Delen:
Top 10 fascinerende feiten over Liberia
Landen zijn rare plekken. Zoveel van onze individuele identiteiten zijn gebonden aan willekeurige lijnen op kaarten. Robert Anton Wilson zei: "Elke nationale grens markeert de plaats waar twee bendes bandieten te uitgeput raakten om elkaar te doden en een verdrag te ondertekenen." Klopt dat? Kan zijn. In de eerste van onze serie over bizarre feiten over landen, kijken we naar Liberia.
Uitgelichte afbeelding: psi.org10 Liberia werd gesticht door Amerikaanse slaven
Liberia was oorspronkelijk een Amerikaanse kolonie, opgericht door een coalitie van slaven en abolitionisten. Lang geleden, in de progressieve dagen van de vooroorlogse Verenigde Staten, realiseerden sommige vooruitstrevende en gematigde slaveneigenaren zich dat de dagen van de slavernij geteld waren.
Ondanks dit besef was het een stap te ver om te overwegen dat zwarten en blanken op een dag gelijk zouden zijn. De slaveneigenaren zijn mogelijk vooruitstrevend voor hun tijd, maar ze bezaten nog steeds andere mensen.
De American Colonization Society (ACS) werd opgericht door een coalitie van abolitionisten en slaven die geloofden dat vrije zwarten nooit samen konden bestaan met blanken in Amerika. Dus de ACS dacht dat de beste oplossing was om geëmancipeerde slaven naar Liberia te sturen om vrij te leven.
Nadat de ACS land in Liberia had gekocht, arriveerden de eerste kolonisten (voormalige slaven) daar in 1822. Maar ze stierven aan belachelijk nare ziekten in de moerassen. Technisch gezien vestigde de tweede groep voormalige slaven het land.
9 Liberia is super etnisch divers
Tussen de 12e en 16e eeuw vonden verschillende stammen die de verwoestijning van hun thuisland ontvluchtten hun weg naar de landen die Liberia zouden worden. Deze ontmoeting van verschillende volkeren leidde natuurlijk tot kruisbestuiving van technologie en politieke en sociale systemen.
Tegen het einde van de 15e eeuw was er een gezonde handel tussen deze stammen en West-Afrikaanse nederzettingen van Cap-Vert naar de Gold Coast. De afstammelingen van deze stammen zijn veruit de grootste groep Liberiaanse mensen. De op een na grootste groep, die slechts 5 procent van de bevolking is, bestaat uit de afstammelingen van de hervestigde freemen. Ze regeerden Liberia van de onafhankelijkheid van het land in 1847 tot 1980.
De derde groep is nog kleiner. Ze zijn de afstammelingen van "recaptives" of "Congos" die in de jaren 1800 van de Britse en Amerikaanse marine zijn bevrijd van slavenschepen. Hoewel er onderweg wat vermenging plaatsvond, behield het oligarchische systeem dat door de Amerikaanse kolonisten werd geïmplementeerd de kracht van de elitaire minderheid.
Overigens is de grondwet van Liberia gebaseerd op de Amerikaanse grondwet. Maar je kunt er zeker van zijn dat beide landen plutocratische systemen worden met minimale sociale mobiliteit is volkomen toevallig.
8 slakken kunnen een andere uitbraak van ebola voorkomen
De Ebola-uitbraak in 2014 leidde tot een verbod op bushmeat, hoewel deze wet dagelijks wordt overtreden omdat Liberianen, burgers van het achtste, armste land ter wereld, zichzelf willen voeden. Liberia heeft heel weinig land dat geschikt is voor het grazen van dieren, dus worden apen vaak gedood en opgegeten.
De gigantische Afrikaanse slak, een delicatesse in West-Afrika, wordt vaak verkocht aan de kant van de weg en er groeit een groeiend bedrijf in de slakkeelt. Omdat de wezens zo veel eiwitten bevatten, hebben landen als Liberia, waarvan de bevolking in de afgelopen 20 jaar is verdubbeld, er baat bij. Het verplaatsen van de cultuur van bushmeat naar slakken is misschien wel het grootste wapen in de strijd tegen ebola.
7 Hun president was het eerste Afrikaanse staatshoofd dat veroordeeld werd voor oorlogsmisdaden
Charles Taylor is, op zijn zachtst gezegd, geen aardige man. In 2012 werd hij veroordeeld voor zijn rol in het conflict in Sierra Leone, waarin hij kindsoldaten, verkrachting en amputatie gebruikte als zijn favoriete wapens. Maar Taylor was minstens zo brutaal tegen zijn eigen mensen. Om de precaire vrede tussen de verschillende etnische groepen te behouden, werd hij nooit beschuldigd van zijn misdaden in Liberia.
Na de staatsgreep van 1980, die 133 jaar regering eindigde door de afstammelingen van bevrijde slaven, verdubbelde Taylor onmiddellijk $ 1 miljoen uit zijn land en vluchtte naar de VS. Gearresteerd voor deze misdaad, ontsnapte Taylor uit de gevangenis en sloot hij aan bij Muammar Gadhafi in Libië. Taylor beweert dat de CIA hem heeft geholpen te ontsnappen.
Gesteund door Gadhafi heeft Taylor de Liberiaanse regering (het regime van Samuel Doe) ten val gebracht die hij had helpen installeren. Maar Taylor werd de overwinning ontzegd door zijn eigen luitenant die brak, zijn eigen leger vormde, president Doe gevangen nam, en Doe doodde.
Dit leidde tot een nieuwe burgeroorlog die een etnisch conflict werd dat meer dan 600.000 levens kostte. Voordat de eerste Liberiaanse burgeroorlog eindigde in 1997, was Taylor dol op het drogeren en hersenspoelen van kinderen als zijn soldaten. Ze zouden bruidsjurken en blonde pruiken aantrekken waarvan ze dachten dat ze ze onsterfelijk zouden maken. De gevolgen van Taylors gewelddadigheid zijn nog steeds aanwezig, aangezien voormalige kindsoldaten een normaal leven proberen te leiden naast de slachtoffers van de gruwelijke etnische zuivering.
"De geschiedenis zal aardig voor me zijn," zei Taylor bij zijn vertrek. "Ik heb deze rol geaccepteerd als een offerlam."
6 The Wildlife In Liberia Does not Like You
Hoewel Liberia het absoluut schattige pygmy nijlpaard is, staat het alleen. Elk ander dier in Liberia is gekker dan een biker-bar vol meth-verslaafde vampiers. We worden op betrouwbare wijze geïnformeerd dat 90 procent van de Liberiaanse slangen niet giftig zijn.
Maar dat laat nog steeds de neushoornadder, de westerse groene mamba en drie soorten cobra (waarvan er één het vergif naar u spuugt). Er zijn ook giftige pythons, aspen, boomslangs en andere slangen die zich in het gras verbergen, in bomen klimmen of zwemmen.Het volstaat om te zeggen dat we erover verbazen dat Liberia niet één grote slangenbol is.
Natuurlijk, als de slangen je niet krijgen, zijn er nog een dozijn andere manieren om te sterven in Liberia - zelfs als je actief bezig bent om de dieren daar te beschermen. In april 2017 werden twee rangers vermoord door mensen die illegaal in een Liberiaans regenwoud hadden gewoond.
Het probleem komt voort uit de afhankelijkheid van de bevolking van bushmeat voor eiwitten, wat leidt tot stroperij. Boze bendes doden vaak boswachters die de bedreigde soorten van het regenwoud proberen te beschermen. Maar daar stopt het niet. Het bushmeat van de stropers kan besmet zijn met ziektekiemen die een ebola-uitbraak kunnen veroorzaken.
5 Wankelen op de rand van ecologische rampen
In een ironische draai lijdt Liberia aan de gevolgen van het broeikaseffect en draagt het bijna niets bij tot de klimaatverandering. Omdat Liberia zo onontwikkeld is, bevindt de natie zich in een catch-22.
Aan de ene kant zijn de kustregio's overstromend door een lage kustvlakte en meer neerslag. Als arm land kan Liberia hier weinig aan doen, ook al is er een enorme oliedepot beschikbaar voor exploitatie.
De vangst is dat de storting onder het tropische bos van Upper Guinean ligt, een beschermd gebied. Zelfs met de wettelijke bescherming op zijn plaats, zijn de bossen uitgeput op drie keer het wereldwijde gemiddelde als gevolg van illegale houtkap.
Als dat niet erg genoeg was, kunnen Liberiaanse boeren niet langer vertrouwen op de meestal stabiele weerpatronen om te weten wanneer ze gewassen moeten planten. Met de bevolkingsexplosie van het land lijkt de toekomst voor een van de meest milieuvriendelijke regio's op aarde onrustig, zo niet ronduit somber.
4 Het raarste dier leeft daar
De langstaartige schubdier leeft in Liberia, hoewel de mens alles doet om het in uitsterven te eten. Pangolins zijn raar maar ook schattig op een manier waardoor ze geliefd zijn bij hipsters en Japanse tieners.
Deze dieren zijn echter in gevaar, wat betekent dat ze ongelooflijk waardevol zijn. Als gevolg hiervan is de pangolin het meest verhandelde dier op aarde. Ondanks dat het lijkt op een honingdas in een slangenhuidpak, heeft de Chinese geneeskunde besloten dat het eten van pangolins goed voor je is. Het eten van zeldzame dieren is ook een teken van rijkdom.
In Liberia is de pangolin echter verboden om te stropen zoals alle andere delicatessen uit het bushmeat. Maar de waarde van deze unieke dieren is hoog genoeg dat de beloning opweegt tegen de risico's voor veel stropers. Pangolin weegschalen alleen worden gerapporteerd om $ 3.000 per kilogram ($ 1.363 per lb) te halen, terwijl een fabrieksarbeider kan verwachten om slechts $ 100 in een maand te verdienen.
3 Migratie is de sleutel tot de toekomst van Liberia
Hoewel de bevolking van Liberia snel groeit door de verbetering van de levensstandaard en een decennium van vrede, zoeken veel Liberianen naar het buitenland. Elf procent van de ondervraagden in 2010 zei dat ze geld ontvingen dat werd teruggestuurd door vrienden of familie in het buitenland. Dit cijfer zal de komende decennia waarschijnlijk stijgen omdat 35 procent van de bevolking effectief ongeschoold is en 27 procent van de vrouwen een inkomen van minder dan $ 0,50 per dag rapporteert.
Overzeese investeringen in de vorm van offshore olieprospectie beginnen vorm te krijgen, maar de rijkdom blijft geconcentreerd in Monrovia, de hoofdstad van Liberia. Voor veel Liberiaanse plattelandsbewoners is het oversteken van de grens naar Guinee of Ivoorkust op zoek naar een nieuw leven aantrekkelijk. Emigratie naar bestemmingen zoals Europa, Azië en de Verenigde Staten is ook toegenomen.
2 De eerste Afrikaanse vrouwelijke president is Liberiaans
Ellen Johnson Sirleaf trad in dienst als Liberia's 24e president in 2006. Sirleaf, die de bijnaam "The Iron Lady" heeft, won ook de Nobelprijs voor de Vrede in 2011. Hoewel dit geweldig is in termen van gendergelijkheid, heeft Liberia repressieve wetten met betrekking tot homoseksualiteit. President Sirleaf heeft deze wetten niet ingetrokken, tot grote ergernis van progressieven in het Westen.
In de context van de Liberiaanse politiek is het echter duidelijk dat de natie gewoon niet klaar is om homoseksualiteit te accepteren als onderdeel van normaal seksueel gedrag. Het probleem opdringen zou politieke zelfmoord zijn voor Sirleaf. Als de grootste president in de geschiedenis van Liberia is dit een gevolg dat het land zich niet kan veroorloven.
1 Liberia heeft de op één na grootste commerciële vloot van schepen ter wereld
Vanwege zijn laissez-faire houding ten opzichte van vervelende dingen zoals het zeerecht, heeft Liberia meer schepen geregistreerd onder een goedkope vlag dan enig ander land behalve Panama. Ongeveer 12 procent van de schepen ter wereld vliegt onder de vlag van Liberia.
Volgens het Liberiaanse register heeft "Liberia internationaal respect verworven voor zijn toewijding aan het markeren van 's werelds veiligste en veiligste schepen." Toch wordt het register zelf beheerd door een Amerikaans bedrijf.
Ondanks het feit dat zoveel scheepseigenaren misbruik maken van de lakse maritieme wetten van Liberia, hebben de registratierechten slechts een klein deel van de mensen genoten wier vlag ongeveer 4000 schepen siert. Men gelooft dat Charles Taylor sommige van de fondsen heeft omgeleid naar niet-gouvernementele projecten.
Met registratierechten die goed zijn voor bijna 25 procent van de belastinginkomsten van Liberia, is het onwaarschijnlijk dat de regering erop zal staan maritieme wetten te hervormen op aandringen van andere landen. Hoewel wordt verwacht dat de schepen Liberiaanse zeelieden in dienst nemen, wordt dit zelden afgedwongen als gevolg van de sluiting van de Merchant Marine Academy in 1992.
Ash is een Engelse schrijver, woonachtig op Ibiza. Hij werkt in digitale marketing en maakt content voor contant geld of getekende afbeeldingen van Kathleen Turner.