Delen:
10 onbeantwoorde vragen uit de Tweede Wereldoorlog
Afgezien van de zichtbare verhalen over dood en vernietiging, heeft de Tweede Wereldoorlog ons veel mysteries en onbeantwoorde vragen nagelaten. Hoewel we een aantal van deze mysteries onder de knie hebben, blijven er nog veel vragen onbeantwoord en krijgen ze misschien niet snel antwoord.
10 Wie heeft de namen van de D-dagcode en 'Dieppe' in een kruiswoordpuzzel gezet?
Het woord "Dieppe" bleek een van de oplossingen voor een kruiswoordpuzzel te zijn Dagelijks telegram kranten in augustus 1942. Dit ziet er vrij normaal uit, totdat je je realiseert dat twee dagen nadat de puzzel liep (en een dag nadat de oplossing was gegeven), geallieerde troepen een dodelijke aanval op de Franse haven van Dieppe lanceerden.
MI5, de Britse geheime dienst, zag dit en negeerde het als een toeval. Twee jaar later verschenen er meer puzzels in de Dagelijks telegram. Deze keer hadden ze antwoorden als 'Utah', 'Overlord', 'Omaha', 'Mulberry' en 'Neptune', die allemaal rechtstreeks verband hielden met de naderende D-Day-landingen. De hele landingsoperatie heette "Operatie Overlord". "Omaha" en "Utah" waren codenamen voor stranden die zouden worden aangevallen. "Mulberry" was de codenaam voor de tijdelijke havens die moesten worden aangelegd na de aanval, terwijl "Neptune" de code was voor de hele D-Day-zeeoperatie.
Leonard Dawe, een schoolhoofd die ook verantwoordelijk was voor de Telegraafkruiswoordpuzzels, werd vastgehouden en ondervraagd over hoe hij de codes tegenkwam. Niemand weet precies hoe, omdat hij weigerde te spreken over zijn tijd in detentie. In 1984 onthulde één van zijn voormalige studenten, Ronald French, dat Dawe hem maakte en dat verscheidene anderen lege kruiswoordpuzzels vervulden. Frans was erg bekend met de codes (omdat hij hen vaak hoorde van geallieerde troepen die dicht bij de school kampeerden) en ze mogelijk had opgevuld, hoewel hij niet zeker wist of hij dat wel deed. Echter, twee jaar voordat het Frans sprak, zei een andere naamloze jongen dat hij de namen had neergeschreven. Niemand weet wie de naamloze jongen is. Als hij echt verantwoordelijk was voor de D-Day-puzzels, wie was er dan verantwoordelijk voor de Dieppe-puzzel? Was dat geval echt gewoon toeval?
9 Waarom stopte Hitler het Duitse leger om de geallieerden in Duinkerke te decimeren?
Na de snelle en verrassende val van Frankrijk tijdens de Tweede Wereldoorlog trok het Franse leger, samen met Britse en Belgische troepen, zich terug van het vasteland naar de haven van Duinkerken. Met de oceaan achter hen en de Duitsers die uit de tegenovergestelde richting kwamen, waren de geallieerden echt tussen de duivel en de diepblauwe zee. Vlak voordat de Duitsers een aanval konden lanceren en de duizenden geallieerde troepen op het strand tot niets konden terugbrengen, beval Hitler hen om af te treden en de komende drie dagen. De Duitse troepen keken toe toen de Geallieerden werden geëvacueerd met boten, schepen, jachten en al het andere dat kon varen.
Waarom gaf Hitler opdracht aan de Duitse aanvalsmacht om af te treden? Een aanval op de geallieerde troepen in Duinkerke zou een onvergetelijk effect op de oorlog hebben gehad. Het zou het Britse leger een zware slag toegebracht hebben en leidde tot de complete nederlaag van het Franse leger. Voordat hij zelfmoord pleegde, zei Hitler dat het bevel een 'sportief gebaar' was, bedoeld om Engeland in gesprek te brengen met Duitsland, zodat ze de oorlog konden beëindigen. Velen betwisten dit echter. Ze geloven dat Hitler een bittere rivaliteit had met zijn generaals en probeerde hen te tonen dat hij het was die besliste waar, wanneer en hoe Duitse troepen vochten.
Anderen geloven dat Hitler verrast was door de snelle val van Frankrijk en hij vreesde dat de terugtrekking naar Duinkerke een valstrik was. Misschien had hij ook willen voorkomen dat zijn tanks het ongunstige terrein betraden, of misschien wilde hij gewoon de Duitse luchtmacht het plezier geven om de geallieerden af te maken.
8 Wie heeft Winston Churchill's toespraken op BBC gelezen?
Wegens technologische beperkingen kon de radio van de British Broadcasting Corporation (BBC) de toespraken van Winston Churchill niet rechtstreeks opnemen in het House of Commons. Churchill moest naar zijn bureau gaan om zijn toespraken te herhalen. Omdat hij waarschijnlijk te druk was om dit te doen, werd een acteur ingehuurd om het te doen.
De acteur in kwestie was Norman Shelley, die beweerde dat hij een aantal van de speeches van Winston Churchill las, waaronder de beroemde en morele stimulerende 'We zullen ze op de stranden bestrijden' en 'Hun beste uur'. Hij beweerde dat hij zo goed kon imiteren Churchills stem op de radio dat Churchill hem feliciteerde. Leden van het kamp van Churchill betwisten dit echter. Ze staan erop dat Churchill zijn toespraken zelf leest. Trouwens, als de BBC iemand zou vragen om de toespraken op de radio te herhalen, zouden ze waarschijnlijk een van hun stafleden hebben gebruikt en geen betaalde acteur.
Supporters van beide kampen debatteren al een tijdje over dit onderwerp. We weten niet wie we moeten geloven, en de ontdekking van een record uit september 1942 getiteld "BBC, Churchill: Speech. Kunstenaar Norman Shelley "compliceerde eenvoudig kwesties en hief vlaggen aan beide kanten op.
7 Waar is het goud van Rommel?
Duitse troepen die Noord-Afrika ontvluchtten na de nederlaag door geallieerde troepen, waren bekend geworden met ongeveer 200 kilo goud, het "goud van Rommel" genoemd naar de Duitse veldmaarschalk Erwin Rommel. Het werd gestolen van Joden in Tunesië en bewaard in zes dozen van gehard staal. Er zijn drie belangrijke theorieën over wat er met het goud is gebeurd: het is ergens verborgen in de uitgestrekte woestijnen van Noord-Afrika, naar Duitsland gestuurd (hoewel het daar nooit is gekomen), of opzettelijk tot zinken gebracht voor de kust van Corsica, een Frans eiland in de Middellandse Zee.De meest waarschijnlijke theorie is dat het opzettelijk van Corsica is gezonken met plannen om het later op te halen.
Verschillende pogingen (die tientallen jaren duren) om het goud op te halen zijn tot nu toe nutteloos geweest, hoewel een man die er al 15 jaar achteraan zat, beweerde dat hij een idee had van de locatie ervan. Iedereen die het goud vindt, zou het moeten delen met de Franse overheid, die zou proberen om familieleden van de eigenaars te zoeken.
6 Wat is er met de HMAS gebeurd Sydney'schroef?
Het zinkende schip van Hare Majesteit's Australia Ship (november, 1941) Sydney door het Duitse schip HSK Kormoran was een grote slag voor de Australische overheid. Het was zo mysterieus, verrassend en schokkend dat de Australische overheid elk mediahuis verbood het incident bijna twee weken te melden.
Het hele mysterie begon op 19 november 1941, toen het Sydney zag een ongeïdentificeerd schip enkele honderden mijlen van Perth, Australië. De Sydney gaf achtervolging en beval het anonieme schip zich te identificeren. Het ongeïdentificeerde schip hief een vlag op waaruit bleek dat het een Nederlands koopvaardijschip was. Als de Sydney kwam dichterbij (eigenlijk te dichtbij), het "koopvaardijschip" verlaagde zijn Nederlandse vlag en hief een Duitse vlag op. Het bleek dat het een Duits oorlogsschip was met de naam HSK Kormoran.
Het was niet verrassend dat er een zeeslag begon, waarbij beide schepen in aanraking kwamen met torpedo's, machinegeweren en elk ander wapen dat ze aan boord hadden. De Kormoran beschadigde de Sydney's kanonnen, torentje, brug, toren en boog. De Sydney, in ruil daarvoor, beschadigde Kormorande motor, waardoor deze immobiel wordt. Na verloop van tijd stonden beide schepen in brand. De Kormoran's bemanning verliet hun schip toen hun vuur ondraaglijk werd, maar hetzelfde kon niet gezegd worden van de Sydney's bemanning, die hun brandende schip omdraaide en wegreed van het toneel. De bemanning met 645 man werd nooit meer gezien.
Negen dagen nadat het schip en zijn bemanning vermist waren, werd een van zijn reddingsboten op zee gevonden door een ander Australisch oorlogsschip. Een andere reddingsboot werd ook gevonden in Queensland, en een derde werd gevonden met het ontbonden lichaam van een zeeman drie maanden later.
5 Wat is er gebeurd met Heinrich Mueller?
Heinrich Mueller was een nazi-officier en commandant van de Gestapo. Hij werd vaak 'Gestapo Mueller' genoemd om hem te onderscheiden van een andere nazi-bevelhebber met dezelfde naam, hij had spionagekringen voor de nazi-regering, was een leidende figuur in de holocaust en blijft de enige hooggeplaatste nazi-ambtenaar wiens lot nog steeds een mysterie is .
Of hij stierf, ontsnapte of in gevangenschap werd vermoord - of opzettelijk bevrijd werd om spion te worden voor de CIA of de Sovjet-Unie - is een vraag die onbeantwoord blijft. Er waren aanvankelijk speculaties dat hij stierf en werd begraven in een graf in Berlijn. Het betreffende graf was opgegraven en de overblijfselen bleken van twee onbekende soldaten te zijn en niet van Mueller. Adolf Eichmann, een andere nazi-bevelhebber die in 1960 was gearresteerd, zei dat hij geloofde dat Mueller het had overleefd.
De CIA maakte echter duidelijk dat het nooit 'Gestapo Mueller' tegenkwam, hoewel de geallieerden verschillende Heinrich Muellers tegenkwamen. Het bleek dat "Heinrich Mueller" in Duitsland een zeer populaire en veel voorkomende naam was. De meeste van deze Heinrich Muellers hadden geen middelste naam, dus het was niet ongebruikelijk dat hun bestanden in de war raakten.
Het laatste bevestigde verslag van Mueller is vanaf de dag nadat Hitler zelfmoord had gepleegd, toen Mueller weigerde te ontsnappen met andere nazi-troepen terwijl het Rode Leger naar Berlijn trok. Hij zei dat hij klaar was om met het regime te vallen en zich nooit door de Russen zou laten vangen.
Volgens de Duitse historicus professor Johannes Tuchel stierf Heinrich Mueller in 1945 en werd hij begraven op het Duitse hoofdkwartier van de luchtmacht voordat hij uiteindelijk werd overgebracht naar een joodse begraafplaats in Berlijn met meerdere massagraven. We zullen er echter niet snel achter komen of Mueller daar eigenlijk is begraven, omdat de Joodse wet de opgraving van begraven lijken ten strengste verbiedt.
4 Wat was het I-52's missie?
De I-52 was een geavanceerde onderzeeër die Japan tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikte. Het werd in de nacht van 23 juni 1944 door een geallieerd vliegtuig in de Atlantische oceaan tot zinken gebracht. Aan boord van de onderzeeër bevonden zich 112 bemanningsleden, sommige Duitse wetenschappers die een Wehrmacht Enigma-codeermachine exploiteerden, minstens 2 ton goud, 250 ton tin en 44 ton rubber. Er waren ook verschillende tonnen opium, wolfraam, molybdeen, magnesium en kinine.
Gezien de grote hoeveelheid cruciale oorlogsvoorraden aan boord, geloven velen dat de onderzeeër ze naar de Duitse regering heeft getransporteerd in ruil voor Duitse militaire technologie. Anderen geloven dat het een vredesvoorstel droeg tussen de Verenigde Staten en Japan. Gedeubriceerde militaire documenten uit de Tweede Wereldoorlog onthulden dat Yoshikazu Fujimura, de marine-attaché van Japan naar Zwitserland (die in gesprek was met de Verenigde Staten), van plan was de onderzeeër te ontmoeten om een vredesvoorstel te verzamelen.
3 Wie heeft het doden van communisten en linkse verzetsmensen in Nederland bevolen?
Verschillende communisten en linkse verzetsmensen in Nederland werden opgepakt en vermoord door nazi-troepen tijdens de Duitse bezetting van Zwitserland. Een andere verzetsstrijder, Hannie Schaft, werd doodgeschoten minder dan een maand voordat Duitsland zich terugtrok uit Nederland. De moorden, die plaatsvonden in Velser, zijn tegenwoordig bekend als de 'Velser Affaire'. Zo mysterieus en dodelijk was het geval dat alle eerdere onderzoeken naar een muurtje tegenkwamen.
Verschillende onderzoeken zijn geannuleerd en mensen die het hebben onderzocht zijn gedood.Een journalist die er na de oorlog vaak over schreef, werd met de dood bedreigd. Niemand praat erover. Mensen die in Velser wonen, vertellen vaak aan iemand die lang wil leven om stil te blijven over de affaire. Velen zijn echter van mening dat de snitch-operaties werden uitgevoerd door leden van de politie van Velser, die ook leidende figuren in het Nederlandse verzet waren. Het duistere mysterie blijft onopgelost, en een stichting genaamd SOVA (Steun Onderzoek Velser Affaire) is speciaal gevormd om het mysterie op te lossen.
2 Wat is er gebeurd met de B-29 die over Itasca County is neergestort?
Op 14 juli 1945 vertrok een B-29 bommenwerpervliegtuig bestuurd door piloot Edward Szycher van Texas naar Duluth op een trainingsmissie. Het vliegtuig voltooide zijn missie en was op een terugreis naar Texas toen de benzinegeur plotseling zijn bemanning overspoelde toen ze brandstof tussen de tanks overdroegen. De bemanning probeerde de deuren van het bommenruim te openen om een deel van de brandstof te dumpen, maar de deuren gingen niet open. Ze hebben geen mayday-oproep verzonden omdat ze vreesden dat het gebruik van de radio de brandstof zou aanbranden. De bemanning moest het vliegtuig verlaten nadat de brandstof een negatieve invloed op hen begon uit te oefenen; hun handen en benen werden zwak. De boordwerktuigkundige was al buiten bewustzijn en moest door andere bemanningsleden uit het vliegtuig worden gehaald.
De piloot schakelde de automatische piloot in en zette het vliegtuig op een koers richting Montana voordat hij met de rest van de ploeg vluchtte. De mannen waren nog nooit eerder uit een vliegtuig gered, maar toch slaagden ze er nog steeds in de grond te komen, veilig te laten vallen in verschillende velden en meren in Itasca County, Minnesota, met slechts twee mensen die gewond raakten. Het vliegtuig werd nooit meer gezien.
Twee mensen meldden dat ze het vliegtuig in een meer zagen crashen, en er zijn ook speculaties dat het misschien is opgeblazen of over het land is gegaan en neerstortte in de Stille Oceaan. Een andere piloot had aanvankelijk geweigerd om met het vliegtuig te vliegen omdat het naar benzine rook. De crash lijkt echter door de overheid te zijn afgedekt en het lot van het vliegtuig blijft onbekend.
1 Wie plaatste een bom in het Britse paviljoen in 1940?
Op 4 juli 1940 werden de detectives New York Police Department Ferdinand Socha en Joseph Lynch naar het Britse paviljoen op de World Trade Fair geroepen om een verdacht uitziende tas te inspecteren die een klokachtig geluid maakte. De twee mannen kwamen op het toneel en droegen de tas naar een veilige hoek, waar ze probeerden de inhoud ervan te inspecteren. Lynch sneed een klein gaatje in zijn zij en ontdekte dat het dynamiet bevatte met een aangebouwd timingapparaat. De bom ontplofte kort daarna, waarbij Socha en Lynch werden vermoord en vier andere rechercheurs gewond raakten, van wie er een het oog verloor.
Niemand weet wie verantwoordelijk was voor de bom, waardoor een krater van 1,5 meter (5 voet) breed en 1 meter (3 ft) diep achterbleef. Een indrukwekkende beloning van $ 26.000 (ongeveer $ 500.000 in het geld van vandaag) werd aangeboden aan iedereen die het kon oplossen. Verdachten waren de Duitse Bund (een Amerikaanse fascistische groep), het Ierse Republikeinse leger (IRA), verschillende communistische groeperingen, het christelijk front en de Britse regering.
De Britse regering wordt als een verdachte beschouwd vanwege speculaties dat ze de bombardementen mogelijk hebben uitgevoerd om het te laten lijken alsof het het handwerk van de Duitsers was. Dit zou de Verenigde Staten in de oorlog hebben gedwongen en hen tegen Duitsland hebben gekeerd. Het gebied waarin de bom werd gevonden was gesloten voor het publiek en alleen leden van de Britse regering hadden er toegang toe kunnen krijgen. Het bombardement blijft onopgelost.