Delen:
Top 10 vroegste archeologische vondsten
Elke oude ontdekking heeft de potentie gaten in het archeologische archief te patchen, maar er zijn hiaten die alleen de oudste of de eerste kunnen vullen. Dan worden enkele van de meest interessante pagina's in de geschiedenis geschreven, hoewel niet altijd complete hoofdstukken. De vroegste ontdekkingen van het archeologische soort laten ons altijd een beetje wijzer, zelfs als ze ertoe neigen meer vragen te veroorzaken.
10 Eerste paleolithische hersenen
Italiaanse onderzoekers hebben de overblijfselen gevonden van een paleolithische jongen die vlak voor zijn tienerjaren stierf. Ze waren verheugd om een complete afdruk van zijn hersenen tegen de binnenkant van de schedel te ontdekken. Het was zo gedetailleerd dat wetenschappers het eerste Paleolithische brein in de geschiedenis digitaal konden herscheppen.
Ontdekt in de Grotta del Romito van Calabrië, een grot die gekoesterd is vanwege zijn rijke paleolithische geschiedenis, is het kind een waardevolle bijdrage aan de wetenschap. De baanbrekende reconstructie van de 17.000 jaar oude hersencasus is de eerste keer dat antropologen, paleontologen en neurowetenschappers de hersenen van een oude menselijke voorouder kunnen bestuderen.
De onderzoekers hopen dat de computergestuurde grijze massa meer zal onthullen over hoe de jager-verzamelaar jongen leefde. Ze zijn vooral geïnteresseerd in de gebieden die zijn gewijd aan taal, sociale interactie en ruimtelijke coördinatie.
9 vroegste bewijs van het christendom
In de buurt van het beroemde "Jezusgraf" van Jeruzalem, zijn er stenen grafkisten met ongewoon houtsnijwerk. De ene kan "Jahweh" zijn en de andere is het woord "MARA", het vrouwelijke voor "heer" of "meester" in het Aramees. De meest nieuwsgierige is een grote vis met een menselijke figuur in zijn mond, vergelijkbaar met het bijbelverhaal van Jona.
In vroege christelijke materialen en kunst was het verhaal van Jona symbolisch voor de opstanding. Om aan het thema toe te voegen, beschrijft een zeldzame Griekse inscriptie iemand die door God is opgevoed. De reden waarom dit graf speciaal is, komt voort uit de bouwdatum - ergens vóór 70 na Christus.
Als de markeringen echt zijn - en geleerden denken dat dat zo is - dan zijn de markeringen ouder dan de evangeliën en zouden ze een paar decennia na Jezus 'dood gegraveerd zijn. Het drukt ook de geschiedenis van het vroegste archeologische bewijs van het christelijk geloof met enkele eeuwen terug.
8 Oude tandheelkunde
Een speciale tand kwijnde al meer dan een eeuw voordat iemand zijn waarde had gerealiseerd. In een onderzoekscentrum in Italië werd de tand bevestigd aan de onderkaak van een man die 6.500 jaar geleden was gestorven.
Zijn linker hoektand had een breuk die zo finesse was hersteld dat wetenschappers er 101 jaar overheen keken. De bijenwasvulling werd uiteindelijk opgemerkt tijdens een recente heronderzoek. Echt bewijs van oude tandheelkunde is schaars, waardoor deze tand een waardevolle 'herontdekking' is.
De ouderdom van de was was moeilijk te bepalen, maar een schatting plaatst de reparatiebaan kort voor of na het overlijden van de man. Als het vóór zijn overlijden was gedaan, werd het waarschijnlijk gedaan om de pijn te verminderen. Dat zou het de oudste therapeutische tandvulling maken die ooit is gevonden, evenals het oudste bewijs van prehistorische tandheelkunde in Europa. Tot nu toe lijkt het een uniek geval.
7 Eerste pistoolslachtoffer
Tijdens een archeologische opgraving in Peru werden 72 lichamen gevonden in ondiepe graven. De schade van één schedel leek op de ingangs- en uitgangswonden van een kogel. Archeologen dachten eerst dat het het werk was van een moderne schutter die in de omgeving kogels maakte. Maar de fragiele overblijfselen zouden zijn vernietigd.
De skeletten behoorden tot een groep van Inca's die bijna 500 jaar geleden bezweken toen de Spanjaarden (die musketten hadden) grote schade aanrichtten aan de inheemse bevolking. Forensische experts bestudeerden het bottrauma onder een krachtige elektronische microscoop. De resultaten waren onmiskenbaar: metalen fragmenten van een musketbal werden rond het gat gevonden.
Deze Inca is het eerste geweerschot slachtoffer op het westelijk halfrond, en hij werd van achteren geraakt. Maar hij stierf een snelle en minder gruwelijke dood dan zijn metgezellen. De meesten waren uiteengereten, verminkt of gespietst. Later werden nog twee mogelijke slachtoffers van een geweerschot geïdentificeerd op dezelfde begraafplaats.
6 Hobbit-voorouder
Sinds de "hobbit" op kindformaat (zie foto hierboven) werd ontdekt in Indonesië, Homo floresiensis kon niet worden gekoppeld aan andere hominine. Toen werd ongelooflijk een nieuwe soort ontdekt op slechts 70 kilometer (45 mijl) van de oorspronkelijke locatie van de hobbit.
Hoewel de nieuwste vondst 700.000 jaar ouder was (de hobbit stierf 70.000 jaar geleden), delen ze gelijkenissen. Beide waren pygmee-sized mannen en bijna identieke stenen werktuigen gebruikt. Het is de eerste ontdekking die serieus licht werpt Homo floresiensis.
De nieuwe man zou hun ongrijpbare voorouder kunnen zijn, een met tanden die erg lijkt op de mens-sized Java Man. De laatste arriveerde ongeveer 1,5 miljoen jaar geleden in het gebied. De theorie is dat sommige van deze mensachtigen vastzaten op het eiland Flores en de Eilandregel volgden waarin een soort krimpt om te overleven.
Ze werden uiteindelijk de voorouder van de hobbit en toen Homo floresiensis. De eilandregel was inderdaad iets voor Flores omdat het ooit pygmeeolifanten bevatte.
5 Eerste tweeling en dood bij de geboorte
Een tragische scène presenteerde zich toen een graf werd geopend in Siberië. Binnen was een vrouw, maar haar bijna 8000 jaar oude skelet was niet alleen. Dubbele sets van kleine botten onthulden dat ze begraven was met één kind nog in de baarmoeder en een ander gedeeltelijk bevrijd.
De morbide vondst is mogelijk het oudste exemplaar van de dood tijdens de bevalling en ook de vroegste tweeling ooit gevonden. De vrouw maakte deel uit van een jager-verzamelaarsgemeenschap en was ongeveer 20-25 jaar oud.
Toen onderzoekers de positie van de foetale botten analyseerden, stelden ze een dodelijk scenario samen dat elke prehistorische persoon weinig kans had om te overleven. Voor zover ze konden nagaan, probeerde ze een stuitligging te redden die misschien verward was met zijn tweeling, waardoor geboorte onmogelijk werd. In moderne tijden kan dit soort bezorging het leven van een moeder en haar baby's nog steeds in gevaar brengen, zelfs met de optie om een C-sectie te ondergaan.
4 Tamed And Entombed
Uit de graven van Egypte komt nog een andere - het temmen van de wilde ezel. Het klinkt niet veel, maar dit zou de factor kunnen zijn die Boven- en Beneden-Egypte heeft verenigd.
In 2003 hebben paleowetenschappers een grafcomplex in Abydos uitgegraven. Het behoorde toe aan een van de eerste farao's en bevat, verrassend genoeg, ook graven gevuld met ezels. Voordien bestond er geen echt bewijs over wanneer en waar ezels lastdieren werden.
De 10 skeletten, in het bijzonder hun gewrichten, vertoonden schade die consistent was met het dragen van zware lasten. Op sommige plaatsen was het kraakbeen volledig weggesleten. Achter de schouders, waar normaal lasten worden geplaatst, waren de wervels artritisch.
De 5.000 jaar oude ezels worden hoogstwaarschijnlijk geassocieerd met koning Narmer, die de twee Egypten samenvoegde. Het opzetten van handelsroutes met roedeldieren zou van onschatbare waarde zijn geweest voor de unie, en misschien daarom dat de ezels werden opgenomen in de koninklijke tombe.
3 Kindermishandeling
Het is moeilijk om mishandeling van oude overblijfselen te diagnosticeren. Als gevolg hiervan blijven bevestigde gevallen van antiek kindermisbruik ongewoon. Een graf in Egypte bevatte echter het lichaam van een twee- tot driejarig kind met te brute verwondingen om te missen.
Bekend als "Burial 519" ontsierden breuken het sleutelbeen, een onderarm, ribben, bekken en rug. De verschillende stadia van genezing zijn suggestief voor herhaaldelijk geweld. Beide bovenarmen werden ook op dezelfde plaats gebroken, wat in overeenstemming is met een krachtige volwassene die het kind met immense kracht vasthoudt en schudt.
Andere kinderen begraven op de begraafplaats vertoonden niets dat leek op de slechte staat van Burial 519, een aanwijzing dat een dergelijke slechte behandeling niet wijdverspreid was in de gemeenschap. Onderzoekers konden niet vaststellen waarom de 2000-jarige peuter uiteindelijk stierf, hoewel het mogelijk is dat de laatste verwonding (de sleutelbeenbreuk) deel uitmaakte van de dodelijke gebeurtenis. Het is de oudste kindermishandeling en de eerste uit Egypte.
2 De vrouwelijke sjamaan
Een andere begraafplaats, deze keer in Israël, behoorde ooit toe aan de Natufische cultuur. Een van de 28 mensen die daar begraven zijn, zou de vroegst bekende vrouwelijke sjamaan kunnen zijn. Toen ze 12.000 jaar geleden stierf, werd ze getrakteerd op een unieke begrafenis.
De site is omringd door een stenen muur, een functie die nergens anders op het kerkhof te vinden is. Het lichaam van de 45-jarige vrouw werd vastgemaakt onder 10 grote stenen, en een menagerie van lichaamsdelen bekleedde de put-50 schildpadschelpen, een menselijke voet, staartwervels van een uitgestorven oeros, twee stenen marterenschedels, een vleugel van een steenarend, het been van een everzwijn en het bekken van een luipaard.
Hun inclusie ondersteunt de overtuiging dat zij een sjamaan was. In de loop van de geschiedenis hebben genezers dierengeesten gebruikt voor rituelen en begeleiding. De vreemde botcollectie zou een weerspiegeling kunnen zijn van haar station in leven en dood. Het doel van de menselijke voet is het raden van iedereen.
1 Red Deer People
Een mysterieus en uitgestorven volk uit zuidwest-China zou de overtuiging kunnen veranderen dat prehistorische mensachtigen uitstierven nadat moderne mensen op het vasteland van Eurazië aankwamen. In 1989 werden hun fossielen teruggevonden uit Maludong ("Red Deer Cave") en waren ze slechts 14.000 jaar oud.
Tegen die tijd werden alle premoderne menselijke soorten geacht te zijn verdwenen. Maar de menselijke botten waren duidelijk niet Homo Sapien. In plaats daarvan leken ze op Afrikaanse voorouders die 1,5 miljoen jaar geleden leefden.
Eén dijbeen in het bijzonder vertoonde 15 trekken van een meer primitieve anatomie en dat de persoon enigszins kloppend liep. De botten presenteerden onderzoekers met een nooit eerder geziene mens die een vreemde mix van modern en primitief was.
De wetenschappelijke gemeenschap blijft verdeeld over wie de Red Deer-mensen waren. Maar de meesten zijn het erover eens dat ze een goede zaak maken dat de prehistorische en moderne mensen zeventig jaar lang zij aan zij leefden.