Delen:
Top 10 ongelooflijke ontdekkingen uit het oude Portugal
Portugal is een droom voor iedereen die op zoek is naar de vreemde en verbazingwekkende randen van de oudheid. Aangezien het land een Europees schiereiland deelt met Spanje, gaat het menselijke verhaal van Portugal terug naar de prehistorie.
Het land is de thuisbasis van enkele van de oudste, grootste en zeldzaamste ontdekkingen die de wetenschap kent. Oude voorouders presenteren ook hun vele mysteries, verweven in de ruïnes, het DNA en de macabere skeletten die ze achterlieten.
10 De Valongo-formatie
Buiten de stad Arouca bewonen supersized bugs een tegelgroeve. De Goobers stierven 450 miljoen jaar geleden en vormden een fossielenbed dat bekend staat als de Valongo Formatie. Trilobieten haastten zich rond over oude zeebodems en hun fossielen zijn niet zeldzaam of, in dit geval, van goede kwaliteit.
Maar toen ze in 2009 werden opgegraven, waren de wezens de grootste trilobieten die ooit op aarde zijn gevonden. Meestal groeiden de zeedieren met harde schaal naar een miniaturengrootte en groter, met een zeldzame trilobiet van 71 centimeter (28 in) lang. Het grootste exemplaar van Arouca bereikte het wereldrecord op 76 centimeter (30 in). Andere aanwezige soorten waren ook buitengewoon groot.
Het leidde tot discussies over de reden waarom verschillende leden leden hadden, van normaal tot gigantisch. Eén theorie suggereert dat ze vaak vernielden en hun exoskeletten afstootten terwijl ze in hun leven groeiden. Maar het waren niet alleen de ongewone dimensies van de groep die het tot een UNESCO-site maakten. Het waren hun enorme aantallen.
Op sommige plaatsen werden twee dozijn fossielen op elkaar gestapeld. Waarom ze samen kwamen is onduidelijk, maar de massale afsterving zou nieuwe inzichten kunnen toevoegen aan het gedrag en mogelijke veranderingen in het milieu die deze groep naar hun graven brachten.
9 oudste krokodilachtige eieren
In 2017 bungelden onderzoekers op kliffen bij Lourinha. Ze hadden al enige tijd dinosaurusnesten opgraven. Maar bij deze speciale gelegenheid vonden ze eieren van een andere aard.
Op mysterieuze wijze ingeklemd tussen de dinosauruseieren waren die behorend tot een krokodil. Meer dan 152 miljoen jaar geleden gestort, heeft de koppeling officieel de vroegste krokodilachtige eieren in de geschiedenis.
De resten waren smetteloos genoeg om onderzoekers in staat te stellen de grootte van de moeder te berekenen. De volwassene van 2 meter lang (6 ft) was geen echte krokodil maar een naast familielid. Ze behoorde tot een verzameling voorhistorische krokodilachtige soorten samengeklonterd als "crocodylomorfen."
Dit waren de voorouders van de moderne roofdieren die dieren afschrikken bij waterpoelen over de hele wereld. In het verleden waren de looks van krokodilachtigen gevarieerd en ze spookten verschillende habitats en prooien. Maar de Lourinha-eieren waren modern genoeg om te bewijzen dat er op die afdeling weinig is veranderd.
8 Onbekende mensen in de Bronstijd
Opgravingen in de vlakte van Alentejo hebben onlangs sporen gevonden van een oude nederzetting. Dit was geen klein dorp met een koe. Archeologen vonden imposante oorlogsmuren en vestingwerken die ooit 17 hectare besloegen. De vestingwerken omvatten een dubbele stenen muur, hellingen en bastions.
In 2016 onthulde de site ook de raadselachtige steenkunst die wordt aangeduid als "bekermarkeringen" die West-Europa verfraaien. Called Outeiro do Circo, de site laat een glimp op van degenen die in het prehistorische Portugal leefden lang voordat de geschiedenis van het land beroemd werd vanwege zijn koloniale heldendaden.
De bouwers van de monumentale nederzetting lieten slechts een paar aanwijzingen over zichzelf achter. Ze leken te behoren tot een grotere Late Bronstijd (1250-850 v.Chr.) Gemeenschap, een die bestond uit verschillende kleinere satellieten in het gebied.
Outeiro do Circo was duidelijk belangrijk en stond misschien voor een bedreiging - er werd veel moeite gestoken in het maken van de massieve muur. Om de fundamenten te versterken, sjouwden mensen enorme hoeveelheden hout de heuvel op naar de muur en staken het in brand.
7 Succesvolle Steppe-weerstand
Ongeveer 6.000 jaar geleden arriveerden mensen van de Euraziatische steppe in Europa. Oud DNA liet zien dat ze zwaar vermengden met de lokale bevolking. Maar gewelddadige vondsten suggereren dat het een krachtige aankomst was in plaats van een vriendelijke fusie. Culturele overheersing werd verder bepaald door het feit dat hun Indo-Europese taal zich over heel Europa verspreidde. Echter, één plaats hield zich staande tegen de indringers.
In 2017 wilden onderzoekers kijken of de Euraziërs iets te maken hadden met een plotselinge culturele verschuiving die plaatsvond op het Iberisch schiereiland. Het team haalde DNA uit 14 skeletten uit Portugal, inclusief individuen uit de neolithische en bronstijd.
De oude Iberische genen toonden een subtiel verschil tussen de Neolithische en Bronstijdgroepen. Alle Euraziatische genen waren waarschijnlijk het gevolg van een kleine migratie naar de regio en niet van een invasie. De Iberische cultuurverschuiving was volledig van henzelf.
Het ontbreken van een overname kan verklaren waarom Iberia de thuis was van talen die niet terug te voeren zijn op een Indo-Europese taal. Hoe de Iberiërs de indringers buiten hielden toen iedereen faalde, blijft een raadsel.
6 Middeleeuwse Madura-voet
Archeologen hebben onlangs een middeleeuwse begraafplaats in Estremoz in het zuiden van Portugal onderzocht en een man gevonden met ongewone verwondingen.
Zijn linkervoet was verminkt - niet door geweld of een ongeluk, maar door ziekte. Gaten perforeerden het hielbeen, dat was gesmolten met de enkel, en alle botten in het midden van zijn voet vertoonden schade. De ziekte had ook invloed op het onderbeen.
Experts diagnosticeerden het als een waarschijnlijk geval van Madura-voet. Voor het eerst gerapporteerd in Madura, India, tijdens de 19e eeuw, is het nog nooit gezien in middeleeuws Europa. Deze pijnlijke aandoening wordt veroorzaakt door een schimmel die wordt gecontracteerd wanneer een persoon op geïnfecteerde bodem loopt. Na het invoeren van een voetwond, veroorzaakt de schimmel ravage in botten en was amputatie waarschijnlijk de enige manier om te overleven.
De Portugese zaak is vreemd en zeldzaam.Een van de slechts drie oude gevallen, is nooit opgenomen in de regio. Het is mogelijk dat de man ergens anders is geïnfecteerd, maar onderzoekers geloven dat de middeleeuwse klimaatanomalie (1000-1400 na Chr.) De grond voldoende verwarmde om theoretisch de overleving van de schimmel in het zuiden van Portugal te ondersteunen.
5 Tumor met tanden
Tijdens opgravingen van 2010-2011 bracht een begrafenis in Lissabon een misselijkmakende toevoeging aan het oppervlak. Een vrouw van middelbare leeftijd uit de 15e eeuw had een tumor bij haar bekken en de groei had menselijke tanden.
Onderzoekers werkten in de kerk en het klooster van Carmo toen ze de cyste overkwamen. Bekend als een teratoom, deze gemeenschappelijke ovariumtumor vormt zich wanneer cellen die zijn geoormerkt om eieren te worden gek worden. In plaats van eieren te vormen, bouwen de cellen menselijke delen zoals haar, botten en tanden.
In dit geval waren er vijf herkenbare kiezen en een indicatie van botten. De tumor was groot en 4,3 centimeter breed. Maar het is onmogelijk om te zeggen of de vrouw door de massa werd getroffen.
Sommige moderne gevallen geven geen symptomen, terwijl anderen ernstige pijn veroorzaken. Omdat veel teratomen zich alleen als weefselballen ontwikkelen, is de toothy-tumor een waardevolle kans om de meer bizarre, oude gevallen te bestuderen.
4 lichamen in de prullenbak
Een andere archeologische opgraving, ditmaal buiten Lissabon, vond een dozijn lichamen. Dit was geen ordelijke begraafplaats. De negen vrouwen en drie mannen waren weggegooid op een bekende vuilnisbelt die tussen 1568 en 1634 werd gebruikt.
Hun identiteit blijft onduidelijk, maar de locatie biedt een grote aanwijzing. De vuilcontainer heette vroeger de Jail Cleaning Yard en werd gebruikt door de Inquisitie Hof in Evora.
De Portugese inquisitie was een brute affaire tegen de Joden. Vanaf 1536 verbood het Joodse praktijken en werden de meeste gearresteerden ervan beschuldigd hun geloof in het geheim voort te zetten. Sommigen stierven aan inhumane omstandigheden in de gevangenis en honderden anderen stierven op de brandstapel. Bij de dood mochten Joden hun gebruikelijke begrafenissen ook niet hebben.
De 12 skeletten, gevonden tijdens de renovatie van het gerechtsgebouw 2007-08, hadden ook geen teken van formele begrafenis. Integendeel, ze waren als afval weggegooid. Alles wijst erop dat de kleine groep Joodse slachtoffers van de Portugese inquisitie zijn.
3 neolithische telescopen
In het Carregal do Sal in Portugal zijn er graftombes die dubbel werk verrichten. Afgezien van het huisvesten van de doden, werden sommigen op een speciale manier geconstrueerd - om sterren zichtbaar te maken die anders onzichtbaar zouden zijn voor het blote oog.
De megalithische monumenten waren donker genoeg binnenin om een versterkt zicht op de nachtelijke hemel mogelijk te maken. Een persoon moest gewoon in het midden van het graf staan en naar buiten kijken door de ingang.
Dit was geen luiheid op zijn best. Astronomen geloven dat er een belangrijke reden was waarom de gemeenschap 6000 jaar geleden bepaalde sterren moest onderscheiden. In dit geval was het waarschijnlijk Aldebaran. Dertien van de graven van Carregal do Sal veroverden deze heldere ster. Omdat het eind april of begin mei steeg, bood het een betrouwbaar signaal om hun zomermigratie te starten.
Maar waarom combineren astronomie met een begraafplaats? Het is mogelijk dat het belang van Aldebaran verder ging dan een kalenderdag en misschien een bewaker was voor de overledene of een zichtbare 'hemel'.
2 Amputatie over de levenden
Een echt gruwelijk aspect van het middeleeuwse Portugal kwam aan het licht in 2001. Een necropolis verbonden aan de stad Estremoz leverde 97 skeletten op. Drie van hen vertoonden verwondingen van barbaarse aard.
Naast elkaar gevonden, werden de handen en voeten van de mannen afgesneden. Archeologen vonden de ontbrekende delen begraven in de buurt van of onder de lichamen. De botten van de handen en voeten waren bij elkaar, wat betekent dat de lichaamsdelen zich niet op de een of andere manier na de dood verspreidden. In plaats daarvan werden ze in het graf geplaatst als geamputeerde stukken.
Erger nog, snijtekens op de skeletten toonden aan dat de amputaties plaatsvonden terwijl de jonge mannen nog leefden. Ze stierven waarschijnlijk kort daarna aan bloedverlies. Eén man leed slecht. Zijn skelet toonde een mislukte poging om zijn onderbenen te hacken voordat een nieuwe klap succesvol was.
In deze periode tussen de 13e en 15e eeuw verloren dieven hun handen vaak als straf. Maar het vinden van drie mensen samen met alle ledematen verwijderd is een middeleeuwse primeur. De mannen hadden mogelijk slachtoffers van foltering kunnen zijn, maar hadden meer kans dat criminelen zich schuldig maakten aan bijzonder ernstige misdaden.
1 Portugal Australië ontdekt
Twee oude bewijzen kunnen de geschiedenis van Australië veranderen. De ene is een 400 jaar oud manuscript en de andere een reeks kaarten uit het begin van de 16e eeuw.
De populaire geschiedenis dicteert dat Captain James Cook uit Engeland in de 18e eeuw Australië ontdekte. Het manuscript dateert echter van een vroegere tijd (1580-1620) en bevat een merkwaardig schepsel dat lijkt op een kangoeroe of een wallaby. Op zijn vroegst is het zelfs ouder dan de man die Cook in 1606 officieel versloeg, de Nederlandse ontdekkingsreiziger Willem Janszoon. Sommige deskundigen beweren dat het dier een opfokhert is.
Maar als de kaartenset bevestigd kan worden, zal het de Nederlanders volledig van de kaart vegen. Ontdekt in een Australische boekhandel in 1999, tonen de kaarten een kustlijn die vergelijkbaar is met Australië. De handgemaakte kaarten werden in de jaren 1520 in het Portugees geschreven, bijna 250 jaar voordat Cook in de picture kwam.
Software corrigeerde een fout gemaakt door latere cartografen die de stukken verkeerd hadden gerangschikt. Toen een kaart 90 graden werd gedraaid, kwam de collectieve kaart overeen met een enorm stuk van de oostkust van Australië. Misschien, op een dag, zal een standbeeld de Portugese ontdekkingsreiziger Cristovao Mendonca, de maker van de hitlijsten, eren als de eerste Europeaan die in Australië arriveert.