Delen:
10 manieren waarop je Mars Trip ongemakkelijker zal zijn dan je denkt
Snelle ontwikkelingen in de ruimteverkenning in combinatie met onheil en duisternis in het nieuws zorgen ervoor dat meer mensen dan ooit een romantisch oog op de sterren richten. Het idee om Mars te verkennen en te bewonen is uitgegroeid van een futuristische droom naar een tastbaar, zelfs imminent doel. Er zijn veel organisaties die momenteel experimenten uitvoeren en plannen maken om de menselijke ruimtevlucht naar de Rode Planeet uit te breiden.
Op dit moment plant NASA zijn Orion-missie, die tussen twee en zes mensen zal sturen om Mars te verkennen. Daarnaast zijn de Europese ruimtevaartorganisatie, veel particuliere ondernemingen, Rusland, India, China en Japan, ook in de planningsfase om mensen vanaf de zon helemaal naar de vierde planeet te sturen.
Veel organisaties en wetenschappers waarschuwen dat we de bronnen van de Aarde veel te snel gebruiken om het leven hier te ondersteunen. Helaas hebben sommige mensen deze studies genomen om te bedoelen dat we de Aarde moeten verlaten en ons moeten concentreren op het zo snel mogelijk migreren naar andere planeten.
Wetenschappers waarschuwen dat we niet naar Mars moeten kijken als een "Volgende Aarde" die aan alle behoeften van de mensheid kan voldoen als we deze planeet vernietigen. Neil DeGrasse Tyson heeft gezegd dat de technologie haalbaar is om Mars te transformeren, Mars te reconstrueren en te veranderen in een aardachtige habitat. Maar hij legde ook uit: "Als we de kracht hebben om een andere planeet in de aarde te veranderen, dan kunnen we de aarde weer in de aarde veranderen!"
Met alle onzekerheid rondom de toekomst, zouden we ons echt moeten richten op het doen van beide. Maar als je nieuwsgierigheid zwaarder weegt dan je angsten, lees dan verder om erachter te komen waar je aan begint! En als u besluit naar Mars te reizen, kunnen we niet wachten om de foto's te zien die u naar huis stuurt.
10 Eenzaamheid
Verre van een klein ongemak, ernstige eenzaamheid kan zelfs ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken. Zelfs als Mars uiteindelijk behoorlijk bevolkt raakt met reizigers, is er weinig kans dat het de nauw verbonden gemeenschappen en samenlevingen zal repliceren die al eeuwen op aarde zijn gebouwd.
Om de donkere effecten van minder mensen met wie interactie mogelijk is, te bestrijden, kunnen reizigers naar Mars dingen doen zoals gesprekken met robots en deelnemen aan complexe individuele activiteiten.
9 Verlies van spiermassa
Als je beelden van astronauten aan boord van het internationale ruimtestation hebt gezien, is het je misschien opgevallen dat ze behoorlijk veel tijd besteden aan het trainen op stationaire fietsen en andere apparatuur. Ze doen dit omdat een verandering in de zwaartekracht een enorme impact heeft op de spierstructuur van het lichaam.
Als bewoners van de aarde merken we nauwelijks het werk van onze "anti-zwaartekracht" spieren, namelijk de quadriceps en de spieren in de kuiten, nek en rug. Maar zonder de dagelijkse druk van de zwaartekracht op die lichaamsdelen, zou het verlies van bekwaamheid snel duidelijk worden.
Op dit moment zijn tegenmaatregelen om de lichamen van mensen gezond en gezond te houden, met name hun spierstelsel, bestudeerd voor korte vluchten en verblijven. Nochtans heeft niemand ooit tientallen jaren of hele levens op een verre planeet doorgebracht. Het was dus onmogelijk om de langetermijnimpact van het leven op die plaatsen echt te bestuderen.
De gezondheid van uw spieren heeft ook directe invloed op uw skeletstelsel, reproductieve gezondheid en organen.
8 Verarmde zuurstof
Er zijn verschillende manieren om zuurstof te creëren uit andere materialen tijdens ruimtevaart en bewoning van de planeet. De niveaus op een planeet als Mars zullen de zuurstof die op Aarde beschikbaar is echter al geruime tijd niet kunnen evenaren.
Je lichaam heeft zuurstof nodig voor bijna al zijn levensfuncties - van ademhaling tot vertering tot celdeling en groei. In de toekomst kan elektrolyse van vast oxide worden gebruikt om zuurstof te onttrekken aan het koolstofdioxide dat 95 procent van de atmosfeer van Mars uitmaakt.
7 extreme temperaturen
De atmosfeer op Mars is zo dun dat het bijna onmogelijk is voor de planeet om warmte vast te houden. De gemiddelde temperatuur van de planeet is -62 graden Celsius (-81 ° F). Voor het geval dat het nog niet duidelijk was, is dat echt heel erg koud.
Als je dacht dat het vergeten van het inpakken van wanten voor je skireis onplezierig was, wacht dan tot je merkt dat je huivert op een grimmige, verre planeet zonder warenhuizen waar je dekens kunt kopen!
6 Ongelooflijk lange reistijd
Praten over een eindeloze roadtrip! Terwijl sondes in een mum van tijd naar Mars kunnen gaan, zal het veel langer duren om mensen helemaal naar Mars te sturen. Zelfs de kortere voorstellen, waarvoor extreem hoge hoeveelheden energie nodig zijn, kunnen 400 of 500 dagen duren. Beter wat extra snacks inpakken!
5 Straling
Ten eerste zul je worden bekogeld met straling op weg naar Mars. Vervolgens moet u gedurende de hele tijd dat u daar woont, constante voorzorgsmaatregelen nemen om verhoogde blootstelling te voorkomen. Ervan uitgaande dat u besluit om weer thuis te komen, blijft uw stralingsblootstelling helemaal doorgaan.
Zowel galactische kosmische straling (GCR) als zonne-energetische deeltjes (SEP) kunnen onherstelbare schade aan het menselijk lichaam veroorzaken. Alleen al op de Rode Planeet worden astronauten blootgesteld aan meer dan 100 keer de straling waaraan ze op aarde worden blootgesteld, en de ritten daar en terug zijn zelfs riskanter.
De hoogenergetische en minuscule stralingsdeeltjes kunnen door het menselijk lichaam en andere materialen scheuren. De schade kan veranderingen in DNA en cellen veroorzaken.
In het menselijk brein kan dit leiden tot verslechtering en toevallen. Ogen kunnen staar krijgen, longen kunnen kanker ontwikkelen en de huid kan worden gebroken en zelfs verbrand. Harten en spijsverteringsorganen zijn verzwakt, en ja, straling kan een persoon zelfs steriel maken.
Maar maak je niet al te veel zorgen, de materialen die worden gebruikt om deze belichting te bestrijden worden alleen maar sterker en veelzijdiger!
4 Claustrofobie
Voordat ze een bemanning selecteren, testen NASA en andere ruimtevaartorganisaties mensen op extreme claustrofobie. Volgens astronaut Chris Hadfield waren de tests voor hem eigenlijk leuk, waaronder een waarbij je in een kleine zwarte tas wordt vastgebonden en niet wordt verteld wanneer je uitgelaten wordt.
Hadfield zei dat "het voor een onbepaalde tijd in een kleine donkere plaats geritst worden, gewoon een geweldige kans was en leuke tijd om na te denken en misschien een dutje te doen en te ontspannen." Voor de meesten van ons zou dat een veel onplezieriger zijn ervaring.
Maar toch, zelfs de meest ijzige en dappere onder geselecteerde astronauten hebben een einde in zicht omdat ze hun dagen doorbrengen in ongelooflijk krappe ruimtes. Uiteindelijk weten ze dat ze naar huis zullen terugkeren naar de uitgestrekte, open hemel en frisse lucht van de aarde.
Stel je voor dat je de rest van je leven op Mars moet doorbrengen, reizen tussen kleine compartimenten en stations om straling te vermijden en de juiste zuurstofniveaus te behouden. Je zou nooit buiten je kamp kunnen ontdekken en reizen zonder een claustrofobie-inducerend ruimtepak en helm.
3 vijandige levensvormen
Er is een reden dat astronauten al decennia lang wapens met zich meedragen in de ruimte "voor het geval dat". Deze omvatten de orbitale overlevingsmessen van de jaren zestig, machetes en zelfs machete guns en pistolen.
Hoewel de grootste claim is dat astronauten bij hun terugkeer naar de aarde overlevingsituaties zouden kunnen tegenkomen door op onveilig terrein of in vijandig gebied te landen, wordt de tweede oorzaak veel minder vaak vermeld. Hoewel er nog geen solide bewijs van het leven van de gevoelsmens is gevonden, is het bestaan van buitenaardse micro-organismen vrijwel gegarandeerd op basis van gefossiliseerd bewijsmateriaal. Ook is de kans dat andere levensvormen bestaan zo hoog dat het bijna onloochenbaar is.
In 2016 hebben wetenschappers vastgesteld dat de kans dat we de enige geavanceerde soort in een melkwegstelsel zijn minder dan 1 op 60 miljard is. Als we alleen naar de unieke kwaliteiten van soorten en individuen op onze eigen planeet kijken, zijn de kansen om vriendschappelijke of vijandige levensvormen tegen te komen bijna even hoog.
Denk aan alle keren dat je hebt moeten leven met een crummy kamergenoot of buurman, en dan vermenigvuldig dat met een miljoen om de impact te berekenen van het delen van een planeet met een levensvorm die je niet leuk vindt.
2 Misvormde ogen en verlies van gezichtsvermogen
NASA begon astronauten te vragen naar hun visie na ruimtevaart rond 1989. Telkens wanneer een astronaut naar huis terugkeerde, probeerden onderzoekers vast te stellen of hun afstand en bijna zicht op de een of andere manier beperkt waren. Wat ze leerden was aanvankelijk schokkend. Veel astronauten leken veel moeilijker te zien dan ze hadden ervaren voordat ze de aarde verlieten.
NASA besloot dat ze veel systematischer moesten onderzoeken. Ze begonnen meer gedetailleerde testen uit te voeren, waaronder binoculaire indirecte opthalmoscopie (een manier om de achterkant van het oog door het netvlies te bekijken), cycloplegische refractie (een manier om andere probleemgebieden uit te sluiten door andere gebieden met oogdruppels te ontspannen) en uitgezette fundusonderzoeken (wat een duidelijker zicht op het oog geeft door pupillen te verwijden met oogdruppels).
De slechtere resultaten na ruimtevaart duurden soms vele jaren of waren zelfs permanent. Het bleek dat het oog zelf veranderde, samen met de hersenen en het ruggemerg. Een sterke mogelijke boosdoener is intracraniële hypertensie of hoge druk op de hersenen en de wervelkolom.
Momenteel heeft Valeri Polyakov het record voor de langste achtereenvolgende keer in de tijd van 437 dagen. Als je rekening houdt met verschillende complicaties en variaties in de afstand, zou je reis naar Mars gemakkelijk enkele honderden dagen in beslag kunnen nemen en dat is net zover. Hoe langer u in een gewijzigde staat van zwaartekracht blijft, hoe groter het risico van het ervaren van deze medische problemen.
1 Space Madness
Voordat mensen naar de sterren gingen, vreesden wetenschappers dat reizigers in de ruimte uiteindelijk 'impulsieve, suïcidale, seksueel afwijkende thrill seekers' zouden worden. Ze dachten dat gevangen raken in kleine ruimtes en verstoken van moderne gemakken de ruimtevaarders in de problemen zou brengen. In werkelijkheid waren de eerste professionele astronauten staalachtig, kalm en zelfs moedig in levensbedreigende situaties.
Omdat veel van de donkerste angsten van de dag uiteindelijk werden weerlegd, werd het idee van ruimtegeweld een beetje een stedelijke legende. Toch waren er af en toe voorbeelden van mensen die de druk van de ruimte niet aankonden. Sommige mensen vertoonden vreemd gedrag na hun korte reizen buiten de atmosfeer.
Reizen naar Mars zou zoveel langer duren dan op dit moment geklokte ruimtevaart, dat alle symptomen die tot nu toe zijn waargenomen vrijwel zeker op die lange reis versterkt zouden worden. Bovendien bestaat je brein uit een groot percentage water. De effecten van de verandering in zwaartekracht op de samenstelling van de hersenen zijn nauwelijks bestudeerd.
Op dit moment bestudeert NASA deelnemers aan boord van het internationale ruimtestation voor veranderingen in plasticiteit van de hersenen met behulp van verschillende tests. Tijdens hun reizen voeren astronauten kleine taken uit, van mentaal roterende beelden tot het afwerken van een schuimhindernisbaan. De stijgingen en dalingen van hun capaciteiten worden in de tijd gevolgd.