Delen:
10 Giftige wateren
De aanblik van een rustig, ongerept meer, rivier of strand is voor velen een aanlokkelijk. Of het nu gaat om vissen, zwemmen, varen of gewoon ontspannen, watermassa's hebben altijd mensen naar binnen getrokken. Soms is het echter helemaal niet aanbevolen om je tenen in dat water te dompelen.
Meren, rivieren en lagunes kunnen een bedreiging vormen voor zowel de dierlijke als de menselijke populatie. Oorzaken zijn industriële vervuiling, menselijk afval, bacteriegroei en zelfs het humeur van moeder natuur. Hier zijn tien watermassa's die ernstige schade kunnen aanrichten.
10 Blauwe lagune niet geschikt om in te zwemmen
Ziet eruit kan bedriegen, zelfs als het gaat om water. Dit is het geval met de Blue Lagoon van Buxton, Engeland. De "lagune" is de niet meer gebruikte Far Hill Quarry, die onder water kwam te staan en een populaire zwemplek werd. Mensen voelen zich aangetrokken tot het schitterende blauwe water dat eruit ziet als een Caribische oase midden in Derbyshire. Maar in werkelijkheid is het blauwe water uiterst giftig.
De turquoise kleur is afkomstig van chemicaliën die in het water uit de kalksteenrotsen lekken. Calciumoxide, gebruikt als onderdeel van het steenwinningsproces, geeft de lagune een pH-niveau dat ongeveer vergelijkbaar is met ammoniak. Een van de vele borden die bezoekers waarschuwt om niet in het water te komen waarschuwt dat de hoge pH-niveaus huid- en oogirritatie, maagproblemen, schimmelinfecties en huiduitslag kunnen veroorzaken. Bovenop de chemicaliën is de lagune ook gebruikt als stortplaats. Een ander bord geplaatst in de buurt van het gebied luidt: "Lagoon waarvan bekend is dat ze bevat: autowrakken, dode dieren, uitwerpselen, rotzooi."
Ondanks waarschuwingen over de toxiciteit en onhygiënische omstandigheden blijven families massaal naar de Blue Lagoon. Kinderen mogen zwemmen met de simpele waarschuwing om niet te dippen of water te slikken. Lokale bewoners wilden de ondergelopen steengroeve afvoeren, maar kregen te horen dat dit een bedreiging zou vormen voor hun watervoorziening. In juni 2013 heeft het stadsbestuur de lagune zwart geverfd om zwemmers te weerhouden, maar in 2015 was het water weer turkoois geworden.
9 Lake Titicaca doodt bedreigde kikkers
Het grootste meer van Zuid-Amerika is vervuild door menselijk en industrieel afval. Het Titicacameer ligt tussen Peru en Bolivia. Het was een van de meest heilige locaties voor de Inca's, die geloofden dat het meer de geboorteplaats van de zon was. Nu vervuilen zware metalen zoals lood en arseen het water. Veel van de industriële gifstoffen komen uit El Alto, waar 70 procent van de fabrieken illegaal opereert en niet wordt gecontroleerd op vervuiling.
Bovendien heeft meer dan de helft van de mensen die wonen aan de oevers van het Titicacameer geen sanitair.
In 2015 werden naar schatting 10.000 met uitsterven bedreigde kikkers dood aangetroffen aan de oevers van het Titicacameer en de verbindingsrivier. De Titicaca-waterkikker is een van de grootste watervogels in de wereld. Wegens zijn flodderige huid, wordt de kikker vaak bedoeld als "scrotumkikker." De oorzaak van de massieve afslachting wordt gedacht om de riolering en de zware metalen te zijn die het meer vervuilen.
8 Pinto Lake doodt zeeotters en meer
Pinto Lake, gelegen in Watsonville, Californië, wordt het meest toxische meer in de staat genoemd, dankzij een overvloed aan blauwgroene algen.
De algen, ook bekend als cyanobacteriën, voeden zich met stikstof en fosfor. Deze chemische elementen bestaan in sedimenten op de bodem van het Pinto-meer. Bodemvoedende vissen zoals karper roeren de stikstof en fosfor op, die in het water vrijkomen en de algenbloei voeden. Deze bloemen produceren een toxine genaamd microcystine.
Het aanraken of innemen van microcystine kan misselijkheid, koorts en zelfs leverfalen veroorzaken. Het toxine is in verband gebracht met de dood van vogels, vissen, zeeotters en honden in het gebied. Tekenen worden geplaatst waarschuwing dat elk direct contact met het water gevaarlijk is, en mensen worden ook gewaarschuwd geen vis gevangen in Pinto Lake te eten.
7 Buriganga rivier verstikt vissen
De Buriganga-rivier in Bangladesh stroomt door de hoofdstad Dhaka en is hun primaire waterbron. Het is ook de primaire stortplaats voor afval van de leerlooierijen in Hazaribagh, een wijk in Dhaka. In Hazaribagh wonen 95 procent van de leerlooierijen van Bangladesh. Deze leerlooierijen dumpen naar schatting 22.000 liter (5.300 gal) giftig afval per dag in de Buriganga.
Looierijafval bevat vlees en haar van dieren, evenals tal van chemicaliën, kleurstoffen, oliën en zware metalen. Bangladesh heeft wel milieuregels, maar er is een compleet gebrek aan toezicht en handhaving. Monsters van afvalwater afkomstig van leerlooierijen bevatten chemicaliën en gifstoffen die de toegestane hoeveelheden sterk overschrijden. In 2002 gaf de regering opdracht aan de looierijen van Hazaribagh om zich binnen drie jaar buiten Dhaka te vestigen. De deadline is met meer dan een decennium verlengd.
Afval verzamelt zich op hopen langs de kust van de Buriganga, en het water is zo vervuild dat alle vissen zijn gestorven. Vooral in de sloppenwijken van de stad gebruiken veel bewoners de rivier om te zwemmen, te koken en zelfs te drinken. Mensen die afhankelijk zijn van het water van de rivier hebben vaak last van gezondheidsproblemen zoals hoofdpijn, diarree en geelzucht.
6 Karymsky Lake kookt zijn bewoners
Het schiereiland Kamtsjatka ligt in het verre oosten van Rusland. Het bevat een aantal actieve vulkanen, maar ook geisers en warmwaterbronnen.
Een van de meest actieve vulkanen heet Karymsky, dat ongeveer 5 kilometer ten noorden van het Karymsky-meer ligt. Het meer werd gecreëerd toen een enorme uitbarsting van de vulkaan een magmakamer uitlekte en een caldera achterliet die gevuld was met water. Men dacht dat de caldera slapend was, totdat deze uitbrak in 1996.
De Karymsky-vulkaan barstte als eerste uit rond middernacht op 2 januari.Later die middag begon het meer te exploderen. De onderzeese uitbarsting veroorzaakte dat stoom en as ongeveer 18 uur in de lucht spuwden. Het uitbarstende materiaal landde terug in het meer en creëerde een soep van natrium, sulfaat, calcium en magnesium. Het water in het meer was eigenlijk aan het koken. De extreme temperaturen en extra chemicaliën hebben alle leven in het meer gedood.
Vóór de uitbarsting was het Karymsky-meer gevuld met helder water met een pH-waarde van 7,5. Na de uitbarsting kreeg het water een geelachtig bruine kleur en had het een pH-waarde van 3,2. Het zoetwatermeer was het grootste natuurlijke reservoir van zuur water ter wereld geworden.
Tegen 2012 was Karymsky Lake weer pH-waarde van 7,54 en was het water weer helder. Echter, nieuwe warmwaterbronnen die tijdens de uitbarsting verschenen, houden het meer drie keer zouter dan het eerder was.
5 Matanza-Riachuelo Riviergif Bewoners
De Matanza-Riachuelo, die zich letterlijk vertaalt naar "slachtbeek", loopt door Buenos Aires, de hoofdstad van Argentinië. De rivier is gebruikt als stortplaats voor afval en rioolwater en is een van de meest vervuilde wateren ter wereld geworden.
De Matanza-Riachuelo is omzoomd door sloppenwijken met bijna vijf miljoen inwoners. Looierijen, chemische fabrieken en fabrieken dumpen dagelijks gemiddeld 82.000 kubieke meter (2,9 miljoen voet) industrieel afval dat harde metalen en pesticiden bevat in de rivier. Als gevolg hiervan heeft 25 procent van de kinderen die in deze sloppenwijken leven in hun bloedbaan geleid.
Er is een gebrek aan sanitair in de sloppenwijken langs de rivier. Sommige huizen hebben bijgebouwen met afvoerleidingen die direct naar de Matanza-Riachuelo leiden. Bewoners lijden aan niet-gediagnosticeerde huidaandoeningen, ademhalingsproblemen en gastro-intestinale aandoeningen, die zo ernstig zijn dat ze tot de dood kunnen leiden.
In 2005 deed een Argentijnse minister van Milieu de gelofte om de Matanza-Riachuelo binnen 1000 dagen op te ruimen, eraan toevoegend dat zij de eerste was die het water zou drinken. Geen van deze dingen is gebeurd.
4 Berkeley Pit Mass-Murders Sneeuwganzen
Op 28 november 2016 landde een grote zwerm ganzen op een klein waterlichaam in Butte, Montana, bekend als Berkeley Pit. Naar schatting zijn er ongeveer 10.000 ganzen in het water geland en zijn er duizenden gestorven.
Berkeley Pit is een voormalige mijn waar bijna 300 miljoen ton koper werd gewonnen tussen 1955 en 1982. Het proces zorgde voor een diepe put die uiteindelijk werd gevuld met 275 meter (900 voet) water. Het water zit vol met arseen, cadmium, kobalt, koper, ijzer en andere verbindingen.
2016 was niet de eerste keer dat Berkeley Pit een gigantisch sneeuwgansgraf werd. In november 1995 werden 342 dode ganzen ontdekt die in de put zweefden. Uit postmortemonderzoeken bleek dat de doodsoorzaak te wijten was aan het water, dat zuur genoeg is om de stalen schroef op een motorboot vloeibaar te maken. De vogels hadden brandwonden en zweren op hun luchtpijp, slokdarm en spijsverteringsorganen.
Naarmate het waterniveau in Berkeley Pit blijft stijgen, neemt ook de bezorgdheid over vervuiling toe. Het water is gepland om het niveau van Butte's grondwater tegen 2023 te bereiken. Als een succesvol behandelplan niet eerder is geïmplementeerd, zal de putverontreiniging de lokale waterbron binnendringen.
3 Yamuna River Dies In Delhi
De Yamuna-rivier begint als kristalhelder water dat afkomstig is van een gletsjer in de Himalaya. Ten noorden van Delhi vindt u schildpadden, vissen, krokodillen en talloze waterplanten. Maar de Yamuna die de stad binnenkomt, is niet dezelfde rivier die naar voren komt.
Rivierwater wordt ten noorden van Delhi afgelegd om een derde van het drinkwater van de stad te bevoorraden en het wordt ook afgetapt om rijstvelden te irrigeren. Dit laat bijna droge rivierbeddingen achter die worden aangevuld met vervuiling en riolering.
Gegevens uit een waterkwaliteitsrapport uit 2011 toonden aan dat water dat Delhi verlaat meer dan één miljard fecale coliform bacteriën bevatte per 100 milliliter. De standaard voor baden is 500 coliform bacteriën per 100 milliliter. Meer dan vijf miljoen inwoners van Delhi leven in illegale nederzettingen die niet over riooldiensten beschikken. Ze poepen op plaatsen die direct in de rivier uitmonden. Industrieel afval dat zware metalen en andere verontreinigende stoffen bevat, wordt dagelijks in de rivier gedumpt.
In het hindoeïsme is de Yamuna niet zomaar een rivier, maar een godin. De trieste toestand van de Yamuna stoort sommige gelovigen, die zeggen dat de godin sterft en hulp nodig heeft. Anderen beweren dat omdat de rivier een godin is, ze nooit kan worden vervuild, ongeacht hoe slecht ze fysiek wordt mishandeld.
Er kan worden gedebatteerd of de godin sterft of niet, maar er is voldoende bewijs dat de rivier sterfelijke entiteiten schaadt. Het 23 kilometer lange stuk van de Yamuna dat door Delhi stroomt, heeft geen waterleven. De besmette rivier is verantwoordelijk voor talrijke gevallen van tyfeuze koorts en ook voor een ongewoon hoge kindersterfte. Zware metalen in het water lekken uit in lokale velden en besmetten groenten, waardoor kinderen in het gebied lijden aan en zelfs sterven aan arsenicum en loodvergiftiging.
2 Lake Natron Mummifies zijn slachtoffers
Lake Natron is een zoutmeer in Noord-Tanzania, dichtbij de Keniaanse grens. Het meer is vernoemd naar een chemische stof die het bevat, natron, wat een natuurlijk voorkomende mix is van natriumcarbonaat en natriumbicarbonaat (ook wel baking soda).
De chemische samenstelling van Lake Natron is te danken aan een unieke nabijgelegen vulkaan. Ol Doinyo Lengai, of 'Berg van God', is de enige actieve vulkaan op aarde die natrocarbonatieten in plaats van silicaten morst. De lava van Ol Doinyo Lengai is niet zo heet als lavas van andere vulkanen. Het heeft ook een ander uiterlijk, dat lijkt op een olievlek meer dan stromend magma.Wanneer de lava afkoelt, wordt het een witachtig poeder. Regenafval verzamelt de asy-resten en zet deze af in Lake Natron. Dit geeft het water een pH-waarde die schommelt tussen 9 en 10,5. De temperaturen in het meer kunnen tijdens de warmere maanden oplopen tot 60 graden Celsius (140 ° F).
Fotograaf Nick Brandt kwam tijdens een fotosessie naar het meer voor een boek over Oost-Afrika. Brandt werd "weggeblazen" toen hij de honderden kadavers zag die op de kust lagen. De overblijfselen bestonden grotendeels uit vleermuizen en trekvogels. Vogels botsen vaak in het ondiepe meer, dat minder dan 3 meter diep is. Men denkt dat ze in de war raken door het sterk reflecterende oppervlak van het meer. Zodra de vogels in het meer sterven, worden hun skeletten bewaard door het natriumcarbonaat in het water. De chemische stof, die werd gebruikt bij de Egyptische mummificatie, voorkomt dat de karkassen uiteenvallen. Wanneer de waterspiegels achteruitgaan, wassen de overblijfselen op de kust in hun bewaarde staat, wat Brandt tegenkwam. Met de hulp van de lokale bevolking verzamelde Brandt verschillende lichamen en poseerde ze in levensechte posities om een griezelige fotoserie te creëren.
Ondanks de corrosiviteit van het meer van Natron, gebruikt een soort het als een populaire broedlocatie. Flamingo's hebben een erg leerachtige huid op hun benen, waardoor ze het zoute water kunnen verdragen. Kleinere flamingo's, de kleinste in hun soort, bouwen nesten bovenop de zoutkristal eilanden die verschijnen wanneer het meer laag genoeg is. De nesten worden beschermd door hun locatie in het midden van het meer. Roofdieren zoals cheeta's en bavianen worden afgeschrikt door het bijtende water, dat de babyvogels veilig houdt.
1 De Jacuzzi Of Despair Is An Undertern Menace
De jacuzzi van Despair is een onderwatermeer gelegen in de Golf van Mexico. Het meer ligt 1.000 meter onder het water op de zeebodem.
Onderwatermeren, ook bekend als pekelbaden, vormen zich wanneer zouten uit oude zeebodems lekken. Het zout maakt het water in een gebied extreem zilt, totdat het zo dicht is dat het zich niet vermengt met het omringende zeewater. Dit resulteert in een onderwatermeer met een eigen oppervlak, kustlijn en stroming.
De jacuzzi van Despair is een kraterachtig zwembad dat 3,7 meter (12 voet) boven de oceaanbodem uitsteekt. Het werd genoemd voor zijn warme temperaturen. Het water in het meer is ongeveer 18 graden Celsius, terwijl het omringende zeewater slechts 4 graden Celsius is.
Mosselen gedijen langs de kustlijn, maar de extreme hoeveelheden zout en methaan in het meer zelf zijn giftig voor de meeste zeedieren. De warmte van het meer trekt het onderwaterleven aan, zoals krabben, die op zoek zijn naar voedsel. Als ze in de Jacuzzi van Wanhoop vallen, sterven ze.
Hoewel de meeste zeedieren de omstandigheden van het meer niet kunnen overleven, hebben onderzoekers het bewijs gevonden van het microbiële leven in de jacuzzi van Despair. Wetenschappers geloven dat deze wezens die zich aan het onderwatermeer aanpasten, kunnen lijken op levensvormen die op andere planeten gedijen.