Delen:
10 unieke verhalen over milestone meteorieten
Elke dag wordt onze atmosfeer gebombardeerd met buitenaardse rotsen. Ze reizen miljarden mijlen over de zielloze kloof van de ruimte op een ramkoers met de aarde, en op een kort, glorieus moment zijn ze weg, verbrand in de vergetelheid in de bovenloop van de atmosfeer. Maar zo nu en dan arriveert een meteoriet met precies de juiste mix van grootte en vastberadenheid om aan land te komen. En als het geen steen was, zou het begrijpen dat dit opwindende tijden betekent voor de mensen hieronder.
10 An Ancient Undiscovered Mineral
De Krotite-meteoriet werd in 1934 in Marokko ontdekt en gaf hem de officiële naam "NWA 1934." De kleine rots had weinig onderscheidende kenmerken, maar er was één probleem: niemand wist waar het van gemaakt was. Het was pas in 2010 dat onderzoekers tot de conclusie kwamen dat de meteoriet een volledig nieuw mineraal bevatte dat nog nooit eerder was gezien.
Het mineraal werd "krotite" genoemd naar Alexander Krot, de cosmochemist die werkte aan het uitzoeken van de chemische samenstelling van de rots. Interessant genoeg is krotite zeer vergelijkbaar met een paar verschillende vormen van door de mens gemaakt beton, alleen maar een bewijs dat alles wat we kunnen maken, de natuur waarschijnlijk al is uitgekomen. En in dit geval ontdekte de natuur het ongeveer 4,6 miljard jaar geleden - krotiet wordt verondersteld een van de oudste mineralen te zijn, terug gevormd toen het zonnestelsel er nog steeds aan dacht om samen te komen.
9A Nuke-achtige explosie van een buitenaardse planeet
De meeste meteorieten breken een grotere meteoriet uit, voordat ze onze atmosfeer binnengaan. Het Tagish Lake Meteoroid dook echter halsoverkop de stratosfeer in voordat het met meer energie uiteen viel dan de bom die Hiroshima uithaalde. De meteoroïde zelf werd geschat op 4 meter (13 voet) in diameter met een gewicht van 56 metrische ton, groot genoeg om verwoesting in een groot gebied te veroorzaken als het intact was geland.
Zoals het was, ongeveer 93 procent van de meteoroïde was geablateerd, of verdampt, voordat het uitbarstte in een vuurbal. Het explodeerde ongeveer 40 kilometer (25 mijl) boven het aardoppervlak en stuurde duizenden meteorieten kletterend over het bevroren oppervlak van het Tagish-meer in Canada. Toen de NASA arriveerde om de stukken te bestuderen, moesten ze blokken ijs uit het meer wegsnijden omdat de fragmenten te diep ingebed waren om te verwijderen. Het hele meer was geperforeerd. Na het bestuderen van de meteorieten, werd ontdekt dat ze afkomstig waren van 773 Irmintraud, een ondergeschikte planeet (of grote asteroïde) die drijft tussen Jupiter en Mars.
8Mars geschiedenis onthuld
Tot 2005 waren alle meteorieten die ooit bestudeerd waren op aarde gevonden (twee niet meegerekend op de maan). We waren niet echt ergens anders geweest. Maar een jaar nadat de Opportunity-rover in 2004 op Mars was geland, ontdekte hij dat de eerste meteoriet op een andere planeet te vinden was. De ontdekking was een ongeluk; de rover was op zoek naar het hitteschild dat tijdens de landing was uitgeworpen. Zittend naast het schild was een grote, propvolle ijzeren bal - de Heat Shield-rots.
Omdat de rover niet uitgerust was om iets te boren dat gemaakt was van bijna zuiver ijzer, hebben we het niet veel kunnen bestuderen. Maar één ding is zeker: door de manier waarop het de val intact heeft overleefd, moet het vrij traag zijn gereisd. Om dat te doen, moet Mars een veel dikkere atmosfeer hebben gehad toen het viel, een atmosfeer die water bevatte. Dit brengt ons dichter bij het uitzoeken van de tijdlijn van de veranderingen in de atmosfeer van Mars, iets wat we nooit echt hebben kunnen doen. En alles wat nodig was, was een brok steen.
7 Water op Mars
De meeste meteorieten zijn erg oud. Stevige stukjes materie werden typisch een paar miljard jaar geleden gevormd en degenen die niet samenvloeiden in een planeet werden nomaden die doelloos door de ruimte dreven. Bijvoorbeeld, de Allan Hills 84001 meteoriet (of ALH84001) wordt verondersteld meer dan 4 miljard jaar oud te zijn - een overblijfsel uit de vorming van ons zonnestelsel.
Maar het staat niet bekend als een van de oudste dingen in onze buurt. ALH84001 werd ontdekt in 1984 in Antarctica en werd uitgebreid bestudeerd gedurende acht jaar voordat onderzoekers een schokkende aankondiging deden: het was bedekt met carbonaatbolletjes, een teken dat het een verzameling van bacteriënfossielen kon zijn. Dat is bijzonder vreemd, gezien het van Mars kwam. Men gelooft dat ongeveer 15 miljoen jaar geleden de impact van een andere meteoriet deze brok in de ruimte heeft geslagen, samen met een kolonie Mars-bacteriën. Het zweefde een tijdje rond in de ruimte voordat het contact maakte met onze planeet, ongeveer 13.000 jaar geleden.
De bewering dat de rots bedekt was met buitenaardse bacteriën werd later door de wetenschappelijke gemeenschap stukgeslagen. Maar in 2011 werd bevestigd dat zelfs als bacteriën nooit op de rots leefden, het zeker in een omgeving met vloeibaar water werd gevormd.
6A Teken van God
De meteoriet Ensisheim is de oudste bewaard gebleven meteoriet ter wereld. Het landde in 1492 in Ensisheim, een klein dorp in het oosten van Frankrijk. De rots zelf is niet echt iets spectaculairs. Het is wat bekend staat als een gewone chondrite die, zoals je uit de naam zou kunnen raden, niet het zeldzaamste is dat ooit uit de lucht is gevallen. Gewone chondrieten vormen bijna 90 procent van alle meteorietvondsten.
Maar in de 15e eeuw veroorzaakte het Ensisheim nogal wat opschudding. Rekeningen van de meteoriet beschrijven het als een vallende inferno, een vuurbal die meer dan 150 kilometer (93 mijl) verderop te zien was. De lokale bevolking was er snel bij om het op te tekenen als een teken van God en de meteoriet werd onmiddellijk opgegraven, naar de stad gebracht en vastgeketend in de kerk van Ensisheim. Delen van de meteoriet werden vervolgens afgestoken en naar de heilige Romeinse keizer en paus Pius III gestuurd.De meteoriet werd zelfs herdacht in liederen en gedichten uit die tijd.
5 Het IJzeren Monument
Met een gewicht van meer dan 60 ton is de Hoba-meteoriet de grootste bekende meteoriet ter wereld. Het is trouwens ook het grootste stuk ijzer dat we kennen. Omdat het zo enorm is, is het nooit ontroerd - het zit nog steeds op een kleine boerderij in de buurt van Grootfontein, Namibië.
De Hoba-meteoriet werd ontdekt door puur geluk. Een Namibische boer, Jacobus Britten, ranselde zijn os door een veld op zijn terrein toen de ploeg tot halt raakte. Bij het onderzoek vond hij een grote, vierkante rots ingebed in het vuil. Pas later realiseerde hij zich dat het een meteoriet was. Vanwege de vorm (plat aan alle kanten), geloofde men dat de meteoriet een paar keer over het oppervlak van de atmosfeer sprong, als een kiezel die over een vijver springt, voordat hij er doorheen struipt. Waarschijnlijk is het zo'n 80.000 jaar geleden aan land gekomen en botste het door de atmosferische lagen met snelheden van 300 meter per seconde (ongeveer 1.000 ft / s). Het is nu een nationaal monument.
4A Autowrakend fortuin
In 1992 keken duizenden inwoners van Pennsylvania naar een vlammend groen voorwerp dat door de lucht raapte en tot een dreunende stop kwam in de kofferbak van een Chevy Malibu. Afgezien van de meteoriet die in 2013 door de Russische hemel sisde, is de Peekskill-meteoriet, zoals later werd genoemd, de meest geregistreerde meteoriet in de geschiedenis. Toen het een middelbare schoolvoetbalwedstrijd overstak, zijn tientallen ouders hun kinderen vergeten en hebben ze hun videocamera's naar de hemel gebracht om het op film te krijgen. Zestien video's kwamen later opduiken met de afdaling van de meteoriet.
De meteoriet, die 12 kilogram woog, was een zeldzaam type dat bekend staat als een H6 monomict breccia - het werd gevormd toen twee massieve asteroïden in de ruimte botsten, waardoor een enorme hoeveelheid druk en hitte werd gecreëerd. Voordat het de atmosfeer trof, schoot het door de ruimte op 14.000 meter (8,8 mijl) per seconde - tegen de tijd dat het 40 seconden later landde, was het vertraagd tot slechts 200 kilometer (126 mijl) per uur.
Maar hoe zit het met de auto? Nou, de eigenaar was in staat om een nieuwe te kopen na de verkoop van de meteoriet voor de nette som van $ 69.000.
3Diamonds and The Seeds Of Life
Op dit moment draaien 28 krachtige telescopen om de aarde. Tientallen land-gebaseerde observatoria zijn verspreid over de hele wereld, en ontelbare miljoenen amateur-telescopen wijzen naar de sterren. Het doel van al deze is eenvoudig: om dingen in de ruimte te zien. Maar tot 2008 hadden we nog nooit een meteoriet gevangen tot het al een spoor door de atmosfeer brandde, volledig zichtbaar met het blote oog. 2008 TC3 was de eerste meteoriet die vanuit de ruimte werd gevolgd naar de aarde, en ondanks al onze technologie kwam de prestatie neer op niets meer dan een hobbyist die toevallig op het juiste moment op de juiste plek keek.
Richard A. Kowalski zag de asteroïde een volledige 19 uur voordat hij de planeet bereikte. NASA sprong snel in en berekende, met een leger amateurastronomen achterin, de exacte landingspositie van de rots. En ja hoor, de asteroïde brak door in de atmosfeer en overstroomde honderden meteorieten in de Nubische woestijn in Soedan.
Maar de echte verrassing kwam later - ver weg van een normale rots, 2008 TC3 was gevuld met nanodiamonds, diamanten met een extreem kleine kristallijne structuur die het moeilijkste materiaal in het bekende universum zijn. En verspreid over het oppervlak van de nanodiamanten was een andere, meer kleverige verrassing: aminozuren, de bouwstenen van het leven. Dit bewijst dat het leven zich technisch in de ruimte kan vormen, en naar alle waarschijnlijkheid is het leven op aarde begonnen na een vergelijkbare meteorietinslag.
2An Extraterrestrial Killer
In oktober 1972 werd het eerste dodelijke meteoriet in de bekende geschiedenis vastgelegd in het kleine dorp Trujillo, Venezuela. Het slachtoffer: een melkkoe. Niemand zag de meteoriet vallen, maar het geluid was onmiskenbaar - een enorme sonische dreun die wordt veroorzaakt wanneer een meteoor explodeert in fragmenten in de bovenste atmosfeer.
De volgende ochtend werd de eigenaar van de boerderij, Argimiro Gonzalez, gewekt door een van zijn boerenhanden. De man was aan het kibbelen over moordende rotsen en toen Gonzalez het onderzocht, vond hij inderdaad een bloedige rots in een van zijn velden. Naast de rots was een heel dode koe, zijn schouders en nek verpletterd tot een pulp als de kofferbak van een Chevy Malibu. De koe werd snel gegeten en Gonzalez gebruikte het moorddadige mineraal als een deurstop voor de komende jaren, totdat een astronoom het onderzocht en het verklaarde dat het een fragment was van de Valera-meteoriet die rond die tijd in Venezuela was uitgebroken.
Je kunt nu de meteoriet kopen en het enige buitenaardse object bezitten dat het leven van een wezen op onze thuisbasis claimt.
1 De (veronderstelde) remedie tegen aids
Op 14 augustus 1992 trof een meteorietenregen het dorp Mbale, Oeganda. De meteoriet was niets bijzonders, maar gewoon alledaagse gewone chondriet, een grote, lelijke rots die slechts 1000 kilogram (2.200 lbs) woog voordat hij routinematig in fragmenten uiteenspatte. Saai.
Maar tegen de tijd dat onderzoekers op de site arriveerden, was er niet veel meer te studeren - de plaatselijke bevolking had de meeste stukjes al in poeder vergruizeld en opgegeten. Kijk, Mbale ging in die tijd door een aids-epidemie die door de bevolking trok. Wanhopig namen ze de meteoriet als een teken van God en geloofden dat in zijn kosmische structuur een remedie was voor de ziekte waarmee ze werden getroffen. Ze slikten het poeder door de handen en mengden het met water tot een pasta, die ze over hun huid smeerden.
Helaas was er niets in de meteoriet behalve enkele brokken ijzer, en aids treft nog steeds die regio van Oeganda tot op de dag van vandaag.
Andrew is een freelance schrijver en de eigenaar van de sexy, sexy HandleyNation Content Service. Wanneer hij niet schrijft, is hij meestal wandelen of rotsklimmen, of gewoon genieten van de frisse lucht uit North Carolina.