5 Tekenen dat u naar een dictaat gaat

Krijg je ooit de overweldigende drang om je eigen land te besturen? Heb je ooit het gevoel dat iedereen anders een dwaas is en alleen jij, en jij alleen, weet wat goed is voor de wereld? Heb je ooit de behoefte gevoeld om heel veel beelden van jezelf te maken?

Als je ja antwoordt op een van deze vragen, is de kans groot dat je een dictator wordt. Hitler, Saddam, Stalin, Castro ... en nu jij. Hier zijn vijf eenvoudige tekens om op te letten als je bang bent dat je misschien een dictator wordt.

Absolute macht, corrumpeert absoluut.

Kracht is een verleidelijke minnares, een verslavende spanning, één smaak en je blijft dorst naar meer. En met kracht komt de drang om de wereld te conformeren aan je gril, om de realiteit te buigen voor je ontwerpen, om je eigen hemel te smeden! Zoals het oude gezegde luidt: absolute macht corrumpeert absoluut. En jij wilt die kracht! Je wilt absoluut alles beheersen! Op een dag sta je misschien in de regen op het platform, wachtend op een trein die wat laat is, de volgende die je hebt beloofd om de treinen op tijd te laten rijden; niet alleen je trein, maar alle treinen in het land, alle treinen ter wereld als je ze kunt bemachtigen! Het gebeurt. Kijk maar eens naar de arme oude Mussolini.

Je hebt de kracht. Jij bent de wet !:

Wanneer je in een discussie of discussie komt, zie je het een beetje anders dan normale mensen. De meeste mensen herkennen dat degene met wie ze ruziën een ander gezichtspunt heeft dan zijzelf. Jij niet. Wanneer iemand het niet met je eens is, drukken ze niet alleen hun mening uit, ze zaaien het zaad van opruiing, ze ondermijnen de burgerlijke stabiliteit en verspreiden vijandige propaganda, ze smeken bijna om achter de chemische schuren te worden weggenomen en schot. Dictatuur, hier kom je.

Een van de vele signalen dat je een dictator wordt, is dat genocide er niet zo slecht uitziet. Ik bedoel ok, je denkt nog steeds niet dat het per se goed is, maar je begint te denken dat het zijn toepassingen heeft. Die mensen die niet zo happig zijn op het slepen van de feestlijn? Genocide - het is waarschijnlijk het beste op de lange termijn. Hoe meer de potentiële dictator erover denkt, hoe beter genocide lijkt. Nooit erg genoten van de Fransen? Genocide. De huidskleur / haarkleur / traditionele kleding van die etnische groepering die niet past bij het kleurenschema dat je ontwerper aanbeveelt voor dat stukje woestijn? Genocide. Geërgerd door oude mensen? Genocide. Eekhoorns die alle noten stelen? Genocide. Het is een gladde helling naar dictatuur.

groupies

Elke goede dictator heeft zijn eigen groepje nodig. Hitler had zijn bruine hemden en dan de SS. Mussolini had zijn zwarte shirts. Saddam had de Republikeinse Garde. Het lijkt gewoon fijn om omringd te zijn door mensen die je leuk vinden, mensen die toegewijd zijn aan jou, mensen die voor je willen moorden en sterven. Dus, als je ooit de behoefte voelt om jezelf te omringen met een grote groep van zeer gewelddadige mensen, bij voorkeur allemaal met dezelfde kleurenoverhemden of sportieve grote 80's vliegenierszonnebril (zelfs als ze binnen zitten) of in de was gezette snorren, dan ben je ' dreigt een dictator te worden. [Afbeeldingsbron]

Het is een bekend feit dat dictators behoorlijk stom zonderling zijn en zich niet rot voelen over het opleggen van hun kleine eigenaardigheden aan hun loyale onderwerpen. Dus als je ooit het verlangen voelt, gewoon voor de gek, of je afvraagt ​​hoe het zou zijn om: baarden illegaal te maken, 'Hoppende woensdagen' te hebben, alle schildpadden deporteren, jezelf een reïncarnatie van Napoleon verklaren of iedereen laten scheren linkerkant van hun hoofd; dan ben je goed op weg naar dictatuur.

Ik ik ik.

Dictators staan ​​erom bekend dat ze egoïstisch zijn. Er lijkt een vreemde correlatie te bestaan ​​tussen dictator zijn en de behoefte voelen om veel standbeelden van jezelf op te richten in flatterende en verheerlijkende houdingen, om elk beschikbaar plat oppervlak met posters van jezelf te pleisteren, om munten te slaan met je statige noggin erop gedrukt, om je gezicht op alle postzegels te leggen, op alle chocoladerepen, om je eigen drie uur per week televisieprogramma te hebben. Kortom, je houdt echt van jezelf. Natuurlijk verklaren dictators deze vreemde egocentrisme weg door te zeggen dat het zo is dat mensen weten dat ze om hen geven, om te weten dat ze over en achter hun mensen kijken. Ja, dat verklaart waarom kleine Jimmy wakker moet worden met schreeuwen en zweten in de nacht naar een poster van je dictatoriale grijns die vanaf het plafond van de slaapkamer op hem neerkijkt. Dus als je ooit de drang krijgt om overal foto's van jezelf te slaan, dan ben je waarschijnlijk een dictator aan het worden.

Inzender: Nicholas Cockayne