Top 10 Fabulous Night Sky-objecten gezien door een verrekijker

Het idee van sterren kijken kan een beroep doen op steriele beelden van nerds die voor telescopen gebogen staan ​​en die spelen met focusers en vinders, maar de vreugde van een donkere nachtelijke hemel is toegankelijk, zelfs als de maan het enige object is dat je herkent. Overdenking van de hemelen is vaak het beste en het meest intiem om horizontaal met je blote ogen te ontspannen. Dat gemak en intimiteit wordt behouden terwijl je nog dieper door de lucht tuurt met een verrekijker. Ze zijn intuïtief in gebruik, goedkoop om te bezitten, gemakkelijk mee te nemen en worden op talloze andere manieren dan astronomie gebruikt (je kunt nu waarschijnlijk een paar in handen krijgen). Zelfs met een kleine verrekijker kun je zoveel details zien als Galileo deed met zijn telescoop: de manen van Jupiter, details van de maan, de fasen van Venus, vlekken op de zon (met de juiste filtratie - uiteindelijk werd Galileo blind), en veel, veel meer.

Niets dat u ziet, zal lijken op de spectaculaire Hubble-afbeeldingen. Maar sterren kijken is meer een spirituele en intellectuele excursie dan een esthetische. Alleen al wetend dat ik 2,5 miljoen jaar geleden uit een sterrenstelsel vrijgegeven fotonen zag bevrijden, ver weg laat een diepere invloed op me achter dan mooie ruimtefoto's. Het scannen van de Melkweg op een werkelijk donkere, heldere, maanloze nacht heeft een schoonheid die dieper is dan zijn esthetische aantrekkingskracht. Het is ook een verbinding met onze oude wortels. Hoeveel ik ook van de wetenschap leer, ik geloof dat stilzwijgend nadenken over een donkere hemel gevoelens oproept die vergelijkbaar zijn met die van de mensheid sinds het begin der tijden. Dus de volgende keer dat je in een donkere lucht bent - of zelfs in je lichtvervuilde stad - haal je je stoffige verrekijker tevoorschijn, strek je uit en kijk omhoog om te zien welke hemel wacht.

Opmerking: dit is een boreal-centrische compilatie. Mijn excuses aan degenen op de zuidelijke breedtegraden.

10. Satellieten en meteoren

Satellieten en meteoren kunnen en worden met het blote oog gezien, maar in een licht vervuilde lucht zijn velen te zwak om te zien.

Meteoren: alleen de zeer helderste van de bijna constante toevoer van meteoren wordt waargenomen. Terwijl je de lucht scant met je verrekijker, zie je bijna zeker een kleine lichtstraal door je gezichtsveld schieten. Alleen de lichtverzame kracht van een verrekijker in combinatie met hun grote gezichtsveld (vergeleken met telescopen) onthullen deze kleine, willekeurige handelingen van hemelgeweld. (Een lijst met jaarlijkse meteorenzwermen vindt u hier.)

Satellieten: grote en heldere satellieten zijn gemakkelijk zichtbaar met alleen de ogen. Ga liggen en staar een uur of twee op na zonsondergang of vóór zonsopkomst (de lage baan van satellieten maakt ze onzichtbaar door de schaduw van de aarde midden in de nacht). Je zult lichtpunten opmerken die langzaam door de lucht bewegen. Ze lijken op vliegtuigen, maar de lichten knipperen niet. Volg ze zo lang als je kunt; hun hoogte en pad bepalen waar ze in de lucht achter de schaduw van de aarde verdwijnen. Net als meteoren worden veel satellieten die te zwak zijn voor de ogen alleen met een verrekijker onthuld door simpelweg op te kijken.

(Een fantastische bron voor alle soorten satellieten (natuurlijk en door de mens gemaakt), is Heavens-Above. Wil je weten wanneer Hubble, het ISS of de Space Shuttle boven je hoofd vliegen? Vul je locatie in en Heavens-Above zal je precies vertellen waar en wanneer te kijken. Het voorspelt ook het zeer gelokaliseerde voorkomen van iridiumfakkels, sterk reflecterende communicatiesatellieten die af en toe helderder zijn dan iets anders in de nachtelijke hemel, behalve de maan, soms helder genoeg om te zien bij daglicht!)

9. De maan

Een bron van verwondering, romantiek en reflectie sinds de man opstond en toen opkeek. Het helderste object in de nachtelijke hemel is gemakkelijk zichtbaar met het blote oog, maar met een verrekijker wordt veel detail onthuld.

De beste tijd om details van de maan te bekijken is niet noodzakelijkerwijs tijdens een volle maan. Zoals Galileo voor het eerst opmerkte, wordt het meest detail gezien aan de terminator van de maan; de schaduwlijn op de maan scheidt de zichtbare fase van de rest van de schijf. Schaduwen langs de terminator verlichten details van de bergen en valleien van de maan. Impactkraters onaangetast door atmosfeer en erosie tonen de gewelddadige geschiedenis van het vroege zonnestelsel. En de donkerdere zeeën van de maan (merries) onthullen het oude, actieve geologische leven van lavastromen lang sinds het slapengaan. Lunariffic!

8. Jupiter

Of meer precies, de Galilese manen van Jupiter. Het observeren van de planeten is een taak waarbij telescopen echt tot hun recht komen, maar een verrekijker is alles wat je nodig hebt om de vier grootste manen van Jupiter te zien. De manen zijn eigenlijk helder genoeg om te zien met het blote oog, maar zijn verwaterd van Jupiter's krachtige schittering. Je verrekijker zal ze zien als kleine sterren gegroepeerd rond de gasreus. Volg hun nachtelijke wals rond de gigantische planeet. (Ga voor meer informatie over het bekijken van tips en een Java-trackinghulpprogramma.)

7. De dubbele cluster (NGC 884 & NGC 869)

De Double Cluster bevindt zich in het sterrenbeeld Peruses en bestaat eigenlijk uit twee verschillende sterrenhopen die heel dicht bij elkaar staan. Een sterrenhoop is een dichte groepering van sterren. De Double Cluster is een fantastisch verrekijkerobject omdat het een relatief groot object in de nachtelijke hemel is. Het heeft een schijnbare (hoek) grootte van 60 minuten (1 graad). Het gezichtsveld van een telescoop is vaak te smal om tegelijkertijd van beide clusters te genieten. Een verrekijker heeft zichtvelden tot 6 graden of meer, gemakkelijk ruim genoeg om in het hele Double Cluster te passen. (Hoek in de nachtelijke hemel: horizon tot zenit is 90 graden, horizon tot horizon - de hele zichtbare hemelkoepel - is 180 graden.)

6. The Beehive Cluster (M44)

De Bijenkorf, net als de Double Cluster, is een andere open sterrenhoop. Gelegen 577 lichtjaren van de aarde, is de bijenkorf gevonden in het sterrenbeeld Kreeft. Het was een van de eerste objecten die Galileo met zijn telescoop bestudeerde en maakt een fantastisch verrekijker doelwit vanwege de schijnbare grootte in de nachtelijke hemel.

5.De lagunennevel (M8)

Veel nevels zijn gebieden met interstellaire gascondensatie - via zwaartekracht - om nieuwe sterren en sterrenstelsels te vormen: sterrenkwekerijen. De lagunennevel wordt beschouwd als een van de mooiste plekken in de nachtelijke hemel. Vind het in het sterrenbeeld Boogschutter, maar alleen in de zomer op de noordelijke breedtegraden.

4. De Orionnevel (M42)

De Orionnevel is de veeg op het zwaard van de jager in het Orion-sterrenbeeld. Orion is het meest herkenbare sterrenbeeld in de winterlucht, en een ding van schoonheid op zich. De nevel is zo'n 1270 lichtjaar een sterrenfabriek en is daarmee de dichtstbijzijnde sterrenkwekerij voor de aarde. De schijnbare grootte in de nachtelijke hemel is 1 graad.

3. De Pleiaden (M45)

Al drie keer genoemd in de Bijbel, en een bron van inspiratie voor vrijwel elke oude cultuur, is de Pleiaden misschien wel mijn favoriete verrekijker doelwit, misschien omdat het mijn eerste was. In mijn tienerjaren kreeg ik het idee om een ​​verrekijker naar de hemel te gebruiken nadat ik struikelde over een oud, klein, cruddy paar dat in het huis was opgeborgen. Mijn eerste doelwit was de Pleiaden, en ik veronderstel dat het liefde op het eerste gezicht was.

Deze kleine stercluster (in sterhoeveelheid) is ook een geboorteplaats voor nieuwe sterren, hoewel de neveligheid meestal alleen zichtbaar is in fotografie met tijdbelichting. Het is super gemakkelijk te vinden met het blote oog, maar dramatisch anders met een verrekijker. De schijnbare grootte is veel te groot om in de meeste telescoopvelden te passen, en maakt dus opnieuw een keuze binoculair doelwit.

2. Andromeda Galaxy (M31)

Het beste ding over de Andromeda Galaxy? Het is een melkweg! Een biljoen zonnen. Meer dan 2,5 miljoen lichtjaren op afstand. Gerund door veertien dwergstelsels, waarvan er ten minste één (M32) en mogelijk een andere (M110) tegelijkertijd in uw verrekijker te zien zijn. Wat is er niet om lief te hebben?

Andromeda is het verste wat je kunt zien met het blote oog (verschijnt als een vage vlek in de lucht). Met een totale schijnbare grootte van ongeveer 4 graden, of meer dan 8 keer de schijnbare grootte van de volle maan, is het een uitstekend object voor een verrekijker. Het is meestal het eerste dat ik vind als ik 's nachts opkijk met een verrekijker.

Leuk weetje: Andromeda en onze Melkweg komen met een goede clip op elkaar af. In ongeveer 3 miljard jaar zullen onze nakomelingen waarschijnlijk getuige zijn van de botsing tussen de Andromeda en de Melkweg. Ik vraag me af hoe de nachthemel eruit zal zien met nog eens biljoen zonnen in de mix.

1. De Melkweg

De delicate, zilverachtige wolk die zich uitstrekt over de hemel op donkere, heldere nachten is ons thuisstelsel: de Melkweg. Lui het scannen van de Melkweg vlak op je rug op een zomeravond is een astronomische traktatie die je niet mag missen. Met een verrekijker onthult de zilveren wolk zijn aard: de sterren op sterren die deel uitmaken van onze Melkweg. Geen enkel deel van de lucht is dichter opeengepakt met zichtbare sterren dan de Melkweg, en ook niet aangenamer verslavend om te zien met een verrekijker. Pas op dat je niet verdwaalt!

Bonus: Kometen (nu handelen!)

Een verrekijker wordt bijna overal erkend als het beste instrument voor het bekijken van met het blote oog kometen. Kometen en hun uitgestrekte kortstondige staarten kunnen een enorme omvang aan de hemel hebben. Heldere kometen vullen vaak zelfs het grote veld van de groothoek verrekijker. Een telescoop belemmert eigenlijk het bekijken van kometen door het relatief kleine kijkvenster. Kometen en verrekijkers zijn voor elkaar gemaakt. Heavens-Above volgt alle kometen die momenteel magnitude 12 en helderder zijn (Magnitude 12 is extreem zwak, veel te donker voor een verrekijker.), En laat ook zien waar ze zich in de nachtelijke hemel bevinden.

Hoewel kometen vaak periodiek (en dus voorspelbaar) zijn, is de overgrote meerderheid te zwak om te zien. De echt spectaculaire kometen komen vaak als een verrassing. Ofwel een nieuw ontdekte komeet ofwel een periodieke komeet die plotseling veel helderder wordt. Zo'n komeet is momenteel zichtbaar in de nachtelijke hemel (1 november 2007). Periodieke komeet 17P / Holmes werd onverwacht en onverklaarbaar 1.000.000 keer helderder ongeveer twee weken geleden. Een echt zeldzame gebeurtenis. De staart van de komeet wordt momenteel op de voorgrond gezien in plaats van het uitgestrekte staartarchetype, dus het lijkt op een overwoekerde, dikke, fuzz-bal van een ster in je verrekijker. (Het lijkt op een vrij heldere ster met alleen ogen.) Blijf het elke avond controleren. Zelfs de experts weten niet zeker wat er zal gebeuren. Gemakkelijk zichtbare kometen zijn vaak niet in de lucht, dus neem 5 minuten om naar buiten te gaan en een kijkje te nemen!

Inzender: crubel