10 Mysterieuze afbeeldingen die verschijnen in de Oude Wereld

10 Mysterieuze afbeeldingen die verschijnen in de Oude Wereld (mysteries)

De oude wereld blijft gehuld in mysterie, met records en artefacten die een beperkt licht op onze voorouders schijnen. Vreemd genoeg lijken bepaalde motieven populair in veel oude samenlevingen. Niemand kan echter met zekerheid zeggen hoe ze zich verspreiden of wat ze precies betekenen.

10De meester van dieren

Foto credit: Los Angeles County Museum of Art

De meester van dieren toont een man (of vrouw) geflankeerd door twee dieren, die hij in een show van dominantie houdt. De specifieke dieren variëren, van slangen tot stieren tot leeuwen. Een van de oudste voorbeelden, een 5.000 jaar oude zeehond uit Uruk, toont een figuur met twee geiten.

Al drieduizend jaar was het symbool alomtegenwoordig en kwam het overal voor, van Mongoolse rotstekeningen uit de Bronstijd tot bronzen schepen uit Romeins Italië tot de grafgoederen van opgeofferde Afghaanse koninginnen. De mysterieuze cultuur in de Indusvallei bracht het op zeehonden, terwijl de Scythen het zo leuk vonden dat het het in feite op alles zette. Twee bijzonder beroemde voorbeelden zijn te vinden op het Gebel el-Arak-mes (uit het prehistorische Egypte rond 3400 voor Christus) en de Gundestrup-ketel (uit Denemarken rond 100 voor Christus).

De huidige theorie is dat het motief ontstond in het oude Mesopotamië en uiteindelijk werd geassocieerd met de held Gilgamesj. Hoe het zo'n wijdverspreide populariteit heeft gekregen, is onduidelijk.

9De drie hazen

Fotocredit: Ji-Elle, Ti'Michel

Het Three Hares-symbool zelf is relatief eenvoudig. Drie hazen of konijnen zijn gerangschikt in een ruwe driehoek zodat elk twee oren lijkt te hebben, ook al zijn er maar drie oren in het ontwerp.

Het ontwerp verschijnt in oude boeddhistische grottempels en op textiel uit de Suidynastiek dat in de zevende en achtste eeuw werd gemaakt. Het is uitgehouwen in middeleeuwse Engelse kerken en ingeschreven op Mongoolse munten uit het tijdperk van Genghis Khan. Het verschijnt in historische Oekraïense synagogen en de kathedralen van Frankrijk en Duitsland.

Het is niet duidelijk hoe het symbool zo populair werd of zo ver reisde, en er is geen overeenstemming over wat het zou moeten voorstellen. Het kan zijn ontstaan ​​in het oude Perzië, waar het bijzonder populair was. Maar dat is slechts een vermoeden, en het verhaal van de Three Hares lijkt een mysterie te blijven.


8De staf God

Fotocredit: Elisee Reclus

Het beeld van de Staff God werd gevonden in de Andes vóór de Spaanse verovering. Het toont een fanged figuur met een staf in elke hand. Eerder werd gedacht dat dit een specifieke god vertegenwoordigde, maar onderzoekers beweren nu dat het eigenlijk een motief is, met meerdere goden afgebeeld in de staf God-pose.

Het oudste beeld van de staf God kan op een kalebas dateren van rond 2000 voor Christus. De datum blijft onder discussie, met sommige archeologen die beweren dat de kalebas 4000 jaar oud zou kunnen zijn. Maar het beeld erop zou veel later kunnen zijn gesneden - het droge klimaat in het gebied staat erom bekend dat het zulke kalebassen bewaart.

Het oudste onbetwiste beeld van Staff God is van rond 500 voor Christus. Hoe dan ook, de stafgod bleef een enorm populair ontwerp voor ten minste 2000 jaar, ook al weten we niet waarom of precies wat het symboliseerde.

7De gebeeldhouwde stenen ballen

Foto credit: ashmolean.org

Als je ooit een Britse archeoloog wilt irriteren, vraag dan naar de gebeeldhouwde stenen ballen. Ze zijn gevonden in archeologische vindplaatsen in Groot-Brittannië en Ierland (hoewel de meeste in Schotland zijn) en niemand heeft enig idee wat ze zijn.

De meeste ballen dateren uit het late Neolithicum, van ongeveer 3000-2500 voor Christus. Ze zijn bijna identiek in grootte en zijn allemaal gebeeldhouwd met cirkelvormige knoppen rond de centrale bol. De kwaliteit van het snijwerk varieert, hoewel ze allemaal een poging tot symmetrie vertonen.

Er zijn verschillende theorieën over hun gebruik, allemaal onbewezen en de meesten van hen zijn ongelooflijk onwaarschijnlijk. We kunnen zeggen dat de ballen geen praktisch doel dienden, omdat ze zelden tekenen van slijtage of beschadiging vertonen. Vreemd genoeg is het zeldzaam dat meer dan één bal samen wordt gevonden, hoewel er drie werden ontdekt op de Skara Brae-site in Orkney.

6Venus

Foto credit: Oke, Petr Novak

Venusfiguurtjes zijn een extreem populair type beeld uit de Paleolithische periode, dat rond 10.000 voor Christus eindigde. Het oudste exemplaar, de Venus van Hohle Fels, wordt verondersteld ongeveer 35.000 jaar oud te zijn. De beelden beelden vrouwen uit met overdreven seksuele eigenschappen, waaronder enorme borsten, heupen en billen. De beeldjes zijn gevonden in Eurazië, van Duitsland tot Siberië.

Omdat de beelden meestal tijdens de laatste ijstijd werden gemaakt, is het onwaarschijnlijk dat de zwaarlijvige figuren afbeeldingen van echte vrouwen waren. In plaats daarvan hebben ze mogelijk een geïdealiseerde versie van vrouwen voorgesteld. Er is zelfs gesuggereerd dat ze de vroegste porno waren.

Hoewel de beelden verschillen in hun specifieke details, zijn het herkenbare variaties op een thema. Men heeft opgemerkt dat "aangezien zij ... soms door duizenden jaren werden gescheiden, de algemene gelijkenis van de beeldhouwwerken buitengewoon is."


5 Kopjes-en-ringmarkeringen

Foto credit: Froaringus

Beker-en-ring merken zijn een van de meest voorkomende motieven in de antieke geschiedenis. Ze zijn een vrij eenvoudig ontwerp met een cirkelvormige holte uitgehouwen in steen en omgeven door concentrische ringen. Dit patroon is overal gevonden, van Ierland tot Namibië, Tahiti en Peru. Hoewel bijna overal aangetroffen, varieerde het in populariteit, wat zeer gebruikelijk is in West-Noord-Amerika, maar zeldzaam in het oude Midden-Amerika.

In historische tijden werden Europese beker-en-ring merken vaak gebruikt voor het verlaten van voedselaanbod aan feeën of lokale geesten. Men gelooft echter dat dit stuk folklore veel later is ontwikkeld, omdat veel van de "cup" -verdiepingen zijn gesneden aan de onderkant van uitsteeksels of op verticaal staande rotsen. Daarom konden ze niet worden gebruikt voor het verlaten van aanbiedingen.

Hoewel archeologen de neiging hebben om aan te nemen dat beker-en-ring merken uit verschillende regio's niet verbonden zijn, is hun betekenis nooit uitgelegd dan algemene speculatie. In feite hebben Europese archeologen de neiging de tekens te interpreteren als gerelateerd aan de dood, terwijl Noord-Amerikaanse archeologen geloven dat hun sporen gerelateerd zijn aan vruchtbaarheid en leven.

4Steen cirkels

Foto via Wikimedia

Steencirkels zijn waarschijnlijk het meest bekende ontwerp in deze lijst, dankzij de faam van Stonehenge. Soortgelijke monumenten zijn elders in Groot-Brittannië te vinden en het patroon van staande stenen in een cirkel was populair in de hele antieke wereld. De Taulas van Menorca zijn bijvoorbeeld staande stenen met platte stenen die op elkaar zijn uitgebalanceerd, vergelijkbaar met Stonehenge. Ze worden verondersteld ergens tussen 1000 en 500 voor Christus gebouwd te zijn.

In tegenstelling tot veel oude motieven, hebben steencirkels waarschijnlijk op verschillende plaatsen onafhankelijk ontwikkeld, hoewel ze mogelijk een functie hebben gedeeld. Zo zijn de steencirkels van Senegal en Gambia waarschijnlijk gebouwd na 700 AD, duizenden jaren na de Britse steencirkels. Maar er is gespeculeerd dat ze werden gebruikt voor het observeren van de sterren, wat ook een populaire theorie over Stonehenge is.

3Hand Stencils

Fotocredit: Mariano

Handstencils zijn gemeenschappelijke kenmerken van oude grot- en rotskunst, overal gevonden van Europa tot Indonesië tot de zuidelijke VS. Ze zijn prachtig eenvoudig, gemaakt door een hand op de rots te leggen en er vervolgens pigment op te blazen, en lijken de meest verspreide kunstvorm van het paleolithicum te zijn geweest.

Handkunst verscheen tegelijkertijd in Europa en Borneo, ongeveer 40.000 jaar geleden. Als gevolg daarvan denken sommige experts dat nu Homo sapiens had al handstencils ontwikkeld voordat ze vanuit Afrika migreerden in plaats van het tegelijkertijd aan de tegenovergestelde kanten van Eurazië te ontwikkelen. De geologie van ons Afrikaanse thuisland is echter niet bijzonder goed in het behoud van oude kunst, dus het is onwaarschijnlijk dat we bewijs voor de theorie vinden.

2The Triskelion

Foto credit: Allie Caulfield

De drievoudige spiraal of triskelion is een oud symbool dat extreem populair is in de Keltische kunst en in het oude Sicilië en Zuid-Italië. (Plutarchus suggereerde dat het voortkwam uit de driehoekige vorm van Sicilië.) Enkele van de mooiste voorbeelden zijn te vinden in Newgrange, het beroemde Ierse monument dat rond 3200 voor Christus is gebouwd.

Het is echter veel ouder dan dat, zoals voorbeelden zijn gevonden in Malta van ten minste 1000 jaar eerder. Met andere woorden, het symbool was duizenden jaren oud toen de piramides van Egypte werden gebouwd. Het overleeft tot op de dag van vandaag in verschillende vormen, inclusief de drie gekoppelde benen die te vinden zijn op de vlaggen van Sicilië en het eiland Man.

1Troy Town

Foto credit: terriwindling.com, SiGarb, researchgate.net

Troje-steden zijn een soort labyrint dat voor het eerst is vastgelegd op een Etruskische wijnkan uit de zevende eeuw voor Christus, waar het wordt aangeduid met het woord 'Truia'. (Een schets van het beeld is hierboven afgebeeld.) Het patroon was populair in de hele oudheid verschenen op Griekse munten en gegrafmeld op muren in Pompeii.

Op de een of andere manier heeft het de hele Middeleeuwen overleefd. Elizabethaanse Welshe herders sneden het patroon in de aarde en vormden doolhoven die Caerdroia heetten ("Stad van Troje"). In Scandinavië en de Oostzee werden de "Trojaburgs" geschetst uit stenen. Het patroon was in de 18e eeuw populair bij Indianen in Arizona, hoewel ze het misschien van Europeanen hebben geleerd.

Het doel van de Troje-steden is onduidelijk, hoewel ze in verband zijn gebracht met volksmagie en ceremoniële dansen. Het wordt geassocieerd met de legende van de Minotaurus en de mazelike muren van Troje. De stad Troy is echter geen echt doolhof, maar een enkel pad waar je niet in kunt verdwalen.

Een suggestie is dat het Troy-stadsbeeld populair bleef omdat het er ingewikkeld uitziet maar eigenlijk vrij eenvoudig te maken is als je eenmaal het geheim kent. Het is niet duidelijk hoe het zo lang heeft overleefd of hoe het zijn weg vond naar het verre Scandinavië.