Delen:
10 Hypothetische astronomische objecten die daadwerkelijk kunnen bestaan
De ruimte is ongetwijfeld een fascinerend deel van de werkelijkheid voor de mensheid. Sinds we onze omgeving hebben kunnen begrijpen, hebben we de sterren opgezocht op zoek naar antwoorden, inspiratie en standvastigheid. Space is de muze geweest voor honderden films en duizenden boeken. Het heeft geïnspireerde kalenders en horoscopen die gedetailleerd beschrijven hoe de ordening van astronomische objecten persoonlijkheidskenmerken en belangrijke gebeurtenissen in het leven kan voorspellen.
De ruimte heeft ook talloze visies op de toekomst geïnspireerd. We hebben scenario's geschetst van interplanetair reizen, buitenaardse communicatie en zelfs tijdreizen via wormgaten. De items in deze lijst zien eruit alsof ze uit een oud science fiction-boek zijn gehaald. Talloze wetenschappers geloven echter dat deze objecten ergens in de uitgestrektheid van de ruimte kunnen bestaan. Hier zijn de top tien van hypothetische astronomische objecten die eigenlijk zouden kunnen bestaan.
10 Zombie Star
Zoals de naam al doet vermoeden, is dit type ster er één die op een bepaalde manier terugkomt van de dood. We hebben allemaal gehoord dat een supernova wordt aangeduid als de 'dood' van een ster. In de meeste gevallen markeren supernova's het einde van de levens van sterren, omdat tijdens die grote explosies de ster volledig is uitgewist. Wetenschappers van de NASA geloven echter nu dat een zwakke supernova een overgebleven deel van de stervende dwergster achter zich kan laten.
Astronomen dachten eerst na over de mogelijkheid van zombie-sterren toen ze een vage blauwe ster voerende energie observeerden aan zijn grotere metgezelster. Dit proces veroorzaakte een relatief kleine supernova, een Type Iax, die een lage helderheid heeft en niet zoveel stergelijke massa uitspuwt als zijn neef, de Type Ia-supernova. Tot nu toe is dit de enige bekende manier waarop een witte dwerg kan ontploffen. Meestal zijn sterren die aan het einde van hun levensduur exploderen groot, enorm groot en hebben een zeer korte levensduur. Witte dwergen zijn daarentegen koeler en hebben de neiging langer te leven, omdat ze meestal niet exploderen. In plaats daarvan verdrijven ze hun massa en creëren ze een planetaire nevel. NASA-wetenschappers geloven dat ze 30 van deze Type Iax-supernova's hebben geïdentificeerd die een overlevende witte dwerg achterlaten, maar er is aanvullend bewijs nodig om veilig te kunnen zeggen dat ze bestaan.
9 White Hole
Witte gaten werden getheoretiseerd door wetenschappers die met zwarte gaten werkten. Terwijl ze bezig waren met het doornemen van de complexe wiskunde in verband met zwarte gaten, ontdekten ze dat door aan te nemen dat de singulariteit in het midden van een zwart gat geen massa had, of door aan te nemen dat er geen massa was binnen de gebeurtenishorizon, er een wit gat kon worden gecreëerd .
De wiskunde legt uit dat als witte gaten echt zijn, ze zich precies zouden gedragen als zwarte gaten. Dat wil zeggen, in plaats van alle materie om hen heen op te zuigen, zouden ze materie in het universum uitwerpen. De wiskunde stelt echter ook dat witte gaten alleen kunnen bestaan als er absoluut geen sprake is van binnenin de gebeurtenishorizon, zelfs geen piepkleine koekjeskruimel. In het geval dat één atoom materie de gebeurtenissen horizon van het witte gat binnengaat, zou het instorten en verdwijnen, dus zelfs als deze witte gaten bestonden in het begin van ons universum, zou hun levensduur onvoorstelbaar kort zijn geweest, omdat ons universum gevuld is met materie .
8 Dyson Sphere
Het concept van een Dyson-bol werd voor het eerst geïntroduceerd door Freeman Dyson, een natuurkundige en een astronoom die het idee verkende via een gedachte-experiment. Hij stelde zich een zonnecollector voor op een zonnesysteem. Hij geloofde dat een beschaving zijn ster zou kunnen omsluiten in een wolk van objecten van het satelliettype (of een, Äúshell,Äù of, Äúring van materie, in de woorden van Dyson) om 100% van de straling van de ster naar een planeet te stralen. Dyson creëerde dit gedachte-experiment als een manier om mogelijk buitenaards leven in het universum te identificeren. Als we een Dyson-bol zouden vinden, zou dit kunnen duiden op de aanwezigheid van een zeer geavanceerde buitenaardse beschaving.
Hier is een cool feit: als we de technologie zouden hebben om een Dyson-bol rond de zon te creëren, zouden we 384 yottawa's energie opwekken, ook bekend als de totale vermogensoutput van de zon. (Yotta- is het voorvoegsel van de grootste decimaleneenheid, het is gelijk aan tien tot de 24ste macht, of één septillion, of één miljoen miljoen miljoen miljoen.)
7 Zwarte dwerg
Zwarte dwerg - de naam zelf roept sci-fi-vibes niet op als, Äúzombie star, doet dat. Het concept achter een zwarte dwerg is echter net zo interessant als alle andere hypothetische objecten op deze lijst. Tot nu toe hebben astronomen witte dwergen, bruine dwergen en rode dwergen gevonden. Zwarte dwergen zijn echter nog nooit gezien en zijn puur theoretisch. Astronomen geloven dat ze kunnen worden gevormd uit witte dwergen die voldoende lang zijn afgekoeld, tot het punt waarop hun temperatuur overeenkomt met de temperatuur van de Kosmische Magnetronachtergrond. De CMB is de straling van de oerknal die het hele universum vult. Het heeft momenteel een gemiddelde temperatuur van 2,7 Kelvin.
Men denkt dat deze zwarte dwergen onzichtbaar zijn, omdat hun temperatuur zo laag is en ze geen interne energiebron hebben. Theoretisch zou het 10 jaar duren als een witte dwerg met 5 Kelvin in een zwarte dwerg zou veranderen. Daarom is het universum nog te jong om zwarte dwergen te hebben gemaakt!
6 Quark Star
Quark-sterren, ook wel vreemde sterren genoemd, worden verondersteld te bestaan uit een soep van quarks - de fundamentele bestanddelen van materie. Astronomen geloven dat deze sterren kunnen worden gemaakt nadat een middelgrote ster (ongeveer 1,44 maal de grootte van onze zon) geen brandstof meer heeft en het instortende stadium van zijn leven is ingegaan. Terwijl het instort, knijpt het protonen en elektronen samen en vormen uiteindelijk neutronen.Wetenschappers denken echter dat als de ster zwaar genoeg is en na dit stadium blijft instorten, de neutronen die zijn gemaakt onder de immense druk in hun samengestelde quarks kunnen uiteenvallen, waardoor een ongelooflijk dichte materie ontstaat.
Een paper gepubliceerd in 2012 duikt in de hypothetische aard van deze vreemde quark-sterren. De auteurs van het artikel leggen uit dat deze sterren kunnen worden omhuld door een dunne nucleaire "korst", bestaande uit zware ionen ondergedompeld in een elektronengas. Ze kunnen echter ook zonder de korst bestaan. In dat geval zouden de quarksterren ultrahoge elektrische velden hebben die kunnen oplopen tot 10 Volt per centimeter!
5 Ocean Planet
Zoals de naam doet vermoeden, wordt gedacht dat oceaanplaneten, of waterwerelden, volledig zijn samengesteld uit uitgestrekte, ononderbroken oceanen. Het idee van waterwerelden werd populair toen NASA het bestaan van twee planeten aankondigde buiten ons zonnestelsel: Kepler-62e en Kepler-62f. Men denkt dat deze planeten waterwerelden zijn die een rijkdom aan waterleven kunnen herbergen.
Een paper gepubliceerd in juni 2004 legt uit hoe dit soort planeten kan worden gevormd. Er wordt aangenomen dat ze relatief ver weg van hun moederster vormen en er langzaam naartoe migreren (over een periode van ongeveer een miljoen jaar). De planeet zou vijf tot tien keer dichter bij de ster moeten komen, afhankelijk van hoe ver het oorspronkelijk was. Het papier duikt in de interne structuur van de planeten en hoe diep hun oceanen zouden kunnen zijn en waaruit hun atmosfeer zou kunnen bestaan. Interessant om te lezen!
4 Chthonische planeten
Het idee van de Chthonische planeten werd populair dankzij een extrasolaire planeet met de bijnaam Osiris. NASA-wetenschappers waren verbijsterd toen ze voor het eerst koolstof en zuurstof detecteerden in een atmosfeer buiten ons zonnestelsel. De atmosfeer van Osiris bleek echter snel te verdampen.
Wetenschappers hebben een nieuwe klasse van werelden aangeduid, de Chthonian-planeten, die worden gemaakt wanneer gasreuzen, zoals Jupiter, een kritieke afstand van hun bovenliggende ster ingaan. Wanneer ze te dichtbij komen, beginnen hun buitenste lagen snel te verdampen. De Chthonische planeten zijn dus de overblijfselen van deze gasreuzen, die ontdaan zijn van hun buitenste lagen en een dichte centrale kern achterlaten.
3 Preon Star
Een preon-ster is iets dat een quark-ster zou kunnen volgen. Zoals een ster wordt gecomprimeerd tot het punt waarop het een quarkster wordt en nog steeds massaal genoeg is om zijn ineenstorting voort te zetten, geloven wetenschappers dat de quarks zelf in deze theoretische preons kunnen uiteenvallen.
Tot nu toe hebben wetenschappers geen manier gevonden om quarks af te breken, dus blijven ze de hoofdbestanddelen van de materie. Als quarks echter gemaakt zijn van andere individuele deeltjes, zouden deze zogenaamde preons-sterren technisch gezien deze nog dichtere staat kunnen bereiken, één van de materie die volledig is gemaakt van een soep van hyper-dichte preons.
2 Ghost Galaxy
Ghost-sterrenstelsels, ook wel duistere sterrenstelsels genoemd, zijn sterrenstelsels met heel weinig sterren. Ze zijn zo inefficiënt in het maken van sterren waarvan ze denken dat ze grotendeels uit gas en stof bestaan, waardoor ze in feite onzichtbaar worden. Vanaf nu blijven ze theoretisch voor dit feit, maar astronomen geloven dat donkere sterrenstelsels waarschijnlijk zullen bestaan. Een internationaal team van wetenschappers denkt zelfs dat ze de eerste donkere melkweg hebben gevonden. Er moet echter nog meer data-analyse worden gedaan voordat deze wordt bevestigd.
Astronomen geloven dat ze ook een ander type ghost-melkweg hebben gevonden, één die 99 procent donkere materie is. Ze noemden het Dragonfly 44, en het lijkt de donkere dubbelganger van de Melkweg te zijn in massa, maar het bevat heel weinig sterren en is anders in zijn structuur. Als deze melkweg ooit in voldoende detail wordt waargenomen of geanalyseerd, kan dit de manier veranderen waarop astronomen melkwegvorming en donkere materie waarnemen.
1 Kosmische snaren
Kosmische snaren zijn een gek idee, maar het gekste aan hen is dat ze echt kunnen bestaan. Kosmische snaren zijn kleine defecten in het weefsel van ruimte en tijd die werden gecreëerd aan het begin van de tijd, overgebleven van de vorming van het universum. Als iemand met een van deze defecten zou interageren, zou men een "gesloten tijd-achtige curve" kunnen creëren, die achterwaartse tijdreizen mogelijk zou maken. Wetenschappers hebben gespeculeerd hoe ze tijdmachines uit deze kosmische snaren kunnen maken. Ze geloven dat ze, door twee van hen dicht genoeg bij elkaar te zetten, of een streng en een zwart gat, een reeks van deze gesloten tijd-achtige bochten kunnen creëren.
Om dit beter te visualiseren, stel je de kosmische strings voor als lussen van ruimte-tijd. Stel je voor dat je één lus oppakt en deze door de ruimte gooit, rechtstreeks naar een andere lus. Stel je dan eens voor dat je op een ruimteschip springt en rond hen vliegt in een perfect figuur acht. Dit zou je toestaan om op elk willekeurig punt in ruimte en tijd tevoorschijn te komen!
Hoewel deze objecten puur theoretisch zijn, geloven astronomen dat, als ze zouden bestaan, het hele kleine 'lijnen' zouden zijn in het weefsel van de ruimte, en hun effecten zouden ongelooflijk vreemd zijn. Er wordt ook aangenomen dat hun bestaan de bizarre effecten kan verklaren die worden waargenomen in verre melkwegstelsels.