10 Negatieve effecten De vleesindustrie heeft op de wereld

Het is geen verrassing dat veel mensen de vleesindustrie niet waarderen. De meeste discussie over de schade van de vleesindustrie gaat echter over de kwelling van individuele dieren of vage gemeenplaatsen over hoe het de wereld pijn doet. Het individuele lijden van dieren is significant en moet niet worden verdisconteerd, maar het helpt om naar het grote beeld achter de oppositie tegen de vleesindustrie te kijken. Niet alleen vermoordt de vleesindustrie tonnen dieren, maar het heeft ook diepe en negatieve gevolgen voor de hele wereld. Deze effecten doen niet alleen de dieren pijn; ze kunnen het hele menselijke ras beschadigen. Hier zijn 10 van de ergste manieren waarop de vleesindustrie onze planeet vernietigt, met de ruwe feiten om ze te ondersteunen.

10 Het is een belangrijke oorzaak van ontbossing

Ontbossing is een van de grootste problemen waarmee de wereld vandaag wordt geconfronteerd. Elke seconde, 1-2 hectare regenwoud worden opgeruimd, meestal in de Amazone. Met het duizelingwekkende verlies van regenwouden komen verschillende negatieve effecten. Ontbossing verhoogt zowel de instabiliteit van het klimaat als de hoeveelheid broeikasgas in de atmosfeer. De vernietiging van het Amazone-regenwoud heeft ook bijgedragen tot een verbluffend verlies aan biodiversiteit, waarbij elke dag 137 soorten dieren en planten verloren gingen. Niet alleen is dit extreem schadelijk voor de planeet, het heeft ook een hypothetische impact op het menselijk ras. Nu veel plantensoorten verloren zijn gegaan, is het heel goed mogelijk dat we mogelijke nieuwe medicijnen verliezen en genezen aan veel voorkomende ziekten.

De meeste mensen weten dat ontbossing slecht is en een enorm effect zal hebben op onze toekomst, maar waarom wordt al het bos vernietigd? Schokkend is de vleesindustrie de belangrijkste oorzaak van de ontbossing in het Amazonegebied. Vee vereist enorme hoeveelheden land om opgevoed te worden, en dat land moet ergens vandaan komen. Omdat Brazilië een van 's werelds grootste rundvleesexporteurs is, is hun economie deels afhankelijk van de vleesindustrie. Als zodanig komt bijna 70 procent van de ontbossing voor als een direct gevolg van de toenemende vraag naar rundvlees. De vleesindustrie wordt ook gebruikt als een voorwendsel voor snelle landspeculatie op recentelijk vrijgemaakte bossen. Het grootste deel van dit vlees gaat naar de VS en de landen van de eerste wereld.

Verschillende groepen hebben geprobeerd de oefening te stoppen. Toen een Greenpeace-rapport de waarheid over ontbossing blootlegde, trok de World Bank International Finance Corporation een lening van 90 miljoen dollar terug van Bertin, de op één na grootste vleesproducent in Brazilië. Dit dwong Bertin om te stoppen met het laten groeien van koeien op ontbost land. Omdat de IFC zo groot is, waren ze niet bang voor repercussies. Anderen zijn niet zo veilig. Meer dan 1.000 activisten zijn in Brazilië vermoord terwijl ze protesteerden tegen de ontbossingspraktijken. De meeste moorden zijn ongepland gebleven en de moordenaars zijn vrijgelaten. Onder de doden zijn verschillende Amerikaanse staatsburgers en zelfs enkele nonnen die zich durfden uit te spreken tegen de vleesindustrie.

9 Het gebruikt 80 procent van de Amerikaanse antibiotica

De vleesindustrie is uiteraard afhankelijk van het levend houden van hun dieren totdat ze klaar zijn om te worden geslacht. Dat betekent dat de industrie tonnen antibiotica nodig heeft om verschillende ziekten te bestrijden die vee zouden kunnen pestten. Boeren over de hele wereld inoculeren hun dieren, maar verreweg de grootste gebruikers van antibiotica zijn Amerikaanse vleesproducenten. Aangezien Amerikaans vlees over de hele wereld wordt verscheept, veroorzaakt dit enige ethische bezwaren.

Wanneer de aantallen worden gemalen, gaat 80 procent van alle antibiotica die in de Verenigde Staten wordt geproduceerd naar de vleesindustrie. Koeien, varkens en andere landbouwhuisdieren consumeren meer dan 28 miljoen pond aan medicijnen per jaar. Dat is een absoluut verbazingwekkend aantal, vooral gezien het feit dat wetenschappers geloven dat de VS (en uiteindelijk de hele wereld) binnenkort te maken krijgen met een tekort aan antibiotica. Dit tekort begint zelfs nu. Op de korte termijn werkt overmatig gebruik van antibiotica in de vleesindustrie om de prijs te verhogen van levensreddende medicijnen die nodig zijn in de ziekenhuizen van het land.

Een nog grotere bedreiging voor de wereld komt van overmatig gebruik van antibiotica. Als ons voedsel al antibiotica bevat, krijgen bacteriën een proeftuin om te evolueren naar antibiotica-resistente superbugs. Omdat dieren dezelfde medicijnen krijgen die anders naar de mens zouden gaan, zullen de superbugs die zich bij de dieren ontwikkelen automatisch bestand zijn tegen de medicijnen die artsen gebruiken om menselijke patiënten te behandelen. Tegen de tijd dat we herkennen dat een superbug bestaat, zal het te laat zijn. De wijdverbreide consumptie van met antibiotica behandeld vlees zal een vector zijn om grote delen van de wereldbevolking te infecteren.

8 massale steekpenningen voor Amerikaanse senatoren en verslaggevers

Omdat vlees zo'n groot deel van de nationale economie is, is de industrie vastgebonden in de politiek. Dit geldt met name in de Verenigde Staten, waar de vleesindustrie zijn invloed uitbreidt van de supermarkt naar het politieke domein. In de VS, waar kandidaten niet gedwongen worden hun monetaire donaties bekend te maken, schenkt de vleesindustrie $ 10,8 miljoen per jaar aan politieke campagnes en geeft bijna $ 7 miljoen uit aan lobbywerk bij federaal verkozen officieren. De gezelligheid tussen Amerikaanse politieke leiders en vleeslobbyisten heeft verschillende problemen veroorzaakt.

Allereerst was het een enorme kracht in het in stand houden van mythes en verkeerde informatie over de vleesindustrie. In 1977 probeerde het Congres richtlijnen te geven die de juiste consumptie van verschillende voedselgroepen aanbeveelden. Toen de vleesconsumptie niet hoog genoeg werd genoteerd, vochten lobbyisten ofwel om de genoteerde vleesconsumptie te verhogen of om het project volledig neer te schieten en kregen ze wat ze wilden. Jaren later, toen de FDA de beroemde voedselpiramide uitbracht, vochten lobbyisten om het te laten lijken alsof vlees het belangrijkste deel van iemands dieet was.

De relatie tussen vleesproducenten en de federale overheid heeft er ook toe geleid dat de vleesindustrie enorme overheidssubsidies heeft ontvangen, die veel beter zijn dan welke andere voedingsmiddelenindustrie dan ook.Vleesproducenten hebben ook aangevoerd dat verslaggevers elk soort wetenschappelijk onderzoek hebben aangevallen dat minder vlees serveert.

Dit soort gekte is ook in het Verenigd Koninkrijk over de oceaan gesprongen. Nina Teicholz, een fel pro vleesautoriteit waarvan vermoed wordt dat ze geld van de vleesindustrie haalt, publiceerde onlangs een rapport in de British Medical Journal bekritiseren USDA rapporten over de negatieve effecten van het eten van te veel vlees en ontkennen dat duurzaamheid een noodzakelijke overweging was. Dit was in een peer-reviewed tijdschrift, waaruit blijkt dat de onwetendheid van de problemen van de vleesindustrie niet alleen is beperkt tot de VS. Dit alles stelt de vleesindustrie in staat om hun praktijken ongecontroleerd voort te zetten.

7 Het is een toonaangevende bijdrager aan droogte

Het is duidelijk dat de vleesindustrie haar dieren moet voeren tot ze worden geslacht. Volgroeide koeien en varkens verbruiken enorme hoeveelheden water, net als het produceren van het voer dat nodig is om ze in leven te houden. Hoeveel water is er precies nodig voor vlees? Elk pond rundvlees gebruikt maar liefst 2500 liter water, wat ongeveer gelijk is aan elke dag zes maanden douchen. Het grootste deel van het water gaat naar het kweken van het voedsel dat nodig is om de dieren in leven te houden en op het hoogtepunt van het geven van vlees gewicht; slechts 2 procent daarvan wordt door de koeien gedronken. In de Verenigde Staten gaat de helft van alle water naar de ondersteuning van de dierlijke landbouw.

Naarmate de wereldbevolking blijft toenemen, zal dit enorme gebruik van water aanzienlijke problemen veroorzaken. Een casestudy in de toekomst van watertekort is Californië. Californië heeft de afgelopen jaren de grootste droogte in de geschiedenis doorgemaakt, resulterend in in paniek geraakte instandhoudingsmaatregelen en verontruste politici. Het watergebruik in Californië onthult een interessant feit: de helft van het waterverbruik per persoon gaat naar vleesproducten. Door het uitsnijden van vleesproducten zouden Californiërs niet zo intens van een watercrisis zijn als zij.

De trend is vooral uitgesproken in Californië, maar het gebeurt wereldwijd. NASA-rapporten laten zien dat de waterstanden over de hele wereld dalen, wat leidt tot een wereldwijde droogte. Landen over de hele wereld ervaren aanzienlijke verliezen aan gewassen en record-brekende droogtecondities zijn wereldwijd niet ongebruikelijk. Op wereldniveau verbruikt de vleesindustrie jaarlijks 34-76 biljoen gallons water. Dit betekent dat de dierlijke landbouw een derde van de totale waterconsumptie in de wereld voor zijn rekening neemt en dat deze bijna volledig ongereguleerd is. Aangezien de wereld acute klimaatverandering en watertekorten ervaart, zal dit ernstige schade veroorzaken. Terwijl verkorting van de douchetijd 20 gallons kan besparen, is dat niets vergeleken met de 2.500 gallons die voor 1 pond rundvlees worden gebruikt, wat de hele wereld beïnvloedt.

6 Het gebruikt bijna de helft van het land op aarde

Samen met het watergebruik, neemt het vee ook veel land in beslag. In sommige gevallen is dit land voor de dieren zelf, maar in gevallen waarin de dieren in kooien worden gehouden, komt het van het gebruik van het land om voer te verbouwen. Met rundvlees als voorbeeld, maakt elke koe gebruik van een nettototaal van 2,5 hectare grond, afhankelijk van de boerderijen. Dat komt allemaal samen. Op dit moment gebruikt de vleesindustrie 45 procent van de wereldmassa. In de Verenigde Staten neemt de veehouderijproductie meer dan de helft van de totale landmassa in beslag. De VS kunnen dat voorlopig aan, maar naarmate de wereldbevolking groeit en de vraag toeneemt, zal meer en meer land over de hele wereld moeten worden omgezet.

Overmatig gebruik van land draagt ​​bij aan woestijnvorming. Een vijfde van de wereld maakt een woestijningscrisis door. Wanneer een stuk land wordt verwoestijnd, wordt het onbruikbaar voor elke vorm van landbouw. De woestijnen van de wereld groeien en een van de belangrijkste oorzaken is de productie van vee en overbegrazing. Door zoveel van het land op te gebruiken, vermindert overbegrazing ook de biodiversiteit van regio's en doet het onherstelbare schade aan het milieu. In Centraal-Azië ondergaan bijvoorbeeld 8.000-10.000 vierkante kilometer (3.000-4.000 mi) elk jaar verwoestijning, grotendeels door het gebruik van het land voor vee. Met 168 landen die worden bedreigd door woestijnvormingscrisissen, versnelt het landgebruik van de vleesindustrie alleen maar het probleem.

5 Het verstuurt graan van landen die het kunnen gebruiken

Wereldhonger is een heel reëel probleem en het blijft toenemen. Ongeveer 800 miljoen mensen zijn ondervoed. Zelfs in ontwikkelde landen tellen ondervoede mensen 12,6 procent van de bevolking, terwijl in Afrika een op de vier mensen hongerproblemen heeft. Honger is goed voor 45 procent van de sterfgevallen voor kinderen jonger dan vijf jaar oud. Duizenden organisaties proberen de wereldhonger te beëindigen, maar ze verbergen allemaal een geheim. De wereld heeft genoeg voedsel; het gaat gewoon niet naar mensen.

Het is geen geheim dat koeien en ander vee veel voedsel nodig hebben om op ware grootte te groeien. Het nauwkeurig schatten van de hoeveelheid voer die voor elk pond vlees nodig is, is bijna onmogelijk, maar het valt ergens tussen de 1-3 kilogram (2 - 6 pond) voer per pond afgewerkt vlees. Dit betekent dat vlees minder calorieën bevat dan nodig is om het te produceren. Als de onbewerkte granen die voor voeders worden gebruikt, voedsel voor mensen produceren, zouden die calorieën direct naar hongerige magen gaan. Van de landen die hongerproblemen ondervinden, gebruikt 82 procent aanzienlijke porties van hun graan om koeien en varkens te voeden die in landen van de eerste wereld zullen worden gegeten.

Dus hoe gaan de nummers kapot? In 2008 werd twee miljard ton graan geconsumeerd, maar slechts de helft daarvan ging rechtstreeks naar mensen. Een deel van dat graan ging naar biodiesel of naar alternatieve energie. Het grootste deel van de overtollige graan ging naar vee, die een ongelooflijk lage calorie-opbrengst hebben voor hoeveel graan ze consumeren. Met het graan dat door hun vee wordt verbruikt, zouden de Verenigde Staten alleen al 800 miljoen mensen kunnen voeden, en dat is slechts een geïndustrialiseerd land.Als we een totale conversie zouden maken van de vee-industrie, zou de wereld genoeg graan produceren om 10 miljard mensen te voeden, wat de geprojecteerde wereldbevolking in 2050 is. Om aan de vraag van de bevolking in 2050 te voldoen, zou de wereld zijn totale voedselproductie in het volgende decennium, maar al het graan gebruiken om mensen direct te voeden zou een einde maken aan de hongerproblemen vandaag en in de toekomst zonder de inspanningen te verdubbelen.

4 Het verhoogt wereldwijd obesitas en kankerrisico

De vleesindustrie bestendigt de mythe dat vlees goed voor je is. De waarheid is echter het tegenovergestelde. De nadelige gezondheidseffecten van vlees moeten nog worden aangepakt en de wereldwijde consumptie van vleesproducten is in de loop van de jaren zelfs toegenomen door betere reclame door vleesproducenten.

Recente studies hebben verschillende negatieve effecten van vleesconsumptie aangetoond. Rood vlees is specifiek gekoppeld aan een verhoogde kans op hart- en vaatziekten en een verminderde gezondheid van het hart. Naast het risico op obesitas, is recentelijk aangetoond dat het eten van verwerkt vlees (zeer licht) het risico op bepaalde soorten kanker verhoogt.

Het algemene is dat vlees noodzakelijk is om voldoende eiwitten te geven voor een gezonde ontwikkeling. Vleesindustrieën gebruiken hun aanzienlijke middelen om overheidsfunctionarissen om te kopen om onjuiste voedingsrichtlijnen te pushen en deze mythe te bestendigen. De gemiddelde eerste-wereldconsument verbruikt twee keer zoveel eiwitten als ze daadwerkelijk nodig hebben, vooral vanwege onnauwkeurige reclame en publicaties over voeding. Als het erop aan komt, geven groenten en fruit het essentiële eiwitgehalte dat nodig is voor het behoud van de gezondheid, zonder risico op obesitas of kanker. Helaas heeft de wijdverspreide invloed van vleesproducenten de mythe verspreid dat gevaarlijke vleesproducten de ideale vorm van eiwitinname zijn.

3 Het is een leidende oorzaak van oceaan dode zones en watervervuiling

We hebben vastgesteld dat de vleesindustrie aanzienlijke schade aan land veroorzaakt, maar een van de grootste effecten is in de oceaan. Vissen is een enorm onhoudbare industrie die zelfs bijdraagt ​​tot massale uitsterving. Momenteel vervuilt de vleesindustrie ook onze oceanen tot het punt dat de dode zones in de oceaan elk jaar meer groeien. Een dode zone ontstaat wanneer er onvoldoende zuurstof in het water is of er te veel andere chemicaliën zijn, waardoor de dieren in de zone stikken en afsterven. De grootste bekende dode zone bevindt zich in de Golf van Mexico. Afvloeiing van de Mississippi heeft ervoor gezorgd dat een waterplas van 15.000 vierkante kilometer (6.000 mijl) volledig onbewoonbaar is voor het leven in de oceaan.

De grootste bijdragers aan dode zones in de oceaan zijn vleesproducenten. De meeste schade komt van dierlijk afval. Elk jaar produceert vee 130 keer zoveel afval als mensen. Helaas schaden afvalbeheerpraktijken veel van dat in de oceanen, wat de mariene biodiversiteit vernietigt. Zelfs als dat gebeurt, worden veel bronnen van water alleen gedraineerd voor de productie van vee. Het water dat overblijft, is voortdurend vervuild door de methaanproductie van dieren en door onjuiste afvalverwerkingstechnieken. Dit veroorzaakt direct problemen voor mensen die wonen op locaties waar water geleidelijk wordt vervuild door bijproduct van vee.

Oceaan dode zones veroorzaken ook grote gevaren voor mensen. Vissen of andere zeedieren uit getroffen gebieden kunnen giftig zijn en schadelijke gevolgen voor de gezondheid hebben als ze worden gegeten, maar het probleem is dieper dan dat. De dode zones van Oceanic zijn een belangrijke oorzaak van verlies van biodiversiteit en vernietiging van ecosystemen. Het kammen van dode zones en overbevissing vernietigt snel het dierenleven in zee. De huidige modellen laten zien dat in de snelheid waarmee oceanen vernederend zijn, we tegen 2048 oceanen met bijna geen vis kunnen zien. Zeevruchten zullen tot het verleden behoren, samen met de prachtige biodiversiteit die we nu zien.

2 Het is een van de belangrijkste oorzaken van massale uitsterving

Aarde verliest soorten in een alarmerend tempo. Zelfs gegeven conservatieve schattingen van soortenverlies, ervaart de planeet de ergste massale uitsterving in de afgelopen 65 miljoen jaar. Momenteel is de extinctiekoers voor soorten 100 keer sneller dan we van natuurlijke modellen zouden verwachten. Dit wordt ongetwijfeld veroorzaakt door mensen, maar er spelen veel factoren in deze alarmerende realiteit. Een van de belangrijkste oorzaken is de dierhouderij.

Nergens is dit meer uitgesproken dan in de oceanen. Zoals hierboven vermeld, zouden we tegen 2048 vissenloze oceanen kunnen aanschouwen, om meer redenen dan dode oceaanzones. Vissen is enorm onhoudbaar. Jaarlijks trekken vissers 90 miljoen tot 100 miljoen ton vis uit de oceaan, wat ertoe leidt dat 75 procent van de visserijen in de wereld wordt overbevist of volledig drooggelegd. Naast de vis doden ook de industrie in een alarmerend tempo andere zeedieren. Omdat visnetten en andere methoden onnauwkeurig zijn, wordt voor elk pond geoogste vis vijf keer zoveel onbedoeld gevangen zeedieren opgehaald. Dit komt overeen met 2,7 biljoen dieren die elk jaar worden gedood door commerciële visserij, waaronder duizenden walvissen, dolfijnen, haaien en zeehonden. Deze dieren worden onopzettelijk gevangen maar sterven toch. Uitputting van de visserij en de duizelingwekkende hoeveelheid onbedoeld gevangen dieren heeft geleid tot het begin van een massale uitsterving van de oceaan.

De situatie is niet veel beter op het land. Ecologen maken zich geen zorgen over de koe, het varken of de kip die ooit uitgestorven is, maar de praktijken van de vleesindustrie hebben de huidige massale extinctie versneld met hun bijwerkingen. Zoals hierboven vermeld, veroorzaakt vernietiging van het Amazone-regenwoud om plaats te maken voor veeboerderijen ongeveer 137 soorten uitsterving per dag. In de Verenigde Staten hebben boeren inheemse roofdieren opgejaagd tot uitsterven. In 2012 heeft de staat Washington de wolvenpopulatie volledig gedood om de rundveebedrijven te beschermen. USDA "wildlife services" hebben grote jachten gesponsord om roofdieren te doden.Gecombineerd laten de uitsterven van het land en de oceaan zien dat de vleesindustrie bijdraagt ​​aan een mogelijke zesde massa-extinctie in de geschiedenis van de aarde.

1 Het draagt ​​op grote schaal bij aan de opwarming van de aarde

Van alle dingen die op de lijst worden besproken, is degene die het grootste effect op de lange termijn op de wereld heeft, de wereldwijde klimaatverandering. Politici en populaire wetenschappers hebben het idee opgeroepen dat koolstofemissies de grootste impact hebben op de wereldwijde klimaatverandering en hebben opgeroepen tot schonere energie en hernieuwbare bronnen. Hoewel dit een prachtig doel is, zijn koolstofemissies niet het meest dodelijke broeikasgas. Methaan en stikstofoxide zijn veel erger.

Methaan is een natuurlijk bijproduct van de dierlijke productie. Het komt uit afval en emissies van de dieren zelf. Wanneer het vrijkomt in de atmosfeer, is methaan dodelijker dan kooldioxide-uitstoot. Een enkele koe produceert bijna 150 gallons methaan per dag. Dierlijke landbouw produceert ook 65 procent van alle menselijke uitstoot van stikstofoxide. De schade die lachgas veroorzaakt is niet bekend bij het publiek, maar het heeft 296 maal het broeikaseffect van koolstofdioxide.

Zelfs als we alleen naar de kooldioxide-emissies kijken, is de hoeveelheid geproduceerde kooldioxide in relatie tot de landbouw voor dieren enorm, goed voor 51 procent van alle emissies. Dierlijke landbouw draagt ​​18 procent van alle broeikasgassen bij, vergeleken met slechts 13 procent van het transport. Dat betekent dat je alle vervuilende voertuigen die je wilt kunt besturen als je het vlees volledig uitsnijdt. Een veganistisch dieet heeft een veel kleinere koolstofvoetafdruk (1 / 18e) dan een vleesetend dieet en een vegetarisch dieet is een zesde kleiner. De meeste van de hierboven genoemde items zijn op de een of andere manier gekoppeld aan de wereldwijde klimaatverandering. Alle problemen zijn verbonden door de onveilige en niet-duurzame praktijken van de vleesindustrie, die langzaam onze wereld vernietigt.