Delen:
10 fouten die de opkomst van ISIS hebben gevoed
Enkele maanden geleden maakte de Islamitische Staat (ISIS) de krantenkoppen over de hele wereld toen ze Mosul, een Irakese stad ongeveer zo groot als Boston, veroverden. Voor de meesten van ons was het de eerste die we ooit van de jihadistische groep hadden gehoord. Maar het ISIS-verhaal is complexer dan een van eenvoudige gruweldaden en enorme mankracht. In feite is het een verhaal dat ons inderdaad naar enkele zeer donkere plaatsen brengt.
10 De overeenkomst die het allemaal begon
Tenzij u diep bekend bent met de geschiedenis van het Midden-Oosten, heeft u waarschijnlijk nog nooit gehoord van de Sykes-Picot-overeenkomst. In 1916 kwamen de Europese machten bijeen om Ottomaans Azië onderling te verdelen. Hoewel de beslissingen van de vergadering pas aan het einde van de Eerste Wereldoorlog van kracht zouden worden, zaaiden ze de zaden voor het moderne Midden-Oosten. Groot-Brittannië en Frankrijk kregen carte blanche om nieuwe staten in de regio te creëren, naar eigen inzicht, een macht die verwoestende gevolgen zou hebben.
Om te beginnen waren de nieuwe staten een groot verraad. In 1916 beloofde de Britse ambassadeur in Cairo de heerser van Mekka een Arabisch koninkrijk in ruil voor hulp tegen de Ottomanen. In plaats daarvan werd het Midden-Oosten opgedeeld in verschillende landen, waarbij vaak de etnische en etnische grenzen werden genegeerd. Zelfs toen de Britten een deel van hun beloftes in Damascus probeerden te honoreren, reageerden de Fransen met binnendringende en imposante brutale directe regels die sudderende wrok opwekten.
Deze wrok veroorzaakt nog steeds conflicten in de regio. Slechts een paar weken geleden bracht ISIS een propagandafilm uit met de titel "End the Sykes-Picot Agreement." Door te putten uit de herinneringen aan dit historische onrecht, kunnen ze nog steeds bijna 100 jaar later nieuwe jagers rekruteren.
9 De Saoedische verbinding
Het is al jaren bekend dat Saoedi-Arabië terroristische groeperingen financiert. Maar in het geval van ISIS kan de verbinding veel dieper en veel duisterder zijn dan velen hebben beseft.
Vorige maand onthulde voormalig MI6-hoofd Sir Richard Dearlove een discussie die hij had gehad met een Saoedisch hoofd van de intelligentie in de maanden vóór 11 september 2001. De Saoedi-Arabië voorspelde de massale afslachting van de Shia-minderheid in het Midden-Oosten in de zeer nabije toekomst. Volgens Sir Dearlove was dit misschien minder een buitenissige opmerking dan een erkenning van het regionale beleid van Saoedi-Arabië.
Als een land gesticht op Wahhabisme, heeft Saoedi-Arabië veel ideologische nauwe banden met de soennitische islam - en een instinctieve afkeer van sjiitische moslims. Onder Assad is Syrië een Shia-land, terwijl Saddam's val leidde tot Shia-macht in Irak. Het afgelopen decennium was het Saoedische buitenlandse beleid er een voorstander van om deze Shia-staten te destabiliseren door Sunni-extremisme te financieren. In zowel Irak als Syrië gingen miljoenen dollars naar jihadisten, wier ideologische afstammelingen de ruggengraat van ISIS vormden.
Voor Saoedi-Arabië is dit misschien wel de grootste fout in de geschiedenis van het land. Nog geen maand geleden kondigde ISIS via Twitter aan dat het ideologisch onzuivere Huis van Saud zijn volgende doelwit zou zijn.
8 De oorsprong van Syrië
Het adagium "de vijand van mijn vijand is mijn vriend" bestaat al eeuwen. Het is ook monumentaal dom, zoals Bashar Al-Assad momenteel aan het uitzoeken is.
In 2005 was Assad net getuige geweest van de val van een andere dictator dwars over zijn grens bij Amerikaanse troepen. Zijn inlichtingendiensten, die vermoedden dat een mislukt Irak de voorkeur verdiende boven de overwinning van de VS, besloten het land zo snel mogelijk te destabiliseren: door terrorisme te sponsoren.
Omdat Irak nu onder de controle stond van een Shia-regering, betekende dat het uitdelen van geld aan Sunni-extremisten in Al-Qaida. Vanaf 2005 tot de terugtrekking in de VS trainde de Syrische intelligentie hun eigen vijanden in het veroorzaken van maximale vernietiging door hen naar Irak te sturen om chaos op te wekken. Het werkte. In 2006 was Irak een puinhoop.
Maar Assads financiering van jihadisten bleef daar niet bij. Toen er eindelijk een burgeroorlog naar Syrië kwam, begon het regime bizar geld in de anti-Assad-terreurgroepen te pompen, in de hoop de rebellen als extremisten te beschilderen om het Westen ervan te weerhouden om partij te kiezen.
Dit was alsof je benzine op een inferno gooide. Het Syrische geld vond zijn weg naar Al-Qaida splintergroep ISIS, die hun training en wapens gebruikte om Assad in te schakelen. De Syrische dictator vecht nu tegen een monster van zijn eigen creatie - een die uiteindelijk zijn ondergang kan veroorzaken.
7 The Prison Mistake
In 2004 was Abu-Bakr Al-Baghdadi een rustige jonge man met een passie voor voetbal. Hij studeerde aan de universiteit van Bagdad en werd universeel beschouwd als beleefd en verlegen en bekend bij zijn vrienden als niet bijzonder gewelddadig.
Om redenen die nog steeds onduidelijk zijn, werd Al-Baghdadi gevangen gehouden door Amerikaanse troepen en gegooid in Camp Bucca. Bestemd als een hok voor gewelddadige radicalen, maar in plaats daarvan een voedingsbodem voor extremisme. Mensenrechtenschendingen vergelijkbaar met die in Guantanamo Bay maakten de gevangenen nog verder tegen het Westen, terwijl de hard-line jihadisten daar gebruikten als wervingscentrum. Volgens voormalige kampbewakers, werd Al-Baghdadi hier geradicaliseerd.
Amerikaanse troepen hebben Al-Baghdadi nu vrijgelaten in een wankelende Irak op de rand van de afgrond. In 2010 werd Al-Baghdadi leider van een marginale rebellengroep die bekend staat als Al-Qaida's Islamitische Staat van Irak. Twee jaar later splitste zijn groep zich uit Al-Qaida en noemde zichzelf ISIS.
6 De mislukte verzoening
Terwijl Al-Baghdadi wegkwijnde in Camp Bucca, sloeg generaal David Petraeus een ingenieus plan aan. In plaats van Al-Qaeda zelf te bestrijden, zouden Westerse legers de natuurlijke bondgenoten van de terroristen overtuigen om voor hen te vechten. Bekend als de "Awakening", het plan betaalde Soennitische stamleden om Al-Qaeda uit hun regio's te verwijderen in ruil voor politieke macht en Amerikaanse bescherming.Door de grotendeels Saddam-ondersteunende soennieten aan de kant van de Amerikanen te krijgen, hoopte Petraeus de weg vrij te maken voor gesprekken over machtsdeling tussen soennieten en sjiieten. Het ging niet zoals gepland.
Hoewel Al-Qaida tijdelijk verslagen werd, waren de concessies waar de Soennitische stamleden op hadden gehoopt nooit uitgekomen. Terwijl er werd geprobeerd een dialoog op gang te brengen, waren ze verre van serieus. Het resultaat was een gedesillusioneerde soennitische minderheid en een sjiitische regering die niet eens onpartijdig hoefde te doen alsof. Dit onvermogen om de politieke onevenwichtigheden in Irak aan te pakken, zou ernstige gevolgen hebben.
5 Iraq's Mistake
Onder premier Nouri Al-Maliki ging Irak van een soennitische dictatuur naar een sjiitische. In plaats van te proberen zijn gefragmenteerde, door oorlog verscheurde land opnieuw op te bouwen, gebruikte Maliki zijn tijd om een wraakcampagne te voeren die zijn brutaliteit hartverscheurend hield.
Soennitische burgers werden vastgehouden op verzonnen terrorismebedingen en in gevangenissen gegooid, even gruwelijk als alles wat Saddam verzon. Dagenlang werden gevangenen verminkt met messen, verbrand met elektriciteit en verkracht met gebroken glas. Wachten zouden dreigen de moeders en zusters van gevangenen te verkrachten. Willekeurige uitvoeringen waren normaal.
In 2011 waren de dingen zo slecht dat verschillende Soennitische provincies stemden voor semi-autonomie of volledige onafhankelijkheid. De Iraakse grondwet ondersteunt zo'n actie direct, dus verwachtten ze hun zin te krijgen. In plaats daarvan blokkeerde Maliki de verhuizing. Toen mensen protesteerden, kraakte hij vinnig.
Het resulterende bloedvergieten bracht spanningen naar een breekpunt en fungeerde als de perfecte rekruteringshulpmiddel voor een jonge ISIS. Soennieten, geconfronteerd met een campagne van etnische zuiveringen, stroomden massaal in de richting van de terreurgroep die hen bescherming bood. Door te weigeren een eerlijke regering te vormen, ondertekende Maliki het Iraakse overlijdensbevel effectief.
4 ISIS en westerse wapens
Nadat Saddam ten val was gekomen in de invasie in 2003, werd het essentieel om de orde in Irak zo snel mogelijk te herstellen. Nu Maliki nu aan de macht is, hebben de westerse regeringen zijn leger voorzien van krachtige wapens om Al-Qaeda te bestrijden. Maliki gebruikte hetzelfde wapen om Soennitische demonstranten af te slachten, en ISIS gebruikt het nu om de gunst terug te geven.
Toen ISIS de wreedheid in Noord-Irak verliet, waren duizenden Iraakse troepen eenvoudigweg verlaten. Hele bataljons verdwenen in de woestijnhitte en lieten een gigantische voorraad wapens achter die rijp was voor het plukken. Humvees, tanks, machinegeweren, gepantserde voertuigen en verwoestende kanonnen van lange afstand geschut vielen allemaal in de handen van ISIS - een onwetend geschenk van de Amerikaanse belastingbetaler.
In het geval dat de geschiedenis zich herhaalt, bereiden de westerse staten zich nu voor om de even verdeelde post-Maliki-regering van Irak te wapenen in de strijd tegen IS.
3 ISIS en vrouwen
Het zal waarschijnlijk niet als een schok komen om te horen dat ISIS een zeer slechte houding ten opzichte van vrouwen heeft. In de de facto hoofdstad van Raqqa van de groep kan iedereen die niet in het bezit is van een Y-chromosoom worden gearresteerd, geslagen en gemarteld als hij alleen buiten wordt gevonden. Maar wat misschien schokkend is, is wie het kloppen aan het doen is: andere vrouwen.
Over Raqqa hebben vrouwen die loyaal zijn aan ISIS het op zich genomen om strikte islamitische kledingvoorschriften en gedrag op andere vrouwen af te dwingen. Degenen die deze wetten overtreden, laten zich openstaan voor gemene straffen. In juli werd een groep van 13 studenten en leraren op een meisjesschool vastgehouden omdat ze de sluier "te dun" droegen. Als straf werden ze naar een ISIS-detentiecentrum gesleept en publiekelijk geslagen. Zij waren de gelukkigen. Anderen die zich schuldig hebben gemaakt aan ISIS zijn verkracht.
De opkomst van de ISIS-vrouwenbrigades is slechts een gebied waarop de terreurgroep zich verontrustend inclusief toont. Uit andere rapporten is gebleken dat het team voor sociale media van de groep specifiek probeert westerse vrouwen te rekruteren. Hoewel een populaire internetmythe zegt dat ISIS doodsbang is voor vrouwen, is de waarheid veel verontrustender. In plaats van bang te zijn voor vrouwelijke soldaten, gebruikt ISIS ze actief.
2 Het volkerenmoorddecreet
Onmiddellijk nadat ISIS Mosul had ingenomen, ontvingen de christenen en Yezidi's van de stad een onverwachte boodschap. Volgens een woordvoerder van ISIS waren de twee religieuze minderheden "welkom" om in de stad te blijven en "niets te vrezen" te hebben.
Verre van een val te zijn, dit was blijkbaar de officiële ISIS-positie. Destijds mochten individuele ISIS-sectoren het lot van niet-moslims onder hun controle bepalen. Zelfs binnen zo'n hoog opgeleide moordmachine waren er soms flitsen van empathie. In Mosul besloot het lokale leiderschap dat ze liever christelijke en Yazidi-onderdanen hadden dan een stapel lijken.
Deze beslissing duurde niet. Kort nadat Mosul viel, wees Al-Baghdadi zichzelf tot kalief en vaardigde een decreet uit. Niet langer zouden naast ISIS christenen, Koerden, Yazidis en andere minderheden naast elkaar bestaan. In plaats daarvan zouden ze worden geëlimineerd. Plots verdampte de beveiliging van het door ISIS bestuurde Syrië en Irak. Genocide was nu aan de gang.
In de weken daarna heeft ISIS duizenden mensen afgeslacht en gedreigd honderdduizenden meer te slachten.
1 Wat is de volgende?
Geconfronteerd met de zich ontvouwende puinhoop in Irak en Syrië, blijven onze leiders een moeilijke en complexe beslissing houden. Het is onduidelijk wat de juiste reactie is en politici zijn alom op zoek geweest naar een oplossing. In het Verenigd Koninkrijk riepen prominente politici zelfs om een bondgenootschap met Iran om de dreiging de baas te worden, waarbij de vraag rijst of voormalige vijanden met gruwelijke mensenrechtendossiers echt de minste van twee kwaden zijn.
In Amerika werd het idee van Washington om toenadering te zoeken tot Assad (zie hierboven) zelfs kort onthaald. Dat idee werd echter afgewezen. Obama heeft onlangs verklaard dat hij nog steeds geen strategie heeft, die nogal veel waarnemers betreft. Bij gebrek aan een strategie hebben de VS ten minste 115 luchtaanvallen tegen ISIS uitgevoerd, maar zelfs de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry heeft gezegd dat bommen alleen niet voldoende zullen zijn om het probleem op te lossen, en om een "wereldcoalitie" vragen om samen te werken aan het probleem.
Wat onze leiders ook kiezen, zal miljoenen levens beïnvloeden en het Midden-Oosten de komende decennia vormgeven. Het kan nog blijken dat de problemen in de regio nog maar net begonnen zijn.
Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.