10 Recente wetenschappelijk opgeloste mysteriën

Sinds het begin van de moderne wetenschap hebben we de grote mysteries om ons heen opgelost. Vanwege de recente vooruitgang in wetenschap en technologie hebben we nu het vermogen om sommige onbekenden als nooit tevoren te ontrafelen. Deze lijst bestaat uit 10 van dergelijke mysteries die gelukkig onze vorige "onopgeloste mysteries" -lijsten niet terzijde schuiven!

10

Epidaurus Theaterakoestiek

Het oude theater van Epidaurus nabij Athene Griekenland werd gebouwd in de late 4e eeuw voor Christus en is een van de best bewaarde oude theaters. Zelfs in de oudheid werd het theater geacht een goede akoestiek te hebben. De acteurs kunnen perfect worden gehoord door alle 15.000 toeschouwers zonder versterking. Om de theaters te demonstreren, laten grote gidsen van akoestiek hun groepen op de tribunes verspreiden en laten ze zien hoe vage geluiden centraal kunnen worden gehoord. Hoe deze geluidskwaliteit werd bereikt, is al vele jaren de bron van academische en amateurspeculatie. Een van de theorieën suggereerde dat de heersende winden de geluiden droegen. Het blijkt dat dat antwoord op de stoelen staat. In 2007 ontdekten onderzoekers van het Georgia Institute of Technology dat het kalksteenmateriaal van de stoelen een filtereffect biedt dat lage frequenties van stemmen onderdrukt, waardoor achtergrondgeluiden worden geminimaliseerd, zodat de stoelen als natuurlijke akoestische vallen fungeren. Het is nog onbekend of de akoestische eigenschappen het resultaat zijn van een ongeval of het product van geavanceerd ontwerp.

Interessant feit: Het orkest (of de dansvloer) heeft de vorm van een perfecte cirkel, met een diameter van iets meer dan 19,50 meter. Een cirkelvormige basis die nog steeds in het exacte centrum is bewaard, hield hoogstwaarschijnlijk een altaar voor Dionysos (de Griekse god van de wijn). Je kunt hier een demonstratie van de theaters van geweldige akoestiek bekijken en horen.

9

Kristallen schedels

De meeste mensen zijn bekend met kristallen schedels uit de film Indiana Jones en het Koninkrijk van de Kristallen Schedel. Er zijn echter ook veel serieuze verzamelaars van kristallen schedels die beweren dat ze precolumbiaans zijn en gemaakt zijn tijdens de Azteken- of Maya-beschavingen en paranormale verschijnselen vertonen. In 2008 onderzocht een team van Britse en Amerikaanse onderzoekers met behulp van elektronenmicroscopie en röntgenkristallografie schedels van het British Museum en Smithsonian. Een gedetailleerde analyse van het oppervlak van de schedel onthulde minieme roterende krassporen rond de oogkassen, tanden en schedel. Dit was een duidelijk bewijs dat de schedel was gesneden en gepolijst met een instrument op wielen - en de Azteken gebruikten nooit het wiel. De onderzoekers concludeerden dat de schedels uit een stuk Braziliaans bergkristal in Europa zijn gesneden. Ze werden toen waarschijnlijk verkocht aan verzamelaars als een relikwie uit de oude Azteekse beschaving. Veel musea hebben nu de schedels verwijderd vanwege hun twijfelachtige afkomst.

Interessant feit: Voor de hardcore crystal skull-fans die er zijn, zou ik de Mitchell-Hedges-schedel moeten noemen, die waarschijnlijk de meest beroemde schedel van allemaal is. Het werd naar verluidt ontdekt in 1924 door de geadopteerde dochter van de Britse avonturier auteur F.A. Mitchell-Hedges. Hedges beweerde dat de kristallen schedel minstens 3600 jaar oud was. Gedetailleerd onderzoek, zoals de hierboven genoemde experimenten, is nooit op deze schedel uitgevoerd omdat de huidige eigenaar van de schedel niet zal testen.

8

New England's Dark Day

Op 19 mei 1780 werd een ongewone verduistering van de daghemel waargenomen boven de staten in New England en delen van Canada. Omdat de communicatie van de dag erg primitief was, pasten sommige mensen in New England religieuze interpretaties toe op de gebeurtenis. Zelfs vandaag wordt de donkere dag van New England nog steeds door velen beschouwd als een bovennatuurlijke gebeurtenis. Verschillende verklaringen werden besproken van vulkaanuitbarstingen tot hemelse cataclysmen. In 2008 Bijna 230 jaar later combineerden onderzoekers van de Universiteit van Missouri schriftelijke verslagen en boomringrecords van door bomen beschadigde bomen om vast te stellen dat de donkere dag werd veroorzaakt door massale bosbranden in Canada. Tijdens een brand gaat de hitte door de schors, doodt het levende weefsel en een paar jaar later valt de schors af en onthult het hout en een verwonding aan de boom. De onderzoekers bestudeerden boomringen uit de Algonquin Highlands in Zuid-Ontario en vele andere locaties. Ze vonden bewijs dat er in die periode een grote brand had gebrand die de atmosferische omstandigheden honderden kilometers ver zou hebben beïnvloed. Grote rookkolommen werden gecreëerd en naar de hogere atmosfeer gedragen, wat de donkere dag van New England verklaart.

Interessant feit: Verslagen van 'New England's Dark Day' bevatten vermeldingen van middagmaaltijden bij kaarslicht, nachtvogels die uitkomen om te zingen, bloemen die hun bloembladen vouwen en vreemd gedrag van dieren.

7

Gezicht op Mars

Het Cydonian-gebied op Mars trok veel aandacht omdat een van de heuvels in die regio opmerkelijk door de mens gemaakt leek. De regio werd voor het eerst gedetailleerd in beeld gebracht door de Viking 1 orbiter die in 1975 werd gelanceerd. Verschillende beelden werden gemaakt door de Viking, waaronder een genomen in 1976, waarbij een van de Cydonian-plateaus het uiterlijk van een gezicht had. Wetenschapper wees het gezicht af als een trucje van licht en schaduw, maar toen toonde een tweede afbeelding ook het gezicht in een andere zon-hoek. Dit trok de aandacht van organisaties die geïnteresseerd waren in buitenaardse intelligentie en sommige talkshow-gastheren die geloofden dat het gezicht een lang verloren Martiaanse beschaving was. De meeste wetenschappers geloofden nog steeds dat het gezicht slechts een gevolg was van de kijkomstandigheden. In 2003, toen het Europese ruimteagentschap Mars Express lanceerde, was het in staat om gegevens van een hoge resolutie stereocamera te combineren en een 3D-weergave van het "Gezicht op Mars" te creëren. De meest recente afbeelding (onderaan), denk ik, zou zelfs de meest trouwe gelovigen tot zwijgen brengen.Het beeld toont een overblijfselmassief waarvan gedacht werd dat het gevormd was door aardverschuivingen en een vroege vorm van de vorming van puinschorten, maar geen gezicht in zicht.

Interessant feit: Het Cydonia-gebied is van groot belang voor planetaire wetenschappers vanwege hun locatie. De mesa's bevinden zich in een overgangszone tussen de kraters in de hooglanden in het zuiden en de gladdere laagvlakten in het noorden. Sommigen denken dat de noordelijke vlaktes het enige zijn dat overblijft van een oude Marszee.

6

De Barreleye vis

Het fascinerende aspect van de barreleye vis is de buisvormige ogen die uitstekend zijn in het verzamelen van licht op een diepte tot 2500m. Het raadselachtige deel is dat de ogen lijken te worden bevestigd op zijn plaats direct boven zijn hoofd. Dit had fysiologen tientallen jaren verbijsterd omdat het bijna onmogelijk zou zijn voor de vissen om voedsel te zoeken. Onlangs bestudeerden wetenschappers die een op afstand bediend voertuig gebruikten de vissen op diepten van 600-800 meter. Ze ontdekten een tot nu toe onbekend feit, de buisvormige ogen bevinden zich achter een transparante met vloeistof gevulde koepel en de ogen kunnen roteren in een transparant schild dat het hoofd van de vis bedekt. Hierdoor kan de vis naar potentiële prooien kijken of naar voren richten om te zien wat het aan het eten is. De Barreleye Fish werd voor het eerst ontdekt in 1939, maar de transparante aard van de vis was niet bekend, omdat wanneer de vis in netten op een andere waterdiepte werd gevangen, het doorzichtige deel werd vernietigd.

Interessant feit: Houd er rekening mee dat als u naar de bovenstaande afbeelding kijkt, de twee kleine gaatjes voor de vissen geen ogen zijn. De ogen zijn de twee groene koepels in de bovenkant van het hoofd. Je kunt hier een clip van de barreleye vis zien zwemmen.

5

Dammen oplossen

Dammen (Dammen) bestaat al meer dan 400 jaar en werd genoten door miljoenen spelers. Sinds 1989 hebben computers de hele dag gewerkt om te proberen de 500 miljard miljard mogelijke bewegingen van het spel te ontcijferen. In 1992 werd een computer ternauwernood verslagen door wereldkampioen Marion Tinsley, die algemeen wordt beschouwd als de beste speler voor menselijke schijven ooit. Eindelijk in 2007 kan een computerprogramma Chinook ontwikkeld door onderzoekers van de Universiteit van Alberta nu een perfect damesspel spelen. In 2007 kon Chinook tussen de 200 desktopcomputers op het hoogtepunt van het project elke mogelijke zet in een damesspel herkennen en de juiste tellerbeweging bepalen. Als geen van beide spelers een fout maakt, eindigt het spel in gelijkspel.

Interessant feit: Dammen is het grootste spel dat tot nu toe is opgelost, met een zoekruimte van 5 × 10 ^ 20. Het aantal betrokken berekeningen was 10 ^ 14 en het werd gedaan over een periode van 18 jaar.

4

The Unknown Titanic Child

Dagen nadat de Titanic was gezonken, werd het lichaam van een babyjongen gevonden en teruggevonden uit de Noord-Atlantische Oceaan. Nadat het kind niet kon worden geïdentificeerd, werd hij begraven in Nova Scotia met een grafsteen die eenvoudig 'Het onbekende kind' las. In 2001 kregen onderzoekers van de Lakeland University in Ontario toestemming om het lichaam op te graven. Door de passagierslijsten te raadplegen, hadden ze de mogelijke identiteit verengd tot een van de vier kinderen: Gosta Paulson, Eino Panula, Eugene Rice en Sidney Goodwin. Eerste testen concludeerden dat het lichaam Eino Panula was. In 2007 bleek dit echter niet waar te zijn. Meer geavanceerd DNA-testen werd uitgevoerd op een tand uit het lichaam en vergeleken met het DNA van een overlevende Goodwin-familielid bleek het een onbetwistbare match te zijn. Het bevestigde dat 'het onbekende kind' Sidney Goodwin was. Sidney was de jongste van zes kinderen geboren uit Fred en Augusta Goodwin uit Fulham, Engeland en emigreerde naar Niagara Falls New York. (Allen waren aan boord) Noch de ouders van Sidney, noch de lichamen van zijn broers en zussen werden ooit teruggevonden. Je kunt hier een foto van de rest van de familie zien.

Interessant feit: De matrozen aan boord van het bergingsschip waren erg overstuur door de ontdekking van het lichaam van de onbekende jongen en betaalden voor zijn monument. Hij werd begraven op 4 mei 1912 met een koperen hanger in zijn kist geplaatst door herstelzeilers die "Our Babe" lazen. Je kunt het grafmonument hier zien.

3

Oude tablet ontcijferd

Dit kan een geval zijn van een wetenschappelijk opgelost mysterie dat een ander oplost, dus ik zal proberen het tweede uit te leggen onder "Interessante feiten" De hierboven getoonde cirkelvormige kleitablet werd 150 jaar geleden ontdekt in Nineveh, de hoofdstad van het oude Assyrië, in wat nu Irak is . De tablet toont tekeningen van sterrenbeelden en op pictogrammen gebaseerde tekst die bekend staat als spijkerschrift en werd gebruikt door de Sumeriërs, de vroegst bekende beschaving ter wereld. Decennialang hebben wetenschappers de tablet niet ontcijferd. In 2008 hebben twee wetenschappers, Alan Bond en Mark Hempsell van de Universiteit van Bristol eindelijk de spijkerschriftcode gekraakt. Door een computerprogramma te gebruiken dat duizenden jaren geleden de nachtelijke hemel kan reconstrueren. De twee wetenschappers konden vaststellen dat de tablet een nachtnotitieboekje was van Soemerische astronomen en verwijst naar de gebeurtenissen in de lucht vóór zonsopgang op 29 juni 3123 voor Christus (Juliaanse kalender).

Interessant feit: Wat deze ontdekking nog verbazingwekkender maakt, is dat de tablet ook een groot voorwerp toont dat langs het sterrenbeeld Vissen loopt. De symbolen tonen het traject van het object naar een fout van één graad om Köfels Oostenrijk te raken. Köfels wordt erkend als het gebied van de grootste rotsverschuiving in de kristalheldere Alpen en heeft aanleiding gegeven tot tal van theorieën over de oorzaak van de rotsverschuiving. Er is geen krater, dus voor moderne ogen lijkt het er niet op dat een meteoorinslagsite er uit moet zien. Uit de informatie die op de tablet is verzameld, legt het traject uit waarom er geen krater is. De inkomende hoek was erg laag (zes graden), dus de wetenschappers theoretiseren dat de asteroïde dichtbij een berg klemde genaamd Gamskogel en dit zorgde ervoor dat de asteroïde explodeerde voordat het zijn uiteindelijke impactpunt bereikte.Om uit te leggen hoe zij in staat waren om zoveel informatie van deze kleine tablet te krijgen, ligt boven mijn salaris. Je kunt hier een foto van het gebied met de rotsenverschuiving bekijken.

2

Haaien Maagdelijke geboorte

In 2001 werd een Hammerhead-haai geboren in de Henry Doorly Zoo in Nebraska met drie potentiële moeders in dezelfde tank. Allen waren minstens drie jaar in gevangenschap geweest. De geboorte van de haai verwonderde wetenschappers jarenlang. Sommige wetenschappers dachten dat een van hen misschien zou zijn gepaard voordat ze werd gevangen en het sperma voor bevruchting zou opslaan. Sommige wetenschappers geloofden dat haaien zich ongeslachtelijk kunnen reproduceren via een zeldzame methode die bekend staat als parthenogenese (een directe ontwikkeling zonder de noodzaak van een sperma). Velen waren sceptisch maar wetenschappers bevestigden dit eind 2007 door middel van DNA-testen. Nadat ze hadden vastgesteld welke van de drie vrouwtjes de moeder was, brachten ze de bijdrage van de moeder van de nakomelingen in mindering en in dit specifieke geval nadat het DNA was afgetrokken bleef niets over. De onderzoekers werden gedwongen te concluderen dat de pup geen vader had, waardoor hij voor het eerst een geval van aseksuele reproductie van een haai documenteerde.

Interessant feit: In 2008 bevestigden wetenschappers een tweede maagdelijke geboorte van een haai in het Virginia Aquarium & Marine Science Center. Een 5-voet, 94-pond Atlantische blacktip haai stierf aan stress-gerelateerde complicaties gerelateerd aan haar onbekende zwangerschap. Tijdens de necropsie werd een 10-inch haaienjong aangetroffen als verrassende aquariumambtenaren. DNA-testen op de embryonale pup bewezen dat de pup geen genetisch materiaal van een man droeg.

1

Vlucht van de hommel

Dit staat op de eerste plaats omdat het de lijst inspireerde. Toen ik opgroeide, hoorde ik altijd dat wanneer je rekening houdt met een bijenwijdte en de gewichtsverhouding van de bijen, het voor hen aërodynamisch onmogelijk is om te vliegen. Ik hoorde ook de enige reden waarom een ​​bij kan vliegen is omdat hij denkt dat het kan. Ik vond dat altijd een hele toffe verklaring, ook al wist ik dat het waarschijnlijk niet waar was. Wetenschappers hadden veel theorieën maar konden niet precies uitleggen hoe de niet-aerodynamische bij kon vliegen. Eind 2005, met de hulp van snelle cinematografie en mechanische modellen van de vleugels van de bij, waren wetenschappers in staat om dit verwarrende mysterie tot rust te brengen. Zoals blijkt, klappert de bij zijn vleugels met een verbazingwekkende 230 keer per seconde, veel sneller dan kleinere insecten. Hun analyse toonde aan dat er voldoende lift werd gegenereerd door een onconventionele combinatie van korte, schokkerige vleugelslagen, een snelle rotatie van de vleugel terwijl deze flopt en de richting omkeert, samen met een zeer snelle vleugelbeatfrequentie.

Interessant feit: Om meer te begrijpen hoe bijen hun zware lichaampje rondvliegen, dwongen de onderzoekers hen om in een kleine kamer te vliegen gevuld met een mengsel van zuurstof en helium dat minder dicht is dan gewone lucht. (Alsof de aërodynamisch uitgedrukte bijen niet genoeg op hun bord hadden) Dit vereiste dat de bijen harder moesten werken om te vliegen en gaf de wetenschappers een kans om de vleugels en het lichaam van de bij onder stressvolle omstandigheden te observeren. Je kunt hier de vlucht van een bij in super slow motion bekijken.

Bonus

Bellybutton Lint

De reden voor het pluizen van de navel is al vele jaren het onderwerp van mysterie en speculatie. Nu, na drie jaar onderzoek en chemische analyse van 503 stukjes lint uit zijn eigen navel, heeft chemicus Georg Steinhauser van de Universiteit van Wenen het geheim onthuld. De pluisjes waren niet alleen gemaakt van katoen uit kleding, maar er waren ook vlekken van dode huid, vet, zweet en stof. Zijn waarnemingen toonden ook aan dat buikhaar vaak lijkt te groeien in concentrische cirkels rond de navel en zich gedragen als een soort van haken met weerhaken. Dr. Steinhauser stelde vast dat het scheren van iemands buik resulteert in een niet-pluizende navel.

Interessant feit: Ik zou ook de eer moeten bewijzen aan een andere onderzoekwetenschapper en radio / tv-persoonlijkheid Karl Kruszelnicki (Dr. Karl) uit Australië. Enkele jaren eerder bestudeerde hij navelstrenglintmonsters die door bijna 5.000 mensen naar hem werden gestuurd en vond een aantal soortgelijke bevindingen en dat de typische pluisproducent "een lichtelijk zwaargewicht man van middelbare leeftijd met een harige buik" was. De foto hierboven is een 25-jarige collectie van bellybutton lint van een andere Australische Graham Baker. Dit gaf hem een ​​plaats in het Guinness Book of Records.

Jamie Frater

Jamie is de eigenaar en hoofdredacteur van Listverse. Hij besteedt zijn tijd aan het werken aan de site, het doen van onderzoek voor nieuwe lijsten en het verzamelen van eigenaardigheden. Hij is gefascineerd door alle dingen die historisch, griezelig en bizar zijn.