou krijgen, ze hebben het al in Italië. De eerste Transhumanistische Partij-kandidaat van Italië werd in 2012 tot lid van het parlement verkozen. Transhumanistisch parlementslid Giuseppe Vatinno was ingenomen met het idee van Humanity + en wat hij beschreef als een actiegerichte visie op de problemen van de wereld. Aan de top van zijn lijst met belangrijke ontwikkelingen staat nanotechnologie, op de voet gevolgd door biotechnologie en kunstmatige intelligentie.

3 Reguleren van Nootropics

Biohacking bodies hoeven niet altijd te betekenen dat je uit een scalpel moet stappen en begint te snijden. De "nootropics" -beweging is er een die snel groeit en is gebaseerd op het idee van het nemen van hersenverbeterende medicijnen om je beter te laten concentreren, sneller te denken en efficiënter te werken. Het is niet verrassend dat een van de knooppunten van experimenten met noötropica zich in Silicon Valley bevindt, en dankzij Reddit is het terrein van de noötropica veranderd in een behoorlijk cool crowdsourcing-experiment.

Het wereldwijde fenomeen is groot, vooral omdat er geen echte, solide definitie bestaat voor wat er gaande is. Er is 'stapelen', waarbij pillen en substanties voor een bepaald effect worden gecombineerd. Sommige mensen nemen het tot het uiterste, waarbij ze pilcocktails van maximaal 40 verschillende pillen per dag laten knappen. De meest aanbevolen stoffen voor mensen om mee te beginnen? Cafeïne en L-theanine in koffie en thee. Die liggen aan de nogal tamme kant van de schaal. Aan de andere kant zijn de gebruikelijke gebruikers van zaken als Ritalin, Adderall en Modafinil. Meer reguliere nootropics-voorstanders zeggen dat dit technisch gezien geen nootropics zijn, maar de basics zijn dezelfde veranderende hersenchemie om je productiever te maken.

Dus wat zijn de langetermijneffecten van het nemen van deze drugs en drugscocktails? Niemand is zeker, ondanks het feit dat het zeker geen nieuw idee is. Nootropics kreeg hun start in 1964, met een chemische cocktail genaamd "piracetam." Gemaakt door een Roemeense chemicus en psycholoog genaamd Corneliu Giurgea, het medicijn en zijn richtlijnen zetten het podium voor hedendaagse nootropics. Volgens Giurgea moeten de medicijnen het leren kunnen verbeteren, de verwerking kunnen verbeteren en de activiteit tussen de twee hersenhelften van de hersenen kunnen vergroten, en niet-adstatief en niet-toxisch kunnen zijn.

Maar op dit moment is er geen echte manier om te bepalen wat de langetermijneffecten van deze hersenveranderende medicijnen zullen zijn. En er zijn ook juridische problemen met hen. We noemden modafinil, dat is gebruikt om narcolepsie te behandelen en dat is getest, bewezen veilig en gebruikt door luchtmachtpiloten om wakker te blijven tijdens missies over lange afstanden. Het is ook illegaal om zonder recept in het VK te verkopen, maar nootropica te verkopen die niet zijn getest is legaal. Degenen die dwalen voorzichtigheid wijzen op vroege experimenten in biohacking hersenactiviteit zoals Project MKULtra, en we weten allemaal hoe dat bleek.

2Steve Kurtz and The Biological Countermeasures Unit

Als je denkt dat er een grote kans is dat er iets fout gaat als mensen gaan knutselen met DNA, is de FBI het met je eens.

In 2006 richtte de FBI de WMD-directie op, en een deel daarvan is de Biological Countermeasures Unit. Het is zijn officiële taak om te voorkomen dat daden van bioterrorisme, en met biohacking, steeds moeilijker te overzien zijn. Dat is niet noodzakelijkerwijs vanwege de biohackers zelf, maar omdat het steeds gemakkelijker wordt om toegang te krijgen tot laboratoriumapparatuur en biologische middelen. In elk van hun 56 veldkantoren in het hele land is er minstens één persoon die is getraind in bioveiligheid. Ze maken er ook een punt van om wetenschappers van alle niveaus te bereiken, niet alleen om te weten wat er speelt, maar ook om ervoor te zorgen dat doe-het-zelvers dingen veilig doen. In 2013 werd een groep biohackers uitgenodigd voor een ontmoeting met de FBI in Californië, waar ze werden ondervraagd over wat ze aan het doen waren en waarom. Het outreach-programma maakt deel uit van de leercurve die nodig is om de balans te vinden tussen het aanmoedigen van burgerwetenschap en ervoor te zorgen dat de volgende dodelijke griep niet per ongeluk wordt vrijgegeven. Helaas is een van de beroemdste gevallen van vermoedelijk bioterrorisme een ongelofelijk triest, tragisch verhaal.

Steve Kurtz is een professor in de kunst bij SUNY Buffalo. In 2004 waren hij en zijn vrouw, Hope, bezig met het voorbereiden van een kunsttentoonstelling voor het Massachusetts Museum of Contemporary Art. Hoop dat Kurtz plotseling overleed als gevolg van hartfalen, en toen haar man 911 belde, zagen eerste hulpverleners de petrischalen die werden voorbereid voor de tentoonstelling. Hoewel ze ongevaarlijk waren, werd Kurtz gearresteerd en in hechtenis gehouden, het lichaam van zijn vrouw in beslag genomen door de lijkschouwer voor verdere analyse. Bioterrorismegroepen stammen af ​​van zijn huis en kantoor, waaronder vertegenwoordigers van het ministerie van Defensie, de Joint Terrorism Task Force en Homeland Security.Zijn huis werd veroordeeld als een gezondheidsrisico, en het duurde tot een week later voordat de commissaris van volksgezondheid voor de staat New York klaar was met het testen van de monsters en kwam tot de conclusie dat er niets gevaarlijks aan hen was. Pas toen ook, kon Kurtz het lichaam van zijn vrouw terugvorderen. Zelfs de kat van Kurtz werd geconfisqueerd als mogelijke drager van ziekte, hoewel hij de kat terug in zijn huis vond nadat hij was vrijgelaten.

1 Wat zijn de potentiële gevaren?

Veel biohackers zeggen dat organisaties zoals de FBI overdreven reageren op de potentiële gevaren, anderen proberen te laten zien hoe implantaten onder de huid kunnen worden gebruikt voor kwaad in plaats van goed. US Navy onderofficier Seth Wahle pakte een chip op die oorspronkelijk werd gebruikt voor het controleren van vee. Hij injecteerde het in zijn hand en het is nu niet op te sporen - tenminste door mensen.

Wahle heeft aangetoond hoe de chip kan worden uitgerust met een Near Field Communications (NFC) -antenne die een signaal uitzendt naar een Android-telefoon in de buurt. Het vraagt ​​de gebruiker om een ​​bestand te openen en zodra ze op de koppeling klikken, geven ze volledige controle over hun telefoon aan een externe computer. Het geheel staat nog in de kinderschoenen, maar het principe is goed. De hoeveelheid programmering die nodig is om de link legitiem te maken is zeker niet uitgebreid. Momenteel wordt de externe computer losgekoppeld wanneer de telefoon is uitgeschakeld, maar dat is ook een gemakkelijk genoeg probleem om op te lossen door een programma te downloaden op de gehackte telefoon die start wanneer deze is ingeschakeld.

Misschien is het meest angstaanjagende ding hoe onwaarneembaar het is. Wahle zat in het leger toen hij de chip had geïmplanteerd en ze wisten nooit dat hij er was. Hij zegt dat hij dagelijks door militaire scanners ging en dat hij de beveiligings- en controlepunten van de luchthaven doorliep. Niemand heeft ooit ontdekt dat hij was geïmplanteerd met een apparaat dat hem controle zou kunnen geven over elke Android-telefoon.

Gedaan met de hulp van een beveiligingsadviesbureau laten de implantaten en de programmering zien hoe gemakkelijk het is om niet alleen een apparaat te implanteren dat wordt geactiveerd door simpelweg in contact te komen met zijn doelwit, maar dat is volledig onzichtbaar voor al onze militaire en luchthavenbeveiligingssystemen. Wahle en zijn collega's suggereren dat dit nog maar het begin is van de biohacking-bedreiging en wijzen erop dat het kan worden gedaan met materialen die iedereen kan krijgen.