Top 10 recent ondekte archeologische mysteries

Als het gaat om archeologische mysteries, heeft de schijnwerpers de neiging te schijnen op populaire gevallen die al decennia in omloop zijn. Stonehenge, de Sfinx en de Nazca-lijnen blijven zeer gelezen onderwerpen. Soms zorgt een nieuw mysterie voor een media-explosie, maar de meeste vallen door de kloven, en blijven het idee bestaan ​​dat grote raadsels niet zo vaak opduiken als vroeger. De nieuwste technologieën en onderzoekstechnieken onthullen echter grote mysteries in een ongekend tempo. Ruïnes en raadsels, vreemde migraties en artefacten die er niet zijn, zelfs enorme megalieten die alle kennis trotseren, zijn slechts enkele van de beste nieuwe archeologische puzzels.

10De ketting van de koning

In het zuiden van Belize vonden opgravingen bij Nim Li Punit een jadeartefact. De 2015-vondst bleek een uitzonderlijk zeldzame hanger te zijn die niet op zijn plaats was. Met een lengte van 7,4 inch en een lengte van 4,1 inch (18,8 cm x 10,4 cm), werd de ketting T-vormig en nieuwsgierig ontdekt in een platform met dezelfde vorm. Dertig hiërogliefen beschrijven het doel en de eigenaar, waardoor het de enige pendant is die ontdekt is met een historisch verslag.

Het was van koning Janaab 'Ohl K'inich en werd tijdens belangrijke weerrituelen op zijn borst gedragen. Wat het deed bij een buitenpost ver verwijderd van alle Maya-steden, blijft een mysterie. Bovendien noemde het zijn ouders en mogelijke banden met Caracol, een machtige stad. De jade zelf werd gewonnen uit Guatemala en onthulde politieke en handelsrelaties die nog nooit eerder waren gecrediteerd aan Nim Li Punit. De aanwezigheid van de koning daar was ongebruikelijk. Sterker nog dat van de hanger en zijn vreemde begrafenis, niet met zijn koninklijke meester, maar met andere objecten rond 800 na Christus in wat een wanhopig offer aan de Maya-windgod was, in een tijd dat hun beschaving instortte.

9De Monmouth-structuur

De Welshe stad Monmouth is beroemd om archeologische vondsten. In 2012 vonden onderzoekers iets dat hen verbijsterde. Dichtbij de rand van een oud meer rustte de basis van een enorme structuur. Drie gigantische houtsoorten - hele bomen sneden in de lengte doormidden gesneden klei-afdrukken lang nadat ze uiteenvielen. In één keer, ze gemeten over drie voet breed en 50 voet lang (1 m bij 15 m). Ze waren veel te groot om als dwarsliggers te dienen voor de fundamenten van een huis, en ze stonden in een rij met het midden van het meer. Dit suggereerde dat ze ooit een enorme brug steunden die leidde naar een crannog, een kunstmatig eiland.

Niets anders zoals het bestaat overal in Europa. Niemand is zeker wanneer het werd gebouwd. De enige aanwijzing kwam van wat werd gevonden in de oudere archeologische lagen onder de balken. Voorafgaand aan de mysterieuze fundamenten, was een bronzen haard ongeveer 4.000 jaar oud. Helaas geeft dit slechts een ruwe schatting van zijn vroegste leeftijd. Ondanks de speculaties dat de vreemde structuur een brug was, weten archeologen niet eens wat ooit naast het meer stond.

8Gebouwen zonder geschiedenis

Hoewel het niet vreemd is om oude architectuur zonder geschiedenis te vinden, was een locatie een verrassing. In Somerset kwam een ​​ander geval van mysterieuze grondslagen aan het licht. Alleen deze keer was de schaal adembenemend. Tijdens de middeleeuwen was de site de thuisbasis van een indrukwekkende groep gebouwen. Het complex, 200 jaar bewoond tussen de 12e-14e eeuw, bestond uit een uitgestrekt gebied waarbinnenhoven werden omringd door stenen gebouwen.

De gebouwen zelf zouden bevelend en versierd zijn met vloer- en dakpannen van voortreffelijk vakmanschap. Sommige van de herstelde tegels leken op die van Glastonbury Abbey. Omdat de ruïnes niet ver weg en rijkelijk versierd zijn, is het aannemelijk dat dit ook een soort religieus centrum was. Duizenden kloosters werden ontbonden en hun materiaal werd geconfisqueerd voor andere bouwprojecten, maar het Somerset-complex, ontdekt in 2013, verdween al lang voor die tijd. Het is uiterst zeldzaam dat een site van deze omvang en betekenis wordt gewist uit het land, de geschiedenis en het menselijk geheugen.

7Cynocephalus de Copycat

Een amulet dat op Cyprus werd gevonden, troostte in 2011 eens een eigenaar die geloofde in zijn beschermend vermogen. Het artefact is ongeveer 1500 jaar oud en 1,4 inch bij 1,6 inch (34,9 mm bij 41,2 mm). Aan de ene kant is een palindroom geschreven in het Grieks. Dit is waar een regel met letters op dezelfde manier heen en weer kan worden gelezen.

Verschillende Egyptische figuren zijn aan de andere kant. Een mummie op een boot is hoogstwaarschijnlijk de god Osiris. De god van de stilte, Harpocrates, zit op een stoel. Zoals verwacht, is zijn rechterhand in de buurt van zijn lippen en toont hij het eeuwige gebaar van het zoeken naar rust. Voor hem staat de hondachtige Cynocephalus. Dit is een bekende scène in de Egyptische kunst. De dingen volgen echter niet helemaal de conventie. Gewoonlijk zouden de poten van Cynocephalus worden grootgebracht in de aanbidding van Harpocrates, maar op het amulet bootst hij het handteken van de god na op stilte. Beide beugels lijken op verbanden alsof ze ook mummies zijn. Dit is ongehoord voor Harpocrates, die ook op een lotus had moeten zitten, geen stoelgang. Verder dan te veronderstellen dat de maker de Egyptische mythologie niet goed heeft begrepen, blijft het een raadselachtige scène.

6The Gray Friars Women

De middeleeuwse kerk van Gray Friars werd in 2012 herontdekt, samen met het skelet van de vermiste koning Richard III, onder een parkeerplaats in Leicester, Engeland. Een jaar later verschenen er nog vier graven. Omdat het een klooster was, verwachtte iedereen een paar broeders of ridders te vinden.

Op een paar meter afstand van de koning, produceerde een sierlijke loodkist in plaats daarvan een vrouw. Ze was ouder, stierf voor Richard in de 13e-14e eeuw en vertoonde tekenen van hoge status. Haar kist bevond zich in een stenen sarcofaag nabij het hoofdaltaar. Twee vrouwen van middelbare leeftijd in houten doodskisten rustten in het koorgebied van de ruïnes, waar de koning zelf werd begraven.Een vierde vrouw werd gevonden in een put. Geen van hun identiteiten is bekend. De geslachtsverhouding is ook verrassend. Mannelijke begrafenissen overtroffen vrouwen op de meeste kloosterkerkhoven in Engeland, tot 20 mannen voor elke vrouw. Er wordt geschat dat er veel meer graven zijn, maar er zal geen duidelijk antwoord worden gegeven omdat de meeste onder de moderne woning liggen.

5Amazon Geoglyphs

In een deel van het Amazone regenwoud onthulde ontbossing wat verborgen was door de dikke boomkoepel. Verspreid over een oppervlakte van 33.670 vierkante kilometer zijn meer dan 450 gigantische geogliefen. De geometrische structuren zijn verbluffend. Het enorme aantal betekende dat het doel achter hun constructie een belangrijke was. Het is echter moeilijk om zelfs maar een gok te wagen naar waar ze voor werden gebruikt.

Gelegen in de westelijke Braziliaanse Amazone, lijken de omheiningen niet te voldoen aan de vereisten voor dorpen of primitieve forten. Dorpen zouden meer artefacten hebben achtergelaten, en slechts een klein aantal werd gevonden op de sites van de geogliefen. Vestingwerken zouden een andere lay-out hebben gehad. Onderzoek leverde fascinerend gedrag op van de inheemse bouwers. Het lijkt erop dat ze 2000 jaar geleden tijdelijke ontbossing hebben beoefend om hun ongewone grondwerken te creëren. In tegenstelling tot vandaag, hebben de lokale bevolking niet lukraak bomen schoongemaakt om een ​​open plek te creëren, maar hebben ze alleen waardevolle soorten genomen, in dit geval palmen. De geogliefen vertoonden tekenen van periodieke bezoeken, wat aangeeft dat ze misschien door de Ouden als verzamelpunten werden gebruikt.

4De Neanderthalers van La Cotte

Duizenden jaren en talloze generaties bleven Neanderthalers terugkeren naar één plek. De grot, La Cotte de St. Brelade, is te vinden aan de kust van Jersey. Van 180.000 tot 40.000 jaar geleden maakten de Neanderthalers epische migraties om La Cotte te bezoeken en archeologen weten niet precies waarom. Recente onderzoeken van de granieten grot konden niet onthullen waarom de site zo'n aantrekkelijk lokaas was dat het millennia duurde.

Het team was echter in staat om de routes gereisd door Neanderthalers opnieuw te maken, en dat was toen duidelijk werd hoe toegewijd de oude mensachtigen waren om La Cotte te bereiken. Ze reisden ver, door veranderende tijden, landschappen en weersomstandigheden met ijstijden. Dit werd bepaald door de gereedschappen en mammoetbotten van de La Cotte te bestuderen en ze te matchen, met name de stenen artefacten, van waaruit ze werden ingekocht, gemaakt en getransporteerd. Veel van deze routes rusten nu onder het Engelse kanaal. Hoewel het waarschijnlijk is dat onderdak iets te maken heeft met het aanhoudende rendement, kan dit niet de enige reden zijn geweest. Wat die ongrijpbare reden was, valt echter nog te bezien.

3Middle Eastern Dolmen Art

Toen archeologen een hunebedje in Israël verkenden, vonden ze iets buitengewoons. Hunebedden zijn stenen graven die ongeveer op een tafel lijken. Bij Kibbutz Shamir in Galilea, meer dan 400 punten het landschap. Onlangs is een uniek hunebed gescheiden van de menigte. Net als de anderen is het 4000 jaar oude wonder tafelvormig maar daar eindigen de overeenkomsten. Het is enorm. Een man kan comfortabel in de kamer staan ​​en de bovenste steen weegt ongeveer vijftig ton, waardoor het een van de grootste dolmencovers in het Midden-Oosten is.

Het meest interessante is wat is gegraveerd op het plafond van de kamer. Om te zeggen dat onderzoekers geschokt waren om rotskunst te vinden, is een understatement. Geen enkele dolman in het Midden-Oosten heeft die eer. Vijftien gravures, gemaakt met rechte lijnen, over het oppervlak. Het is ook geen op zichzelf staande aangelegenheid. Nog een primeur voor het Midden-Oosten, vier kleinere hunebedden staan ​​bij de voet en alle vijf de structuren zijn ingesloten met een stenen ring met een diameter van 20 meter (18 m) en weegt ten minste 400 ton. Hoe zo'n monumentaal hunebed werd gebouwd, en het doel van de megalieten in Israël, in het algemeen, blijft een van de grootste raadsels van het land.

2De Numic Puzzel

Een 800 jaar oude camping in Oregon past niet bij wat bekend is over de Numic-sprekende volkeren. Deze vroege groepen beïnvloedden de moderne noordelijke Paiute en Shoshone. Gevonden in 2014, sommige artefacten op Skull Creek Dunes waren herkenbaar maar onverwacht. Aardewerk dat bekend staat als Shoshone Ware was veel te jong voor de site. Het onderscheidende vingernagel-gemarkeerde keramiek werd vermoedelijk alleen gemaakt vanaf de 1400s tot 1800s. Radiokoolstofdatering van drie houtskoolmonsters kwam terug met drie verschillende jaren - 847, 927 en 1242, allemaal van vóór de Shoshone Ware-monsters in het kamp en de omliggende gebieden.

Conventionele wijsheid beweert dat de eerste Numic-sprekers zich zo'n 600 jaar geleden in Oost-Oregon vestigden, twee eeuwen nadat de artefacten in Skull Creek werden gebruikt. Normaal gesproken hebben oude Shoshone-kampen ook handelsmerkpijlpunten die afwezig zijn op de oneven site. Een mogelijkheid is dat de onderscheidende projectielen niet hun eigen uitvinding waren, maar een die ze in een later stadium uit een andere groep hebben overgenomen. Er bestaat geen sterke theorie om het aardewerk uit te leggen. De tegenstrijdigheid zou kunnen betekenen dat antropologen nog niet de volledige geschiedenis van de prehistorische Numic-volkeren bezitten.

1Het complex bij Sigchos

Historicus Tamara Estupiñan's obsessie met oude economische teksten leidde haar naar een 400 jaar oud boek. Terwijl ze haar 4000 pagina's bestudeerde, vond ze de wil van de zoon van Atahualpa. De laatste Inca-heerser werd in 1532 beroemd gewurgd door de Spanjaarden voordat een losgeld kon worden betaald. Het lichaam van Atahualpa en het losgeld, een onschatbare voorraad, verdwenen.

Jaren later legde haar onderzoek naar een van de generaals van Atahualpa, Rumiñahui, een verband. Er werd gezegd dat hij betrokken was bij het verbergen van de schat en een ontmoeting had met andere Inca-functionarissen in Sigchos. Zich afvragend waarom belangrijke individuen zouden convergeren in het afgelegen Ecuador, keerde ze terug naar de wil. Opmerkelijk genoeg toonde het aan dat Sigchos ooit eigendom van Atahualpa was.Meer vertellen was een locatie in de buurt die Malqui heette, oftewel de mummie van een Inca-heerser. Een andere plaatsnaam, Machay, betekende "laatste rustplaats". In 2010 ging ze daar op zoek naar de overblijfselen van Atahualpa en ontdekte in plaats daarvan nieuwe Inca-ruïnes. De ontdekking overtuigde de geleerden niet volledig ervan dat het lichaam van Atahualpa daar rust. Er zullen meer onderzoeken nodig zijn om het doel van het spectaculaire Inca-complex te begrijpen dat waarschijnlijk een religieus of bestuurlijk centrum was.