10 verbluffende feiten over orkanen

10 verbluffende feiten over orkanen (Onze wereld)

Of het nu een orkaan, een tyfoon of een tropische cycloon wordt genoemd, dit is een gevaarlijke maar geweldige kamikaze (Japans voor 'goddelijke wind'). Tornado's hebben sterkere winden dan een orkaan, maar ze zijn relatief klein en duren niet lang. Orkanen kunnen oplopen tot de helft van de aangrenzende Verenigde Staten, en ze behouden hun piekintensiteit voor dagen achtereen. Naast overstromende regens brengen ze ook de zee aan land, waarbij ze het land beuken met een golf van maximaal 6 meter hoog met golven tot 15 meter hoog.

Iedereen op het pad van deze stormen moet de veiligheidstips voor orkanen kennen en volgen. Dan, nadat je de juiste stappen hebt ondernomen om je eigendom en leven te beschermen, en terwijl je uit de storm wacht, kun je enkele van de vele fascinerende feiten over orkanen bekijken.

Wist je dat bijvoorbeeld ...

10 Hurricanes bevatten veel sneeuw en ijs

Foto credit: NASA / Goddard Space Flight Center Scientific Visualization Studio

Orkanen lopen op hitte, maar orkaanwolken torenen vele kilometers de lucht in, omhoog door de troposfeer (waar het grootste deel van het aardse weer gebeurt). Grote orkanen hebben "hete torens" die de stratosfeer kunnen bereiken. Het is daar koud, rond -51 graden Celsius (-60 ° F), dus al dat bovenste orkaanvocht verandert in ijs en sneeuw. Als je ooit in een orkaan bent geweest, weet je dat de lucht een dag voordat het stormweer begint wazig wordt. Die waas is te wijten aan cirruswolken die deel uitmaken van de uitstroom van de orkaan, en ze zijn gemaakt van ijskristallen. Deze cirruswolken komen ook mooi naar voren op satellietfoto's.

Uiteindelijk stort het meeste van dat bevroren spul uit de hoge wolken en smelt opnieuw. Een deel hiervan gaat echter verder omhoog. Recent onderzoek toont aan dat dit ijs dat door orkanen in de stratosfeer wordt geworpen, kan bijdragen aan het broeikaseffect. "Cirrus uitstroom" is slechts een technische manier om te zeggen dat de orkaan uitademt, omdat ...

9 Hurricanes Breathe, and Their Eyes 'Blink'

Foto credit: luitenant Mike Silah / Courtesy NOAA

Een orkaan ademt in aan het oppervlak van de oceaan. Deze lucht zou recht naar binnen stromen als het Coriolis-effect er niet was, dat de lucht tegen de klok in afbuigt op het noordelijk halfrond en met de klok mee op het zuidelijk halfrond. Het Coriolis-effect voorkomt ook dat de instroom het centrum van lage druk bereikt. In plaats daarvan wordt al die gewelddadige wind gedwongen om in het midden te cirkelen en op te staan, de oogrand te vormen.

De instroom snelt tienduizenden meters omhoog en spiraalt vervolgens vanuit het midden naar buiten als cirrusuitstroom. Deze ijzige uitademing beweegt in de tegenovergestelde richting van die aan de oppervlakte. Ondertussen komt een deel van de opstijgende lucht niet uit de orkaan. In plaats daarvan vertraagt ​​het en daalt terug naar de oppervlakte, uitdrogend en verliezend zijn wolken in het proces. Dit heldere centrale ooggebied is de rustigste plek in de storm. Dingen kunnen echter snel veranderen. Grote orkanen hebben meestal cycli voor het vervangen van ooglenzen, waarbij het oog kleiner wordt. Het "knippert" (wordt gevuld met wolken) en wordt vervolgens opnieuw geopend als een nieuwe vorm van de oogrand.


8 Hurricanes registreren seismografen

Water is zwaar. Een gewone oceaangolf bevat vele liters water en de gigantische golven van een orkaan overtreffen alle andere in termen van grootte en gewicht. In een orkaan, golven gaan snel, met veel momentum. Als gevolg hiervan beuken ze land met ongelooflijke kracht, waardoor de aarde trilt. De gigantische golven kunnen ook ver van de kust botsen, zoals Jaegers en Kaiju in Pacific Rim, waardoor laagfrequente geluidsgolven ontstaan.

Toen wetenschappers deze seismische golven voor het eerst opmerkten in de jaren 1900, dachten ze dat het gewoon achtergrondgeluid was. Het was pas in het midden van de 20e eeuw dat ze beseften dat orkanen deze seismische en infrageluidssignalen veroorzaakten. Al in 1938 kwamen signalen van een categorie vijf orkaan die de oostkust trof, naar seismografen in Sitka, Alaska. Moderne seismometers zijn extreem gevoelig, dus het is geen verrassing dat Superstorm Sandy bijvoorbeeld seismische arrays in de Verenigde Staten heeft verjaagd. Wetenschappers hebben ook seismometers gebruikt om luchtdrukveranderingen in een orkaan op te sporen.

7Geen One Is Sure What Triggers A Hurricane

Over het algemeen denken wetenschappers dat een orkaan ontstaat wanneer warme, vochtige lucht boven de oceaan omhoog komt, waardoor een zak met verlaagde luchtdruk ontstaat. Meer lucht stroomt in die zak en wordt vochtig en warm genoeg om ook te beginnen met stijgen. Dit wordt een cyclus waarin lucht voortdurend naar binnen wervelt, terwijl stijgende lucht afkoelt en wolken en onweersbuien vormt. Uiteindelijk vormen de onweersbuien een combinatie van een tropische depressie, dan een tropische storm en, ten slotte, een orkaan.

Wat experts stoort, is dat dit niet elke keer gebeurt als de omstandigheden goed zijn. Het zou moeten, maar dat is het niet. Orkanen moeten op de een of andere manier worden geactiveerd en sommige van de beste hersenen van de wereld proberen precies te begrijpen hoe dat gebeurt. Hoewel sommige factoren zoals windschering en vorticiteit zijn geïdentificeerd, zijn wetenschappers het oneens over anderen.

In de tussentijd, orkanen gewoon en doen wat ze willen doen, waardoor veel verwarde meteorologen in hun kielzog.

6De Sahara-woestijn beïnvloedt Atlantische orkanen

Als het niet voor de Sahara was, zouden er minder orkanen zijn. Waarom? Deze enorme woestijn ligt op de juiste plaats, dichtbij de evenaar, met koelere, natte gebieden in het zuiden en het westen. Wanneer je lucht mengt die erg heet en droog is met lucht die relatief koud en vochtig is, krijg je een oostenwind die bekend staat als de "Afrikaanse oostelijke straal" die tropische golven vormt. Deze blazen uit naar zee en kunnen - met de juiste omstandigheden en triggers - veranderen in orkanen.Bijna 90 procent van alle belangrijke orkanen vormt deze manier.

Dat omvat ook orkanen in de oostelijke Stille Oceaan. Geloof het of niet, in 2014 begon een orkaan genaamd Iselle - de sterkste orkaan om het Big Island van Hawaï te raken in de geregistreerde geschiedenis - als een Afrikaanse tropische golf. De Sahara kan ook voorkomen dat zich een orkaan vormt. De "Saharan Air Layer" is een groot pakket droge, zanderige lucht die vanuit de woestijn westwaarts over de Atlantische Oceaan beweegt, in de buurt van de tropische golven. Het kan een zich ontwikkelend tropisch systeem vernietigen door de nodige vochtigheid weg te nemen, of door een temperatuurinversie te creëren, of door windschering te vergroten en het tropische systeem uit elkaar te scheuren.


5 Hurricanes maken belachelijke hoeveelheden energie vrij

Iedereen weet dat orkanen zeer krachtige winden, veel regen en een ongelooflijke hoeveelheid zeer benauwde luchtvochtigheid in zich hebben. Wat veel mensen niet weten, is dat orkanen op hittegolf lopen die worden gegenereerd door wolkenvorming en regen. Dat lijkt misschien een beetje mysterieus, maar het is gemakkelijk te begrijpen. Stap gewoon in en uit een zwembad of badkuip. Je voelt je nu koeler, ook al was het water warm, omdat de druppels op je huid verdampen in de lucht. Orkanen draaien dit proces gewoon in omgekeerde richting, trekken water uit de lucht door condensatie en laten warmte vrij.

Orkanen hebben veel lucht en vocht om mee te werken, dus dat betekent dat er veel warmte-energie wordt ontketend. Gemiddeld, door wolkenvorming en het maken van regen, laat een orkaan 200 keer de hoeveelheid elektrisch opwekvermogen van de aarde vrij. Dit is waarom mensen zeggen dat orkanen warmtemotoren zijn.

4 Hurricanes hebben strikte limieten

Het geweld en de energie van orkanen zijn ontzagwekkend, maar zelfs deze zware stormen moeten de regels van de natuurkunde volgen. Dankzij het Coriolis-effect moeten ze op een bepaalde manier draaien. Dit effect voorkomt ook dat ze de evenaar passeren. Een andere regel is dat als twee of meer cyclonen dicht bij elkaar zijn, ze niet kunnen combineren; in plaats daarvan cirkelen ze om elkaar heen. Dit wordt het Fujiwhara-effect genoemd. De cyclonen hoeven niet allebei tropisch te zijn; een Fujiwhara-interactie met een gewoon lagedruksysteem zorgde ervoor dat orkaan Sandy, die op weg was naar zee, terugkeerde en de oostkust bereikte.

Orkanen verzwakken ook zichzelf door de warme bovenste laag van de oceaan zo te roeren dat het koud water uit de diepten omhoogtrekt. Aangezien deze stormen op hitte lopen, stopt dit koude water hen om te intensiveren en kan ze zelfs volledig afsluiten.

3Australische cyclonen spelen Loop-The-Loop

Orkanen bewegen zich over het algemeen langs de wereldwijde windriem waarin ze zich bevinden. Dat is de reden waarom orkanen van het noordelijk halfrond zich eerst naar het westen verplaatsen en vervolgens naar het noorden en oosten buigen. Ten eerste worden ze bestuurd door de tropische oostelijke passaatwinden, die uit het oosten komen en naar de evenaar blazen. Als de orkanen dan over water blijven en een lange levensduur hebben, komen ze de heersende westenwinden tegen. Dit is de reden waarom stormen die de oostkust van Noord-Amerika lijken te bedreigen, in plaats daarvan vaak uitkomen op zee. (Tenzij het een situatie is zoals orkaan Sandy in 2012 - het Fujiwhara-effect is sterker dan stuurwinden.)

Deze algemene regels moeten ook gelden op het zuidelijk halfrond. Over het algemeen doen ze dat, met uitzondering van Australië. Onderzoek toont aan dat Australische tropische cyclonen onregelmatiger bewegen dan die elders. Ze kunnen zelfs scherpe bochten maken en loops uitvoeren. Het is een echte hoofdpijn voor voorspellers, die nog steeds werken aan de redenen hiervoor, maar vermoedden dat dit mogelijk te wijten is aan interacties met lokale weerfuncties.

2 Hurricanes Kuit Tornado's

Orkanen en tornado's zijn beide roterende stormsystemen, maar zoals we hierboven hebben opgemerkt, maakt de orkaan door zijn grotere omvang en langere duur meer schade aan dan een tornado. Het maakt het alleen maar nog erger dat orkanen ook dagen na de aanlanding tornado's vormen.

Tornado's kunnen zich vormen wanneer een orkaan landt en begint te rotten na het verlaten van zijn waterige warmtebron. Deze storing in het tropische systeem zorgt voor verschillende windsnelheden op verschillende hoogten, wat resulteert in windschering die een tornado kan veroorzaken. Dergelijke tornado's zijn meestal niet sterker dan een EF2 op de Enhanced Fujita-schaal, maar dat kan nog steeds schadelijk en dodelijk zijn. De meeste tornado's vormen zich in de buitenste banden, maar sommige zijn gevonden in de buurt van het centrum. In feite vermoeden experts dat een deel van de hevige schade van een orkaanoog te wijten kan zijn aan tornado's.

Bijna alle orkanen die de VS raken vormen tornado's, zolang ze ver genoeg landinwaarts zijn. Dit betekent dat de orkanen van de Golfkust de meest door orkanen gekwelde tornado's hebben, aangezien orkanen aan de Oostkust vaak slechts zijdelings over land trekken, waarbij ze grotendeels offshore blijven.

1 Hurricanes kunnen muteren en intensiveren

Tropische cyclonen worden orkanen in de Atlantische Oceaan en tyfoons in sommige delen van de Stille Oceaan genoemd, maar het zijn dezelfde stormen. Ongeveer de helft van hen in de Noord-Atlantische Oceaan en bijna een derde van hen in de Stille Oceaan veranderen uiteindelijk in 'extratropische cyclonen'. Dit betekent niet dat ze extra speciaal zijn. Het betekent dat ze niet meer door hitte worden aangedreven. In plaats daarvan, hoewel het nog steeds enorme, roterende cyclonen zijn, worden ze nu aangedreven door verschillen in luchttemperatuur. Ze zijn nog steeds erg gevaarlijk. De zogenaamde "perfecte storm" die de aarde deed zinken Andrea Gail en verwoest New England in 1991 begon als een orkaan en veranderde in een extratropische cycloon.

Na een extratropische overgang vervagen deze cyclonen meestal snel. Let echter op tijdens de overgangstijd, wanneer de orkaan kan intensiveren, omdat hij zowel op zijn warmteaccumulator als op de temperatuurverschillen tikt. Dat is wat de Perfect Storm in 1991 deed, en het is ook wat Superstorm Sandy aan het doen was in 2012 net toen het de Oostkust bereikte.