Delen:
10 dagelijkse dingen die zijn uitgevonden door NASA
"Waarom financieren we eigenlijk ruimtevaart?"
Het is een populaire vraag bij belastingbetalers. Ondanks hoe geweldig de ruimtevaart is, beweren veel sceptici dat ons geld beter zou worden besteed aan projecten hier op aarde. Deze mensen weten echter niet dat beleggen in de wetenschap dit geld recht naar de samenleving stuurt.
Er wordt geschat dat elke dollar die in NASA wordt geïnvesteerd ergens tussen de $ 7 en $ 14 terugbrengt in de Amerikaanse economie, en het is niet moeilijk te begrijpen waarom. Wanneer wetenschappers worden gedwongen ingewikkelde vragen te beantwoorden over overleven in de ruimte, leidt dit bijna altijd tot innovaties die ons hier op aarde kunnen helpen.
Deze lijst toont slechts enkele van de waanzinnig handige producten die uit het ruimteprogramma zijn gekomen. Kijk om je heen! Sommigen kunnen nu in je huis zijn - of zelfs in je lichaam!
10 inlegzolen
Het bleek dat een kleine stap voor de mens een gigantische stap was in de ondersteuning van de boog. De door de NASA gebruikte technologie om ruimtepakken te bouwen voor de Apollo-astronauten zorgde voor een revolutie in de manier waarop sneakers worden gebouwd, met de belangrijkste toevoeging van inlegzolen in nieuwere producten.
De rubbergiettechnieken van de NASA maakten het gemakkelijker voor schoenbedrijven om padding in hun schoenen aan te brengen, terwijl de lichte isolatie die werd gebruikt om astronauten te beschermen even nuttig bleek te zijn bij het beschermen van voeten. NASA-ingenieur Frank Rudy volgde deze uitvindingen in de schoenenindustrie en stelde uiteindelijk het schokabsorberende ontwerp voor dat wordt gebruikt in Nike Air-sneakers.
Dankzij de wetenschap die mannen naar de maan bracht, lopen mensen over de hele wereld een beetje comfortabeler.
9 Telefooncamera's
Een van de nuttigste dingen over het informatietijdperk is ons vermogen om foto's te maken en te delen vanaf een kleine camera die in onze zakken past. En ja, we hebben de NASA daarvoor bedankt.
Het concept van een digitale camera werd voor het eerst ontwikkeld in het Jet Propulsion Laboratory (JPL) in de jaren zestig toen ingenieur Eugene Lally voorstelde om een georganiseerd netwerk van lichtsensoren te gebruiken om stilstaande beelden vast te leggen.
In de jaren negentig ontwikkelde een ander JPL-team een technologie die ruimtevaartcamera's aanzienlijk kleiner maakte. Deze innovatie verhoogde ook de beeldkwaliteit van deze camera's, evenals hun snelheid en batterijlevensduur.
Op dit moment was het duidelijk dat deze technologie voor veel meer dan telescopen kon worden gebruikt. Deze kleine camera's kwamen snel in alles, van webcams tot medische scopes. Dus de volgende keer dat je een selfie neemt, neem dan een seconde om het ruimteprogramma te danken.
8 Babyvoeding
Hoewel het voeden van baby's een grote uitdaging kan zijn, kan het voeden van astronauten in de ruimte nog moeilijker zijn. Daarom heeft NASA Martek Biosciences Corporation ingehuurd om een voedingssupplement te maken voor hun astronauten.
Bij het onderzoeken van het gebruik van algen ontdekten deze onderzoekers echter stammen die twee vetzuren produceerden die ook worden aangetroffen in menselijke moedermelk. Hoewel deze verbindingen van nature in ons lichaam worden gemaakt, realiseerden de onderzoekers zich dat hun suppletie zou kunnen helpen om minder ontwikkelde baby's sterker te laten worden.
Als u op zoek bent naar babyvoeding, houd dan producten in de gaten die DHA en ARA bevatten. Er zijn geen beloften dat uw kind een astronaut zal worden, maar u kunt op zijn minst gelukkig zijn wetende dat zij als één eten.
7 kunstmatige ledematen
Hoewel het concept van protheses al eeuwen bestaat, kunnen we de NASA bedanken voor het sterker en goedkoper maken van moderne ledematen. Voor een groot deel van de 20e eeuw werden kunstmatige ledematen gemaakt met gips en maïszetmeel. Dit proces produceerde ledematen die zwaar en kwetsbaar waren, waardoor ze voor veel mensen onpraktisch waren.
Wanhopig om te innoveren, wendde het Harshberger prothetische en orthotische centrum zich tot NASA's Marshall Space Flight Center voor hulp. Voor het team van wetenschappers die externe tanks bouwden voor de spaceshuttles, waren een paar armen en benen niet zo moeilijk te hanteren.
Het team toonde Harshenberger hun schuimisolatie, die de tanks tegen hitte beschermde en toch licht en duurzaam bleef. Tot vreugde van Hershenberger was dit schuim even succesvol in het aanbrengen van kunstmatige ledematen.
Door het gewicht van hun protheses te verminderen, verlaagden ze ook de kosten voor patiënten en verhoogden ze de productie. Over het algemeen was deze samenwerking een meervoudige overwinning voor de prothesenindustrie.
6 Memory Foam
Het is een eenvoudige innovatie die zowel slechte ruggen als astronauten tegenhoudt. Voor zo'n eenvoudige technologie, zullen sommigen misschien verbaasd zijn dat memory foam voor het eerst werd gemaakt door NASA om hun vliegtuigstoelen op te vangen.
Na de uitvinding in 1969 ontwikkelde de maker Charles Yost een bedrijf om zijn product te commercialiseren. Hij ging door met het verbeteren (en profiteren van) van zijn technologie, die verder werd gebruikt in alles, van medische bedden tot motorhelmen.
Uiteindelijk werd het bedrijf van Yost door de NASA erkend en ging het mee naar de Space Technology Hall of Fame van de US Space Foundation vanwege de lage kosten en de hoge bruikbaarheid van zijn materiaal. Je kunt vanavond goed slapen, wetende dat je matras het keurmerk van de NASA heeft.
5 joysticks
Vóór hun videogamedagen werden joysticks voor het eerst gebruikt door de Amerikaanse marine om vliegtuigen te landen. Het probleem met deze sticks was echter dat ze groot en onhandig waren, en zeker niet in staat om te passen op je gemiddelde gamecontroller. Toch kwamen joysticks uiteindelijk op ruimteschepen terecht, met name in de hoofdrol in de Apollo-missies.
Een basisgammenjoystick verscheen voor het eerst in 1969 met de release van Sega's Raket. Met deze stick konden spelers in vier richtingen bewegen, met een extra knop om projectielen af te vuren. Toch miste het de nuance waardoor stokjes van militair niveau meer gecompliceerde manoeuvres konden maken.
Waar hebben we de kleine, gevoelige, multidirectionele controllers die we tegenwoordig gebruiken?
Welnu, het Space Shuttle-programma, natuurlijk! Na het bestuderen van de flight simulation controllers in het Johnson Space Center, ontwikkelde gamingbedrijf Thrustmaster, Inc. een ultrarealistische controller waarmee dezelfde technologie kon worden gebruikt via een standaard gamepoort. Het resultaat was een bevredigend nerdy-innovatie die het echte potentieel van gametechnologie aantoont.
4 cochleaire implantaten
Zoals elke grote organisatie, heeft de NASA een geschiedenis van helderziendheid en biedt ze mogelijkheden om te groeien. Adam Kissiah, de uitvinder van het cochleair implantaat, was een van die geesten.
Hoewel hij een medisch apparaat uitvond dat door tienduizenden dove en slechthorende mensen werd gebruikt, had Kissiah zelf geen medische achtergrond. In plaats daarvan bouwde hij dit apparaat terwijl hij werkte als een elektronica-instrumentatietechnicus bij de NASA, waarbij hij zijn technische kennis gebruikte om zijn eigen gehoorproblemen het hoofd te bieden.
Kissiah begreep de beperkingen van normale hoortoestellen, die alleen het volume van geluiden verhoogden. In plaats daarvan mijdt zijn apparaat defecte geluidsreceptoren in het oor om informatie rechtstreeks naar de hersenen te sturen. Het doet dit met behulp van een kleine microfoon, die geluiden oppikt en converteert naar elektrische pulsen.
Kissiah werd in 2003 ingewijd in de US Space Technology Hall of Fame, een goed voorbeeld van hoe creatief denken dat disciplines kruist, het leven ten goede kan veranderen.
3 onzichtbare beugels
Om een raket de ruimte in te krijgen, moet je over de juiste materialen beschikken. NASA-onderzoekers hebben talloze uren besteed aan het ontwikkelen van materialen die licht en duurzaam zijn, met name door ze aan te passen om een groot aantal problemen op te lossen.
Een van deze materialen, translucent polycrystalline alumina (kortweg TPA), is ontwikkeld door een bedrijf dat met NASA samenwerkt om te helpen bij het volgen van infrarood. In 1986 kwam een bedrijf genaamd Unitek in contact met de maker om een ander probleem op te lossen: orthodontische zorg.
Unitek was op zoek naar een materiaal dat sterk genoeg was om als beugel te werken, maar doorschijnend om de schaamte te verminderen die met beugelgezicht gepaard gaat. Het was een onwaarschijnlijke koppeling, maar de productie van deze "onzichtbare" haakjes was een hit bij de consument. Een materiaal is immers een materiaal. Van hitte zoeken tot tanden fixeren, wat we ermee doen is aan ons.
2 Satelliet-tv
Jonge mensen van vandaag zullen misschien nooit de moeite van het vinden van de perfecte hoek voor uw tv-antenne weten. Een van de nuttigste bijdragen van het ruimteprogramma is de vooruitgang van draadloze communicatie, vooral voor televisieaanbieders.
Na het lanceren van een succesvolle groep satellieten in de jaren 1950 en '60, hielp NASA met de bouw van de eerste commerciële satelliet voor AT & T, die in 1962 van start ging. In latere jaren zou NASA's voortdurende communicatieonderzoek het signaal, het beeld en de levensduur van deze verbeteren satellieten.
Deze verbeterde door de overheid gefinancierde technologie zou uiteindelijk filteren in commerciële producten. Hoewel ruimteverkenning ons kan verbinden met verre werelden en gecompliceerde wetenschappelijke vooruitgang, speelt het een even belangrijke rol om ons met elkaar te verbinden.
1 badpakken
Na de Olympische Spelen van 2004 ontstond er een ander onwaarschijnlijk partnerschap tussen NASA en Speedo. Het klinkt misschien raar, maar daar zit een goede reden achter. Een van de beste manieren voor wedstrijdzwemmers om hun snelheid te verhogen, is om de weerstand te verminderen, waarover NASA's onderzoekers over vloeistofdynamica het een en ander weten.
Het Directoraat Luchtvaartonderzoek van de NASA richt zich in feite op het verminderen van luchtweerstand en het verhogen van de efficiëntie van ruimtevaartuigen. Ze hebben deze kennis bijgedragen aan de ontwikkeling van het LZR Racer-zwempak.
Met gootentesten en wiskundig geïnformeerd ontwerp ontwikkelden de twee organisaties een pak dat 24% minder weerstand opleverde dan het vorige racekostuum. Hoewel het misschien niet veel klinkt, zijn de fracties van een seconde die door deze kleuren worden bespaard echt van belang in Olympische races.
Alleen al in 2008 braken zwemmers die de LZR Racer droegen 13 wereldrecords. Het is geen rocket science om te zien dat het een verschil heeft gemaakt!