Delen:
10 Verbazingwekkende Viking uitvindingen en innovaties
Tegenwoordig zijn Vikingen vooral bekend om hun wreedheid als barbaarse raiders die leefden om te plunderen, te plunderen en te verbranden. Het waren geduchte tegenstanders wier genadeloze tocht naar Europa aanleiding gaf tot een speciaal gebed om bevrijding onder hun slachtoffers. Ze hebben niet alleen slachtoffers geplunderd en vermoord, maar ze hebben ook de overlevenden verkracht en tot slaaf gemaakt.
De Vikingen waren ook fenomenale ingenieurs. Hun uitvindingen en innovaties gaven hen een voorsprong in de strijd, handel en andere bezigheden, waardoor ze over oceanen, zeeën en binnenwateren konden varen.
Hoewel veel van hun technologische wonderen gerelateerd waren aan de strijd, brachten sommige van hun uitvindingen en innovaties een revolutie teweeg in het zeilen en navigeren. Anderen waren nuttig voor persoonlijke en militaire reizen door ruwe omgevingen of bivouakken op koud, ruig terrein. Een van hun uitvindingen weerspiegelt hun persoonlijke ijdelheid en zelfgevoel.
Elk van deze 10 verbazingwekkende Viking-uitvindingen en innovaties weerspiegelt de ware aard van de Noormannen evenzeer als hun bekwaamheid in de strijd, hun piratieke praktijken en hun moedige zeemanschap. Ze tonen een andere vergeten of verwaarloosde kant van het middeleeuwse Scandinavische karakter.
10 Battle-Axe
Hoewel de vroege Viking-strijdbijlen gewoon assen waren die werden gebruikt om hout te hakken, werd dit gereedschap in de loop der jaren aangepast en werd het een strijdbijl dat uniek was in middeleeuwse krijgers. Het blad werd groter en breder. Aan het onderste uiteinde van het blad werd een haak toegevoegd. In de strijd kan de haak worden gebruikt om een vijand te vangen aan de voet of de rand van zijn schild. De bijlgreep werd langer, waardoor Vikingen hun vijanden van een grotere afstand konden raken.
Uitgebalanceerde wapens, de strijdbijlen waren gemakkelijk te gebruiken en effectief in het toebrengen van wonden of het veroorzaken van doden. Hoewel sommige Viking-verhalen scènes bevatten waarin de bijlen worden gebruikt als werpwapens, werd een dergelijke tactiek zelden of nooit gebruikt in de strijd. Het kan echter worden gebruikt als vergelding voor letsel.
9 Kam
De meeste uitvindingen en innovaties van Viking hadden te maken met de militaire campagnes die tijdens hun razzia's werden gevoerd en betrokken waren bij scheepsbouw, kampeeractiviteiten, gevechten en andere aanverwante praktische ondernemingen. Ondanks hun voorliefde voor het voeren van guerrilla-oorlogsvoering, lijkt het erop dat de Vikingen ijdel waren over hun uiterlijk. Toen ze vertrokken op zoek naar plundering, namen ze de kammen die ze van hertengeweien maakten, mee.
"Je zou verwachten dat dit wegwerpobjecten zijn, maar in sommige gevallen waren ze prachtig versierd en werden ze allemaal enorm overontwikkeld", zei archeoloog Steve Ashby. Hij voegde eraan toe dat de kammen van hetzelfde materiaal waren gemaakt als speciaal gereedschap zoals polijstmachines, zagen en raspen.
Voor Vikings was uiterlijk een belangrijk aspect van hun identiteit. "Ze zorgden heel goed voor hun verzorging en droegen vaak kammen met hun zwaarden en messen aan hun riem. Ze namen zelfs vaak kammen mee naar het graf, "legde Ashby uit.
Na de Normandische verovering in de 11e eeuw stierf het kammen in Engeland. Dit kan het resultaat zijn geweest van de Forest Law, of misschien is gewei onbetaalbaar geworden. Maar in Zweden werden kammen die uit Noorwegen werden ingevoerd nog steeds gekocht en gebruikt.
8 Kiel
Romeinse en Keltische ontwerpen vormden de basis voor de vroegste Viking-schepen. Deze schepen werden voortgestuwd door roeispanen in plaats van peddels. In woelige wateren neigden dergelijke schepen te kapseizen. Ze waren ook langzaam, dus uitstapjes waren meestal kort en volgden de loop van de kustlijn.
Tijdens de achtste eeuw zorgde een Viking-uitvinding voor een revolutie in de scheepsbouw en maritieme reizen. De kiel gaf stabiliteit aan Viking-schepen zodat ze zeewaardig werden. Het werd ook een basis om de mast te beveiligen. In plaats van te vertrouwen op roeiers om het schip van stroom te voorzien, werd een enorm zeil van maximaal 245 meter (800 voet) toegevoegd als een belangrijke voortstuwingsmethode.
Met de kiel waren Vikingen niet langer beperkt tot korte trektochten langs de kust. Ze konden voedsel, hout en dieren vervoeren als lading over een afstand van 6400 kilometer (4000 mijl) in de Atlantische Oceaan.
7 Longboat
Een wonder van techniek, de Viking-longboat was ongeëvenaard in de middeleeuwse wereld. De Vikingen genoten van voordelen in oorlog, handel en exploratie dankzij de flexibele, duurzame ontwerpen van hun schepen en hun vermogen om volgens de wind in veel verschillende richtingen te varen.
Dr. William Short, die gespecialiseerd is in de geschiedenis en cultuur van Viking, wees erop dat de bijzonder ondiepe diepgang van de schepen hen in staat stelde in ondiep water te opereren. Zodat ze de rivier op konden reizen en "mensen konden verrassen op plaatsen waar niemand verwachtte dat een oceaanschip zou verschijnen." Vanuit hun huizen in Scandinavië reisden de Vikingen zo ver naar het westen als Vinland (Newfoundland), zo ver oostelijk als Rusland, en tot nu toe zuidoosten als een deel van het Byzantijnse rijk (Turkije).
Met als gevolg dat de beitass, een 'spar die het zeil hielp te ondersteunen tegen harde wind', longboats kon tackelen met veranderende windvlagen, waardoor ze zeer manoeuvreerbaar waren. In tegenstelling tot andere schepen van die tijd, waren Viking-schepen ook ongelooflijk flexibel.
Zoals Short aangeeft: "Ze waren niet stevig aan elkaar genageld, [dus] ze bogen echt met de golven in plaats van de volledige kracht van de golven te nemen en mogelijk te breken." Het flexibele ontwerp van hun schepen was een ander kenmerk dat de Vikingen toestond om zeil de open zee ondanks ruwe golven.
6 magnetisch kompas
Met behulp van het mineraal magnetiet (ook bekend als lodestone), dat overvloedig voorkomt in Scandinavië, hebben de Vikingen een van de eerste magnetische kompassen uitgevonden.De Chinezen waren de enige andere cultuur die zo'n kompas had uitgevonden, mogelijk zelfs eerder dan de Vikingen deden.
Pas toen de andere Europeanen handel begonnen te drijven met China, waren ze in staat om magnetische kompassen van de Chinezen te verkrijgen. Gedurende 500 jaar hadden de Vikingen alleen dit instrument bij Europeanen en ze hielden het bestaan ervan geheim. Met behulp van hun kompassen konden de Vikingen ondanks de occasionele aanwezigheid van dichte mist over de Atlantische Oceaan varen.
Noch de Vikingen noch de meeste andere middeleeuwse zeelieden konden de lengtegraad goed bepalen, of helemaal niet, maar de Vikingen waren bedreven in het berekenen van de breedtegraad. Ze wisten dat de zon het oosten markeerde bij zonsopgang en het westen bij zonsondergang. Ze begrepen ook dat: 's middags is de zon pal in het zuiden [en gedurende] maanden wanneer de zon niet onder de horizon staat, betekent de stand van de zon om middernacht in het noorden.'
Deze kennis stelde hen in staat om hun magnetische kompas in de navigatie te gebruiken.
5 Shield
Het Viking-schild was als geen ander middeleeuws schild. In grootte was het 75-90 centimeter (30-35 in). Gebruikt als een verdediging in de strijd, beschermde het schild de Vikingen ook tegen winden en golven tijdens hun zeereizen.
Het platte vlak, of bord, van het schild was gemaakt van zeven of acht planken van sparren, elzen of populieren. Deze bossen waren licht en flexibel. In plaats van direct met elkaar verbonden, waren de planken waarschijnlijk samen verankerd door andere bevestigde onderdelen zoals het handvat en de lederen hoes. Het is ook mogelijk dat de Vikingen de planken aan elkaar hebben gelijmd.
Het dunne, flexibele hout van het schild maakte het minder waarschijnlijk dat het werd gespleten door de slagen van de wapens van een vijand. De dunheid van het hout absorbeerde de kracht van de inslag, terwijl de vezels van het soepele hout rond de messen van een zwaard slingerden toen het vast kwam te zitten in het houten schild. Dit hielp om slagen te blokkeren.
Viking krijgers vormden lijnen en overlappen hun schilden om een verdedigende "schildmuur" te vormen die vijandelijke raketten afbrak en zich verzette tegen penetratie van hun rangen.
4 ski's in westerse stijl
Toen Vikings niet plunderde, plunderde, verkracht en moordde, nam hij de tijd om te genieten van het skiën. Hoewel de Russen en Chinezen misschien ski's hebben uitgevonden voordat de Vikingen dat deden, introduceerden de Noormannen een ski in westerse stijl. Het woord 'ski' is afgeleid van het Oud-Noors skio.
Gedurende de Middeleeuwen gebruikten skiërs van Scandinavische jagers, boeren en krijgers vaak ski's. In Noorwegen namen achttiende-eeuwse troepen deel aan competitieve skiwedstrijden. In de 18e eeuw trainden Zwitserse soldaten ook op ski's. Deze evenementen werden geïnspireerd door de Viking-traditie van skiën voor recreatieve en vervoersdoeleinden.
Zelfs de Noorse goden sliepen en wandelden op sneeuwschoenen volgens illustraties van Skadi (de godin van bowhunting, skiën, winter en bergen) en Ullr (de god van sneeuwschoenen, jagen, de boog en het schild).
3 Sun Compass
Het zonkompas van de Vikingen was een eenvoudig maar ingenieus navigatieapparaat waarmee ze grote afstanden konden afleggen. Het kompas van de zon bestond uit een pin, de gnomon, ingebracht door een gat in het midden van een cirkelvormige, houten of speksteenplaat bekend als de zonneschaduwplaat. Het bord werd horizontaal gehouden zodat de gnomon verticaal stond.
De schaduw van de gnomon viel over de hele linie. Zijn positie was gemarkeerd en het proces werd elk uur herhaald van zonsopgang tot zonsondergang. Een lijn om de punten te verbinden maakte een hyperbolische curve, de gnomon-lijn, die werd bepaald door de breedte van het schip, de declinatie van de zon (hoogte boven de evenaar) en de hoogte van de gnomon.
Tijdens het navigeren moesten de Vikingen de variaties in de hoogte van de zon op verschillende tijden van het jaar compenseren. Om de effecten van de scheepshelling te compenseren, bleef het kompas drijven in een bak water boven het scheepsdek.
2 Zonnesteen
Een calcietkristal (ook bekend als de IJslandse spar) werd gevonden te midden van het wrak van een Elizabethaans oorlogsschip dat bekend staat als het Alderney-schip. Het schip zonk in 1592 rond de Kanaaleilanden.
De locatie van het kristal suggereert dat het mogelijk als een navigatie-apparaat is gebruikt. Hoewel er geen complete calcietkristallen zijn gevonden op Viking-locaties, is er onlangs een fragment van een gevonden op een dergelijke locatie. De twee ontdekkingen - het fragment en het Alderney-kristal - vormen het eerste bewijs dat de legendarische zonnesteen van de Vikingen daadwerkelijk heeft bestaan.
Door zijn vorm verdubbelt het kristal een beeld door zonlicht te buigen of te polariseren. Door de zonnesteen zo vast te houden dat de beelden samensmelten, had een navigator zelfs in zware mist, onder bewolkte omstandigheden of nadat de zon voorbij de horizon was afgedaald, een oost-westrichting kunnen bepalen.
Zich baserend op een zonnesteen tijdens omstandigheden die het gebruik van een kompas onmogelijk maakten, zouden de Vikingen noordelijk of zuidelijk zijn afgedreven. Maar op de volgende zonnige dag hadden ze hun kompas kunnen gebruiken om hun koers te corrigeren. Door de instrumenten te gebruiken om elkaar aan te vullen, konden de Vikingen onder alle weersomstandigheden en onder zowel gunstige als ongunstige omstandigheden varen.
1 tent
De Viking-tent was duidelijk, praktisch en briljant. Tentkaders werden ontdekt op een begraven, negende-eeuws Vikingschip in Gokstad in Sandar, Sandefjord, Vestfold, Noorwegen.
De bodems van een paar gekruiste balken werden ingevoegd in elk van de twee uiteinden van een vierkant houten platform. Vervolgens werd een paal door elk paar balken in de buurt van hun toppen gelopen. Vervolgens werd een rechthoekig stuk materiaal van 5 meter lang en 4 meter breed over de paal gedrapeerd en werden de uiteinden aan de andere twee zijden van het platform bevestigd.
De tent van 3 meter lang kon in enkele minuten worden opgesteld en bood de gebruikers een droog onderkomen met een houten vloer. Er was zelfs een decoratief element in de hoofden van de vier draken gehouwen in de toppen van de steunbalken, waarvan er twee een kant uitkeek terwijl hun metgezellen in de tegenovergestelde richting staarden.