10 Nieuw blootgelegde feiten over Mars

10 Nieuw blootgelegde feiten over Mars (Ruimte)

Toen NASA de ontdekking van stromend water op Mars aankondigde, was het een groot probleem. Sindsdien hebben we veel meer ontdekkingen gedaan die grotendeels onder de radar van het grote publiek zijn gegaan. Momenteel hebben we twee rovers en drie orbiters die Mars verkennen met nog eens twee onderweg. We zijn constant op zoek naar nieuwe dingen over onze rode buurman of bevestigen eerdere ideeën.

10 Mars heeft impactglas dat het leven kan redden

Fotocrediet: NASA

Impactite is een soort steen gemaakt van een meteorietinslag. Het is vaak een mengsel van verschillende rotsen, mineralen, glas en kristallen gevormd door schok-metamorfie. Populaire bronnen van impactite op aarde zijn de Alamo Bolide Impact-site in Nevada en Darwin Crater in Tasmania. Vorig jaar vond de NASA nieuwe bronnen op Mars.

NASA's Mars Reconnaissance Orbiter ontdekte afzettingen van impactglas bewaard in verschillende kraters op de Rode Planeet. In 2014 toonde wetenschapper Peter Schultz aan dat vergelijkbaar effectglas dat in Argentinië wordt aangetroffen plantaardig materiaal en organische moleculen bewaard heeft, dus het is mogelijk dat het impactglas van Mars sporen van het oude leven kan bevatten.

De volgende stap zou zijn om een ​​monster van Martian impact-glas te verkrijgen. Hargraves Crater, een van de locaties met glasafzettingen, is een van de kandidaten voor de landing van de 2020-rover. Deze nieuwe ontdekking zou het een koploper moeten maken.

9 Comet Flyby Wreaks Havoc op de magnetosfeer van Mars

Fotocrediet: NASA / Goddard

In september 2014 kwam het Mars-ruimtevaartuig en het vluchtige EvolutioN (MAVEN) ruimtetuig de baan van Mars binnen. Slechts een paar weken later was de sonde getuige van een zeldzame gebeurtenis toen een komeet een zeer nabije vlucht maakte van de Rode Planeet.

Comet C / 2013 A1, in de volksmond bekend als Siding Spring, werd ontdekt in 2013. Aanvankelijk dachten we dat de komeet zou crashen op Mars, maar de twee objecten kwamen binnen 140.000 kilometer (87.000 mijl) van elkaar.

Wetenschappers waren geïnteresseerd om het effect te zien van zo'n dichte vlucht op een planeet. Omdat Mars een zwakke magnetosfeer heeft, werd de planeet overspoeld met een laag ionen toen het krachtige magnetische veld van de komeet die van Mars overviel. NASA vergeleek de effecten met die van een krachtige maar kortstondige zonnestorm. Naarmate de magnetische kracht van de komeet toenam, werd het magnetisch veld van Mars ondergedompeld in totale chaos, soms zwaaiend "als een gordijn in de wind".


8 Mars heeft een Mohawk

Fotocredit: X. Fang, University of Colorado en wetenschappelijk team van MAVEN

In 2013 werd het ruimtevaartuig MAVEN gelanceerd met als doel de atmosfeer van Mars te bestuderen. Op basis van observaties van de sonde onthullen computersimulaties dat de planeet een vrij trendy 'Mohawk' heeft.

Het zoete kapsel van Mars bestaat eigenlijk uit elektrisch geladen deeltjes die worden weggeblazen door zonnewinden van de bovenste atmosfeer van de planeet. Het elektrische veld gecreëerd door de binnenkomende zonnewind, evenals andere krachtige zonne-evenementen zoals coronale massa-ejecties en zonnevlammen, kunnen de deeltjes op beide pool richten. Dit creëert een polaire pluim van ontsnappende ionen die een gelijkenis vertonen met een "Mohawk".

7 Mars 'toekomstige gewassen

Fotocredit: phys.org

Als mensen ooit Mars gaan bewonen, dan zullen we methodes moeten ontwikkelen om kolonisten op de Rode Planeet te voeden. Volgens wetenschappers van Wageningen University hebben we al toegang tot vier groenten en granen die veilig zouden moeten kunnen worden verbouwd en gegeten op Marsgrond.

Die vier gewassen zijn tomaten, radijs, rogge en erwten. Nederlandse wetenschappers hebben ze in Marsachtige grond ontwikkeld door NASA. Hoewel de grond hoge gehalten aan zware metalen bevat, zoals cadmium en koper, heeft het voedsel dat in de grond wordt gekweekt niet voldoende geabsorbeerd om "gevaarlijke niveaus" te vormen.

De vier gewassen maken deel uit van een lopend experiment dat zal kijken naar de levensvatbaarheid van zes andere voedingsmiddelen als potentiële Martiaanse gewassen. De studie wordt ondersteund door Mars One, een project dat op dit moment kandidaten selecteert voor een bemande missie naar Mars in de komende 10-15 jaar.

6 Mars Morse Code Dunes

Fotocrediet: NASA / JPL / University of Arizona

Rovers en sondes bestuderen al een tijdje de Marsduinen, maar recente beelden van de Mars Reconnaissance Orbiter hebben wetenschappers enigszins verbaasd. In februari 2016 benadrukte het ruimtevaartuig een regio die complexe duinen liet zien met vormen die doen denken aan stippen en strepen gebruikt voor morsecode.

Het huidige denken zegt dat een nabijgelegen depressie, waarschijnlijk een oude inslagkrater, de beschikbare hoeveelheid zand voor duinvorming beperkte, wat leidde tot hun ongebruikelijke vormen. De "streep" duinen werden gevormd door winden die in een rechte hoek kwamen vanuit twee richtingen, waardoor hun lineaire vorm ontstond.

De oorsprong van de kleinere "stip" -duinen is meer een mysterie. Meestal verschijnen ze wanneer iets de vorming van lineaire duinen onderbreekt. Wetenschappers weten echter niet precies wat dat "iets" inhoudt en hopen dat verdere studie van het gebied hen zal helpen het proces beter te begrijpen.


5 Martian Mineral Mystery

Fotocrediet: NASA / JPL-Caltech / MSSS

Een regio van Mars, verkend door de Curiosity Rover in 2015, roept veel vragen op voor NASA-wetenschappers. Bekend als de "Marias Pass", het gebied is een geologisch contactgebied waar een laag zandsteen bovenop een bed van mudstone ligt.

De regio heeft een uitzonderlijk hoge concentratie silicium - tot 90 procent in bepaalde rotsen. Silica is een chemische verbinding die wordt gevonden in gesteenten en mineralen op aarde, voornamelijk kwarts.

Volgens Curiosity-teamlid Albert Yen, omvatten standaardprocessen voor het stimuleren van de silicaconcentratie ofwel het oplossen van andere ingrediënten ofwel het brengen van meer silica uit een andere bron. Hoe dan ook, je hebt water nodig, dus het blootleggen van de processen geeft ons een beter zicht op de oude, waterige Mars.

Wetenschappers waren nog meer verrast toen ze een gesteentemonster namen. Ze stuitten zelfs op een mineraal genaamd tridymiet, een primeur voor Mars. Hoewel tridymiet ongelooflijk zeldzaam is op aarde, zijn er enorme hoeveelheden ervan in de Marias Pass en we weten niet zeker hoe het daar terecht is gekomen.

4 De witte planeet

Foto credit: NASA via Populaire mechanica

Er was een tijd dat de beroemde Rode Planeet eigenlijk meer wit dan rood was geweest. Volgens astronomen van het Southern Research Institute in Boulder, Colorado, is dit omdat Mars een relatief recente ijstijd heeft ondergaan die extremer is dan alles wat we op aarde hebben gezien.

Het team bereikte deze conclusie door de lagen ijs op de noordpool van Mars te observeren. Op aarde graven wetenschappers door de grond, halen een lange buis ijs tevoorschijn en bestuderen elke laag zorgvuldig. Omdat dit op Mars niet mogelijk was, gebruikten astronomen de Ondiepe Subsurface Radar aan boord van de Mars Reconnaissance Orbiter.

Met behulp van een gronddoordringende radar zagen astronomen 2 kilometer (1,2 mijl) diep in de ijzige korst van Mars en vormden een tweedimensionale dwarsdoorsnede waaruit bleek dat de planeet 370.000 jaar geleden een intense ijstijd had en een nieuwe zou verwachten in 150.000 jaar.

3 Mars had ondergrondse vulkanen

Fotocrediet: NASA

Meestal gevonden in stollingsgesteente, wijst de nieuw ontdekte tridimiet op zware vulkanische activiteit in het verleden van Mars. Nieuw bewijs van de Mars Reconnaissance Orbiter suggereert ook dat Mars eens vulkanen had die onder ijs uitbraken.

De sonde bestudeerde een gebied van de Rode Planeet dat bekend staat als Sisyphi Montes. Het staat vol platte bergen die qua vorm vergelijkbaar zijn met vulkanen van de aarde die onder ijs uitbarsten.

Wanneer een uitbarsting optreedt, is deze meestal krachtig genoeg om door de ijslaag te slaan en grote hoeveelheden as in de lucht te schieten. Dit laat ook een duidelijk spoor van mineralen en andere verbindingen achter, waardoor subglaciale uitbarstingen een unieke signatuur hebben die ook werd gevonden in Sisyphi Montes.

2 Ancient Mars Had Mega Tsunamis

Foto credit: Science News

Wetenschappers discussiëren nog steeds over de vraag of de Rode Planeet ooit een noordelijke oceaan had. Nieuw onderzoek toont echter aan dat de oceaan bestond en werd gedecimeerd door enorme tsunami's die de meeste van hun aardse tegenhangers bleek maken in vergelijking.

Tot nu toe bestond het bewijsmateriaal dat naar een oude oceaan wees uit de overblijfselen van een kustlijn die overal niet aanwezig was. Als deze mega tsunami's bestonden, hadden ze een deel van de kustlijn kunnen wegvagen.

Alexis Rodriguez, een van de voorstanders van dit nieuwe idee, zegt dat de golven tot 120 meter (394 voet) hoog zouden zijn geweest en zo vaak gebeurden als eens in de drie miljoen jaar. Rodriguez is vooral geïnteresseerd in het bestuderen van kraters in de buurt van de kustlijn. Ze zouden gedurende miljoenen jaren door tsunami's en opgesloten water zijn gedrenkt, waardoor ze ideale plekken zijn om naar tekenen van het oude leven te zoeken.

1 Mars had meer water dan de Noordelijke IJszee

Fotocrediet: NASA / GSFC

Hoewel de locatie van de oceaan van Mars aan de orde van de dag is, zijn wetenschappers het erover eens dat de Rode Planeet veel water had. NASA suggereert dat Mars eens genoeg water had om het oppervlak van de planeet volledig te bedekken in een gigantische oceaan van 140 meter diep. Het water was echter waarschijnlijk geconcentreerd in een oceaan groter dan de Arctische oceaan op de aarde en bezet ongeveer 19 procent van het oppervlak van Mars.

Deze schattingen zijn afkomstig van waarnemingen gedaan door de W.M. Keck-observatorium op Hawaï en de Very Large Telescope in Chili. De atmosfeer van Mars heeft momenteel twee vormen van water: H2O en HDO, waarbij een normaal waterstofmolecuul wordt vervangen door deuterium, een waterstofisotoop.

Wetenschappers maten de verhouding tussen H2O en HDO tegenwoordig op Mars en vergeleken met de waterratio van een 4,5 miljard jaar oude Mars-meteoriet. De resultaten geven aan dat Mars 87 procent van zijn watergehalte in de ruimte verloor.