Delen:
Top 10 heilige hoaxes
Religie is gebaseerd op geloof, niet op reden. Tegenstanders zijn snel om te profiteren. Sommigen doen het voor geld; anderen doen het voor publiciteit of zelfs uit oprechte overtuiging. Zolang mensen blijven geloven in wonderen en goddelijke openbaring, zullen anderen het gebruiken.
10 Het boek Veles
Verboden in Rusland en gevierd in Oekraïne, het Boek van Veles is een raadsel. Ontdekt door een Russische kolonel in een verwoest Oekraïens kasteel, bestaat het werk uit 42 berkenhouten planken met inscripties in een mysterieuze taal die "proto-Slavisch" wordt genoemd. Het boek is opgedragen aan Veles, de Slavische god van landbouw en vee. Het gaat gedetailleerd in op het oude pantheon, rituelen en astronomie. De rest is een kroniek van het Slavische volk, die hun reis volgt van een mysterieus thuisland in het oosten, door Syrië en de Karpaten.
Velen beschouwen het werk als een vervalsing. Ze beweren dat "proto-Slavisch" geen taal is, maar eerder een mengelmoes van moderne talen zonder rekening te houden met grammatica of interpunctie. Dit zou ironisch zijn, aangezien de vijfde plank eist "we vertellen alleen de waarheid." Hoe dan ook, het Boek van Veles blijft de centrale tekst voor Slavische neopagans.
9 Heilige voorhuid
De middeleeuwse kerk koesterde relikwieën - vooral die die Jezus tijdens zijn leven had aangeraakt of gebruikt. Hiervan was de heilige voorhuid de meest gewaardeerde en controversiële. Rond 800 na Christus presenteerde Karel de Grote de praeputio domini aan paus Leo III, bewerend dat het van een engel kwam. Binnen een paar decennia waren er minstens 12 andere heilige voorhuiden in omloop. Elke eigenaar pleitte bij het Vaticaan om het hun te authentificeren. De monniken van Charroux gingen zelfs zover dat ze hun bloed afnamen, en dat werkte. Paus Clemens IV heeft verklaard dat ze authentiek zijn.
Het debat woedde al snel door het christendom. Was Jezus überhaupt besneden? Ging zijn voorhuid met hem mee naar de hemel? In zijn werk De Praeputio Dominin Nostri Jesu Christi Diatriba, Stelt Leo Allatius dat de heilige voorhuid de ringen van Saturnus samenstelt.
De katholieke kerk werd uiteindelijk beu en verklaarde alle heilige voorhuidfraude. In 1900 werd schrijven of spreken over het relikwie strafbaar door excommunicatie.
8 De Madonna van Civitavecchia
Huilende Madonna's zijn niets nieuws, maar de Madonna van Civitavecchia heeft speciale aandacht getrokken. In 1995 begon dit 41 centimeter (16 in) souvenir gekocht in Medjugorje, Bosnië, bloed te huilen. Een CT-scan besteld door een lokale rechter onthulde geen verborgen mechanismen. Een DNA-analyse toonde echter aan dat de tranen mannelijk menselijk bloed waren. Sommigen beweerden dat dit onweerlegbaar bewijs was van heimelijkheid. Anderen waren er zeker van dat de tranen het bloed van Christus waren.
Sinds de Madonna bloed begon te huilen, zijn er in Italië een dozijn soortgelijke beelden opgedoken. Historici wijzen erop dat de laatste golf van wonderen plaatsvond in de jaren 1940 tijdens een periode van 'collectieve angst'. Modern Italië bevindt zich misschien in een vergelijkbare crisis. Civitavecchia-burgemeester Pietro Tidei is een aanhanger van de Madonna ondanks het feit dat hij een atheïst is. De havenstad heeft een werkloosheidspercentage van 20 procent. Nog een wonderbaarlijke Madonna zal de wereld geen schade toebrengen, maar het zal toeristen dollars opleveren.
7 De brief van Prester John
In 1165 AD arriveerde een mysterieuze brief gericht aan keizer Manuel Comnenus in Constantinopel. De brief kwam van Prester John, een enigmatische christelijke heerser van een aards paradijs ergens in het oosten. Prester John was een middeleeuwse stedelijke legende, vermoedelijk afstammeling van een van de drie magi. Velen beweerden dat zijn rijk zich in India of Ethiopië bevond. In 1177 stuurde paus Alexander zijn persoonlijke gezant om een retourbrief te bezorgen. De Portugezen lanceerden missies in Afrika op zoek naar het paradijs van Prester John.
Ze hebben niets gevonden. Prester John en zijn koninkrijk waren een hoax. In de 12e eeuw werd christelijk Europa voortdurend bedreigd door islamitische aantasting en ze hadden hoop nodig. De brief was bedoeld om dit te bieden. Degene die de brief schreef, was goed thuis in de oude geschiedenis, met name die van Alexander de Grote's reizen in het oosten. Taalkundig bewijs suggereert dat het afkomstig is uit Italië.
6 De brief van de salamander
Mark Hoffman is een van de meest getalenteerde vervalsers in de Amerikaanse geschiedenis. Tegen 1987 had de 32-jarige de mormoonse hiërarchie, tientallen documentverzamelaars en de beste vervalsers van de FBI voor de gek gehouden. Hij pleegde de grootste monetaire fraude door vervalste documenten ooit in de Verenigde Staten. Hij verdiende meer dan $ 2 miljoen aan verkoopdocumenten in New York en Utah, inclusief verzonnen brieven van Charles Dickens, Mark Twain en Jack London.
De meest beruchte vervalsing van Hoffman was de Salamander-brief. Het document werd vermoedelijk in 1830 geschreven door Martin Harris, een getuige van de Gouden Platen van Mormon. Gericht aan dagbladreporter W.W. Phelps, het briefje beschreef de betrokkenheid van Joseph Smith bij geldgraven en magie. Het suggereerde zelfs dat het Boek van Mormon niet goddelijk geïnspireerd was. In 1988 werd Hoffman veroordeeld tot levenslang in de gevangenis voor het vermoorden van twee voormalige vrienden met een bom. Ze hadden gedreigd zijn imperium van vervalsingen neer te halen.
5 Noah's Ark
In 2009 kondigde een onderzoeksteam aan dat ze de rustplaats van de Ark van Noach 4,000 meter (13,000 ft) bovenop de Mt van Turkije hadden gevonden. Ararat. De in Hongkong gevestigde groep die de ontdekking deed, heette Noah's Ark Ministries International. Het team beweerde dat ze houten balken en compartimenten hadden ontdekt die dieren hadden kunnen huisvesten. Ze brachten echter geen professionele archeologen of geologen op expeditie. Om problemen te compliceren, 'ontdekte' hetzelfde team de Ark in 2007 in een grot op Ararat.
Twee doorgewinterde archeologen onderzochten hun vondst en concludeerden dat het een hoax was. Cornell University archeoloog Peter Ian Kuniholm beweerde dat er niet genoeg water in de wereld was om de ark naar zijn vermeende hoogte te krijgen. Verder waren er spinnenwebben op de balken - onmogelijk op die hoogte. Uiteindelijk ontdekten ze dat Koerdische gidsen de balken in de grot hadden geplant om de evangelische christenen voor de gek te houden en af te persen.
4 De jongen die uit de hemel kwam
Toen hij zes was, leed Alex Malarkey aan een vreselijk auto-ongeluk waardoor hij in coma raakte en hem verlamd achterliet. Tijdens de ervaring beweert Alex dat hij naar de hemel is gegaan. Samen met zijn vader, Kevin Malarkey, co-auteur hij zijn ervaringen in De jongen die terugkwam uit de hemel. Het boek groeide uit tot een bestseller en inspireerde een heel genre van, Äúheavenly toerisme. "Vijf jaar later beweerde Alex dat het hele ding verzonnen was.
Alex beweert dat hij het verhaal verzon voor aandacht. Hij heeft zich verontschuldigd en dringt er nu op aan dat de Bijbel de enige echte religieuze tekst is, en zegt: "Alles wat door de mens is geschreven, kan niet onfeilbaar zijn." De uitgever van het boek, Tyndale House, heeft het uit de schappen gehaald. Vreemd genoeg blijft het boek verkopen en velen weigeren de juistheid ervan in vraag te stellen. Alex heeft geen geld ontvangen van zijn publicatie. Het contract van Tyndale was met zijn vader.
3 De brief van Benan
De brief van Benan is een apocrief evangelie dat voor het eerst in 1910 in Duitsland verscheen. Het werk was bedoeld als een vertaling van een Koptische papyrus uit de vijfde eeuw die de herinneringen weergeeft van een Egyptische arts genaamd Benan. De arts bracht zijn jeugd door samen met Jezus te studeren bij rabbijnen en Egyptische artsen, waaronder de Therapeutae mystieke genezers. Later zoekt Benan naar Jezus, is getuige van de kruisiging en opstanding en vertelt het verhaal aan de vrouwen die het graf bezoeken, voordat hij het goede nieuws naar Europa verspreidt.
De in Berlijn gevestigde geleerde Carl Schmidt onthulde dat het werk een hoax was door publiekelijk om een kopie van de originele papyrus te vragen. Het werd nooit geproduceerd, wat leidde tot universele veroordeling van het werk als fraudeur. De uitgever, Ernst Edler von der Planitz, was geen religieus geleerde of een archeoloog. Hij was vooral bekend als romanschrijver met een hang naar Egyptische romans en complottheorieën.
2 De steen van de decaloog
In 1860 maakte David Wyrick een ongewone ontdekking tijdens het graven rond een Native American heuvel in Ohio. Hij ontdekte een zwarte steen met een afbeelding van Mozes en de Tien Geboden in het oude Hebreeuws. Het artefact staat bekend als de Decalogue Stone en dateert uit de Tweede Tempelperiode (20 voor Christus tot 70 na Christus). Maanden voor de ontdekking, Wyrick opgegraven een andere steen met oude Hebreeuwse inscripties genaamd de Keystone. De meesten beschouwen deze stenen als een hoax.
De heersende theorie is dat Wyrick ze heeft geplant in een poging te bewijzen dat de oude Israëlieten het Middenwesten van de VS hadden veroverd. De tekst over de artefacten is geschreven in het post-Exilic Hebreeuws-script. Een verloren stam zou pre-Exilic stijl hebben gebruikt. In 1864 plantte een lokale tandarts, John Nichol, twee andere Hebreeuws-ingeschreven stenen tussen de heuvels om te laten zien hoe gemakkelijk het zou zijn om de Decalogue-steen te vervalsen.
1 Hindu-melkmirakel
In 1995 verspreidde het gerucht dat de beelden van Ganesh melk consumeerden. Hindoes over de hele wereld haastten zich naar de tempels om de god van het leren van zuivelbehandelingen te bieden. Soldaten in Punjab stopten hun manoeuvres. De beurzen van Mumbai en Delhi werden gesloten. De hele hindoe-wereld wilde offers brengen.
Was dit een massale hallucinatie, of was het een hoax op grote schaal? Velen waren ervan overtuigd dat het echt was, anderen waren er zeker van dat het het werk was van een beruchte goeroe genaamd Chandraswamy. Binnen 24 uur hield het wonder op.
Leden van de Indian Rationalist Association bewezen al snel dat de basisfysica het wonder zou kunnen verklaren. De president van de vereniging toonde aan hoe door middel van capillaire aantrekkingskracht elke vloeistof in de poreuze keramische beelden kon stijgen. Wat de, Äúguru-busters, niet konden verklaren, was hoe miljoenen Hindoes deze hoax accepteerden of waarom het zo abrupt eindigde.