Delen:
10 van de gekste dingen die de Chinese regering heeft verboden
Censuur is een groot probleem in China, waar de regering duidelijk heeft gemaakt dat het alles zal doen om informatie te controleren. De Chinese overheid controleert strikt het nieuws dat via het internet en de massamedia wordt verspreid, en bepaalt bijgevolg wat haar burgers weten en wat ze niet weten.
Verschillende westerse bedrijven, waaronder Google en Facebook, zijn in China weggegaan of zijn verbannen vanwege censuur en privacykwesties, waardoor Chinese bedrijven zijn overgebleven die de overheid gemakkelijk in hun plaats kan manipuleren.
Buiten het internet heeft China ook verschillende andere rare dingen verbannen - meestal om belachelijke redenen. Hoewel de regering vaak anders zegt, zijn de meeste items op deze lijst om politieke redenen verboden.
10 hiphop
Hiphopnummers en hiphopartiesten met tatoeages zijn verboden in China. Het verbod werd uitgevaardigd door de Staatsadministratie van Pers, Publicatie, Radio, Film en Televisie (SAPPRFT), waarin stond dat hiphopartiesten hadden geweigerd zich aan te sluiten bij de heersende Chinese Communistische Partij (CCP).
SAPPRFT oordeelde dat media-bureaus geen artiesten mogen bevatten die vulgaire of "smakeloze" teksten gebruiken en artiesten wiens "hart en moraliteit" verschillen van die van de heersende CCP. Bovendien moeten de kunstenaars niet classless noch dubieus zijn.
Weken voor het verbod werd uitgevaardigd, waren twee populaire Chinese hiphopartiesten, Wang Hao (artiestennaam "PG One") en Zhou Yan (artiestennaam "GAI") gesanctioneerd voor wat de overheid 'slecht gedrag' en gebruik van songteksten die niet waren afgestemd op de ideologie van de CCP. PG One werd ook beschuldigd van het gebruik van teksten die vrouwen beledigden en drugsgebruik bevorderden.
9 Tijdreizen
Films en televisieprogramma's met tijdreizen zijn sinds april 2011 niet toegestaan in China. De regering verklaarde dat het verbod noodzakelijk was omdat films met tijdreizen vaak historisch onjuist zijn en vol feodalisme, bijgeloof en reïncarnatie zijn, die allemaal in staat zijn om te vervormen en het beledigen van de geschiedenis van China.
Het verbod kwam op een moment dat films over tijdreizen aan populariteit winnen. Hun percelen betroffen vaak mensen die teleporteerden van het moderne China naar het oude China. De gebeurtenissen in het fictieve oude China werden meestal gemodelleerd naar echte gebeurtenissen die in het oude China plaatsvonden, maar met enige overdrijving. De regering vreest dat dit de meningen van burgers over het verleden kan veranderen.
8 Celebrity Gossip
Rond 8 juni 2017 zijn verschillende Chinese blogs en social media-accounts die gericht waren op roddels van beroemdheden op mysterieuze wijze uit het Chinese internet verdwenen. Later werd onthuld dat ze waren gesloten op bevel van de regering. Blijkbaar had de regering vertegenwoordigers van verschillende grote Chinese internetbedrijven naar een vergadering geroepen en hen een lijst met 60 blogs en sociale-mediarekeningen gegeven die ze wilden sluiten.
Volgens de regering was het verbod noodzakelijk omdat de blogs en de accounts van de sociale media "slechte smaak" hadden en geen "socialistische waarden" bevorderden. De sluiting was verrassend voor veel internetgebruikers omdat de regering sportnieuws en entertainmentnieuws ongeecensureerd had achtergelaten .
7 Reïncarnatie
China heeft reïncarnatie verboden. Dat wil zeggen, mensen die beweren terug te zijn uit de dood. Iedereen die gereïncarneerd wil worden of beweert gereïncarneerd te zijn, moet goedkeuring van de overheid vragen en de regels volgen zoals vermeld door de Chinese overheid voor religieuze aangelegenheden.
Ondanks zijn hilariteit heeft het verbod zeer reële religieuze en politieke ondertonen. Het is gericht op alle Tibetaanse boeddhisten, met name de Dalai Lama, de spirituele en politieke leider van het Tibetaanse volk en aanhangers van het Tibetaanse boeddhisme.
Tibet was een onafhankelijk land. Toen, meer dan vijf decennia geleden, viel China binnen en voegde het land toe aan zijn grondgebied. De Dalai Lama vluchtte uit Tibet naar India, waar hij nog steeds de macht heeft over Tibetanen.
Ze geloven dat de Dalai Lama in staat is tot reïncarnatie na de dood. Gezien het feit dat de huidige Dalai Lama al oud is, zal een opvolger zeker binnen de komende jaren of decennia worden benoemd. Door te bepalen wie kan worden gereïncarneerd, kan China beslissen wie de Dalai Lama wordt. Wanneer dit gebeurt, zal het in staat zijn om alle Tibetanen en Tibetaanse boeddhisten onder staatscontrole te brengen.
Zelfs als de Dalai Lama zou besluiten om gereïncarneerd te worden onder Tibetanen buiten China (misschien in India of de Verenigde Staten), zou China kunnen weigeren om die Dalai Lama te erkennen. Het zou zelfs een andere Dalai Lama kunnen benoemen van de Tibetaanse bevolking in China, Tibetanen met twee Dalai Lama's achterlatend. Dit zal onvermijdelijk onenigheid en verwarring tussen Tibetanen veroorzaken.
6 woordspelingen
Geen woordspeling bedoeld, woordspelingen zijn verboden in China. Ze worden vaak gebruikt op het Chinese internet en in de media, waar Chinese woorden, personages, uitdrukkingen en idiomen enigszins zijn aangepast om ze verschillende betekenissen te geven. De regering beweerde dat het verbod noodzakelijk was omdat woordvoerders de Chinese cultuur ondermijnden en mensen (vooral kinderen) konden misleiden of de zogenaamde 'culturele en taalkundige chaos' konden veroorzaken.
Het is echter bekend dat het verbod niet was bedoeld om de Chinese cultuur te behouden of te voorkomen wat de overheid bedoelde met "culturele en taalkundige chaos." Het was eerder bedoeld om internetgebruikers te weerhouden om woordspelingen te gebruiken om internetcensuur te omzeilen en de overheid te bespotten.
5 'I Disagree'
In maart 2018 stemde het China National People's Congress voor het vernietigen van de wet die de regel van de president beperkte tot twee termijnen van vijf jaar. Dit wordt verondersteld de eerste stap te zijn in de poging van president Xi Jinping om China voor het leven te regeren. De regering had alle voorbereidingen in de hand gehouden en liet slechts twee weken eerder weten van het voorgestelde amendement.
Sommige burgers waren tegen het voorgestelde amendement en openlijk kritiek op sociale media. Velen vergeleken China met Noord-Korea en gebruikten de uitdrukking "I disagree" om hun afkeuring te tonen. Dat ging zo door totdat de regering de zin verbood. Internetgebruikers die berichten hebben geplaatst die "I disagree" bevatten, kregen daarvoor een foutmelding.
Afgezien van 'ik ben het niet eens', verbood de regering ook 'migratie', 'instappen in een vliegtuig', 'levenslange regel', 'lang leve de keizer', en Dieren boerderij. Dieren boerderij is de naam van de populaire roman van George Orwell, terwijl "aan boord gaan van een vliegtuig" vergelijkbaar is met een Chinese uitdrukking die "opgang van de troon" betekent, zoals in Xi Jinping koning probeerde te worden.
4 Winnie-de-Poeh
De Chinese overheid verbood Winnie-the-Pooh nadat het besefte dat zijn burgers het fictieve personage vergeleken met president Xi Jinping. Vanwege internetcensuur zijn Chinese burgers niet in staat bepaalde woorden op internet te gebruiken. Dus vinden ze vaak creatieve manieren om censuur te omzeilen en deze woorden te gebruiken. Eén methode is om verschillende woorden of tekens te gebruiken om mensen en gebeurtenissen te representeren. Voor president Xi Jinping was het Pooh.
Toen een foto van Xi Jinping de hand schudde met Shinzo Abe, de premier van Japan, opgedoken op het internet, reageerden Chinese burgers met foto's van Pooh die de ezel schudden met Eeyore. Toen een andere foto waarop Xi Jinping zijn hoofd uit zijn presidentiële limousine stak, opdook, reageerden de mensen met een foto van Poeh die zijn hoofd uit een speelgoedauto stak.
Het verbod was niet de eerste keer dat foto's van Pooh verboden waren op het Chinese internet. Eerder was er een verbod omdat de Chinese Communistische Partij zich voorbereidde op een congres en er zorgen waren dat er meer twijfelachtige foto's van Pooh zouden verschijnen.
3 Livestreaming
China verbood livestreaming na zich te realiseren dat het niet gecensureerd kon worden zoals andere online content. Dit was echter niet de reden die de regering gaf. Zij stelden dat het verbod noodzakelijk was om het Chinese internet schoon te maken. Het verbod werd in juni 2017 uitgevaardigd en was gericht op Sina Weibo, het Chinese equivalent van Twitter, en Ifeng en AcFun, twee sites voor het delen van video's vergelijkbaar met YouTube.
Livestreaming werd populairder op het moment van het verbod en betrof ongebruikelijke technologieën die de overheid niet gewoon was te censureren. Zo organiseerde Ifeng in 2016 de Amerikaanse presidentsverkiezingen livestream, iets wat de Chinese regering normaal gesproken niet had toegestaan. Dus ze hebben net het verbod ingesteld terwijl ze aan censuur werkten.
2 'N'
De letter "n", de onschuldige 14e letter van het Engelse alfabet, was opnieuw een ongelukkig slachtoffer van de censuur in China. Het verbod kwam nadat China zijn plannen had aangekondigd om de limiet van twee termijnen voor president te schrappen.
In de wiskunde gebruiken de Chinezen de letter "n" op dezelfde manier waarop we de letter "x" gebruiken. Dus "n" staat voor onbekend of oneindig. Chinese burgers gebruikten de brief om het aantal jaren aan te duiden dat Xi Jinping aan de macht zal blijven. De regering besefte echter waarschijnlijk dat de letter "n" ander gebruik had en een dag later het verbod ophief.
1 Religie
China categoriseert zichzelf als een atheïstische natie. Hoewel het de voorkeur geeft dat zijn burgers atheïsten blijven, beweert de regering vrijheid van godsdienst toe te staan. Echter, dienen en gepensioneerde leden van de heersende Chinese Communistische Partij zijn verbannen van het hebben van een religie. Ze kunnen niet betrokken raken bij religieuze activiteiten en worden geacht op te treden tegen bepaalde religies zoals de Falun Gong, die de overheid categoriseert als een kwaadaardige sekte.
De zogenaamde vrijheid van godsdienst is een schijnvertoning omdat de staat religies strikt regelt, beslist hoe ze werken en ze verbiedt wanneer ze vermoedt dat ze tegen haar doelen ingaan. De overheid reguleert ook religieuze boeken, tradities en methoden en plaatsen van aanbidding. Het aarzelt niet om ze te verbieden wanneer dat nodig is. Kerken vereisen bijvoorbeeld toestemming van de staat om te opereren.
De regering bezit ook een monopolie op de verspreiding van bijbels, bepaalt wie een kerkleider wordt en regelt christelijke feestdagen. De regering was tot voor kort laks over haar monopolie op de verspreiding van bijbels. Toen begon het vast te klemmen op de online verkoop van Bijbels.
China staat het Vaticaan niet toe om onafhankelijk katholieke bisschoppen in hun land te benoemen. Integendeel, de regering onderhandelt met het Vaticaan om te bepalen wie bisschop kan worden. Op een gegeven moment verbood de Chinese overheid zelfs Kerstmis.
Moslims worden niet beter behandeld. De overheid heeft moslimnamen, kledingsstijlen en tradities verboden. Moslimvrouwen mogen geen boerka's dragen en mannen kunnen geen baard hebben. Ouders kunnen hun kinderen ook geen islamitische namen geven.
In 2017 verbood China moslimambtenaren van het vasten tijdens de Ramadan, de islamitische maand waarin verwacht wordt dat moslims zullen vasten. Het plaatste zelfs bewakers bij overheidsgebouwen de hele dag en nacht om ervoor te zorgen dat het verbod werd afgedwongen.
De regering eiste ook dat studenten in regio's met een moslimmeerderheid communistische films bekijken en op vrijdag vrijden aan sport, gewoon om hen te stoppen van vasten en deel te nemen aan gezamenlijke gemeenschapsgebeden die op vrijdag worden gehouden. China heeft ook strikte richtlijnen om te bepalen wie de hadj verricht, een jaarlijkse pelgrimstocht naar Mekka, Saoedi-Arabië. De regering eist dat elke moslim die de bedevaart naar de bedevaart wil maken tussen de 50 en 70 jaar oud is en de overheid trouw moet zijn.