Delen:
Top 10 Echt Badass-heiligen
We denken allemaal aan heiligen als stille en heilige mensen - maar de geschiedenis zit vol met enkele behoorlijk verbazingwekkende en nieuwsgierige mensen die heilig verklaard zijn. Deze lijst kijkt naar tien van de moeilijkste heiligen die op aarde hebben rondgelopen - mannen en vrouwen die niet alleen een heilig leven leidden, maar tegelijk ook een serieuze mep schopten. Voor degenen onder u die niet weten wat heiligheid is, hier is een korte samenvatting voordat we beginnen op de lijst. Een heilige is iemand die een leven van deugd heeft geleefd. Veel heiligen uit de vroege kerk zijn heiligen door algemene toejuiching - met andere woorden, ze waren zo populair dat ze eenvoudig heiligen werden genoemd. Maar al heel vroeg in het christendom werd een heilige als zodanig verklaard door de paus (of in het geval van martelaren door de plaatselijke bisschop). Letterlijk betekent de term 'heilige' elke persoon die in de hemel is - niet alleen degenen die zo door de kerk zijn genoemd. Maar genoeg details - hier zijn tien heiligen die je niet wilt ontmoeten in een donker steegje.
10St Franciscus van Assisi Canonized 16 juli 1228, door paus Gregorius IX
Ik wed dat je niet verwachtte St Francis op deze lijst te zien. Franciscus wordt het best herinnerd in de populaire cultuur als de dierlijke beschermheilige - de heilige die met dieren kon praten en wilde dieren kon verzachten. Hoewel het waar is dat er in het leven van Sint Franciscus veel meldingen van wonderen met betrekking tot dieren waren, wordt hij in de kerk meer gerespecteerd vanwege zijn strikte armoede, stigmata en pogingen om problemen in de kerk op te lossen in tijden van crisis. Maar wat de meeste mensen niet weten (waaronder veel religieuze mensen) is dat Sint Franciscus zo vroom was in zijn overtuigingen dat hij in 1219 naar Egypte rende om een martelaar te worden - hij hoopte dat hij een stel moslims zou bekeren en dan zou worden gedood. Dat was een hoop die bijna uitkwam!
Franciscus werd ontvangen door Sultan Melek-el-Kamel, die hij wilde bekeren, en stelde voor dat zijn moslimgeleerden een test van ware religie door vuur zouden ondergaan. Ze weigerden allemaal, dus St Franciscus bood aan om een vuurplaats binnen te gaan en, als hij in staat was om het ongedeerd te laten, zouden ze het erover eens moeten zijn dat God hem had beschermd en dat hij daarom de ware religie was. De sultan verwierp zijn aanbod, maar was zo onder de indruk dat hij St Francis toestemming gaf om het christendom ongehinderd in zijn land te prediken - een ongelooflijke toegeving omdat de natie midden in de strijd tegen kruisvaarders uit het westen zat. Deze heilige was beslist een man van staal.
9 St Louis IX Canonized 1297, door paus Bonifatius VIII
Saint Louis was de koning van Frankrijk van 1226 tot zijn dood in 1270, en is de enige heilig verklaarde koning van Frankrijk. Hij werd op 12-jarige leeftijd gekroond tot koning, na de dood van zijn vader, koning Lodewijk VIII. Vanwege zijn jeugd regeerde zijn moeder, Blanche van Castilië, Frankrijk als regentes tijdens zijn minderheid. Hij ging tijdens zijn leven op twee kruistochten, één in zijn dertigste en de andere midden in de 50, wat geen sinecure is als je bedenkt hoe bloederig en gewelddadig ze kunnen zijn. De eerste begon met de verovering van Port Damietta in 1249, en ging verder naar de Slag bij Fariskur, waar hij zijn leger verloor en werd gevangen door de Egyptenaren. Hij werd pas vrijgelaten na een losgeld van 400.000 livres die Tournois had betaald (bijna tweemaal de jaarlijkse inkomsten van Frankrijk) en de terugkeer van de stad Damietta.
Misschien wel het belangrijkste voor de boosheid van koning Lodewijk was dat hij de hele tijd dat hij aan het vechten was, een riem droeg (een scherpe metalen ketting die stevig werd gedragen om pijn te veroorzaken en soms bloedde) rond de benen of taille. Dus toen iedereen leed vanwege de littekens in de strijd, leed de koning twee keer. Zijn einde was om in zijn tweede kruistocht te komen toen hij stierf - zoals alle goede koningen doen - temidden van een bloedige strijd.
St George 4e eeuw na Christus
St George is ongetwijfeld een van de meest bekende heiligen op deze lijst. Hij was een Romeinse soldaat uit de derde eeuw en een priester in de wacht van Diocletianus, die wordt vereerd als een christelijke martelaar. Hij wordt beschouwd als de meest prominente militaire heilige en is een van de meest gerespecteerde in de westerse wereld. George werd opgevoed als een christen en besloot al op jonge leeftijd dat hij soldaat wilde worden. Hij vervoegde het leger van Diocletianus en was snel een van de beste soldaten in de buurt. Enige tijd later besloot Diocletianus dat alle soldaten die christen waren hun geloof moesten opgeven en heidens werden. George weigerde (ik weet zeker dat jullie allemaal zien waar dit heengaat). Diocletianus probeerde hem te overtuigen om zich te bekeren omdat hij zijn beste soldaat niet wilde verliezen, maar George weigerde.
Omdat Diocletian de nutteloosheid van zijn inspanningen inzag, liet hij geen andere keuze dan hem te laten executeren vanwege zijn weigering. Vóór de executie gaf George zijn rijkdom aan de armen en bereidde zich voor. Na verschillende martelzittingen, waaronder een scheur in een wiel met zwaarden, waarin hij driemaal werd gereanimeerd (verdomd badass), werd George op 23 april 303 door onthoofding voor de stadsmuur van Nicomedia geëxecuteerd.
Maar bovenal is hij een badass omdat hij een draak heeft gedood of zo gaat de legende. Dit is het verhaal van St George and the Dragon:
"In de volledig ontwikkelde westerse versie, die ontwikkeld is als onderdeel van de Gouden Legende, maakt een draak of Krokodil zijn nest in de bron die water geeft voor de stad" Silene "(misschien moderne Cyrene) in Libië of de stad Lydda, afhankelijk van de bron. Bijgevolg moeten de burgers de draak voor een tijd uit zijn nest verjagen om water te verzamelen. Om dit te doen, bieden ze elke dag de draak eerst een schaap aan, en als er geen schaap te vinden is, dan moet er een meisje gaan in plaats van de schapen. Het slachtoffer wordt gekozen door loting. Op een dag is dit de prinses. De vorst smeekt haar leven te sparen, maar het mocht niet baten. Ze wordt aangeboden aan de draak, maar er verschijnt Sint-Joris op zijn reizen.Hij kijkt naar de draak, beschermt zichzelf met het kruisteken, doodt de draak en redt de prinses. De dankbare burgers verlaten hun voorouderlijk heidendom en bekeren zich tot het christendom. "[Bron]
7 St Ignatius van Loyola Canonized 12 maart 1622 door paus Gregorius XV
Ignatius van Loyola (Baskisch: Ignazio Loiolakoa, Spaans: Ignacio de Loyola) (1491 - 31 juli 1556) was een Spaanse ridder uit een Baskische adellijke familie, heremiet, priester sinds 1537 en theoloog, die de Sociëteit van Jezus (de jezuïeten) oprichtte ) en was de eerste algemene overste. St. Ignatius was een ongelooflijk briljante ridder die in vele veldslagen zonder enige verwondingen vocht, tot één noodlottige dag. Op 20 mei 1521 verwondde een kanonskogel een van zijn benen en brak hij de andere. Onvertrouwd stond hij op en strompelde terug naar het kasteel. Hij had een operatie nodig die zonder anesthesie werd uitgevoerd - een behandeling waar de meeste moderne mensen geen zin in hebben. Een deel van zijn beenbot moest worden afgesneden en de operatie was over het algemeen een ramp. Maar ondanks het feit dat hij met één been korter dan het andere eindigde (wat de artsen ertoe bracht gewichten op zijn been te leggen om het uit te rekken), overleefde hij en ging verder met het vinden van een van de meest beroemde religieuze ordes in de wereld (geïnspireerd door de religieuze teksten die hij las terwijl hij herstelde van de kanonskogel).
6St Simeon Stylites 5e eeuw
Saint Simeon Stylites leefde 37 jaar en stond op de top van een klein platform op een hoge pilaar. Dat is voldoende om hem badass te noemen. Daarvoor bracht hij 40 dagen lang dicht in een kleine hut zonder voedsel of water. Toen hij naar buiten liep, werd het als een wonder begroet. Pelgrims stroomden toe om St Simeon te zien en ze richtten hogere pilaren voor hem op om op te staan - uiteindelijk was zijn pilaar 15 meter hoog. Hij leefde van geitenmelk en plat brood - verzorgd door lokale kinderen. Hij weigerde om om het even welke vrouwen dichtbij de pijler (met inbegrip van zijn moeder) te laten komen en hij zou mensen een ladder laten beklimmen om hem te spreken en om advies te vragen.
St Simeon heeft zijn naam echt gecementeerd in de annalen van de Badass-geschiedenis toen hij een zweer op zijn dij kreeg, die uitzaaide en uiteindelijk leidde tot zijn dood - opstaan.
"Vooruit! Zij zijn van ons! "Dat was de strijdkreet van Sint-Jeanne d'Arc, de jonge maagd die het Franse leger leidde naar verschillende belangrijke overwinningen tijdens de Honderdjarige Oorlog, die de weg vrijmaakten voor de kroning van Karel VII.
In één gevecht werd Saint Joan door een pijl in de nek geraakt. In tegenstelling tot de meeste mannen in oorlog, nam ze het niet liggend; ze kwam weer rechtop, trok de pijl uit en bleef het leger leiden. In een ander gevecht, terwijl ze een muur schaalde om de Engelsen aan te vallen, werd ze met een kanonskogel in haar hoofd geraakt - zoals te verwachten valt van een krijgerheilige, schudde ze haar hoofd en bleef ze klimmen. Haar leiderschap (en gevechtsstijl, die 100% aanval was) verbrijzelde het Engelse leger waar het haar ontmoette.
Ze werd gevangen genomen door de Bourgondiërs, verkocht aan de Engelsen, berecht door een kerkelijk hof en verbrand op de brandstapel toen ze negentien jaar oud was. 25 jaar later onderzocht de paus (paus Callixtus III) het proces op verzoek van de moeder van Isabella Romée, en de inquisiteur-generaal vernietigde het en verklaarde dat Joan een martelaar was. Het duurde 500 jaar voordat ze officieel werd heilig verklaard. Oh - en in tegenstelling tot wat vaak werd gedacht, kleedde St Joan zich niet in herenkleding - ze vocht al haar veldslagen in een jurk met harnassen over de top.
4St Vladimir van Kiev 10e en 11e eeuw AD
Welke heilige had honderden bijvrouwen, meerdere vrouwen van over de hele wereld, zoveel kinderen die iedereen kwijt was, en een leger heidenen? St Vladimir van Kiev deed het! Vladimir was de grootvorst van Kiev, die zich in 988 tot het christendom bekeerde, maar vóór zijn bekering was hij een vrij gemene (om nog maar te zwijgen) kerel. Vanaf het begin van zijn regeerperiode in 980 veroverde hij land, slachtte mensen, kreeg kinderen en meestal pleegde hij hard feesten. Bij een paar gelegenheden nam hij, als een goede Pagan, deel aan menselijke offers:
"In 983, na een ander van zijn militaire successen, vonden prins Vladimir en zijn leger het nodig om mensenlevens aan de goden te offeren. Er werd veel geworpen en het viel op een jongen, Ioann bij naam, de zoon van een christen, Fjodor. Zijn vader stond stevig tegen zijn zoon die werd opgeofferd aan de afgoden. Meer nog, hij probeerde de heidenen de nutteloosheid van hun geloof te laten zien: 'Uw goden zijn gewoon gewoon hout: het is hier nu, maar het kan morgen in vergetelheid raken; uw goden eten noch drinken, spreken niet en zijn door de menselijke hand gemaakt van hout; terwijl er maar één God is - hij wordt door de Grieken aanbeden en Hij heeft hemel en aarde geschapen; en je goden? Ze hebben niets geschapen, want ze zijn zelf geschapen; nooit zal ik mijn zoon aan de duivels geven! '"
Interessant is dat het deze toespraak was die ervoor zorgde dat Vladimir de komende jaren nadenk over de vraag of hij zich moest bekeren tot het christendom, wat hij uiteindelijk deed. Hij regeerde zo vriendelijk na zijn bekering dat hij bekend werd als Vladimir de Grote - een verre schreeuw van zijn vorige leven.
3 St Mozes de zwarte 4e eeuw na Christus
St Moses the Black was een slaaf van een regeringsfunctionaris in Egypte die hem had ontslagen wegens diefstal en vermoedelijke moord. Hij werd de leider van een bende bandieten die door de Nijlvallei zwierven en terreur en geweld verspreidden. Hij was een grote, imposante figuur. Bij één gelegenheid betrapte een man hem op een diefstal, wat St Mozes immens erg irriteerde. De volgende dag zwom hij over de Nijl (een niet onbetekenende handeling) met een mes in zijn mond - zijn bedoeling was de man te vermoorden. Toen hij bij zijn huis aankwam, was de man gevlucht (blijkbaar had hij gehoord van eerdere ronselen van Mozes). St Moses doodde in plaats daarvan vier van zijn schapen voordat hij het mes in zijn mond stopte en terugzwom.Kort daarna begon de wet hem in te halen, dus verstopte hij zich in een klooster. De invloed van de monniken was zo groot dat hij zich bekeerde en een monnik werd.
Maar het verhaal eindigt hier niet. Enkele jaren later wilde een groep dieven het klooster beroven waar St Moses woonde. Hij betrapte hen en bewaakte ze in zijn eentje tot een pulp. Hij sleepte hun bebloede lichamen naar de hoofdmonnik om te vragen wat ze moesten doen (wetende dat het niet een monnik was om hen te doden). Het hoofd van het klooster zei om hen te vergeven en ze weg te sturen, wat de rovers zo verbaasde dat ze zich allemaal verontschuldigden, zich bekeerden en ook monniken werden! Hij stierf uiteindelijk door een groep strijders die het klooster aanvielen toen hij 75 jaar oud was - maar niet voordat hij 70 van de monniken kon helpen ontsnappen. St Moses koos ervoor om achter te blijven met een paar andere monniken om de krijgers te bevechten.
2St Longinus 1e eeuw na Christus
St Longinus was een soldaat in het Romeinse leger, uit Caesarea. Hij bracht zijn leven door met het verdienen van zijn pensioen door met zijn medesoldaten door het hele Romeinse land te vechten en belandde uiteindelijk in Jeruzalem om te helpen met verschillende taken waartoe hij in staat was (hij was bijna blind). Een van de taken was om het leven te veranderen. St Longinus kreeg de opdracht om te helpen bij de kruisiging van Jezus. Als goede Romeinse soldaat nam hij zijn werk serieus en zorgde ervoor dat hij een promotie kreeg voor goed werk, en stak Jezus in de zij terwijl hij aan het kruis was. Met andere woorden, Longinus stak God neer. Het vergt een echte badass om het lef te hebben om zoiets te doen.
Bloed en water stroomden uit de steekwond en iets kwam in de ogen van Longinus. Zijn blindheid verdween en hij verklaarde: "Ja, dit was de Zoon van God!" [Marcus 15:39]. Hij verliet onmiddellijk het leger, bekeerde zich en werd een monnik. Niet lang daarna werd hij gearresteerd vanwege zijn geloof, zijn tanden rukten eruit en de tong werd afgesneden. St. Longinus bleef echter duidelijk spreken en slaagde erin verschillende afgoden te vernietigen in aanwezigheid van de gouverneur, die bijgevolg Longinus had onthoofd. Zijn relikwieën bevinden zich nu in de kerk van Sint-Augustinus, in Rome, en de lans die hij gebruikte om Jezus te steken, is vervat in een van de vier pilaren boven het altaar in de basiliek van Sint Pieter in Rome.
1 St Quiteria 2e eeuw na Christus
Dit bericht staat nummer één op de lijst, niet alleen de boosheid van St Quiteria, maar de ronduit rare omstandigheden in haar leven. St Quiteria was een van de negen zussen die allemaal op hetzelfde moment werden geboren (nonuplets). De moeder van de negen meisjes was een dame van hoge rang en ze walgde ervan dat ze negen kinderen had gebaard als een gewoon dier en nog meer zodat ze negen dochters had en geen zoon (de zoon was veel waardevoller). In een vlaag van woede eiste ze dat haar verpleegster de baby's nam en verdrong in de rivier. De verpleegster kon het niet, dus bracht ze ze naar een afgelegen dorp waar de meisjes samen opgroeiden. Dan worden dingen echt raar. Ze vormden een nonuplet krijgersbende.
De meisjes waren allemaal goede christenen en hun bende werd gevormd om rond te reizen om christenen uit de gevangenis te breken. Ze brachten een aantal jaren door in deze taak (en het slaan van Romeinse idolen) totdat ze werden gepakt en terugkeerden naar hun vader, die ze herkende. Hij zei ze allemaal om goede Romeinse heidenen te trouwen, maar ze weigerden en braken uit de gevangenis. Toen begon de echte badass. Ze voerden een guerrillaoorlog tegen het Romeinse Rijk. Uiteindelijk werden de meisjes allemaal gedood of stierven (Quiteria werd onthoofd) en samen met Quiteria zijn twee van haar zussen Marina en Liberata heiligen.
Jamie is de eigenaar en hoofdredacteur van Listverse. Hij besteedt zijn tijd aan het werken aan de site, het doen van onderzoek voor nieuwe lijsten en het verzamelen van eigenaardigheden. Hij is gefascineerd door alle dingen die historisch, griezelig en bizar zijn.