Top 10 van legendarische verloren werelden

Al duizenden jaren vertellen reizigers verhalen over fabuleuze verloren werelden en legendes over verborgen koninkrijken. Veel van deze verhalen overleven tot op de dag van vandaag. De eerste verhalen over ongelooflijke excursies naar nog nooit eerder bezochte koninkrijken en beschavingen ontstonden in een tijd waarin veel onbekend was en alles leek mogelijk. Van Plato's verhaal over Atlantis tot Mandeville's verhalen over honden met een koppig hoofd, de maatschappijen die deze legendes gebruikten vonden geen goede redenen om aan hun waarheid te twijfelen.

Zelfs toen Gulliver's Travels werd gepubliceerd in 1726, bleven veel delen van de wereld - zoals Australië, Afrika, Zuid-Amerika en een groot deel van Azië - deels onbekend. Pas in het midden van de negentiende eeuw explodeerden 'verloren wereld'-romans via de verhalen van Jules Verne, H. Rider Haggard, Arthur Conan Doyle en H. G. Wells - zelfs toen duidelijk werd dat de locaties in hun verhalen nooit bestonden. Tegenwoordig is helaas de allure van deze romances vervaagd - maar de aantrekkelijke aantrekkingskracht van deze legendes, hoewel slapende, blijft in onze harten en onze collectieve psyche, klaar om een ​​nieuwe generatie naar een leven van avontuur te trekken.

10

Lemuria

Lemurië, of Mu, is een continent waarvan gezegd wordt dat het is opgeslokt door de zee en dat nu onder de Indische of Stille Oceaan ligt. De beroemde theosoof Madame Blavatsky beweerde dat de Lemuriërs aapachtige reuzen waren die de gave hadden van telepathie. In een boek met de titel "The Lost Continent of Mu" beweerde één schrijver dat de hele mensheid zijn oorsprong vindt in Mu, die ooit doorging van Hawaii naar Paaseiland en Fiji. Vermoedelijk werd het 12.000 jaar geleden volledig verwoest door een enorme aardbeving en zakte weg in de zee.

Tegenwoordig beweert de Stelle-groep in de VS dat ze afstamt van de Lemuriërs. Volgens deze groep zijn de Lemuriërs na de catastrofe uit de aarde ontsnapt en hebben ze sindsdien het lot van gekozen groepen zoals zij begeleid.

9

Cibola

De 16e-eeuwse Spaanse conquistadores zochten de Noord-Amerikaanse continenten op naar de legendarische zeven steden van Cibola - beroemd om hun rijkdom en genialiteit. Cibola was mogelijk verwant aan Aztlan, het land van zeven grotten waarvan de Azteken naar verluidt naar Mexico emigreerden. Antonio de Mendoza, onderkoning van Nieuw-Spanje, stuurde de eerste expeditie om deze verloren steden te vinden in 1539, nadat een zekere monnik beweerde een glimp van hen aan de horizon te hebben opgevangen.

In 1540 werd een tweede expeditieleger gestuurd, onder het commando van Francisco de Coronado. Bij de ontmoeting met de Hopi-bevolking kregen de Spanjaarden te horen dat de stam al eeuwen wachtte op de terugkeer van de Witte Broeder, Pahana. De groep Spanjaarden verkende tot aan Texas, maar kon geen van de legendarische, gouden steden vinden. Deze legende is vergelijkbaar met die van El Dorado.

8

Shambala

"Shambala" is de Sanskrietnaam voor een mystiek land, gelegen tussen besneeuwde bergen, met een gouden stad in het midden. Het is bijna overal gezocht. Van de Gobi-woestijn tot Tibet, Afghanistan tot het Kun Lun-gebergte in China, ontdekkingsreizigers hebben zich ontgroeid, maar tevergeefs. Expedities zijn soms verdwenen zonder een spoor achter te laten. Blijkbaar kun je in een vliegtuig over Shambala vliegen en het nog steeds missen, omdat de grenzen ervan zorgvuldig worden bewaakt en beschermd tegen gezien worden.

In 1928 werd Nicholas Roerich, de ontwerper van Stravinsky's Rite of Spring-ballet, door een lama verteld dat Shambala tot een andere dimensie behoort, en dat alleen degenen die geestelijk zijn voorbereid het kunnen vinden - omdat het verloren is gegaan en gevonden is, helemaal in de geest. Roerich ontmoette ook een mysterieuze lama op de weg Darjeeling-Ghum in India, en werd later door monniken verteld dat deze lama geprezen werd door Shambala.

7

Agharti

Legenden vertellen ons dat Agharti een ondergrondse wereld is, verbonden met de vier hoeken van de aarde via een ingewikkeld tunnelnetwerk. Beschrijvend een land bewoond door vredelievende en vriendelijke mensen, die proberen de uitbundigheid van de mensen die bovengronds leven te verzachten, lijkt de mythe erg oud te zijn.

Plato sprak over brede en smalle tunnels onder de aarde, bestuurd door een prachtige heerser die in het centrum van de aarde zit. Een paar honderd jaar later noemde Plinius mensen die ondergronds vluchtten nadat Atlantis was verwoest. Sommige esoterische traditionalisten beweren nog steeds dat Agharti echt bestaat. Volgens deze gelovigen vluchtten de Atlantiërs naar Azië, waar ze tunnelden onder de Himalaya's, geduldig wachtend op de dag waarop ze misschien weer zouden opduiken om de wereld te regeren.

6

Hy-Brasil

Europeanen koesterden een al lang bestaande fascinatie voor een mythisch land, waarvan werd gezegd dat het ergens boven de onbegaanbare Westelijke Oceaan lag. Een Ierse legende vertelt ons over Hy-Brasil, een eiland bedekt met mist, dat maar eens in de zeven jaar kan worden gezien - maar nooit is bereikt. Expedities verlieten Bristol in de jaren 1480, maar ze kwamen altijd terug zonder bewijs van het legendarische eiland.

In 1674 beweerde een kapitein met de naam John Nisbet dat hij het eiland had gezien tijdens een reis tussen Ierland en Frankrijk. Hij verklaarde dat het eiland werd bewoond door grote zwarte konijnen en een goochelaar die in een stenen kasteel woonde. In de afgelopen tijd is echter gesuggereerd dat Hy-Brasil eigenlijk Porcupine Bank is, een ondiepte die feitelijk bestaat en 200 kilometer ten westen van Ierland ligt.

5

Lyonesse

Het huis van Sir Tristan, een van de legendarische ridderridders van koning Arthur, Lyonesse is een land in de Arthur-legende dat naar verluidt dicht bij Cornwall ligt, hoewel de exacte locatie nooit is aangegeven. Men zegt dat het onder de zee is gezonken, net als de stad Ys volgens Keltische verhalen. Lord Tennyson beschreef Lyonesse als de plaats van het laatste gevecht van Arthur, waarin hij dodelijk gewond was geraakt.

Omdat de legende van Lyonesse's zinken zowel in de Cornish- als Bretonse mythologie voorkomt, is gesuggereerd dat het verhaal een buitengewoon voorbeeld van de herinnering aan het volk en de traditie van orale geschiedenis vertegenwoordigt; men denkt dat het verhaal zijn oorsprong vindt in de historische overstroming van de eilanden van Sicilië en de bergbaai, in de buurt van Penzance. Vandaag de dag is Lyonesse stevig geworteld in de tradities van Cornwall, dus het koppelen van het aan de Scilly-eilanden lijkt de meest logische stap. Rondom het vasteland vindt men nog steeds de versteende resten van een oud bos, waar nog beukenbomen met noten te vinden zijn.

4

Cantre'r Gwaelod

Cantre'r Gwaelod - de Welsh Atlantis - is een legendarisch oud verzonken koninkrijk waarvan gezegd wordt dat het zich in het gebied tussen Ramsey Island en Bardsley Island ten westen van Wales bevindt. Dit koninkrijk speelt in folklore, literatuur en lied, en wordt verondersteld te liggen onder de wateren van Cardigan Bay. De meest populaire mythe stelt dat het land door een dijk tegen de zee was versterkt. Een prins genaamd Seithenyn, beschreven als een dronkaard en een rokkenjager, was de baas over de dijk, en als gevolg van zijn nalatigheid veegde de zee door de poorten en verwoestte het land. Hoewel er geen betrouwbaar fysiek bewijs is dat Cantre'r Gwaelod onder de baai ligt, zijn er verschillende gemelde waarnemingen geweest van verzonken menselijke woningen, stenen muren en paden.

3

El Dorado

Toen de Spanjaarden Mexico binnenvielen in de 16e eeuw, hoorden ze het gerucht van een fabelachtige stad geplaveid met goud, geregeerd door een priester-koning genaamd El-Dorado, of de vergulde koning, wiens lichaam naar verluidt bedekt was met goudpoeder. Francisco Pizarro viel Peru binnen, en overweldigde de Inca-beschaving met een reeks moorden, bedrog en oneerlijkheden. Uiteindelijk vond hij wel wat goud, maar dat deed hem niet goed - hij werd vermoord in 1541.

Hoewel er enkele feiten zijn die deze legende ondersteunen, bestaat er geen echt bewijs van "de" El Dorado, en in latere jaren vestigde het zich in de mythische traditie als een plaats in de Amerika's waar een stad van goud lag. Eeuwen later werd de Nieuwe Wereld nog steeds geplunderd en de inwoners vermoord, terwijl de Europeanen verder gingen met hun zoektocht naar de legendarische stad. Zelfs vandaag de dag geloven velen nog steeds dat de stad bestaat, in afwachting om door de juiste avonturier op het juiste moment te worden gevonden.

2

Avalon

De meeste onderzoekers geloven dat Avalon afgeleid is van het Welshe woord afal, wat appel betekent. Het is een legendarisch eiland, de plaats waar het zwaard Arthur Excalibur (Caliburnus) van koning Arthur werd gesmeed, en waar Arthur later werd genomen na de slag om Camlann om te recupereren. In Welsh, Cornish en Bretonse legendes stierf Arthur nooit - en volgens deze tradities zal hij terugkeren om zijn volk opnieuw te leiden. Avalon raakte in 1190 in verband gebracht met Glastonbury, toen monniken van de abdij van Glastonbury beweerden de overblijfselen van Arthur en zijn koningin te hebben gevonden. De geschriften van Gerald van Wales beweerden dat Glastonbury in de oudheid het eiland Avalon werd genoemd. Eeuwen geleden heette het gebied ook Ynys Gutrin, wat in het Welsh "Island of Glass" betekent - en van deze woorden leverden de binnenvallende Saksen ons later de plaatsnaam 'Glastingebury' op.

1

Atlantis

Misschien wel de beroemdste verloren stad op deze lijst, we kennen allemaal de ondergang van Atlantis 10.000 jaar geleden, in één nacht verwoest door aardbevingen en een overstroming. Verschillende onderzoekers beweren dat Atlantis echt heeft bestaan ​​- dat het rijk delen van Afrika, Azië, Europa en de Amerika's omarmde. Anderen geloven vast dat de overlevenden van Atlantis verantwoordelijk waren voor de bouw van Stonehenge en de piramides. Volgens Plato werd Atlantis geregeerd door tien koningen; het koninklijk paleis had warm en koud stromend water; en de grootste tempel op het centrale eiland was gewijd aan Poseidon en Cleito.

De meeste gelovigen beweren dat het bewijs ligt in het eiland Antilia, dat te zien is in de Portugese hitlijsten uit de 15e eeuw - vermoedelijk het eigenlijke Atlantis dat onder de zee verdween. Anderen geloven dat Plato een mythe heeft gemaakt wat eigenlijk een echte gebeurtenis was: dat de historische uitbarsting van Thera, die de Minoische cultuur van Kreta verwoestte, de echte basis is voor de Atlantis-mythe. Omdat elke onderzoeker vasthoudt aan zijn eigen theorie, kunnen we alleen maar het materiaal over het onderwerp bestuderen en tot onze eigen conclusies komen over dit fascinerende onderwerp - totdat Atlantis zelf wordt gevonden.