Delen:
10 fascinerende nieuwe ontdekkingen met betrekking tot oude goden
De oude goden hebben nog steeds onze aandacht. Ze hebben nog steeds veel te onthullen over de sekten van weleer en zelfs de uitgestorven culturen die erin geloofden. Sommige zijn verlaten of geadopteerd en gevonden op ongewone plaatsen. Maar misschien wel de meest intrigerende zijn de nieuwkomers - de goden en godinnen die hun namen voor de eerste keer onthullen terwijl anderen identificatie blijven tarten.
10 Het Israëlische complex
Aan de oevers van Nahal Guvrin zitten de spookachtige sporen van de Kanaänitische aanbidding. De site van Tel Burna produceerde verbrande botten en opofferingsartefacten, waardoor de Israëlische archeologen het 3.300 jaar oude tempelcomplex aan een sekte toeschreven.
De uitgestrekte site werd gebruikt als hun thuis- en religieus centrum. Omdat er geen neonlicht is met de naam van de geëerde god, stemmen experts voor de Kanaänitische stormgod Baal of oorlogsgodin Anat.
Het is echter waarschijnlijker dat de bloeiende gemeenschap draaide om de aanbidding van Baal. Er is niet veel duidelijk over het dagelijkse leven van de sekte, maar andere items die op de site te vinden zijn, wijzen op mensen die technologie en culturele invloeden ruilden met andere beschavingen, waaronder Egypte en Cyprus.
9 Dumpster Deity
Toen een afgehouwen hoofd werd gevonden in County Durham, was het gelukkig niet het begin van een moordmysterie. Een eerstejaars student archeologie vond de 1800 jaar oude steenhouwen tijdens het graven in het Romeinse fort van Binchester.
Gemaakt van zandsteen, intrigeerde de stenen kop onderzoekers met zijn uiterlijk. Een mix van klassieke Romeinse en lokale Romano-Britse stijlen, de kenmerken ervan passen bij die van een Keltische god genaamd Antenociticus.
Het hoofd werd ontdekt bij een ander religieus artefact, een Romeins altaar dat twee jaar eerder was opgegraven. Ze kunnen zelfs deel uitmaken van dezelfde schrijn. Het lijkt erop dat de godheid zijn aanhang verloor toen het gebouw uit de gratie raakte rond de vierde eeuw na Christus.
De kop van 20 centimeter (8 in) werd gedumpt en vergeten. Zijn echte verhaal blijft net zo verloren als de rest van zijn lichaam, maar archeologen denken dat dit hoogstwaarschijnlijk de regionale oorlogsgod Antenociticus is.
8 De Sekhmet-collectie
In het Egyptische pantheon was de godin Sekhmet lijfwacht van de farao's. Ze was tegelijkertijd fel en vrouwelijk - altijd afgebeeld als een lenige vrouw met een leeuwenkop.
Bij de Tempel van Amenhotep III, ooit het grootste mortuariumcentrum rond Thebe, werden acht beelden van Sekhmet ontdekt. Gemaakt van zwart graniet, twee tonen de katachtige godin die rechtop staat en de rest zit op een troon.
Helaas zijn slechts drie gedeeltelijk intact. De staande Sekhmets zijn slechts torso's die heilige artefacten bevatten zoals de papyrus scepter en ankh. Elke tronen figuur sluit ook het symbool van het leven in haar rechterhand.
Gevonden met hen was een ander hoofdloos (en ledematen ontbreekt) stuk zwart graniet. Archeologen stelden vast dat het ooit een standbeeld was van Amenhotep III, de farao uit de 13e eeuw voor Christus die Egypte tot het toppunt van zijn macht bracht.
7 De gloednieuwe God
Een onbekende god tart identificatie. Ontdekt op een oude muur in Turkije, heeft hij geen gelijke. De reliëffiguur, die tussen bladeren wordt weergegeven, lijkt een complexe hybride te zijn.
De 2000 jaar oude religieuze geschiedenis van de site is even gemixt als de mutant god. Een heilig gebouw uit de IJzertijd werd later aangepast door aanbidders van Jupiter Dolichenus, een andere hybride maar bekende god.
Tijdens de Middeleeuwen nam een christelijk klooster het over en verzegelde het basalt-reliëf in een muur. Toen het werd herontdekt, verdiepen symbolen rond de god de verwarrende anonimiteit. Twee symbolen hebben associaties met andere goden - de rozet met de Mesopotamische god Ishtar en de halve maan met de maangod Sin.
De baard van de onbekende god duidt Romeinse invloed aan, maar het ontwerp van de scène is op de een of andere manier de IJzertijd. Tenzij een ander beeld van deze mysterieuze man samen met wat tastbare informatie wordt gevonden, zal zijn naam nooit bekend worden.
6 Een God's Grave
In de jaren 1880 werd archeoloog Philippe Virey de eerste die voet zette in een graf in Luxor, Egypte. Hoewel het een indrukwekkende vondst was, raadde niemand de echte reden achter zijn constructie. Onlangs, toen opgravingen extra kamers onthulden, kwam de verbazingwekkende waarheid naar voren - het was het graf van de Egyptische god Osiris.
Helaas was er geen heilig lijk omdat de site louter symbolisch was. Geen enkele dode godheid zou daar ooit in vrede rusten, maar de bouwers hebben niet de grootsheid beknibbeld. Om de rechter en heerser van de onderwereld te eren, werd het graf van Osiris ontworpen als een koninklijke.
Er zijn veel schachten en kamers, sommige rijkelijk versierd, terwijl anderen nog steeds wachten om hun inhoud te onthullen. Er is ook een grote zaal ondersteund door vijf pilaren met een trap naar beneden naar een complex met een beeldhouwwerk van Osiris.
5 Liefde bij Petra
Naast een andere trap wachtte Aphrodite op ontdekking. Onderzoekers die de oude woestijnstad Petra verkenden, vonden een paar beelden die prachtig waren gemaakt van marmer. Beide tonen de godin van de liefde in goede staat, en men heeft zelfs een kleine Cupido aan haar voeten.
De twee Aphrodites waren een complete verrassing. Het graven vond plaats in een gebied waarvan men dacht dat het een huis van een lagere klasse was, maar het bleek een luxe villa uit de eerste eeuw te zijn. De Nabateeërs, de cultuur die de stenen stad bouwde, verwerkten gewoonlijk invloeden uit andere landen.
Toen de Romeinen Nabataea binnenvielen in 106 na Christus, leken de lokale bewoners ook hun koningin van harten te hebben geadopteerd. De figuren hebben nog steeds een deel van hun originele verf en zijn gebeeldhouwd in de tweede eeuw na Christus. Ze bieden een frisse kijk op hoe de Romeinse bezetting de Nabataese kunst beïnvloedde en misschien zelfs aanbad.
4 De Maya-Fries
Grafrover heeft net een grote schat gemist toen ze onder een piramide tunnelden in Guatemala. Het was geen borst gevuld met kostbare juwelen, maar een stuk steen. Met afmetingen van 8 meter bij 2 meter is het uitgebreide wandbeeld vol beelden van Maya-goden en vergoddelijkte heersers bezig met een kroningsceremonie.
Ook al is het 2000 jaar geleden gemaakt, het kunstwerk is goed bewaard gebleven en de pigmenten rood, blauw, geel en groen overleven nog steeds. Het is een gelukkige vondst voor archeologen.
Aan de onderkant van het zeldzame reliëf staat in een inscriptie dat het gebouw is gebouwd door koning Ajwosaj, een opmerkelijke leider in de geschiedenis van de Maya's. De ontdekking van de fries onthult hoe verregaand de politieke en religieuze macht van de vorst eigenlijk was en hoe hij claimde de goden te hebben hersteld naar hun rechtmatige plaats.
3 Cybele
In Turkije werd een onschatbaar standbeeld gevonden van maar liefst 200 kilo (440 lb) gevonden in de ruïnes van een fort. Bekend als Cybele, de moedergodin van Anatolië, wordt ze getoond als een zwangere vrouw die op een troon zit.
In tegenstelling tot veel oude beelden - en deze is ongeveer 2100 jaar oud - is ze bijna onbeschadigd. Haar aanwezigheid geeft aan dat het fort van Kurul ooit een belangrijke plaats was, wat waarschijnlijk de reden was waarom het een bijzonder brutale Romeinse aanval doormaakte. Op die dag stortten de toegangswallen in op Cybele. Maar in plaats van het beeld te verpletteren, heeft het haar veilig begraven totdat ze werd herontdekt.
Ironisch genoeg wordt de godin geassocieerd met muren. Ze is ook een vruchtbaarheidsgodin verbonden aan bergen en wilde dieren. De marmeren creatie is het eerste oude standbeeld in de geschiedenis van Turkije dat in zijn oorspronkelijke positie werd ontdekt.
2 Uni And Tina
De cultuur van de Etrusken is verloren. Omdat ze het geschreven woord meestal op bederfelijke was en linnen opnamen, is er weinig van hen bekend. Maar een graaf in Toscane gaf onderzoekers een broodnodige pauze.
Een van de langste inscripties van de uitgestorven taal van de Etrusken werd geïdentificeerd op een zandstenen stèle. Experts ontcijferden twee namen - Uni, hun vruchtbaarheidsgodin en Tina, hun belangrijkste god.
De tempelsite, Poggio Colla, leverde eerder de oudste geboortekunst van Europa op. Nu de naam van Uni is aangebroken, heeft een vruchtbaarheidscultus de godin daar waarschijnlijk aanbeden.
Als het waar is, is het opmerkelijk omdat het moeilijk blijft om Etruskische tempels te matchen met hun in-house goden of godinnen. Geprezen als de beste vondst in jaren, zal de 225-kilogram (500 lb) stele naar verwachting nieuwe woorden onthullen, evenals religieuze rituelen en wetten.
1 Herontdekking van Senua
Toen er in een Hertfordshire-veld een schattencache ontstond, werd al snel duidelijk dat het tempeloffers voor een hoog aangeschreven godin bevatte. Gedenkplaten van edele metalen lagen tussen de sieraden.
Sommige plaques droegen boodschappen, bedankten de godin voor haar gunsten. Verscheidenen droegen ook de symbolen van de Romeinse godin Minerva (uil, speer en schild), maar nergens was de naam geschreven. Om de vage geschriften beter te kunnen lezen, werden de plaques geröntgend. Er ontstond een naam, maar schokkend genoeg was het niet Minerva. Het was de naam van een volledig onbekende Britse godin genaamd Senua.
In de hoop meer te weten te komen, keerden onderzoekers terug naar hetzelfde vakgebied. Ongelooflijk, ze vonden haar - een sierlijk beeldje van zilver. De 1.600 jaar oude vrouwelijke figuur werd vernoemd naar de losgemaakte basis, maar het gezicht van Senua blijft onbekend. Het ontbreekt samen met haar armen.