10 Meer controverses van de toekomst

We hebben al eerder gesproken over hoe onze menselijke neiging tot argument waarschijnlijk de toekomst zo veel verknoeit als het heden heeft. Maar de volledige omvang van de schreeuwende debatten die we de komende 50 jaar waarschijnlijk zullen hebben, is zo onvoorstelbaar gigantisch dat het een andere blik waard is. Denkt u dat wapenbeheersing of homohuwelijk controversiële onderwerpen zijn? Buddy, je bent nog niets gezien.

10De dood van privacy

U hebt gehoord van Google Glass. Het is een draagbare computer die (verrassend!) Ontzettend veel lijkt op een bril. Met een knipoog is het in staat om foto's of video's te maken of een biljoen andere absurde, slimme dingen te doen. En het zou op het punt staan ​​om de maatschappij een stuk lafaards te maken.

Het probleem komt van gezichtsherkenningstechnologie. Studies hebben aangetoond dat deze technologie mensen al uit een menigte kan halen en bijna alles kan oproepen - van Facebook-foto's tot burgerservicenummers tot Linkedin-profielen en meer. Het heeft een enorm potentieel voor misbruik, maar meer dan dat, zou het mogelijk de dood van privacy kunnen betekenen.

Stel je een wereld voor waarin iedereen die je op straat passeerde meteen alles over je wist, van diep persoonlijk tot pijnlijk pijnlijk om je adres en telefoonnummer. Leden van het publiek, collega's op het werk, mogelijke data, politieagenten - iedereen zou dingen leren die je waarschijnlijk niet wilt dat vreemden weten. Klinkt het als een nachtmerrie? Welnu, op het moment dat iemand gezichtsherkenningssoftware combineert met zoiets als Google Glass, wordt het waarschijnlijk werkelijkheid. Google zelf is momenteel tegen het idee, maar het potentieel is aanwezig en op een dag ... wie weet? En wanneer dat gebeurt, kun je jezelf voorbereiden op de moeder van alle ethische debatten.

9Het lot van klimaatvluchtelingen

Zelfs als je denkt dat door de mens veroorzaakte klimaatverandering een lading liberale onzin is, is het onmogelijk te ontkennen dat de planeet warmer wordt. Op dit moment zijn we op koers voor een catastrofale temperatuurstijging die vrijwel zeker hele landen zal overspoelen en miljoenen mensen zal verdrijven. Dus de vraag is: waar gaan al deze mensen naartoe?

Dit is niet alleen een academische kwestie. Ergens zoals Bangladesh wordt de zeer reële mogelijkheid geconfronteerd om grotendeels te verdwijnen in de komende 50 jaar, waarbij ongeveer 30 miljoen mensen worden verdreven. Dat is de bevolking van Texas en Oregon gecombineerd, plotseling op drift gezet zonder huis om naar terug te keren. Het is onwaarschijnlijk dat de belegerde Bengaalse regering hen zou kunnen steunen, dus waar zouden ze naartoe gaan? India? Leuke gedachte, maar India is al bezig met het bouwen van een prikkeldraadafrastering om ontheemden uit Bangladesh buiten te houden. China? Word echt. Dus waar?

Het antwoord is: we weten het niet. En dat is precies in een hoek van Azië. Onderzoek suggereert dat overal van 150 miljoen tot een miljard mensen wereldwijd klimaatvluchtelingen kunnen worden. Met zo'n ontzagwekkend aantal mensen die plotseling dakloos zijn geworden, kan het inderdaad heel lelijk worden.

8Wie bezit de ruimte?

Het lijkt een domme vraag, het soort ding dat een eerste nivelleermachine zou kunnen vragen: "Wie bezit ruimte?" Maar dit schijnbare stukje idiotie is eigenlijk subtieler dan je denkt. En het kan net een belangrijke bron van verhit debat worden.

Planetary Resources is een bedrijf dat eigendom is van (onder andere) James Cameron en Larry Page. Het werd opgericht met als enig doel asteroïden te mijnen voor kostbare mineralen. Zodra de technologie is geperfectioneerd, is het een plan dat miljarden zou kunnen opleveren. Maar niemand weet of het legaal is. Er is al een gigantische strijd aan de gang om te bepalen of Cameron en co misschien de internationale wet overtreden door een asteroïde te claimen.

Zie, in 1967 tekenden de meeste naties het Outer Space Treaty, waarin staat dat geen enkele natie aanspraak kan maken op "hemellichamen". Klinkt als een open en gesloten zaak, totdat je je herinnert dat Planetaire Hulpbronnen geen natie is maar een bedrijf . Hun advocaten beweren dat er al precedenten bestaan ​​voor de verkoop van maanstenen, dus asteroïden moeten eerlijk spel zijn, een claim die de wet nog moet kopen. Als het legale team van Cameron wint, is de toekomst van de ruimteverkenning misschien wel dat bedrijven naar de randen van het zonnestelsel schieten met als enige doel zoveel mogelijk rijkdom te grijpen. Als ze verliezen, blijft de hele ruimte zoals Antarctica - een wetenschappelijke zone die vrij is van het winstmotief. Met Planetary Resources die in de jaren 2030 op zoek zijn naar mijnbouw, is dit een keuze die we binnenkort moeten maken.

7Oude vs. Young

Dankzij tientallen jaren van geavanceerde medische zorg en moderne sanitaire voorzieningen, leven de meesten van ons rijke westerse types langer. Veel langer. In feite kan de Baby Boomer-generatie op dit moment verwachten recht na de pensioengerechtigde leeftijd te zeilen en in een lange, lege toekomst te komen van het pottenbollen rond golfbanen in Florida. In Japan zijn er al bijna drie gepensioneerden voor elk kind onder de vijftien, waarvan vier op de tien Japanners in 2050 naar verwachting ouder dan 65 jaar zijn. En de kosten om deze groeiende bubbel van gepensioneerden levend te houden, zullen enorm zijn.

In Groot-Brittannië wordt geschat dat de uitgaven voor ouderen tegen 2060 tot een vijfde van het BBP zullen bedragen - een aantal dat in principe onhoudbaar is. Economen in Europa voorspellen momenteel een eeuw van trage groei dankzij deze demografische verschuiving. Ondertussen wordt de overheid in Amerika geconfronteerd met de keuze om nu te gaan uitgeven, of meer te verliezen als babyboomers beginnen te bezwijken voor chronische ziekten. Het is een probleem met de potentie om grote sociale onrust te veroorzaken, omdat politici beginnen met bezuinigen op openbare diensten voor jongeren of in grote aantallen immigranten uitnodigen om te betalen voor deze zwerm economisch inactieve gepensioneerden. Is onze toekomst een van de concurrentie tussen jong en oud? De tijd zal het leren.

6Virtual Abuse

Als je zin hebt in een verontrustend ethisch dilemma, komen ze niet veel verontrustender dan dit.Eind vorig jaar dreef twee Nederlandse onderzoekers een controversieel idee over hoe we in de nabije toekomst zouden kunnen omgaan met pedofilie. Aangezien potentiële misbruikers video's gaan opzoeken van kinderen die toch worden uitgebuit, redeneerden ze dat het beter was om een ​​kunstmatig alternatief te legaliseren dan de markt voor echt kindermisbruik te laten groeien. Daartoe suggereerden zij dat overheden virtuele kinderpornografie zouden kunnen gaan maken en discreet zouden kunnen vermarkten.

Als je een doorsnee persoon bent, is je instinctieve reactie op lezen waarschijnlijk vergelijkbaar met afkeer. Maar denk erover na, als het bewezen was dat een bepaald type pedofiel minder snel iemand met zo'n stopcontact zou misbruiken, zou het dan niet logisch zijn om het aan hen te geven? Ook al zou het in strijd kunnen zijn met elk instinct dat we hebben, moeten we het toch niet proberen? Of zou het eenvoudig creëren van deze beelden een ethische strekking zijn? Naarmate CGI steeds levensechter wordt en ons wetenschappelijk inzicht in de menselijke seksualiteit toeneemt, wordt de kans dat dit probleem weer opduikt alleen maar groter. Het kan zijn dat onze behandeling van dingen als misbruik in de toekomst komt neer op het kiezen van een mindere twee kwaden.

5A Dodelijke reis

Als je boven een bepaalde leeftijd bent, herinner je je misschien nog dat science fiction vol glorieuze beloften zat dat we nu koloniën op Mars zouden hebben. Teleurstellend zoals het is, is er een zeer goede reden waarom we niet - een reis naar Mars met de huidige technologie heeft een absurd hoge kans om je te doden. Wetenschappers schatten dat er een kans van 10 procent is op een massale uitbarsting van zonnestraling die een Mars-ontdekkingsreizigersploeg wegvaagt, met de kansen oplopend tot 30 procent dat een minder dodelijke explosie enkele van hen zal doden. Zoals te verwachten is, NASA is niet te heet op zo'n manier en weigert zijn astronauten aan zo'n risico bloot te stellen. Maar hier is het ding: particuliere bedrijven hebben dergelijke scrupules niet. En dat is het probleem - kunnen we mensen echt naar bijna een zekere dood sturen, zelfs als ze willen gaan?

Nu is het voor de hand liggende antwoord "ja". Verkenning werd lang gekenmerkt door roekeloze waaghalzen die leven en ledematen riskeerden om wat nugget van kennis terug te brengen. Maar dan realiseer je je dat een gigantische rotzooi de verkenning van de ruimte tientallen jaren zou kunnen inluiden. Denk aan de ramp met de Hindenburg? Dat enkele beeld van een zeppelin die in vlammen opsteeg, doodde een vorm van vliegreizen die waarneembaar veiliger en comfortabeler was dan welke andere dan ook. De Challenger Shuttle-ramp van 1986 zette NASA jaren terug. Wat zou het beeld zijn van een kleine bemanning die verloren gaat in de interstellaire leegte, vele miljoenen mijlen van huis voor ruimteverkenning? Nou raad eens wat? In 2018 komen we er misschien achter.

4The Global Resources Battle

Het hoeft bijna niet te denken aan: een wereld waarin water, voedsel en energie schaars zijn en regeringen vies moeten spelen om hun bevolking gezond te houden. Ik zeg "bijna" omdat we binnenkort geen keus zullen hebben. Volgens experts is dit nachtmerriescenario nog maar een paar jaar verwijderd.

Dit wordt groot - echt heel groot. De voormalige wetenschappelijk adviseur van het Verenigd Koninkrijk merkte onlangs op dat regeringen al deelnemen aan landroof om mijnrechten veilig te stellen, een voorproefje van wat komen gaat. Wanneer de strijd om water en voedselvoorraden veilig te stellen echt van start gaat, hebben we een ethisch dilemma. Aan de ene kant is het misschien onmogelijk om een ​​grote wereldspeler te blijven zonder steeds hartelozer te worden. Ideeën, zoals de zorg voor onze armen, het handhaven van democratie en het respecteren van soevereine naties, moeten misschien uit het raam verdwijnen als we aan de top willen blijven van het economische spel - een proces dat politici eufemistisch noemen "meer op China lijken". als we besluiten ons medeleven te behouden, kunnen we heel goed worden gereguleerd tot backroom-status; de wrede voormalige supermacht die het nu niet kan accepteren, heeft geen plaats op het toneel van de wereld. Als je dacht dat de economische crisis de publieke opinie polariseerde, wacht dan tot dit toeslaat. Het zal een strijd zijn voor de toekomst en de zielen van onze respectieve landen - met het levensonderhoud van al onze landgenoten op het spel.

3De toekomst van seks

Sinds de eerste holbewoner zijn eerste gereedschappen gebruikte om iets obsceen pornografisch te maken, was het duidelijk dat de menselijke geschiedenis grotendeels bestaat uit het exploiteren van nieuwe technologieën voor seksuele bevrediging. Fotografie, cinematografie, internet, gevulkaniseerd rubber en de drukpers waren allemaal gewend om op een of andere manier momenten van zelfmisbruik na uitvinden te vergemakkelijken, en de toekomst zal waarschijnlijk niet anders zijn. Maar het is misschien een stuk zichtbaarder.

Om het bot te zeggen: ik heb het over robot hookers, een concept dat zo belachelijk is dat ik niet kan geloven dat ik die woorden typte. Maar vergis u niet, er is een zeer reële kans dat 2050 een wereld zou kunnen zijn waarin prostitutie het manipuleren van vooruitgang in AI en robotica voor onze, uh, plezier. We zijn dicht bij het maken van computers die beter kunnen presteren dan het menselijk brein, en AI zal waarschijnlijk tegen 2030 bij ons zijn. Gooi een aantal belangrijke ontwikkelingen in de robotica in en het is gemakkelijk om je voor te stellen dat een of andere saaie zakenman van de toekomst het eerste automatische bordeel opzet. Op dat moment zal er een cultuurclash zijn. Wanneer machines onze fantasie kunnen spelen, verwelkomen we de ontwikkeling? Of gaat er een enorme puriteinse terugslag zijn tegen iets dat zo eng is? Ons volledige begrip van de menselijke seksualiteit kan in onze korte levensperiode waarschijnlijk op zijn kop worden gezet, en de gevolgen van zo'n verschuiving zullen ongetwijfeld enorm zijn.

2De toekomst van voedsel

De vleescrisis verwijst naar de manier waarop onze wereldwijde liefde voor een goede, sappige biefstuk de hele planeet nog kan onderdrukken. Van geavanceerde Westerse landen tot hun ontwikkelende tegenhangers neemt de vleesconsumptie toe; van een gemiddelde 20kg per persoon in 1990, tot een voorspelde 50kg in 2030.Aangezien ongeveer een derde van het bruikbare land op onze planeet al is gereserveerd voor het fokken van vee, is dat een hoop vlees. Tenzij we onze hele middelenstrijd willen verergeren, moeten we op zoek gaan naar alternatieven - en daar komt de controverse om de hoek kijken.

Velen van ons leven in culturen die echt, echt niet willen dat de staat knoeit met onze voedselkeuzes. Toen NYC vorig jaar probeerde de verkoop van grote frisdrank te beperken, dreigde de reactie het hele zichtbare universum te overspoelen. Het idee van genetisch gemodificeerd voedsel en fluoride in water stuurt nog steeds mensen in de war van woede. Dus wat denkt u dat er zal gebeuren wanneer overheden ons kunstmatig vlees gaan pushen? Voorspelling: mensen reageren precies zoals ze doen wanneer iemand probeert te duwen iets op hen - met veel verontwaardiging.

1Mass Poverty

Wonen in rijke landen met ontluikende middenklasse, de meesten van ons die dit lezen, zijn gewend geraakt aan een bepaald niveau van comfort. Maar in Europa en Amerika begint al die stabiliteit eindelijk te vervagen.

In een recent onderzoek verklaarde het Internationale Rode Kruis dat "terwijl andere continenten de armoede met succes verminderen, voegt Europa eraan toe", alvorens te constateren dat de toekomst voor de EU waarschijnlijk een van de massale uittocht en schrijnende armoede was. Aan de andere kant van de vijver leeft ongeveer de helft van alle Amerikanen in of binnen een paar loonstrookjes van armoede, en deze neerwaartse trend vertoont geen teken van omkering. Naarmate het leven langzaam beter wordt voor mensen in de derde wereld, wordt het langzaam slechter voor ons in het (voorheen) rijke Westen - en het lijkt erop dat we daar aan moeten wennen. Het is nu onbetwistbaar dat de meeste van de middenklasse-kinderen van nu slechter af zijn dan hun ouders, terwijl degenen aan de onderkant het nog erger zullen hebben dan ooit.

Over een paar decennia zullen al die dromen van welvaart en sociaal klimmen precies dat zijn: dromen. En dat zal voor veel mensen een sombere toekomst creëren. Zullen we een massale uittocht zien van jongeren en getalenteerden, zoals Portugal? Of zal er gewoon woede zijn, breed en diffuus, over de waargenomen oneerlijkheid van het leven? Op dit moment weten we het niet. Maar de afzwakking van verwachtingen en levenskansen voor onze middenklasse zal waarschijnlijk naar beneden gaan als een van de armzaligste en meest controversiële periodes in de westerse geschiedenis.