10 feiten over manen die gewoon je geest kunnen raken

10 feiten over manen die gewoon je geest kunnen raken (Ruimte)

Waarom zouden de planeten van ons zonnestelsel alle aandacht trekken? Er zijn dingen over onze eigen maan die we nog steeds niet kennen of net hebben geleerd, een halve eeuw nadat 12 mensen erop liepen.

Andere manen kunnen leven herbergen of bewijsmateriaal bevatten over ongelooflijk gewelddadige gebeurtenissen die de aard van het zonnestelsel hebben veranderd. Een paar manen zijn gewoon spectaculair, zoals Charon. Wat is Charon, vraag je?

10 Pluto's Moon Charon Never Sets Or Rises

Pluto en zijn grootste maan, Charon, zijn samen opgesloten in een zwaartekrachtdans waar ze altijd tegenover elkaar staan. En dan? Welnu, het betekent dat een astronaut op Pluto óf Charon überhaupt niet zal zien, of het constant zal zien.

Onze Maan is ook door de zwaartekracht op Aarde vastgezet en daarom zien we nooit de andere kant ervan. Het verschil is dat de aarde veel groter is dan de maan, dus alleen de maan is afgesloten. Pluto en Charon hebben bijna dezelfde afmetingen, dus elk is opgesloten in de andere. Een vreemd effect hiervan is dat als je aan de andere kant van Pluto bent, je Charon nooit ziet. Aan de andere kant lijkt het ongeveer zeven keer zo groot als onze maan en hangt het gewoon in de lucht, fietst door zijn fasen in iets meer dan zes dagen.

Over onze maan gesproken ...

9 Onze maan is alleen Meestal Dood

Een deel van de sensatie van de Apollo-missies was dat mensen voet aan wal zetten op een onaangeroerd maanoppervlak dat drie en vier miljard jaar koud en dood was geweest. Apollo 15 en 17 vonden ongewoon hoge warmtemetingen, maar dat had een instrumentfout kunnen zijn. Niemand vermoedde actieve vulkanen. Maar het blijkt dat de dinosauriërs, ongeveer 70 miljoen jaar geleden, evenals later het aardse leven zoals olifanten en paarden die 33 miljoen jaar geleden voor het eerst verschenen, waarschijnlijk de gloeiende lavastromen op de maan hebben gadegeslagen. Op een dag kunnen we er ook een zien.

Apollo 15-astronauten fotografeerden onregelmatige rotsachtige plekken op de vlakten van de basaltmerrie. Niemand wist wat ze waren tot betere beelden beschikbaar waren, te beginnen in 2009. Sindsdien hebben wetenschappers zich gerealiseerd dat deze onregelmatige merrievlekken (IMP's) verrassend jonge vulkanen zijn. Tot nu toe zijn er 70 IMP's gevonden. Deze ontdekking betekent dat het binnenste van de maan veel langer warm bleef dan wetenschappers eerst geloofden. Het kan zelfs nog gedeeltelijk gesmolten zijn.


8De maan spiegelt het leven op aarde

Er is nog een ander licht dat we op de maan zien: die zwakke gloed op het onverlichte deel van een halve maan. Het wordt 'aardse energie' genoemd, omdat het afkomstig is van het licht van een volle aarde aan de hemel van de maan, schijnend op het maanlandschap. Wetenschappers hebben deze earthshine door een spectrometer geleid en "biosignaturen" uit onze atmosfeer en planten gevonden. Biosignaturen zijn unieke spikes op het spectrum van de aardse gloed die worden veroorzaakt door zonlicht dat weerkaatst op de vegetatie, oceanen en bewolking van de aarde. Ja, NASA-ruimtevaartuigen hebben bevestigd dat er leven op aarde is, en het was geen verspilling van belastinggeld.

Nu ze weten waarnaar ze moeten zoeken, kunnen astronomen proberen om biosignaturen te vinden in het spectrum van planeten vanuit verre zonnestelsels. Ze zijn nog niet klaar om ET te contacteren, maar de ontdekking dat earthshine een spectrale spiegel van het leven is, is een belangrijke stap in die richting.

7Venus kan licht werpen op de oorsprong van onze maan

Veel experts zeggen dat de maan is ontstaan ​​toen een object van ongeveer de grootte van Mars het uit de aarde gooide tijdens de vroege dagen van het zonnestelsel. Dat is een goede verklaring voor de reden waarom de chemie van de Maan zoveel op die van de aarde lijkt, maar sommige wetenschappers niet. Tijdens een recente bijeenkomst over de oorsprong van de maan bleven ze vragen: "Waaruit bestaat Venus?" Het is een goede vraag. Venus en de Aarde vormden zich dicht bij elkaar in de grote stofwolk die ons zonnestelsel voortbracht. Ze zijn ook ongeveer even groot, dus waarom heeft de aarde een maan en Venus niet?

Niemand weet. Al onze informatie over Venus komt van foto's of gegevens verzameld door ruimtevaartuigen. Oppervlaktemonsters, die we niet hebben, zijn de enige manier om te vertellen of onze zusterplaneet chemisch verschilt van de aarde en de maan (in welk geval de impacttheorie over de maan waarschijnlijk goed is). Als Venus daarentegen ook geochemie heeft zoals de aarde, waar deed de maan komt van ... Venus of de aarde?

6 Onregelmatige manen laten zien dat reuzenplaneten van baan veranderden

https://www.youtube.com/watch?v=olzCBOiERkg

Astronomen noemen een maan als de onze 'normaal', omdat de baan ervan over het algemeen cirkelvormig is en geen steile hoek heeft. Er zijn ook enkele "onregelmatige" manen rond de gigantische planeten - Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus - met banen die rare paden en hoeken hebben.

Wetenschappers zeggen dat deze onregelmatigheden allemaal ongeveer even groot zijn. Elk van de gigantische planeten heeft ongeveer hetzelfde aantal. Computermodellen laten zien dat deze ongeregeldheden kometen konden zijn die zo'n vier miljard jaar geleden werden vastgelegd, als de reuzenplaneten in die tijd hadden geschakeld. Volgens deze theorie gooide de shuffle van de gigantische planeet ook veel kometen en ander puin naar het binnenste zonnestelsel in een gebeurtenis die het Late Zware Bombardement wordt genoemd.

Met al dat gaande, eindigden sommige manen waarschijnlijk met hun eigen kleine maantjes, toch? Nou ja, niet voor lang ...


5Moons Can Have Moons (Technisch)

Ten minste één asteroïde heeft een maan. Dat zou niet moeten. De zon is zoveel groter, dat hij gemakkelijk de maan van de asteroïde zou kunnen stelen. Die asteroïde is echter ver genoeg van de zon verwijderd om iets te doen dat een "heuvelbol" wordt genoemd. Een heuvelbol is de plaats waar de zwaartekracht van een voorwerp (laten we het de aarde noemen) sterker is dan de zwaartekracht van een groter maar verder verwijderd object (de zon). Onze maan draait om de aarde in plaats van de zon vanwege de bol van de aarde.

In theorie kan elke maan die ver genoeg van de planeet verwijderd is, maanruimtes in de ruimte hebben, maar er is er nooit een gevonden. Misschien hebben we er nog geen gezien. Er zijn echter andere krachten aan het werk, zoals kleine variaties in de zwaartekracht die 'getijdekrachten' worden genoemd en waardoor maliedoppen neerstorten of breken. Dus misschien zijn er gewoon geen moonlets meer over.

4Zone heeft Trojan-manen

Saturnus is de enige planeet in ons zonnestelsel waarin manen zich in de baan van een andere maan verbergen. Tethys en Dione zijn niet de enige die om Saturn heen ritselen. Ongeveer 60 graden vooruit en achter elke is een andere, veel kleinere maan, in een baan rond Saturnus op dezelfde weg. Dat klopt - twee baanpaden, met drie manen in elk pad.

Dit effect heeft niets met Hill-ruimtes te maken. Er zijn stabiele Lagrangian punten die 60 graden voor en achter Tethys en Dione liggen. Deze punten zijn waar zwaartekracht naar binnen trekken precies overeenkomt met de uitwendige middelpuntzoekende kracht op de kleine Trojan-maan die veel te snel gaat voor zijn gewichtsklasse. Dus wat gebeurde er met andere manen die niet in een stabiel Lagrange punt waren? Ze zijn waarschijnlijk ontsnapt of met elkaar in botsing gekomen door materiaal toe te voegen aan de ringen van Saturnus.

3Ganymede heeft een 'club sandwich' oceaanstructuur die het leven van de haven zou kunnen zijn

In de jaren 1990, NASA's Galileo ruimtevaartuig bezocht Jupiter en vond het bewijs dat een extreem zoute oceaan, honderden kilometers diep, waarschijnlijk zit onder het ijskoude oppervlak van Ganymede en een paar andere Joviaanse manen. Aanvankelijk dachten wetenschappers dat intense koude en hoge druk op de bodem van Ganymedes oceaan het water daar bevroor, waardoor het een onwaarschijnlijke plaats is om het leven te vinden.

Volgens een nieuwe theorie is de oceaan van Ganymedes eigenlijk een "clubsandwich" van maximaal drie ijslagen, elk afgewisseld met water. De onderste laag is erg zout water. Extremofielen hebben meer kans om in water te leven dan in ijs, en aangezien er daar hydrothermale ventilatieopeningen kunnen zijn, vergelijkbaar met die op aarde, verbetert dit nieuwe model de kansen dat Ganymede het leven zou kunnen herbergen.

In 2022 is het European Space Agency van plan om een ​​ruimtevaartuig te lanceren dat Ganymedes zal bestuderen en misschien zelfs op het land zal landen.

2Titan vervaardigt de grondstoffen voor kunststof

Het bleek dat George Carlin het mis had: de natuur heeft mensen niet nodig om plastic te maken. De grootste maan van Saturnus werkt er al aan.

Titan is de enige maan in het zonnestelsel met een significante atmosfeer. Het is smoggy daar, en het weer is verschrikkelijk. Het regent methaan en andere koolwaterstoffen. Als wetenschappers gelijk hebben dat de atmosfeer van deze maan lijkt op die van de aarde, is het hier thuis echt verbeterd. Wanneer zonlicht koolwaterstoffen in de atmosfeer van Titan raakt, barsten ze uiteen en vormen ze andere moleculen. Het proces is vergelijkbaar met het chemische kraken dat we moeten doen met koolwaterstoffen hier op aarde om grondstoffen voor plastic te krijgen. In feite is het zo vergelijkbaar dat het Cassini-ruimtevaartuig van NASA propyleen en ethaan vond op Titan. Dit zijn precies wat kunststoffabrikanten gebruiken om polypropyleen en polyethyleen te maken.

1There May Be Life On Europa

Europa is weer zo'n ijzige Joviaanse manen die waarschijnlijk een ondergrondse oceaan heeft. Het lijkt echter niet op Ganymedes. Het heeft oranje-bruin materiaal dat een groot deel van het oppervlak bedekt, evenals wit ijs. NASA etiketteert het oranje-bruine spul van Europa "niet-ijscomponenten", omdat niemand zeker weet wat het is. Een astrogeoloog van NASA heeft echter infraroodlicht gebruikt om het oranjebruine materiaal met extreme bacteriën hier op aarde te vergelijken. Hij zegt dat hij niet op zoek was naar iets in het bijzonder en was zeer verrast om een ​​goede, maar niet perfecte match te vinden.

Nee, het leven is niet echt ontdekt op Europa. De enige manier om het zeker te weten, is met voorbeelden. Europa is erg ver weg en erg gevaarlijk om te bezoeken vanwege straling van het nabijgelegen Jupiter. Niettemin overweegt de NASA een Europa Clipper-missie, zelfs als dit betekent dat een maan-orbiter moet worden gesloten evenals Opportunity - een van de twee Mars-rovers.

Omdat het vinden van buitenaards leven is dat belangrijk.