Delen:
10 Freaky dingen waarvan je niet zult geloven dat bomen dat eigenlijk kunnen doen
Bomen worden vaak genegeerd omdat ze niet veel doen - totdat je dichterbij kijkt. Dan worden ze gewoon raar. Van onverwachte vormen van communicatie tussen zichzelf en andere levensvormen tot de dodelijke maatregelen die ze nemen om hun eigen voortbestaan te garanderen, kunnen bomen met recht een heel nieuw niveau van respect eisen.
10Ze exploderen
Als een militaire sadist die kleuternamen geeft ooit een plant mocht ontwerpen, zou de sandbox-boom het zijn. Gif zit in bijna elk deel van de bladeren, schors en pompoenvormige zaden. De gehele 30 meter lange stam ontdoet boomknuffelaars met dicht opeengepakte doornen. En de zaden ontploffen met zoveel kracht dat mensen en dieren gemakkelijk gewond kunnen raken. Hoewel dit een goede manier is voor de boom om zijn zaden tot 40 meter (130 voet) van de grond te verspreiden, is de uitstootsnelheid dat het zo dodelijk maakt.
Met een dodelijke snelheid van 240 kilometer per uur (150 mijl per uur), wordt een koe of mens in de buurt 'neergeschoten' en kan hij ernstige verwondingen oplopen. Als iemand om wat voor een onverklaarbare reden dan ook besluit te snacken, kunnen de explosieve zaden overgeven en diarree veroorzaken, en het sap van de boom is sadistisch dol op het verpesten van wat het aanraakt. Het veroorzaakt gruwelijke huiduitslag en verblindt de ogen. Eén ding is zeker: de sandbox-tree is geen indoor potplant.
9Ze passen lijfwachten toe
Het is nogal voor de hand liggend dat een boom een klomp stam is die geen dieren kan wegjagen die geïnteresseerd zijn in een knabbeltje. Hoewel het zichzelf niet kan helpen, betekent dit niet dat bomen nu op het gratis menu staan. Ze staan bekend om het huren van bodyguards en niets houdt een hongerige herbivoor weg als een mier in de neus.
De acacia-boom heeft zijn eigen militie van vijandige mieren die het beloont met onderdak en een speciaal voedsel. En het is niet zomaar een oude hamburger. Het zit boordevol moleculen die proteaseremmers worden genoemd en die een specifiek enzym blokkeren dat insecten nodig hebben om eiwitten te verteren. Met andere woorden, het is een slechte en gevaarlijke maaltijd voor insecten. Behalve het leger van mieren van de boom. Wanneer ze het eten, heeft het geen enkele invloed op hen en is het erg voedzaam. Het is een goede deal voor beide; men krijgt onderdak en exclusief voedsel dat ze niet hoeven te beconcurreren of zoeken en in ruil daarvoor vallen de mieren alles aan dat de boom schade toebrengt.
8Suicide
Een pas ontdekte palmboom moet zichzelf doden om zich voort te planten. Deze bomen spenderen zoveel energie om bestuivers aan te trekken dat ze geen levensonderhoud meer hebben, en ze sterven kort na het vrucht dragen. Cashewboeren ontdekten per ongeluk deze eigenaardigheid in de wijk Analalava in Madagascar en waren stomverbaasd over de enorme afmetingen. De 18 meter hoge (58,5 voet) stam versierd met vegen van 5 meter breed (16 voet) vormt een piramidevormige plant zo immens dat hij vanuit de ruimte te zien is.
Bloeien is het punt van geen terugkeer voor deze zeldzame reus. Honderden kleine bloemen versieren de stengelpunt wanneer het zijn fatale cyclus begint, en deze bloemen bevatten grote hoeveelheden nectar die zeer succesvol zijn in het aantrekken van de gewenste vogels en insecten. Elke bloem kan worden bevrucht, wat misschien de reden is waarom de palm de massavruchten niet overleeft. Het geeft letterlijk de voedingsstoffen op die het nodig heeft om te overleven om de volgende generatie te creëren. Dit is zeker een stimulans voor de rare wildernisfactor van Madagascar.
7They Touch Immortality
Bomen zijn enkele van de oudste levende organismen op aarde. Verlaten in optimale omstandigheden, lijkt er geen limiet te zijn aan hoe oud ze zullen worden. Er is vandaag een spar levend in Zweden (zie hierboven), dat was een zaailing aan het einde van de laatste ijstijd. Deze traditionele "kerstboom" is op het eerste gezicht een teleurstellend gezicht, gezien het feit dat het 9.550 jaar oud is. Ontdekt in 2004, ziet de Noorse spar eruit als een normale jonge boom van ongeveer 4 meter lang, maar het geheim van zijn lange levensduur ligt in zijn vermogen om zichzelf te klonen. Wanneer zijn stam sterft, groeit er een nieuwe uit de wortels, die de echt oude delen van de boom zijn.
De Etna op Sicilië is de thuisbasis van de oudste kastanjeboom ter wereld, een oude, mogelijk 4.000 jaar oude, en gecertificeerde Guinness World Record-houder voor de grootste omtrek van 58 meter in omtrek. Sommige varkensstamppijnbomen uit de Californische Witte Bergen kijken al 5000 jaar lang naar de wereld en zijn nog steeds sterk. Met deze ongelooflijke tijd-tartende vaardigheid, is het tragisch om te zien dat bomen in steden gemiddeld een levensduur hebben van ongeveer 13 jaar.
6 Maak hun eigen meststof
Onderzoekers hebben een nieuw vermogen ontdekt in bomen die zijn gekapt. Op de een of andere manier trekt de overblijvende stomp stikstof uit de lucht en bevrucht het gebied rondom zichzelf met deze krachtige voedingsstof voor planten. Tropische bosbomen zijn hier blijkbaar best goed in. Nadat ze zijn ingelogd, vangen ze ook koolstof uit de atmosfeer waardoor ze een betere kans hebben op herstel.
Noch zijn de bomen gierig. De voedingsstoffen worden vrijgegeven in de directe omgeving, waardoor de planten in de nabije omgeving ook kunnen profiteren van het gevangen plantaardig voedsel. Dit vermogen om stikstof uit de lucht te halen is iets dat bomen kunnen in- of uitschakelen afhankelijk van de behoeften van de plant, maar alleen bepaalde soorten kunnen het doen. Tijdens de vroege stadia van boshernieuwing is het verschil in herstel tussen diegenen die kunnen en die niet kunnen, duidelijk verschillend. Boomsoorten die dit vermogen missen, dragen tot negen keer langzamer koolstofgewicht op dan hun neven en nevenvoeders.
5 Benodigde ledematen
Bomen kunnen een fysieke wond niet genezen zoals een mens doet. Om gezond en levend te blijven, moet een boom energie-efficiënt zijn en is herstel gewoon een onbetaalbare bron van hulpbronnen.In plaats van een pleister aan te brengen en wat genezing op te wekken, blokkeert de plant alle leven van het benadeelde deel en laat het effectief los. De voordelen hiervan zijn tweeledig. Niet alleen sloot dit de deur stevig dicht in het aangezicht van nasties die de hele boom verder zouden kunnen infecteren, maar het kan zijn waardevolle energie nu ergens anders aan nieuwe groei besteden.
Amputatie is echter geen fail-safe overlevingsschakelaar. Soms is een wond gewoon te groot of geïnfecteerd, en ziekte en rotten doden uiteindelijk de boom. Maar als het werkt, beginnen de beschadigde cellen het proces door hun inhoud te lekken, die vervolgens oxideert en de levensreddende barrière vormt. Naarmate de tijd verstrijkt, zal de wond uiteindelijk sluiten als elk jaar nieuwe groei vormen eromheen.
4Ze hebben Audible Angst
Franse wetenschappers hebben een goed geluid van bomen geregistreerd als ze droogtestress ondergaan. Ze vragen niet om een kopje thee met een dorre stem - oh, nee - bomen worden raar. Ze bubbelen. Maar tegen de tijd dat ze ergens in het ultrasone bereik opbloeien, is er al een gevaarlijk proces dat fataal kan zijn voor de ongelukkige bubbler.
Om water naar al hun ledematen te krijgen, zuigen bomen de levensreddende vloeistof - onder druk van verschillende atmosferen - via speciale buizen, xylem genaamd. Tijdens een droogte moet de plant deze druk verhogen, maar daarbij vormen zich luchtbellen die de waterstroom kunnen verstoren, en dit zijn de spanningsgeluiden die nu hoorbaar zijn voor de rechtermicrofoon.
Wetenschappers noemen het fenomeen, Äúcavitations,Äù en, omdat te veel cavitaties bomen kunnen doden -en soms waardevolle plantages in gevaar brengen- is het cruciaal om te weten wanneer ze beginnen. De Franse wetenschappers streven ernaar om uiteindelijk een apparaat te maken dat deze ultrasone ruis kan opvangen om bosbeheerders te waarschuwen wanneer een boom een nooddouche nodig heeft of zelfs een bewateringsapparaat automatisch activeert.
3Moleculair geheugen
Tijdens een studie van genetisch identieke populierbomen ontdekten onderzoekers dat de monsters reageerden op hun huidige omgeving op basis van wat mensen in het verleden hadden doorgemaakt, wijzend op een soort geheugen op moleculair niveau. Onderzoekers namen stengelstekken van populieren en, afgezien van het feit dat de stekken afkomstig waren van twee verschillende kwekerijen, was alles over het experiment dat volgde identiek. De genen van de stekken, soorten en omgeving waarin ze werden grootgebracht, waren allemaal hetzelfde om onderzoekers in staat te stellen elk verschil in reactie waar te nemen. En zij hebben het.
Terwijl ze de droogte voor een tijdje simuleerden terwijl ze de rest water gaven, verwachtten de wetenschappers dat de populieren allemaal hetzelfde zouden reageren omdat ze in feite genetische klonen waren. Maar de bomen uit Alberta activeerden een andere groep genen als reactie op de 'Äúdrought'- dan de populieren verkregen uit Saskatchewan. Dit wees naar de planten, "Rememberembering" waar ze vandaan kwamen.
2tal van bladeren
Misschien, Äúleaves,Äù is hier het verkeerde woord. Bomen gebruiken geen gebarentaal met hun loof om elkaar 's morgens te begroeten - dat zou iedereen gewoon in de war maken. Communicatie tussen bomen gebeurt subtiel en ondergronds. Suzanne Simard, een bos-ecoloog, heeft de ongekende ontdekking gedaan dat bosbomen communiceren en bronnen met elkaar delen via hun roots. Met behulp van symbiotische schimmels kunnen bomen zaailingen daadwerkelijk voeden met de voedingsstoffen die de kinderen nodig hebben om te overleven.
Dit schimmelnetwerk biedt ook grotere bomen de mogelijkheid om benodigdheden zoals water en koolstof te wisselen met andere bomen, afhankelijk van hun behoeften. Simard identificeerde ook het fenomeen van 'nog andere bomen' - de echt oude en massieve bomen in een bos. Niet alleen zijn moederbomen verbonden met alle andere bomen, maar ze lijken ook de hartslag van het bos te zijn. Ze beheersen en verspreiden middelen via het enorme schimmelpad en wanneer een dergelijke matriarch wordt gekapt, hebben jongere bomen te maken met een verminderde overlevingskans.
1Arson als een concurrentievoordeel
De populaire eucalyptusboom, met de bijnaam 'benzinolbomen', is bijna ontworpen om de basis voor te bereiden voor een verwoestend struikbrand. Hun brede linten van droge, afbladderende bast creëren overal tondel, nog gevaarlijker door de extreem brandbare olie die het produceert.
Deze combinatie maakt van deze boom de aartsvijand van de brandweerman omdat hij in enkele minuten een beheersbaar grondvuur in een onbeheersbare vuurstorm kan veranderen. In 1991 gingen meer dan 3000 huizen en 25 levens verloren nadat eucalyptusbomen in de hele Oakland Hills van Californië in brand vlogen. Na zulke vegen bosbranden, eucalyptus baby's gedijen zonder een probleem. Gedurende de eerste paar jaar zullen de jonge bomen intensief groeien, soms ten koste van andere soorten die het niet bij kunnen houden. Ondanks hun brandstichtend karakter blijven eucalyptusbomen begeerd vanwege hun vreemde schoonheid, snelle groei en waardevolle etherische olie.