Delen:
Top 10 cataclysmische gebeurtenissen in de toekomst van de aarde
De aarde bevindt zich in een eeuwige staat van verandering. Of het nu door menselijke actie of door zonnestoringen gaat, het is gegarandeerd dat de toekomst van de aarde meer dan interessant zal zijn - maar niet precies vrij van chaos. De volgende lijst bevat tien belangrijke gebeurtenissen waarvan wordt voorspeld dat de aarde de komende miljard jaar zal beleven.
10Nieuwe oceaan ~ 10 miljoen jaar
Een van de warmste plekken op aarde, de Afar-depressie - liggend tussen Ethiopië en Eritrea - ligt gemiddeld 100 meter onder de zeespiegel. Met slechts 20 km tussen het oppervlak en het hete magma dat hieronder borrelt, wordt het land langzaam uitgedund door tektonische bewegingen. Met een dodelijke reeks vulkanen, geisers, aardbevingen en zelfs giftig oververhit water is de depressie nauwelijks een vakantieoord; maar kom 10 miljoen jaar wanneer al deze geologische activiteit is gestopt, alleen een droog bassin achterlatend, zal het uiteindelijk volstromen met water en een nieuwe oceaan vormen - perfect voor jetskiën in de zomer.
Gezien de bewogen geschiedenis van de aarde en het relatief hoge aantal anarchistische rotsen die rondzweven in de ruimte met een vendetta tegen planeten, wordt voorspeld dat binnen de volgende 100 miljoen jaar, de aarde een andere impactgebeurtenis zal ervaren die vergelijkbaar is met die welke het Krijt veroorzaakte -Paleogene uitsterving 65 miljoen jaar geleden. Dit is natuurlijk slecht nieuws voor elk leven op de planeet aarde. Hoewel sommige soorten ongetwijfeld zullen overleven, zal de impact waarschijnlijk het einde betekenen van het tijdperk van zoogdieren - het huidige Cenozoïcum - en in plaats daarvan een nieuw tijdperk van complexe levensvormen inluiden. Wie weet wat voor soort leven op deze pas gereinigde aarde zal gedijen? Misschien zullen we op een dag het universum delen met intelligente ongewervelden of amfibieën. Maar voorlopig is onze verbeeldingskracht de enige limiet voor wat er kan gebeuren.
Pangaea Ultima ~ 250 miljoen jaar
In de komende 50 miljoen jaar zal Afrika, dat de afgelopen 40 miljoen jaar naar het noorden is getrokken, uiteindelijk in botsing komen met Zuid-Europa. Deze beweging zal de Middellandse Zee binnen 100 miljoen jaar verzegelen en duizenden kilometers nieuwe bergketens tot bestaan brengen, tot grote vreugde van klimmers over de hele wereld. Australië en Antarctica zullen ook deel willen uitmaken van dit nieuwe supercontinent, en hun paden in het noorden voortzetten om samen te smelten met Azië. Terwijl dit allemaal gebeurt, zullen de Amerika's hun weg westwaarts volgen, weg van Europa en Afrika, richting Azië.
Wat er daarna gebeurt, staat ter discussie. Aangenomen wordt dat naarmate de Atlantische Oceaan groeit, er uiteindelijk een subductiezone aan de westelijke grens zal ontstaan, die de Atlantische zeebodem naar beneden de aarde in sleept. Dit zal de richting waarin de Amerika's reizen effectief omkeren en uiteindelijk in ongeveer 250 miljoen jaar tijd de oostgrens van het Euraziatische supercontinent binnendringen. Als dit niet gebeurt, kunnen we verwachten dat de Amerika's hun weg naar het westen voortzetten totdat ze fuseren met Azië. Hoe dan ook, we kunnen uitkijken naar de vorming van een nieuw hypercontinent: Pangaea Ultima - 500 miljoen jaar na de laatste, Pangaea. Hierna zal het waarschijnlijk nog een keer splitsen en een nieuwe cyclus van afdrijven en samenvoegen beginnen.
Als een belangrijke impactgebeurtenis om de paar honderd miljoen jaar niet erg genoeg is, heeft de aarde ook te kampen met ongelooflijk onregelmatige gammastraaluitbarstingen - stromen van ultrahoge energiestraling die typisch worden uitgezonden door hypernovae. Hoewel we dagelijks worden gebombardeerd door zwakke gammastraaluitbarstingen, kan een burst die afkomstig is van een nabijgelegen systeem - binnen 6500 lichtjaren verwijderd - het potentieel hebben om schade te berokkenen aan alles wat op zijn weg staat.
Met meer energie dan de zon ooit zal produceren tijdens zijn leven, dat binnen enkele minuten of zelfs seconden in de aarde zal regenen, kunnen gammastraaluitbarstingen grote delen van de ozonlaag van de aarde kalm afstropen, wat radicale klimaatverandering en uitgebreide ecologische schade teweegbrengt, inclusief massa-uitstervingen. Sommigen geloven dat een gammastraaluitbarsting de op één na grootste massa-uitsterving in de geschiedenis veroorzaakte: de Ordovicium-Silurische gebeurtenis, 450 miljoen jaar geleden, die 60% van al het leven uitroeiing betekende. Zoals alle dingen in de astronomie, echter, vast te pinnen precies wanneer de onwaarschijnlijke reeks van gebeurtenissen die leidt tot een Gamma-ray burst gericht op de aarde zich zal voordoen, hoewel typische schattingen plaatsen op tussen 0,5 en 2 miljard jaar vanaf nu. Maar het kan zo snel als een miljoen jaar zijn, als de dreiging van Eta Carinae wordt gerealiseerd.
6Onbewoonbaar ~ 1,5 miljard jaar
Naarmate de zon steeds warmer wordt naarmate hij langzaam groter wordt, zal de aarde uiteindelijk buiten zijn bewoonbare zone liggen - te dicht bij de zinderende zon. Tegen die tijd zou alles behalve het meest veerkrachtige van het leven op aarde zijn vergaan. De oceanen zijn volledig opgedroogd, waardoor alleen woestijnen overgebleven zijn. Naarmate de tijd verstrijkt en de temperatuur stijgt, kan de aarde de weg van Venus gaan, en veranderen in een giftig woestenij terwijl het wordt verwarmd tot het kookpunt van veel giftige metalen. Wat overblijft van de mensheid zal op dit punt moeten verlaten om te overleven. Gelukkig zal Mars op dit punt binnen de bewoonbare zone liggen en misschien een tijdelijk toevluchtsoord bieden voor alle overgebleven mensen.
Sommigen geloven dat, gebaseerd op ons huidige begrip van de kern van de aarde, de buitenste kern van de aarde binnen 2,5 miljard jaar niet langer vloeibaar zal zijn, maar vastgevroren zal zijn. Terwijl de kern afkoelt, zal het magnetisch veld van de aarde langzaam vervallen, totdat het ophoudt te bestaan. Zonder magnetisch veld om het te beschermen tegen de wrede zonnewind, zal de aardatmosfeer geleidelijk ontdaan worden van zijn lichtere verbindingen - zoals ozon - totdat slechts een fragment van zijn vroegere zelf overblijft.Nu met een Venus-achtige atmosfeer, zal de kale Aarde de volledige kracht van zonnestraling voelen - waardoor het toch al onherbergzame land nog gevaarlijker wordt.
Inner Zonnestelsel Calamiteit ~ 3.5 Miljard Jaar
In ongeveer drie miljard jaar is er een kleine maar belangrijke kans dat de baan van Mercurius lang genoeg is verlengd om het pad van Venus te kruisen. Hoewel we momenteel niet precies kunnen voorspellen wat er zal gebeuren als dit gebeurt, is het beste scenario dat Mercurius gewoon door de zon wordt geconsumeerd of vernietigd door een botsing met zijn grotere broer Venus. Het slechtste scenario? Welnu, de aarde kan botsen met een of alle andere grote niet-gasvormige planeten, waarvan de banen radicaal gedestabiliseerd zouden zijn door de overtredingen van Mercurius. Als het innerlijke zonnestelsel op de een of andere manier intact en ongestoord blijft, zal de baan van Mars binnen vijf miljard jaar die van de aarde oversteken, waardoor opnieuw een recept voor een ramp wordt gecreëerd.
Naarmate de jaren verstrijken, zal elk leven op aarde het genoegen hebben getuige te zijn van het feit dat de Andromeda-melkweg gestaag groter groeit in onze nachtelijke hemel. Het zal een werkelijk prachtig gezicht zijn om de volle majesteit van een perfect gevormd spiraalvormig sterrenstelsel in de hemel te zien gloeien, maar het zal niet eeuwig duren. Na verloop van tijd begint het vreselijk te vervormen, omdat zowel het als de Melkweg beginnen te versmelten, waardoor de anders stabiele arena in de war raakt. Hoewel een directe botsing tussen astronomische lichamen ongelooflijk onwaarschijnlijk is, is er een kleine kans dat ons zonnestelsel wordt uitgeworpen en in de universele afgrond wordt gegooid. Hoe dan ook, onze nachtelijke hemel zal op zijn minst tijdelijk worden versierd met biljoenen nieuwe sterren
Ring of Debris ~ 5 miljard jaar
Hoewel de maan geleidelijk terugtrekt op een afstand van 4 cm per jaar, is de kans groot dat een dergelijke trend, zodra de zon zijn rode gigantische fase is ingegaan, volledig zal verdwijnen. De extra kracht die door onze opgeblazen ster op de maan wordt uitgeoefend, zal genoeg zijn om ervoor te zorgen dat de maan langzaam weer terugvalt naar de aarde. Zodra de maan de Roche-limiet bereikt, begint deze te desintegreren, omdat de getijdekracht de zwaartekracht overschrijdt die de satelliet bij elkaar houdt. Hierna is het mogelijk dat het puin een ring rond de aarde vormt, waardoor elk leven een aangename skyline krijgt, totdat het weer terugvalt naar de aarde na een periode van vele miljoenen jaren.
Als dit niet gebeurt, is er een ander middel waardoor de Maan naar zijn ouder terug kan komen. Moeten de Aarde en de Maan blijven bestaan in hun huidige vorm, met hun banen ononderbroken, dan zal na ongeveer 50 miljard jaar de Aarde netjes opgesloten raken met de Maan. Kort na deze gebeurtenis zal de baanhoogte van de maan beginnen te rotten, terwijl de rotatiesnelheid van de aarde snel toeneemt. Dit proces zal doorgaan totdat de Maan de Roche-limiet bereikt en uiteenvalt, en een ring rond de aarde vormt.
1 Vernietiging onbekend
De kans dat de aarde binnen de volgende twaalf miljard jaar wordt vernietigd is groot. Of het nu is door de koude kaken van een schurkenplaneet, of de verstikkende omhelzing van onze stervende zon, het zal ongetwijfeld een triest moment zijn voor alle overlevende mensen - zouden ze zich zelfs hun geboorteplaneet herinneren. Laten we gewoon hopen dat de aarde niet het droevige lot van alleen drijven ervaart in de koude diepten van de ruimte, nadat ze uit haar thuissysteem is geworpen. Zelfs dan, als zwarte gaten het overleefd hebben (10 Duodecillion jaren vanaf nu) zal er weinig hoop zijn voor zijn overleving.