Delen:
10 redenen waarom Babe Ruth nog steeds geweldig is
George Herman "Babe" Ruth is een van de beroemdste honkbalspelers aller tijden en een van de beroemdste atleten ter wereld. Onder de beroemde prestaties van zijn carrière waren zijn record van 60 thuisloops in een seizoen, het 714 thuis in zijn carrière, zijn zeven World Series-kampioenschappen en zijn lidmaatschap in de inaugurele klasse van de Baseball Hall of Fame. Na zijn pensionering had hij zelfs 56 verschillende honkbalrecords. Zijn spel verhoogde honkbal in zijn moderne incarnatie.
Maar Babe Ruth speelde voor het laatst in 1935 honkbal, en veel van zijn platen zijn sindsdien gevallen. We kunnen ons afvragen, was Babe Ruth echt zo goed? Hij was, en niet alleen voor zijn atletische vaardigheden.
10He Remains A Mystery
Hoewel Babe Ruth een van de meest beroemde atleten van de 20e eeuw is, blijft veel over hem onbekend. Vooral zijn vroege leven is bijna een complete waas. Hij werd geboren in Baltimore en groeide op in een arme buurt. We weten maar een klein beetje over zijn vader, die eigenaar was van een kroeg, en bijna niets over zijn moeder, daarnaast was ze in een zwakke gezondheid en stierf op de leeftijd van 39 jaar. We weten ook niet veel over zijn broers en zussen - hij had zeven broers en zussen, waarvan er slechts één in de volwassenheid overleefde.
Zelfs elementaire biografische feiten over Babe Ruth zijn in geschil. We weten bijvoorbeeld niet of Herman zijn middelste naam of zijn bevestigingsnaam was. We weten ook zijn exacte geboortedatum niet. Tot ver in de volwassenheid dacht de Babe zelf dat hij op 7 februari 1894 werd geboren, totdat hij een document ontdekte waarin stond dat hij in feite was, geboren op 6 februari 1895. Maar zelfs die geboortedatum is betwist door biografen.
9Hij daagde de Status Quo uit
Racisme was diep in het honkbal geworteld in het begin van de eeuw. Afro-Amerikaanse spelers werden verbannen uit de Major Leagues en de grootste ster van het honkbal, Ty Cobb, was een openhartige racist. Babe Ruth had echter een houding die atypisch was aan die van veel van zijn teamgenoten. Terwijl hij zich nooit rechtstreeks uitsprak tegen racisme, speelde hij oefenwedstrijden tegen Afro-Amerikanen, woonde hij fondsenwervers bij om zwarte kerken te helpen en nodigde zelfs Bill 'Bojangles' Robinson, de beroemdste zwarte entertainer van zijn tijd, uit in het Yankees-clubhuis.
Deze gebaren hielden het leiderschap van honkbal schrijlings en konden Ruth's carrière zelfs op kleine manieren hebben geschaad. De commissaris van Baseball, Kennesaw Mountain Landis, was een fervent segregationist die probeerde Babe Ruth te weerhouden van het spelen van oefenwedstrijden tegen de teams van de Negro League. Hij ging zelfs zo ver dat hij hem stopte om voor de Yankees te spelen toen Ruth het verbod trotseerde. Later kon Ruth's antagonisme van Landis hem hebben belet zijn ambitie te vervullen om een team te leiden.
8Hij speelde door ernstige gezondheidsproblemen
Babe Ruth was beroemd om zijn honger naar carousal, met veel nachten doorgebracht met gokken, drinken en vrouwen. Veel verhalen zeggen dat hij opdook in het hokje met slaapgebrek en een kater, alleen om meerdere homerunnen te raken. Dit gecementeerde Ruth's imago als schijnbaar bovenmenselijk in de ogen van zijn fans.
Maar zijn constante partying eiste zijn gezondheid, net zoals elke sterfelijke. De dingen kwamen hem uiteindelijk tegen in 1925, toen hij zich verkrampt en koortsig begon te voelen maar bleef spelen. Hij stortte in en raakte zijn hoofd tijdens een treinrit, die ziekenhuisopname vereiste. Dit leidde tot een mediastorm waarbij kranten over de hele wereld zelfs ten onrechte verklaarden dat hij was gestorven. Het incident werd bekend als "The Bellyache Heard" Round the World. "
Ruth herstelde zich, hoewel hij de rest van het seizoen zwak was. Tot op de dag van vandaag is zijn exacte ziekte nog onbekend, maar het gerucht gaat dat hij van alles is, van een darmabces tot syfilis.
7 Hij was zijn tijd vooruit
Ruth vond het idee uit van de moderne beroemdheidssporter en werd een ster zowel op als naast het veld. Hij huurde een man genaamd Christy Walsh in om contracten voor hem te onderhandelen en zijn financiën te beheren - de eerste sportagent. Naast contractonderhandelingen diende Walsh ook als Ruth's ghostwriter en beheerde hij zijn public relations.
Op een gegeven moment kreeg Walsh zelfs het tijdschrift Populaire wetenschap maandelijks om een pseudowetenschappelijk artikel met de titel "Waarom Babe Ruth is de grootste thuisrenner van Hitter" te publiceren. Volgens het duidelijk bonkerse artikel heeft een team van psychologen van Columbia University Ruth getest en ontdekt dat "Ruth 90 procent efficiënt is in vergelijking met een menselijk gemiddelde van 60 procent. "
Ruth was ook de eerste atleet die een personal trainer in dienst had, die hem hielp te herstellen na zijn ziekenhuisopname in 1925. De meeste sporters van toen gebruikten hun vrije tijd in plaats van te trainen, maar Ruth hoefde niet te werken om zichzelf te ondersteunen in de buiten het seizoen. De trainer, Artie McGovern, zette hem op een strikt dieet en oefeningsregime. Dientengevolge, kaatste Ruth terug om zijn beroemdste seizoen in 1927 te hebben.
6De Ronde van Japan was gestoord
De betrekkingen tussen de VS en Japan waren in 1934 wankel. De VS hadden de Japanse immigratie in het land tot staan gebracht en Japan was onlangs om valse redenen China binnengevallen. Het was in die atmosfeer dat Ruth en verschillende andere honkbalspelers een goodwill-tournee begonnen door het land, door oefenwedstrijden te spelen tegen Japanse teams. Ruth was natuurlijk de belangrijkste attractie en duizenden stroomden samen om hem te zien spelen. Maar er gebeurde veel op het veld en achter de schermen.
Ten eerste lanceerde de tour de carrière van Eiji Sawamura, een van de eerste honkbal-supersterren in Japan. Sawamura was een jonge, onbekende werper die erin slaagde om te doen wat de andere Japanners Babe Ruth niet konden uithalen. Sawamura werd vervolgens een van de beste werpers die hij in Japan speelde voordat hij in de Tweede Wereldoorlog werd gedood.
Een van de teamgenoten van Ruth was catcher Moe Berg, die het op zich nam om een film van Japanse militaire installaties te verzamelen. Berg verkocht de film aan de Amerikaanse overheid en werd later een echte spion tijdens de oorlog.
Eindelijk, terwijl de tournee gaande was, werd de regering van Japan ternauwernood vermeden om ten val te worden gebracht door een nationalistische staatsgreep. Als de coup was geslaagd, hadden de Amerikaanse spelers mogelijk veel problemen.
5 De legenden zijn gedeeltelijk waar
Twee legenden over Babe Ruth zijn bijzonder goed bekend. De ene is The Called Shot en de andere het verhaal van Johnny Sylvester. Hoewel beide verhalen in de loop der jaren zijn verfraaid, is er een kern van waarheid in elk van deze verhalen.
Volgens het verhaal van The Called Shot, tijdens een World Series-spel, werd Ruth beschimpt door het andere team, dus wees hij naar de buitenstaanders vlak voordat hij een huisrun sloeg op de plek waar hij had gewezen. Jarenlang dachten mensen dat het verhaal niet waar kon zijn - het leek te perfect. Maar de consensus is dat, hoewel Ruth al dan niet op het outfield heeft gewezen, hij met zijn arm een gebaar maakte voordat hij het homerun opraakte. Film van het incident bestaat, maar is niet doorslaggevend.
De legende van Johnny Sylvester bevat ook enkele kernels van waarheid, omringd door verfraaiing. Johnny was een jonge jongen die ernstig ziekelijk mogelijk overleed, hoewel zijn exacte ziekte niet helemaal duidelijk is. Johnny had één wens: een honkbal krijgen gesigneerd door Ruth. Volgens de meest populaire versie van de legende, bezocht Ruth Johnny in het ziekenhuis en beloofde een thuisrenner voor hem te maken, wat hij de volgende dag deed. In werkelijkheid stuurde Ruth Johnny alleen een pakket met een gesigneerde bal en een briefje waarin stond dat hij zou proberen een thuisrun voor hem te slaan. Hoewel hij er niet in slaagde om het beloofde homerun te raken, lukte het hem de volgende dag, en hij bezocht Johnny, die uiteindelijk herstelde.
4 Hij was liefdadig
Toen Babe zeven was, zijn vader hem terug naar de rooms-katholieke kostschool. St. Mary's Industriële School voor Jongens was voornamelijk voor wezen en jeugdige delinquenten, waarschijnlijk omdat George Sr. vreesde dat Babe op weg was om de laatste te worden. Het was hier dat Ruth honkbal leerde spelen, wat natuurlijk zijn leven veranderde.
Babe is zijn wortels nooit vergeten en heeft zijn hele leven lang liefdadigheidsbijdragen teruggegeven, vooral aan weeshuizen. Onder de organisaties die hij ondersteunde was het American Legion Crippled Children's Hospital in St. Petersburg, Florida. Later liet hij een groot deel van zijn nalatenschap over aan de Babe Ruth Foundation, gewijd aan het helpen van wezen en gehandicapte kinderen. Ruth was ook actief in het Rode Kruis en hielp gewonde leden van de dienst tijdens de Tweede Wereldoorlog.
St. Mary's industriële school voor jongens brandde in 1919 in brand en Ruth schonk de school om opnieuw te bouwen. De school is inmiddels gesloten, maar het honkbalveld is er nog steeds.
3Hij raakt veel meer thuis dan we denken
"Barnstorming" was een gangbare praktijk in de jaren 1920 en '30. Ballplayers zouden reizen tijdens het offseason en oefen oefenwedstrijden tegen andere grote leaguers, lokale spelers of teams van de Negro League. Dit gaf veel mensen in het hele land een kans om professioneel honkbal te zien terwijl ze veel broodnodige extra inkomsten voor veel spelers opleverden.
Hoewel hij de best betaalde sporter ter wereld was, bleef Babe Ruth barstorm. En hij sloeg natuurlijk veel homeruns. Er wordt geschat dat als je de 714 homeruns neemt die hij tijdens zijn carrière heeft geraakt, zijn 'postseason home runs' toevoegt en dan alle thuislopen toevoegt die hij sloeg tijdens het barnstormen, hij sloeg minimaal 1.031 homeruns.
Ruth's barnstorming verbeterde zijn legende. Naar verluidt sloeg Ruth ooit een huisloop van 180 meter (600 ft) terwijl hij een barnstormingspel speelde in Wilkes-Barre, Pennsylvania. Als dit klopt, zou dit de langste thuisrun ooit zijn geweest.
2Hij stierf tijdens een experimentele medische behandeling
Babe Ruth stierf op 53-jarige leeftijd, slechts twee maanden nadat hij zijn beroemde openbare optreden had gemaakt in het Yankee Stadium. Ruth zou keelkanker hebben, geen verrassing gezien zijn neiging om te roken en te drinken. Meer recent onderzoek toont aan dat Babe Ruth misschien niet aan keelkanker heeft geleden, maar aan een veel zeldzamere vorm van kanker, nasofarynxcarcinoom genaamd.
Ruth was een van de eerste patiënten die chemotherapie en bestralingstherapie onderging. Bovendien heeft Ruth een nieuw medicijn genaamd teropterine, een van de eerste geneesmiddelen tegen kanker. Teropterine was eerder alleen op muizen gebruikt en de arts van Ruth had geen idee hoe het menselijk lichaam zou kunnen reageren. Ruth begreep de risico's, maar stemde ermee in om het experimentele medicijn toch te nemen. Ruth's toestand verbeterde maar slechts voor een korte tijd. Toch gaf het experiment de hoop dat er een remedie voor kanker kon worden gevonden.
1Hij is nog steeds de beste (door elke maatregel)
Hoewel zijn beroemdste platen allang zijn verbroken, beschouwen honkbalstatistici Babe Ruth als de beste speler in de geschiedenis van het spel. In feite, moderne statistische analyse, genaamd sabermetrics, rangschikt Ruth zo ver weg en het beste. Sabermetrics maakt gebruik van geavanceerde statistieken (buiten batting average, home runs en RBI) om een meer complexe en objectieve kijk op honkbal te creëren.
Zelfs een vluchtige blik op sabermetrische statistieken toont Ruth de duidelijke leider. Een van de populairste statistieken, Wins Above Replacement (WAR), plaatst Ruth op 184 voor zijn carrière - bijna 10 procent beter dan de eerstvolgende op de lijst. Hij leidt ook in aangepaste OPS +, een stat die gewoonlijk wordt gebruikt om hitters te meten. Hij doet het zelfs goed als werpster, die zich in de top 100 van alle tijden rangschikt in Fielding Independent Pitching. Niet slecht voor iemand die meer dan 100 jaar geleden zijn honkbaldebuut maakte.