10 Vergeten gepeegde moorden van Amerikaanse presidenten

U weet alles over de succesvolle moorden op Amerikaanse presidenten. In feite weet je waarschijnlijk te veel over de samenzwering en gissingen rond de dood van John F. Kennedy. Misschien ben je zelfs op de hoogte van een aantal moordaanslagen, maar er zijn veel geloofwaardiger pogingen gedaan om de levens van de 'leiders van de vrije wereld' te claimen dan je ooit had gedacht.

10 John F. Kennedy was bijna ontschoten weken voor zijn moord

Zoals we recentelijk hebben verteld bij KnowledgeNuts, probeerde Richard Pavlick in december 1960 president John F. Kennedy op te blazen. Kennedy had het geluk dat Pavlick in de laatste seconde van gedachten was veranderd, maar dat was slechts de eerste poging op zijn leven. Er waren twee andere haalbare pogingen vóór die noodlottige middag in Dallas, en beide vonden verrassend plaats in dezelfde stad op dezelfde middag.

President Kennedy regelde op 2 november 1963 een reis naar Chicago. De stop in de Windy City had een tweeledig doel: een politieke ontmoeting houden met de invloedrijke burgemeester Richard Daley en de voetbalwedstrijd Army-Navy kijken bij Soldier Field. Volgens de voormalige Geheime Militair Abraham Bolden plande een groep van vier Cubaanse ballingen, geleid door Homer Echevarria, om Kennedy in Chicago te vermoorden. Echevarria en zijn team waren van plan om automatische wapens af te vuren bij de Kennedy-autocolonne terwijl het manoeuvreerde rond een bocht naar Jackson Street van de toenmalige Northwest Expressway. (Het is sindsdien omgedoopt tot de Kennedy Expressway.)

Een lokale hospita rapporteerde aan de politie op 31 oktober dat vier mannen in een van haar kamers automatische wapens hadden. Toezicht volgde de mannen en na een slechte beslissing van een agent van de geheime dienst was hun dekking verbroken. Twee van de vier mannen werden vastgehouden, maar een zoekactie in de kostkamer onthulde geen wapens, dus werden de twee vrijgelaten - en nooit meer gezien.

Met die crisis afgewend, vond de geheime dienst onmiddellijk een andere op hun handen. Op datzelfde kruispunt plantte een paranoïde voormalige marinier genaamd Thomas Vallee zijn eigen poging. Vallee was lid van de extreemrechtse John Birch Society en had zeer sterke negatieve meningen over Kennedy. Op basis van een tip merkte de geheime dienst op dat Vallee krachtige wapens en 2500 munitie-rondes in zijn hotelkamer had. Op 2 november, dezelfde dag als het geplande optreden van Kennedy, trok de politie Vallee achterna toen hij op weg was naar de plek waar Kennedy de langzame draai zou maken aan Jackson, en zij trokken Vallee naar voren toen hij niet slaagde bij een afslag. Een mes op de voorstoel en 750 ronden munitie in de kofferbak waren voldoende om Vallee vast te houden.

Kennedy heeft nooit de reis naar Chicago gemaakt. Diezelfde dag in Vietnam werd president Ngo Dinh Diem vermoord en Kennedy annuleerde zijn verschijning. Fans van samenzwering vinden het handig dat de moord in Vietnam, en niet de dreiging in Chicago, de reis heeft beëindigd.

Alsof Kennedy-samenzweringsliefhebbers meer munitie nodig hebben, is er een school van denken dat Vallee een patsy was, omlijst door de vier Cubanen. De informatie die leidde tot hun ontdekking kwam van een informant, en de enige informatie over hem is zijn naam: "Lee." Ten minste één persoon in de buurt van het complot is een gelovige: Vallée's zus, Mary Vallee-Portillo. Ze denkt dat Vallee, die in 1988 stierf, "was opgericht" voor de moordaanslag op JFK in Chicago. Net als Lee Harvey Oswald was Vallee een marinier en hij was tegelijkertijd gestationeerd op dezelfde U-2-basis in Japan als de Dallas-shooter. Dat is natuurlijk allemaal toevallig - waarschijnlijk.

9Harry Truman heeft een brievenbom ontvangen

In een goed gepubliceerde aanval probeerde een paar Puerto Ricaanse nationalisten president Harry Truman te vermoorden in 1950, maar een andere reeks nationalisten probeerde in zijn eerste termijn het presidentschap van Truman te beëindigen. In 1947 stonden Zionistische militanten in openlijke strijd met Britse troepen. Het meest bedreigend voor de militante groeperingen was de Stern Group, wiens activiteiten precies op die van de hedendaagse terroristen leken. In die tijd leek het erop dat de vooruitzichten voor een toekomstige staat van Israël - de lang gekoesterde droom van een Joods thuisland - somber waren. De Stern Group zou er alles aan doen om hun doel te bereiken.

President Truman was heel sympathiek tegenover de Israëlische zaak, maar dat weerhield de Stern Group er niet van hem in de vorm van een brief aan te vallen. De politie kreeg een tip over de mogelijkheid van een brievenbom vanwege een soortgelijke poging van een Britse politicus. Sir Stafford Cripps, voorzitter van de Board of Trade, ontving een brief met een envelop gevuld met poedervormige geligniet, een potloodbatterij en een ontsteker. De politie bepaalde dat de ontploffing die het gevolg was van een dergelijke combinatie krachtig genoeg zou zijn om een ​​man te doden. En inderdaad, de brief die Truman ontving was een vergelijkbaar type briefbom. Ironisch genoeg werden de VS het eerste land dat formeel Israël erkende ondanks deze aanval.

8Osama bin Laden kreeg bijna Bill Clinton

Osama bin Laden werd pas op 11 september 2001 een begrip, maar daarvoor was hij in regeringskringen bekend als een grote onruststoker. Terroristen hadden eerder het World Trade Center aangevallen op het horloge van president Bill Clinton in 1993, dus het presidentiële detail was in het buitenland met verhoogde alertheid. Bin Laden was niet bij die aanval, maar hij had andere plannen voor Clinton.

In 1996 was president Clinton op de Filippijnen als onderdeel van het Asia-Pacific Economic Cooperation-forum. Clinton organiseerde een bezoek aan een plaatselijke politicus, die een route aflegde die hem over een brug zou brengen. Vlak voor de reis kreeg een agent van de geheime dienst echter een vreemde transmissie in zijn oortje.Hij hoorde herhaaldelijk de woorden 'brug' en 'huwelijk' en stelde vast dat dit codewoorden waren voor 'blaas de brug op als de president er op staat'. Clinton's colonne werd snel omgeleid en er viel geen kwaad over hem.

Het Clinton White House heeft de moordaanslag nooit onthuld, dus nieuwsuitzendingen hebben het verhaal pas in 2009 opgepikt. Al-Qaeda had in het verleden toegegeven dat hij Clinton in het leven had geroepen, maar pas toen dit verhaal opkwam, werd het onthuld hoe gevaarlijk dicht ze tot succes kwamen. Zelfs toen de Clinton-regering Afghanistan aanviel in een poging Bin Laden in 1998 te elimineren, noemden ze de moordaanslag van 1996 nooit als een motivatie.

7Hoover's Term bijna beëindigd voordat het begon

Herbert Hoover wordt niet graag geroepen als president. Hij had de pech dat hij tijdens de beurscrash van 1929 op kantoor bleef, en alles wat hij probeerde te doen om de schade te beperken, maakte het alleen maar erger. Maar als kandidaat was hij erg populair, hij won vrij handig over Al Smith. Hoover besloot om die populariteit op te splitsen in een reis naar het buitenland voordat hij zijn eed aflegde.

In december 1928 reisde president-elect Hoover naar Midden- en Zuid-Amerika om zijn plan voor een handelspartnerschap met de regio te promoten. Terwijl in Argentinië een bekende anarchist genaamd Manuel Scarzo werd vastgehouden nadat een huiszoeking zijn geweren, bommen en - de meest belastende - vond, een spoorwegkaart met het rood van Hoovers pad. Scarzo zou de treinroute hebben gekregen van Hoover's eigen route, die was gelekt.

Niemand weet zeker hoe dicht Hoover ter dood kwam. Het is duidelijk dat, gezien de details die de anarchist bezat, het slecht had kunnen eindigen voor de verkozen president. Hoover bagatelliseerde het incident, inclusief het verscheuren van het krantenartikel erover uit zijn krant zodat zijn vrouw het niet zou zien en boos zou worden.

6 George W. Bush heeft bijna een granaat in Georgië gevangen

Laten we wel wezen - George W. Bush was geen erg populaire president. Een film uit 2006 draaide rond een fictieve fictieve moord op de president in Chicago, maar Bush had inderdaad een zeer nabije ontmoeting in het Europees-Aziatische land Georgia.

In 2005 hield Bush een toespraak op een druk plein in Tiblisi, Georgia. Plotseling vloog een in een zakdoek gewikkeld voorwerp door de lucht. De dreiging was niet meteen bekend, maar het bleek een live-granaat te zijn. Eerste rapporten verslapten het incident, maar de granaat landde minder dan 30 meter van de president en was zeer goed in staat om hem te verwonden. Als de zakdoek niet zo strak om de granaat was gewikkeld, was deze waarschijnlijk ontploft.

Vladimer Arutiniani gaf toe de granaat te gooien en werd gearresteerd. Hij kreeg een levenslange gevangenisstraf voor zijn poging. Arutiniani legde uit dat hij high had gericht om granaatscherven te lanceren boven het kogelvrije glas dat Bush beschermde terwijl hij sprak, en de granaat had laten aflopen, waarschijnlijk was hij succesvol geweest.

5 Lincoln's hoed werd doodgeschoten maanden voordat hij was

Iedereen kent het uiteindelijke lot van Abraham Lincoln, maar hij kwam heel dichtbij om zijn ondergang een beetje vroeger te ontmoeten. President Lincoln en zijn gezin verbleven tijdens de zomermaanden in het Soldiers 'Home om de vurige hitte in het Witte Huis te vermijden. Het was slechts ongeveer 6 kilometer (4 mijl) afstand, en Lincoln maakte de reis vaak alleen te paard.

Op een avond in augustus 1864, net iets minder dan een jaar voor zijn moord, reisde Lincoln rond 23.00 uur alleen naar het Soldiers 'Home toen er een schot klonk. Privé John W. Nichols, die gestationeerd was in het huis van de soldaat, haastte zich naar de president, die hij zonder pet vond. Lincoln legde uit dat het paard schokte toen hij het geweerschot hoorde, en zijn hoed vloog. Toen Nichols de hoed vond, merkte hij dat er nu een gloednieuw kogelgat in zat. De president was net over het hoofd geschoten. Lincoln verzocht om de zaak stil te houden, en het was - Nichols vertelde zijn verhaal pas in 1867. Velen hebben gespeculeerd dat de beroemde hoed van Lincoln het doel van de huurmoordenaar bedierf en zijn leven redde.

De dood van Lincoln, zelfs zoveel eerder, zou verwoestende gevolgen hebben gehad voor Amerika. Hannibal Hamlin zou president zijn geworden, en een lame eend. Hamlin was al buiten de Unie ticket voor vice-president, vervangen door Andrew Johnson. Hamlin zou te maken hebben gehad met felle tegenstand, want in die tijd was de Radical Democracy Party - een uitloper van de Republikeinen - en hun kandidaat, John Fremont, nog niet uit de race gevallen. Ondanks wat Steven Spielberg ons in zijn film vertelde Lincoln, de Radical Democracy Party was sterker gekant tegen slavernij dan Lincoln, wat leidde tot hun vorming. Als de moordenaar in 1864 een beetje lager had gestaan, had de verkiezing in november waarschijnlijk Hamlin op het spel gezet tegen Fremont en McClellan (de Democratische genomineerde), waarbij Johnson misschien op het Union-ticket speelde. Amerika in 1864 zou een puinhoop zijn geweest.

4Reagan's would-be assassin Gerichte Jimmy Carter

John Hinckley Jr. was duidelijk gestoord. In een bizarre poging voor het hart van actrice Jodie Foster, schoot Hinckley Ronald Reagan berucht in zijn eerste zittingsperiode, maar wat is verdoezeld, is dat Hinckley er niet echt om gaf welke president hij vermoordde - hij wilde gewoon een president.

De plannen van Hinckley waren behoorlijk goed. Eén plan was om een ​​vliegtuig te kapen, het naar het Witte Huis te vliegen en daar bij Foster te wonen. Hij kwam naar zijn zin, zoals ze waren, en nam genoegen met een presidentiële moord. Hinckley begon Jimmy Carter te stalken toen hij op het campagnepad was, en hij kwam eigenlijk heel dicht bij Carter - binnen 2 meter (6 ft) tijdens een stop in Dayton, Ohio op 2 oktober 1980, ongeveer een maand voor de verkiezingen.

Hinckley is wijd en zijd naar verluidt geen geweer bij zich, maar hij werd later die maand in Nashville, Tennessee vastgehouden met drie pistolen in zijn handbagage. Carter was in Nashville op het moment van zijn arrestatie. Zonder strafblad betaalde hij een kleine boete en reisde verder naar Dallas, Texas. Daar kocht hij het wapen dat Reagan schoot.

Had Hinckley echt geen pistool bij zich in Dayton? Of is hij gewoon van gedachten veranderd? Hinckley heeft dat nooit opgehelderd, maar wat wel duidelijk is, is dat hij spuwafstand van een president had en de president het overleefde.

3Barack Obama, Ricin en The Elvis Impersonator

De dag na het tragische bombardement op de Boston Marathon arriveerde een verdacht pakje bij de postkantoren van het Capitool van de VS. De dag erna, op 17 april 2013, werd een soortgelijke brief gericht aan president Barack Obama onderschept in de postfaciliteit van het Witte Huis. Beide bevatten ricine.

Het volgende verhaal is zo ongelofelijk dat het gewoon waar moet zijn. De twee brieven - en een andere die was gericht aan de Mississippi-rechter Sadie Holland - hadden allemaal dezelfde boodschap: "Niemand wilde eerder naar mij luisteren. Er zijn nog steeds 'Ontbrekende stukjes'. Misschien heb ik nu je aandacht, zelfs als dat betekent dat iemand moet sterven. Dit moet stoppen. Om een ​​fout te zien en deze niet bloot te leggen, moet je een stille partner worden voor het voortbestaan ​​ervan. Ik ben KC en ik keur dit bericht goed. "

Een snelle zoekopdracht op internet wees uit dat Elvis-imitator Kevin Curtis soortgelijke bewoordingen gebruikte in een eenzijdige online oorlog tegen zijn voormalige werkgever, het North Mississippi Medical Center. Na zeven uur ondervraging begon de geheime dienst echter te twijfelen of Curtis de ricinaker was. Gevraagd naar het krachtige toxine antwoordde Curtis: "Ik hou niet van rijst. Ik eet niet echt rijst. Als je in mijn huis kijkt, zul je geen rijst vinden. "Op de vraag of hij vijanden had, noemde hij Everett Dutschke. Inderdaad, Dutschke haatte Curtis zo erg dat hij geprobeerd had de man in te kaderen voor het vermoorden van de president van de Verenigde Staten.

Curtis en Dutschke hadden een diepe haat voor elkaar. Curtis zei dat de vonnis voortkwam uit de weigering van Dutschke om een ​​item in zijn online krant uit te brengen, terwijl Dutschke beweerde dat Curtis hem cyberstalkte na zijn verpletterende Mississippi State House verkiezingsverlies. De twee vochten voor zes jaar online en via wederzijdse vrienden. Dutschke was een gulle leugenaar die onophoudelijk opschepte over zijn Mensa-lidmaatschap. Hij dacht dat hij iedereen te slim af kon zijn.

Dutschke mailde de drie brieven, waarbij hij de rechter had opgenomen omdat zij de moeder was van zijn politieke tegenstander in zijn mislukte zittingsperiode en zijn bittere rivaal inlijsten. Aanvankelijk pleitte hij niet schuldig, maar hij veranderde later van gedachten en ging een schuldig pleidooi aan. Zijn lidmaatschap van Mensa bleek minder behulpzaam dan hij misschien had gedacht, tenminste als het ging om chemie: rechter Holland opende haar brief en inhaleerde wat van de ricine, maar Dutschke had de ricine zo slecht gemengd dat hij niet sterk genoeg was om de 80-jarige rechter te vermoorden.

2George Wallace's Would-Be Assassin Gerichte Richard Nixon

De beter bekende poging in het leven van Richard Nixon was van Samuel Byck. Hij probeerde een vliegtuig te kapen en het naar het Witte Huis te vliegen, een complot dat uiteindelijk de basis vormde voor een film met Sean Penn. Arthur Bremer, aan de andere kant, wordt het best herinnerd voor zijn poging tot moord op presidentiële hoopvolle George Wallace in 1972. Zijn aanvankelijke doelwit was echter een grotere vis - de zittende president.

Bremer hield een slecht geschreven dagboek bij van zijn gedachten, waarin hij onthulde dat zijn belangrijkste doelwit president Nixon was. Nixon was een meer wenselijk doelwit voor de eenling, die er enorm naar verlangde berucht te worden. Wallace was echter veel toegankelijker, dus besloot Bremer dat hij zijn terugvaldoelwit zou worden als hij geen toegang kon krijgen tot Nixon.

Op 3 april 1972 zette Bremer zijn masterplan in werking. Eerst huurde hij een auto om naar Ottawa, Canada te rijden, waar hij van plan was een prostituee in dienst te nemen en zijn maagdelijkheid te verliezen. Toen hij in Ottawa was, was hij van plan om Nixon te vermoorden, die daar tegen Canadezen sprak. Zijn plan mislukte spectaculair - hij verloor zijn maagdelijkheid niet, en hij kwam zelfs niet in de buurt van Nixon, die constant omringd was door bewakers. In feite was de dichtstbijzijnde die hij kwam om iemand neer te schieten zichzelf in zijn hotelkamer toen het pistool per ongeluk werd gelost.

Tien dagen later verwisselde hij zijn doelwit naar Wallace. Na het enorme verschil te hebben opgemerkt tussen de beveiligingsgegevens van zijn twee beoogde doelen, volgde Bremer Wallace door het land kort voordat hij in mei 1972 in Maryland de trekker overhaalde. Wallace overleefde de aanval maar bleef verlamd.

Alles wat Bremer wilde was media-aandacht, maar zijn moordaanslag op Wallace is slechts een voetnoot bij de geschiedenis en zijn Nixon-escapades zijn vrijwel onbekend. Als je een zucht van opluchting slaakt, hebben we een slecht figuur - hij werd bevrijd in 2007. Vanaf 2012 woonde hij in West-Maryland en bleef hij tot 2025 voorwaardelijk.

1James Buchanan werd vergiftigd tijdens zijn inauguratiedag

James Buchanan wordt teruggeroepen omdat hij een vrijgezel president was, de man voor Lincoln, en een hopeloze mislukking. Zijn verkiezing werd toentertijd gezien als een middel om de Unie intact te houden, omdat hij een Noorderling was met zuidelijke neigingen. Dat was genoeg om sommige mensen ervan te overtuigen dat Amerika beter af zou zijn als hij niet zou dienen.

Zijn inhuldiging was 4 maart 1857. Buchanan en de meesten van zijn groep logeerden in het National Hotel in Washington D.C., dat op dat moment een van de beste hotels van het land was. Op de avond van 3 maart werden honderden klanten ziek. Buchanan was een van de gelukkigen en herstelde redelijk snel.Niet zo gelukkig dat twee zittende leden van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden, John G. Montgomery en John Quitman, die dood zijn beland. Meer dan 30 mensen stierven aan dysenterie gerelateerd aan het National Hotel-incident.

Het heersende moderne standpunt is dat het primitieve rioolstelsel tot de ziekte heeft geleid, maar niet iedereen is ervan overtuigd dat het geen plot is om president Buchanan uit te schakelen. Er is bewijs dat de ziekte zich al in het hotel verspreidde voorafgaand aan de aankomst van Buchanan, maar het was zeker stekelig toen hij opdook. Het hotel was berucht als een ontmoetingsplaats voor sympathisanten in het zuiden, en zelfs John Wilkes Booth bleef daar in 1864 terwijl hij zijn moord op Lincoln beraamde. De vergiftigingsplanning was geen samenzweringstheorie-afzet zo respectabel als The New York Times noemde het 'de meest gigantische en opzienbarende misdaad van deze tijd', terwijl de toekomstige minister van Buitenlandse Zaken William Seward erop aandrong dat artsen het een vergiftiging noemden.

Was het slecht sanitair of vergif? Het is onmogelijk om te zeggen, maar de mensen in die tijd hebben dat zeker gedacht. Het is vermeldenswaard dat, wanneer Buchanan was overleden, vicepresident en sterke Zuid-supporter John C. Breckinridge president zou zijn geworden. Breckinridge, interessant genoeg, verbleef niet die nacht in het National Hotel.