Delen:
10 overtuigingen over Jezus die christenen hebben verworpen
Na bijna twee millennia moeten christenen nog steeds stoppen met ruzie maken over doctrines. Je hoeft niet ver te zoeken om verschillende meningen te zien in de christelijke fase - katholieken, presbyterianen, methodisten, pinkstermensen, anglicanen, episcopalen, en meer. Zelfs voordat er een overvloed aan denominaties bestond in het christendom, werden sommige overtuigingen over Jezus Christus beschouwd als incongruent met wat de Bijbel en de kerktraditie hadden geleerd.
Met de erkenning van Jezus Christus als de grondlegger van het christendom, is het niet meer dan normaal dat er belangrijke discussies werden gehouden over wie en wat Hij werkelijk was. Als er een man zou komen die beweerde God te zijn, zou je dan geen moeilijke vragen stellen over deze verbijsterende bewering?
Was Jezus volledig mens? Was Jezus volledig goddelijk? Wanneer is Jezus ontstaan? Is Jezus twee mensen samengevoegd? Heeft Jezus zijn goddelijkheid verdiend? Was Jezus hier ooit echt?
Dit zijn vragen die christenen door de eeuwen heen hebben gesteld. Sommige antwoorden op deze vragen werden gezamenlijk door christenen gevonden als ketters (d.w.z. niet in overeenstemming met de realiteit van God zoals die in de Schrift aan ons is geopenbaard). Hier zijn 10 overtuigingen (ketterijen) over Jezus Christus die christenen door de eeuwen heen hebben verworpen.
10 Jezus was God in een andere vorm
Modalisme
Modalisme ziet God als een evolutionair wezen. Volgens deze opvatting is God van vorm veranderd sinds het begin van de tijd. Ten eerste was God in deze visie Vader en toen kwam Hij naar de aarde als Jezus Christus. Na Zijn hemelvaart veranderde Hij in de Heilige Geest. Het is bijna alsof God niet kon beslissen op een verkleedpartijtje.
In dit geloof is het belangrijk om te beseffen dat God altijd wordt beschouwd als één persoon die drie afzonderlijke wezens vertegenwoordigt. Hoewel God dezelfde persoon onder het masker is tijdens het feest, vertegenwoordigt Hij drie verschillende personen gedurende het hele feest (waarbij de partij de tijd vertegenwoordigt sinds de schepping).
Het probleem met Modalisme is dat het de christelijke erkenning verwerpt dat de enige God bestaat uit drie verschillende personen - Vader, Zoon en Heilige Geest. Deze personen zijn verschillend maar toch mysterieus verenigd. Om nog maar te zwijgen, het wordt een beetje raar als je denkt aan het feit dat de Vader de Zoon wordt - wat betekent dat de Vader zichzelf verwekte. Bruto!
9 Jezus was slechts een geest
docetisme
Een ander afgewezen maar interessant geloof over Christus was dat Hij niet fysiek was. Integendeel, het idee dat Jezus een lichaam had, was slechts een illusie. Hij was gewoon een heel overtuigende geest. Klinkt als een interessante plot voor de volgende Paranormale activiteit aflevering. Bovendien roept dit de nieuwsgierige geest op om zich af te vragen over de mentale gezondheid van de discipelen als ze er zo van overtuigd waren dat Jezus een mens was.
Dit geloof ontstond uit de filosofische ideologie die beweerde dat materie (de fysieke wereld) inherent slecht was en om te ontsnappen was het heilzaam. Daarom, op basis van deze redenering, als materie slecht is en God goed is, dan is het niet mogelijk dat Jezus mens is geweest omdat het lichaam slecht is.
Dit is alarmerend voor christenen omdat de volledige menselijkheid van Christus essentieel is voor de heilsmacht van Christus voor de mens. De Zoon van God (oftewel Jezus) werd vlees om het vlees van de mensheid te redden.
8 Jezus werd de Zoon van God
Adoptianisme
Waar Docetisme de spirituele kant van Jezus (de goddelijkheid) benadrukt, benadrukt Adoptionisme de menselijke kant van Jezus. Het kan moeilijk zijn om je voor te stellen dat iemand goddelijk wordt door een status van verdienste. Adoptionisten geloofden dat heel erg aan Jezus.
Ze geloofden dat Jezus een man was (niet geboren uit de maagdelijke geboorte) die in staat was Gods eisen aan de mensheid te doorstaan en daardoor werd aangenomen als zijn Zoon. Zijn doopsel markeert die aanneming omdat Hij daarna wonderen kon verrichten, werd later uit de dood opgewekt en verhief zich tot de status van Zoon in de Drie-eenheid.
Dit vormt een probleem voor christenen omdat de christelijke geschriften de maagdelijke geboorte van Jezus bevestigen, zijn status als de zoon van God voordat hij mens wordt, en de uitgebreidheid van de volledig goddelijke aard van Jezus. Als de maagdelijke geboorte een leugen is, vormt dit een probleem met betrekking tot de authenticiteit van de Schrift.
Jezus status als de eeuwig geboren Zoon van God voordat Hij mens was bevestigt dat Zijn substantie hetzelfde is als de Vader (homoousia). Jezus status als volledig goddelijk maakt Zijn verzoenende kracht aan het kruis meer dan voldoende voor de zonden van de mensheid.
7 Jezus was gewoon een mens en een voorbeeld dat de moeite waard is
Ebionism / Adoptianisme
Deze ketterij lijkt veel op Adoptionisme, maar heeft een paar onderscheidingen die het onderscheiden. De Ebionieten geloofden dat Jezus gewoon een normale man was die toevallig de rest van de mensheid op de deugdafdeling gewoon te slim af was.
Het was alsof Jezus een mens was die een status als een Griekse halfgod verdiende. Hij was nog steeds gewoon een man, maar zijn extreme deugd zorgde ervoor dat God hem adopteerde en stempelde als de beloofde Messias van het Judaïsme.
In tegenstelling tot Adoptionisten, echter, vonden Ebionieten dat ze konden worden gerechtvaardigd door de wet te houden zoals Christus deed. Daarom is het leven van Christus eenvoudig een voorbeeld om te volgen en heeft het mensen niets te bieden in zijn verzoenende werk.
Nogmaals, zoals het docetisme, verstoorde het ehionisme het christelijk geloof dat Jezus Christus volledig menselijk en volledig goddelijk was. Dit neemt Jezus niet alleen uit de Godheid (de Drie-eenheid), maar het stelt ook de kracht van Zijn dood en opstanding ter discussie (was Jezus niet volledig goddelijk geweest).
Bovendien maakt dit geloof dat het lijkt alsof mensen zonder zonde of hoge deugd zonder Gods genade (pelagianisme) kunnen zijn.Als dat het geval is, waarom zouden mensen dan een redder nodig hebben vanuit een christelijk standpunt? Bovendien veroorzaakt de redenering van deze ketterij dat het de maagdelijke geboorte van Jezus Christus verwerpt.
6 Er was een tijd dat de Zoon van God niet bestond
Arianism
Een man genaamd Arius is berucht omdat hij de ketterij heeft verspreid dat de Zoon van God (d.w.z. Jezus) niet volledig eeuwig is. Met andere woorden, de Zoon van God is in de tijd geschapen en niet eeuwig door de Vader verwekt. Dit lijkt veel op hoe een menselijke vader moet voorafgaan aan zijn eigen bestaande kind.
Wat vooral fascinerend is aan Arius, is dat zijn ketterse geloof zich verspreidde door liedjes die hij maakte. Is het niet leuker om in onwaarheden te geloven als ze aanstekelijk zijn? Een humoristische video ter illustratie hiervan is hierboven weergegeven.
Arianisme was een probleem voor christenen omdat het de volledige goddelijkheid van Jezus ter discussie stelde. Bijvoorbeeld, als Jezus eenvoudig de Zoon van God was, gemaakt door de Vader, dan maakt dat Hem ondergeschikt in essentie / natuur omdat de Vader eeuwig is. Ook stelt deze ketterij vraagtekens bij de werkzaamheid van de verzoening en redding omdat alleen iemand die volledig goddelijk is zich kan verzoenen met het volledig goddelijke.
Om een stuk van de weerlegging te zien dat vandaag de dag door kerken wordt gebruikt, hoef je alleen maar naar de beginregels van de geloofsbelijdenis van Nicea te kijken: "Door de Vader vergaard voor alle tijden ... niet verwekt verwekt; van dezelfde essentie van de Vader. "
5 Jezus is twee personen in één lichaam
Nestorianisme
In christelijk geloof wordt de Zoon van God mens door de conceptie van Maria via de kracht van de Heilige Geest. Voor velen was dit een struikelblok, omdat een persoon een andere aard betreedt (dat wil zeggen, goddelijke persoon wordt mens).
Nestorius, aartsbisschop van Constantinopel, concludeerde dat Jezus het product moet zijn van twee personen samengevoegd tot één lichaam. Misschien dacht Nestorius dat Jezus leed aan meerdere persoonlijkheden zoals Gollum - zou dat geen zicht zijn?
Christenen waren gealarmeerd door de leer van de Nestorianen omdat ze de leer van de hypostatische unie hadden geschonden, die zei dat Jezus het volledig menselijke en het volledige goddelijke in één persoon was - de goddelijke persoon van de Zoon van God.
Nestorius beweerde ook dat Mary was Christotokos ("De Christusdrager") en niet Theotokos ("De Goddrager"), die de menselijkheid van Jezus benadrukte over zijn goddelijkheid. De aanspraken van Nestorius brachten de verlossende kracht van Jezus ter discussie vanwege het gebrek aan eenheid van menselijke en goddelijke aard.
4 De menselijke natuur van Jezus werd opgeslokt in de goddelijke natuur
Eutychianism / Monofysitisme
Een adequaat beeld van deze ketterij is er een waarin een druppel voedselkleuring in een poel wordt geplaatst. De voedselkleurstof is de menselijke natuur van Jezus en het zwembadwater is Zijn goddelijke natuur. Een nog opwindender beeld is misschien een orka (de goddelijkheid van Christus) die een garnaal (Christus 'menselijkheid) verslindt.
Deze ketterij is een vorm van monofysitisme (één natuur) en stelt dat de goddelijke wil, die zo superieur is, gewoon de menselijke natuur verzwolgen die de Zoon van God aanneemt. Met andere woorden, de menselijke natuur is er, maar het is niet gemakkelijk op te merken.
Net als de andere ketterijen roept dit de reikwijdte op van de volledige menselijkheid en volledige goddelijkheid van Christus. In christelijk geloof zou, als Christus niet volledig menselijk en volledig mens tegelijk was, hij niet in staat zijn om een effectief offer te brengen dat de zonden van mensen zou verzoenen.
3 Jezus was een hybride van menselijke en goddelijke aard
Miafysitisme / Monofysitisme
Als iemand de film heeft bekeken Napoleon Dynamite, hij weet van het dier dat de liger wordt genoemd. Een lijger is deels tijger en deels leeuw, maar niet echt één van beide tegelijk. Het is een uniek hybride dier.
Sommigen hebben geloofd dat Jezus een soort van 'lijger' was. Men geloofde dat toen de Zoon van God mens werd, zijn goddelijke en menselijke aard met elkaar vermengden om een hybride mens-goddelijke natuur te creëren. Niet langer waren de verschillende menselijke en goddelijke aard intact. In plaats daarvan was er alleen een nieuw uniek karakter.
Denken aan Jezus als een lijder kan een subliem ontzagwekkend beeld zijn, maar het is niet aantrekkelijk voor de historische christelijke orthodoxie. Het lijkt redelijk dat de eenheid van het goddelijke en het menselijke een enkele aard zou produceren met te onderscheiden aspecten van elke natuur die werd gecombineerd.
Christenen in de geschiedenis hebben echter de voorkeur gegeven aan de opvatting dat de twee naturen onafscheidelijk verenigd zijn (d.w.z. hypostatische unie) in plaats van de opvatting dat de twee naturen één natuur zijn geworden. Nogmaals, dit roept soortgelijke problemen op over de volledige menselijkheid / goddelijkheid van Jezus met betrekking tot Zijn verzoenende kracht aan het kruis.
2 Jezus had geen menselijke geest / ziel
Apollinarianism
Onderwezen door Apollinaris de Jongere, is Apollinarianism een andere ketterij die geclassificeerd is onder Monophysitism (één natuur). Apollinaris stelde dat de goddelijke geest / ziel van Christus de plaats innam van een menselijke geest / ziel.
Het is belangrijk op te merken dat het klassieke christendom Jezus Christus (dat wil zeggen de Zoon van God) als een goddelijk persoon ziet. ("Persoon" is anders dan het woord "mens".) Volgens deze logica kan het rationeel lijken dat deze goddelijke persoon eenvoudig Zijn geest / ziel zou plaatsen in plaats van waar een menselijke geest / ziel zou verblijven. Met andere woorden, Jezus dacht altijd in een goddelijke geest / ziel.
Niettemin, als Christus niet zowel een menselijke geest / ziel als een goddelijke geest / ziel bezit, zou het zowel Zijn goddelijkheid als Zijn menselijkheid verminderen. Uiteindelijk is het Apollinarianisme een aanval op de volledige menselijkheid van Jezus.
Nogmaals, deze doctrine, die zich in het kamp van het monofysitisme bevindt, stelt de verzoenende kracht van Christus ter discussie vanwege de schending van de doctrine van hypostatische vereniging. De goddelijkheid van Christus maakt Zijn offer aan het kruis zuiver, terwijl Zijn menselijkheid het voor mensen effectief maakt.
1 Jezus bezat alleen een goddelijke wil
Monotheletism
Een andere ketterij die de volledige menselijkheid van Christus heftig verwierp, was monoletisme. Het is belangrijk op te merken dat "wil" in deze context verwijst naar het vermogen om een beslissing te nemen, niet de beslissing zelf.
Christenen vonden dat het vermogen om een beslissing te nemen een essentieel onderdeel van de menselijke natuur was. Daarom zou de Zoon van God die een mens wordt, van Hem verlangen dat hij een menselijke wil heeft naast zijn eerder aanwezige goddelijke wil. Twee wilsbeschikkingen betekenen echter niet dat Jezus twee beslissingen heeft genomen. Zijn menselijke en goddelijke wil waren meningen om in eenheid te werken, net zoals menselijke en goddelijke natuur deden.
De problemen die worden veroorzaakt door het gebruik van het monotheisetisme zijn vergelijkbaar met de problemen die al zijn besproken. Het is duidelijk dat als Christus geen menselijke wil had, die als een noodzakelijk aspect van Zijn menselijke aard wordt beschouwd, hij niet langer volledig mens was. Nogmaals, dit gebrek aan volledige menselijkheid zou Zijn bekwaamheid in gevaar brengen om mensen te redden die volledig mens zijn als Hij niet volledig menselijk is.
Bovendien, als Christus alleen een goddelijke wil zou bezitten, zou dit Zijn smettelijkheid (d.w.z. Zijn vermogen om te zondigen) ter discussie stellen. Een goddelijke wil, hoewel almachtig, kan niet zondigen. Hoe leuk en oxymoronisch het ook is om te denken dat God iets niet kan doen, de smettelijkheid van Christus is een serieus onderwerp waarover vandaag nog steeds wordt gediscussieerd.
Er wordt niet gedebatteerd over de vraag of Christus 'menselijke wil gezondigd zou kunnen hebben. In plaats daarvan wordt gedebatteerd of de persoon van Jezus Christus (in de eenheid van zijn menselijke en goddelijke aard) gezondigd had kunnen hebben.