Delen:
10 vreemdste onverklaarde verschijnselen in ons zonnestelsel
De ruimte is zo verbluffend groot dat het gemakkelijk wordt om het zonnestelsel te zien als het astronomische equivalent van onze achtertuinen: gewoon, dichtbij, en met heel weinig zwarte gaten.
De waarheid is echter heel anders. Er zijn veel bizarre dingen binnen de baan van onze zon die astronomen nog moeten uitzoeken. Hier zijn 10 van de vreemdste onverklaarde verschijnselen in ons zonnestelsel.
10 The Storms On Jupiter Look Like Beehives
Cyclonen bestaan op de meeste planeten die een atmosfeer en vocht hebben onder hun wolken, inclusief onze eigen aarde. Deze stormen komen door vele namen op deze planeet. Afhankelijk van waar je woont, kun je ze beter kennen als "orkanen" of "tyfonen". In het algemeen hebben de cyclonen op aarde een vrij afgeronde vorm met een "oog" in het midden.
Maar dat is niet waar voor de stormen op sommige gasreuzen. Een vreemd fenomeen over de cyclonen op Jupiter is onlangs ontdekt: deze stormen hebben vaak een zeshoekige vorm en vormen een honingraatachtige structuur rondom de beide polen van de gasreus.
Jupiter is niet de enige gasreus wiens stormen de voorkeur lijken te geven aan een zeszijdige, hoekige vorm. In 1988 ontdekten wetenschappers een gigantische zeshoekige cycloon op een van de polen van Saturnus.
Het bijenkorfachtige patroon op Jupiter lijkt echter uniek. Er zijn theorieën geopperd met betrekking tot de oorzaken van deze vreemde hoekige stormen. Maar voor het grootste deel blijven ze een mysterie.
9 Saturnusmaan Iapetus heeft de vorm van een walnoot
Stel je voor dat de aarde, in plaats van zijn hoogste bergtoppen te hebben verspreid over verschillende delen van zijn oppervlak, al zijn hoogste bergen een lange, ononderbroken ketting over de evenaar had. Dit is in essentie wat er gebeurde op Iapetus. Deze lange bergrug heeft een tophoogte van 20 kilometer (12 mijl), wat meer is dan tweemaal die van de Mount Everest. Deze bergketen geeft de maan ook een duidelijke en nogal verbijsterende "walnoot" -vorm.
Wetenschappers weten nog steeds niet waarom deze rand bestaat. Sommigen denken dat het misschien de overblijfselen zijn geweest van een ring (een beetje zoals de eigen ringen van Saturnus) die uiteindelijk naar de oppervlakte stortte. Anderen denken dat het gemaakt kan zijn van puin van een vorige maan.
Wat echter wel duidelijk is, is dat tussen deze en Iapetus's bizarre halfdonkere, half-lichte kleuring (dat ook tot niet al te lang geleden een mysterie was), deze maan wel eens een van de vreemdste objecten in het zonnestelsel kan zijn.
8 De 'Frankenstein'-maan, Miranda genaamd
Een van de vreemdste manen in het zonnestelsel is de misvormde Miranda die rond Uranus draait. Miranda heeft een heel hobbelig oppervlak, om het zachtjes te zeggen. De maan zit vol met kraters en diepe kloven, waardoor het lijkt op een "patchwork" maan.
Er zijn een paar theorieën over waarom Miranda lijkt op iets dat een gekke wetenschapper misschien haastig heeft genaaid. Een daarvan is dat Miranda mogelijk een reeks rampzalige gevolgen heeft gehad, waardoor het permanent littekens heeft opgelopen. Waarschijnlijk werd Uranus op een bepaald moment geconfronteerd met meerdere botsingen (wat resulteerde in zijn zijwaartse baan), dus deze theorie lijkt thematisch passend.
Een andere theorie is dat de kracht van de zwaartekracht van Uranus ervoor zorgde dat Miranda een ongewone vulkanische activiteit had, waardoor een maan met een anderszins gladde oppervlakte een vreemde hobbelige vorm kreeg.
7 Neptunus straalt meer warmte uit dan het krijgt
Als een planeet ver genoeg van de zon verwijderd is, verwacht je dat het een ijskoude hel is. Kijk maar naar Pluto: de warmste locatie op Pluto is ongeveer -223 graden Celsius (-369 ° F), en wetenschappers denken dat de dwergplaneet eens rivieren van vloeibare stikstof over het oppervlak had.
Neptunus is officieel de verste planeet verwijderd van de zon. Hoewel het op geen enkele manier een tropisch paradijs is - oppervlaktetemperaturen worden meestal niet hoger dan -200 graden Celsius (-328 ° F) - astronomen geloven niet dat Neptunus echt zo koud is als zou moeten. Dit komt omdat Neptunus op de een of andere manier meer dan twee keer de hoeveelheid energie uitstraalt die het van de zon krijgt.
Astronomen weten nog steeds niet waarom. Waarschijnlijk speculeert de coolste theorie dat het te wijten kan zijn aan diamantregens. De theorie gaat een beetje als volgt: de atmosferische druk van Neptunus zorgt ervoor dat het methaan in zijn atmosfeer tot diamant wordt samengeperst. Deze diamanten regenen vervolgens en produceren hitte van wrijving die veroorzaakt wordt als ze in de zware atmosfeer vallen. Dit verklaart op zijn beurt de ongebruikelijke hoeveelheid energie die wordt uitgestraald door deze anders erg koude reus.
6 Pluto lijkt een bijna oneindige voorraad stikstof te hebben
Pluto is zo klein dat het amper de zwaartekracht heeft die nodig is om de atmosfeer vast te houden. Als gevolg hiervan verliest Pluto voortdurend honderden tonnen van zijn voornamelijk stikstofatmosfeer terwijl het rond de zon loopt.
Met dit in gedachten, kun je je afvragen waarom Pluto de stikstof nog niet heeft opgebruikt. Wetenschappers overdenken hetzelfde. Hun beste gok is dat een of ander verborgen geologisch proces alle reserve-stikstof moet vormen, maar de precieze aard van dat proces blijft een mysterie.
5 Er zou een negende planeet kunnen zijn aan de rand van het zonnestelsel
Als sommige astronomen worden geloofd, kan er een negende planeet in het zonnestelsel zijn. Helaas hebben ze het niet over Pluto. Astronomen hebben enkele vreemde zwaartekrachtpatronen opgemerkt in objecten binnen de Kuipergordel (een groot asteroïde veld buiten de baan van Neptunus). Deze zwaartekrachtsanomalieën kunnen worden verklaard door de aanwezigheid van een grote planeet.
Ze hebben het voor nu 'Planet Nine' genoemd.Het krijgen van concreet bewijs van Planet Nine zal moeilijk zijn omdat het zich in de buitenste regionen van het zonnestelsel zal bevinden, waardoor het zelfs voor onze meest geavanceerde telescopen moeilijk is om te vinden. Astronomen hebben geschat dat deze planeet, als deze bestaat, een ijzige wereld zou zijn die ongeveer drie keer zo groot is als de aarde.
4 Methaan op Mars
Hoewel methaan op veel planeten is gevonden, raken astronomen nog steeds enthousiast wanneer ze het ontdekken. Dit komt omdat methaan een veel voorkomende bijproduct van het leven is. (Je hebt misschien gehoord dat methaan bijvoorbeeld een belangrijk onderdeel is van koeienlapjes.) Maar methaan kan ook op niet-biologische manieren worden gemaakt, dus het biedt geen garantie voor het bestaan van het leven.
Mars heeft niets als de hoeveelheid methaan op aarde. Maar de kleine hoeveelheid methaan op Mars is spannend, omdat de hoeveelheid vrij vaak varieert. Wat meer is, deze variatie lijkt te gebeuren op basis van de seizoenen.
Wetenschappers hebben een paar theorieën over de oorzaak. Het methaan kan bijvoorbeeld worden geabsorbeerd en vrijgegeven door stenen op het oppervlak, afhankelijk van het seizoen. Natuurlijk is de meer opwindende theorie dat de methaanveranderingen worden veroorzaakt door het leven. (Als dit het geval is, zijn het waarschijnlijk bacteriën die onder de oppervlakte leven.)
3 De bovenste atmosfeer van de zon is veel heter dan zijn oppervlak
Het oppervlak van de zon (het deel van de zon dat je verblindt als je er direct naar kijkt) is best heet, om het zachtjes te zeggen. Hoewel het oppervlak ongeveer 5500 graden Celsius is (9,900 ° F), kan de minder zichtbare atmosfeer boven het oppervlak (beter bekend als de corona) meerdere malen heter worden - tussen 1-10 miljoen graden Celsius (1,7-17 miljoen ° F).
De corona van de zon is zo zwak dat je hem alleen kunt zien tijdens een zonsverduistering. Waarom is het dan zoveel heter dan het heldere oppervlak van de zon?
Wetenschappers zijn niet zeker. Eén theorie is dat het kan worden veroorzaakt door miljoenen zonnevlammen van nano-formaat die elke seconde op het oppervlak van de zon verschijnen en energie van het oppervlak naar de atmosfeer erboven overbrengen.
2 Ons zonnestelsel kan echt gekrenkt zijn dan de meeste sterrensystemen
Ons zonnestelsel is misschien een beetje een kosmische vreemdeling. Astronomen hebben ontdekt dat andere sterrenstelsels meestal planeten van vergelijkbare grootte hebben die regelmatig in hun banen worden geplaatst. Ons zonnestelsel heeft geen uniformiteit in grootte.
Vergelijk gewoon onze grootste en kleinste planeten: Jupiter is bijvoorbeeld meer dan 28 keer de diameter van Mercurius. Vanuit het oogpunt van volume zouden we meer dan 24.000 Mercurys in Jupiter kunnen passen.
Bovendien vertoont de afstand tussen de planeten niet bijna dezelfde samenhang als de afstand in andere sterrenstelsels. Astronomen weten niet precies wat ons zonnestelsel zo uniek maakt. Sommigen speculeren dat de indrukwekkende zwaartekracht van Jupiter en Saturnus de schuldige is.
1 Venus's Ashen Light
Voor het eerst waargenomen in 1643 is het Ashen Light of Venus een fenomeen dat de donkere kant van de planeet verlicht, waardoor het zichtbaar wordt voor waarnemers die door telescopen kijken. In tegenstelling tot de andere vermeldingen op deze lijst, is het voortbestaan van het Ashen Light aan de orde voor wetenschappelijk debat.
Het is beschreven als vergelijkbaar te zijn met 'aardse energie', die optreedt wanneer zonlicht dat wordt weerkaatst door de aarde de donkere delen van de maan verlicht. Dit is logisch in het geval van manen zoals de onze. Omdat ze dicht genoeg bij een grote planeet zijn, kan het licht van de zon hen op vreemde hoeken bereiken door tegen de planeet te botsen die ze in een baan hebben.
Deze verklaring is echter niet logisch voor Venus omdat er geen groot omlopend lichaam in de buurt is. Astronomen hebben geprobeerd het Ashen Light te fotograferen, maar waarnemingen zijn zo ongebruikelijk en willekeurig dat alle pogingen tot nu toe hebben gefaald.
Velen hebben het opgegeven om te bewijzen dat het fenomeen bestaat. Toch zijn er honderden rapporten van het Ashen Light - van moderne amateur-sterrenkijkers tot de 17e-eeuwse astronoom Giovanni Battista Riccioli. Deze gloed is zo ongrijpbaar en wordt betwist dat het 'The Loch Ness of Venus' is genoemd.