10 Mysteries opgelost door ongelooflijke verrassingswendingen

Fictie trekt vaak het vloerkleed weg van onder het publiek en verblindt hen met een verrassende plotwending. Wanneer goed gedaan, kunnen plotwendingen heel effectief werken, maar als de wending belachelijk gekunsteld en ongelooflijk is, kan deze het publiek uit het verhaal halen. Echter, belachelijk gekunstelde en ongelofelijke plotwendingen gebeuren soms in het echte leven. De volgende gevallen begonnen als mysteries, maar werden opgelost door omstandigheden die zo gek en onverwacht waren als iets dat een schrijver had kunnen bedenken.

10Murder is opgelost door het blootleggen van onwettig kind van de overledene

https://www.youtube.com/watch?v=ZOaITCjq_WM
In de avond van 26 november 2010 verdween de 13-jarige Yara Gambirasio terwijl ze naar huis liep in Brembate di Sopra, Italië. Haar lichaam werd drie maanden later in een veld gevonden. Ze was meerdere keren gestoken voordat ze aan de belichting stierf.

Er werd een uitgebreid onderzoek gestart, waarbij meer dan 15.000 DNA-tests werden toegediend aan mensen uit het gebied en vergeleken met DNA-monsters die bij de moordscène werden gevonden. Een man genaamd Damiano Guerinoni bleek een soortgelijk DNA-profiel te hebben, dus DNA-testen werden uitgevoerd op leden van zijn familie, waaronder een van zijn ooms, Giuseppe Guerinoni. Hoewel Guerinoni was overleden, konden onderzoekers een DNA-monster krijgen van een oude postzegel die hij had gelikt. Tot hun verbazing was het DNA een perfecte match. Het enige probleem was dat Guerinoni elf jaar voor de moord op Gambirasio was gestorven.

De DNA-match betekende dat de moordenaar Guerinoni's nakomelingen moest zijn, maar zijn drie kinderen werden geëlimineerd als verdachten. Autoriteiten ontdekten al snel dat Guerinoni een reputatie had als rokkenjager en mogelijk een onwettig kind verwekt met een andere vrouw. Omdat Guerinoni als buschauffeur werkte en voortdurend in contact kwam met het publiek, moesten meer dan 500 vrouwen worden onderzocht.

Een vrouw met de naam Ester Arzuffi kwam terecht bij het DNA-monster. Arzuffi was sinds 1967 met haar man getrouwd en had drie kinderen bij zich, waaronder een tweeling. Arzuffi's echtgenoot nam altijd aan dat hij de biologische vader van de tweeling was, maar ze had ooit een affaire met Giuseppe Guerinoni gehad, en beide tweelingen waren zijn buitenechtelijke kinderen. DNA-testen bevestigden dat een van de tweeling, Massimo Giuseppe Bossetti, de moordenaar van Yara Gambirasio was en hij werd beschuldigd van de moord in juni 2014.

Opnieuw veroordeeld, vrijgesproken en opnieuw veroordeeld voor dezelfde misdaad

https://www.youtube.com/watch?v=J1yudGn3rKU
In 1985 was Kathryn Eastburn de vrouw van een kapitein van de Luchtmacht en woonde met haar gezin in Fayetteville, North Carolina. Op 12 mei was de gemeenschap geschokt toen Eastburn in haar huis werd verkracht en doodgestoken. Twee van haar dochters, de vijf jaar oude Kara en de driejarige Erin, waren ook op brute wijze vermoord. Terwijl haar derde kind, 22 maanden oude Jana, werd gespaard, kwam ze gevaarlijk dicht bij de dood van uitdroging in haar wieg.

Onderzoekers hebben een verdachte aangeklaagd voor de misdaad: hoofd sergeant Timothy Hennis, die was gestationeerd in Fort Bragg. Een paar dagen voorafgaand aan de moorden was Hennis op de verblijfplaats in Eastburn geweest om hun hond te adopteren, en een getuige beweerde hem in de buurt te hebben gezien in de nacht van de misdaad. In 1986 werd Hennis schuldig bevonden aan moord op de eerste graad en ter dood veroordeeld.

Omdat het bewijsmateriaal tegen Hennis echter zeer omslachtig was geweest, was er veel controverse rondom het vonnis, zodat zijn advocaten drie jaar later in staat waren om hem een ​​nieuw proces te krijgen. Deze keer werd Hennis vrijgesproken en hervatte hij zijn carrière in het leger. Maar dit was niet het einde van het verhaal.

In 2007 werd het onderzoek heropend en werd DNA-onderzoek uitgevoerd op spermamonsters van de plaats delict. Het DNA was van Timothy Hennis.

Onder normale omstandigheden kon Hennis niet opnieuw beschuldigd worden van de moorden vanwege dubbele gevaarwetten. Omdat Hennis echter nog steeds bij het leger was geroepen, kon hij opnieuw worden geprobeerd onder een militaire krijgsraad. In 2010 werd Hennis schuldig bevonden en verdiend het dubieuze onderscheid dat hij tweemaal voor hetzelfde misdrijf ter dood was veroordeeld. Hij zit momenteel in de dodencel bij Fort Leavenworth.

834-jarige man vindt zichzelf op de website van vermiste kinderen

In 1977 woonden Mark Barnes en Charlotte Moriarty samen in Hau'ula, Hawaii. Aan het begin van het jaar gaf Charlotte geboorte aan een zoon genaamd Marx Panama Moriarty Barnes. Op 21 juni zette Charlotte de zes maanden oude Marx in een wandelwagen en vertelde haar echtgenoot dat ze naar een winkel in de buurt gingen. Geen van beiden kwam die dag thuis. Nadat Mark de politie op de hoogte bracht, voerden ze een uitgebreide zoektocht uit naar het eiland, maar vonden ze geen enkel spoor van Charlotte of Marx.

Kort nadat ze met haar zoon was weggelopen, werd Charlotte Moriarty gearresteerd nadat ze in een huis had ingebroken. Ze vertelde de politie dat haar naam "Jane Amea" was en dat de naam van haar zoon Tenzin was. Charlotte was beperkt tot een psychiatrisch ziekenhuis terwijl Marx werd gestuurd om in een weeshuis te gaan wonen. Toen Marx drie jaar oud was, werd hij geadopteerd door Steve en Pat Carter, een paar uit New Jersey gestationeerd op Hawaii. Ze hadden geen idee dat Marx van zijn vader was ontvoerd.

In 2011 volgde de 34-jarige Marx een nieuwsbericht over Carlina White, een ontvoerd kind dat na 23 jaar werd herenigd met haar biologische moeder. Marx begon te vermoeden dat hij misschien ontvoerd was en doorbladerde kinderwebsites. Hij kwam een ​​profiel tegen voor Marx Panama Moriarty Barnes en was verbluft door de mate waarin de leeftijdsverschijningsschets van Marx op hem leek. DNA-testen bevestigden dat hij het vermiste kind was en Marx werd herenigd met zijn biologische vader. De huidige verblijfplaats van Charlotte Moriarty is onbekend.

7 Ontbrekende man is gevonden in Overleden Drag Queen's Trunk

Bobby Worley werd geboren in Fairmont, North Carolina en was de jongste van zeven kinderen.In 1963 werd hij beschuldigd van het verkrachten van een vrouw en werd hij veroordeeld tot drie jaar op Sing Sing. Kort na zijn vrijlating veranderde Worley zijn naam in "Bobby Wells" en ging hij bij een van zijn broers in de Bronx wonen. In 1968 kwam hij in een woordenschat met een vrouwelijke buurvrouw terecht en verwarde een van haar kinderen. Toen de vrouw dreigde de politie te bellen, verdween Worley. Dit was de laatste keer dat zijn familie hem ooit zag, en hij bleef 25 jaar lang een vermist persoon. In 1993 werd de familie Worley echter op de meest onverwachte manier afgesloten na de dood van een beroemde drag queen genaamd Dorian Corey.

Dorian Corey werd geboren als Frederick Legg maar nam zijn nieuwe identiteit aan nadat hij in de jaren zestig borstimplantaten kreeg. Corey werd al snel een populaire figuur op het drag queen circuit van New York City en kreeg bekendheid na zijn rol in de documentaire Parijs is Burning.

Op 29 augustus 1993 stierf Corey aan aids-gerelateerde complicaties en liet hij een appartement in Manhattan achter. Toen het werd schoongemaakt, werd een grote stam ontdekt. Tot ieders schok was het gedeeltelijk gemummificeerde lichaam van een man binnen. Een vingerafdrukcontrole identificeerde het lichaam als Bobby Worley.

Worley was in zijn achterhoofd geschoten en werd verondersteld 15-25 jaar dood te zijn geweest. De precieze details van hoe Worley's lichaam in die romp is geliquideerd, zijn onbekend, maar voordat Worley verdwijnt, herinnert zijn broer zich dat hij een relatie noemde met een travestiet genaamd 'Dorian'. Het meest voorkomende gerucht is dat Worley in zelfverdediging werd neergeschoten toen hij probeerde Corey aan te vallen en dat zijn gemummificeerde lichaam verborgen was in de kofferbak om een ​​schandaal te voorkomen.

636 jaar oude verkoudheidsgeval opgelost door kauwgom van dakloze man

Op 12 juni 1976 namen de buren van Blanche Kimball contact op met de autoriteiten, zonder de 70-jarige inwoner van Augusta, Maine dagenlang te hebben gezien. Toen de politie bij Kimball thuis aankwam, werden ze getrakteerd op een brutale moordscène. Kimball was dood op de vloer van haar bloedgespatte keuken en tientallen keren gestoken.

Het onderzoek richtte zich op de 27-jarige zwerver Gary Robert Wilson, die kort voor de moord in Kimball's huis had gewoond. Kort daarna werd Wilson betrapt bij het binnenbreken van een andere buurtwoning, maar snel sloeg hij de stad over. Omdat de hoofdverdachte niet kon worden gevonden, leek de moord op Blanche Kimball voor altijd bestemd onopgelost te blijven.

In 2010 raakte de bejaarde zwerver Gary Raub in de war met een man op Capitol Hill in Seattle, die eindigde met Raub die de maag van de man doorsneed. Er werden geen aanklachten ingediend omdat het slachtoffer niet kon worden gevonden, maar de politie ging het mes van Raub in als bewijs en deed een verrassende ontdekking: DNA op het mes paste bij bloed uit de moordscène van Blanche Kimball. Gary Raub was eigenlijk Gary Robert Wilson en was in en uit de gevangenis geweest sinds hij in 1976 Augusta verliet.

Na het leren van deze ontwikkeling, vroeg de politie van Maine State de Seattle PD om een ​​DNA-monster van Raub te krijgen om hem definitief te binden aan de moord. Ze deden dit op een bizarre manier. Nadat hij Raub op straat had zien rondlopen, betaalde een geheime officier hem om deel te nemen aan een nep-onderzoek naar kauwgom, waarbij Raub verschillende smaken kauwgum in zijn mond had gestopt. De politie redde het tandvlees en gebruikte het om het DNA van Raub te verkrijgen. Toen het DNA hem in oktober 2012 verbond met de Kimball-moordscène, werd Raub gearresteerd en beschuldigd van de misdaad.

5Woman leidt politie om slachtoffer te vermoorden na vermeende psychische visie

In veel onopgeloste strafzaken worden zelfverklaarde helderzienden ingeschakeld om hulp te bieden. Meestal bieden deze fraudeurs en zwendelartiesten onnauwkeurige informatie die het onderzoek alleen maar belemmert. Er is echter één geval waarbij het lichaam van een vermiste vrouw werd ontdekt vanwege een veronderstelde psychische visie.

In december 1980 werd de 31-jarige Melanie Uribe uit Burbank, Californië vermist. Twee dagen later ontving de politie een verrassende hulp van ruimtevaartarbeider Etta Smith. Smith had op de hoogte gebracht van Uribe's verdwijning op het nieuws en beweerde dat het een paranormale visie op het lichaam van Uribe in een landelijk gebied teweegbracht. Smith volgde haar instincten en lokaliseerde Lopez Canyon als de locatie in haar visie. Opmerkelijk genoeg vond ze het lichaam van Melanie Uribe in het penseel. Uribe was verkracht en doodgeslagen.

Toen Smith het lichaam bij de politie meldde, werden ze onmiddellijk achterdochtig over haar verhaal en beschuldigd van betrokkenheid bij de moord op Uribe. Smith werd 10 uur lang verhoord op het politiebureau, maar weigerde om enige betrokkenheid toe te geven. Hoewel Smith twee polygraaf-examens heeft doorstaan, liegen de detectives over de resultaten en boekten ze haar uiteindelijk als accessoire bij moord. Ze werd opgesloten en kwijnde vier dagen in de gevangenis.

De politie heeft echter snel de drie mannen opgespoord die Melanie Uribe hebben gedood. Ze besloten dat Smith geen connectie had met de daders of de moord, dus werd ze uiteindelijk vrijgelaten. Terwijl sommige mensen sceptisch bleven tegenover de vermeende paranormale gaven van Etta Smith, was ze in staat om een ​​succesvol proces van valse aanhouding tegen de politie aan te spannen. In 1987 oordeelde een rechter dat Smith ten onrechte gevangen werd gezet zonder bewijs en haar schadeloos stelde voor meer dan $ 26.000.

4 Onschuldige man vrijgegeven nadat echte moordenaar is gekomen

https://www.youtube.com/watch?v=H6IhaqKhPro
Op 11 augustus 1989 werd de 29-jarige Victoria Cushman gevonden in haar appartement in Warwick, Rhode Island doodgeschoten met een brandblusser. Onderzoekers vonden een brief die Cushman had geschreven aan de plaatselijke politiebeambte Jeffrey Scott Hornoff, waarin hij eiste dat hij zijn vrouw zou verlaten en weigerde zijn besluit te accepteren om hun affaire te beëindigen.De politie werd Hornoff wantrouwend toen hij ontkende een buitenechtelijke affaire met Cushman te hebben, maar het vermoeden stierf weg toen Hornoff's vrouw en vrienden bevestigden dat hij op een feestje met hen was in de nacht van de moord. Echter, na veel politieke druk te hebben ondervonden, besloot de Rhode Island State Police in 1994 om Hornoff te belasten met de moord op Cushman.

Tijdens het proces scheurde de Aanklager het alibi van Hornoff door te beweren dat hij wegsloop van de partij om Cushman te vermoorden. Alhoewel geen ander bewijs Hornoff met het misdrijf verbond, bleek de brief van Cushman sterk genoeg om een ​​schuldig oordeel te vellen, en hij kreeg een levenslange gevangenisstraf.

Hornoff handhaafde zijn onschuld en diende een groot aantal oproepen in, maar had heel weinig hoop om zijn straf te vernietigen tot een ongelooflijke ommekeer in november 2002. Een 45-jarige timmerman genaamd Todd Barry liep het kantoor van de procureur-generaal van Rhode Island binnen en bekende dat hij Victoria Cushman had vermoord.

Volgens Barry was hij betrokken geweest bij een affaire met Cushman en had ze haar in woede gedood. Barry was nog nooit onderzocht als een verdachte, maar zijn geweten bereikte uiteindelijk het punt waarop hij niet langer kon leven met het idee van een onschuldige man die in de gevangenis zat voor zijn misdaad. Barry pleitte uiteindelijk schuldig aan moord in de tweede graad en ontving een vonnis van 30 jaar. Jeffrey Scott Hornoff werd vrijgesproken en vrijgelaten.

3Couple's verdwijning gebonden aan beruchte Con Man

https://www.youtube.com/watch?v=ElKdDiLlAAk
Op 8 februari 1985 verlieten John en Linda Sohus hun huis in San Marino, Californië om werk te zoeken in New York. Ze kwamen nooit terug en werden twee maanden later als vermist opgegeven. In de daaropvolgende jaren ontvingen Linda's vrienden en familie ansichtkaarten uit Frankrijk, maar ze vermoedden dat Linda ze nooit had geschreven.

In 1994 woonden er nieuwe eigenaren in de voormalige woning van de Sohus en besloten ze om een ​​zwembad in de achtertuin te graven. Ze vonden mannelijke skeletresten begraven in drie plastic zakken. De overblijfselen werden geïdentificeerd als John Sohus, en hoewel Linda nog steeds nergens te vinden was, kwam de zaak jaren later in een zeer onverwachte richting terecht.

De Sohuses hadden hun gastenverblijf verhuurd aan een huurder genaamd Christopher Chichester, die de moeder van John vertelde dat het stel een geheime regeringsmissie had uitgevoerd. Chichester zelf verdween al snel maar werd gezien om John's pick-up truck in Connecticut te verkopen.

Meer dan een decennium later, in 2008, kreeg christen Gerhartsreiter media-aandacht nadat hij werd gearresteerd omdat hij zijn dochter had ontvoerd. Jarenlang had Gerhartsreiter zichzelf opgegeven als Clark Rockefeller, een welgesteld lid van de Rockefeller-familie. Toen Gerhartsreiter ontmaskerd werd als een fraudeur, scheidde hij van zijn vrouw en raakte verwikkeld in een bittere hechtenis over hun dochter. Nadat Gerhartsreiter was opgepakt voor de ontvoering van zijn dochter, onthulde een vingerafdrukcontrole dat hij de mysterieuze Christopher Chichester was.

Terwijl Gerhartsreiter gevangen zat op de ontvoeringsbevel, werd hij beschuldigd van de moord op John Sohus. Hij werd veroordeeld en kreeg in 2013 een levenslange gevangenisstraf. Tot op heden is Linda Sohus nog steeds niet gevonden, maar Gerhartsreiter zou haar ook hebben gedood.

22,600 Intimiderende telefoontjes vanuit defecte olietank

In 1995 werd Donna Graybeal gekweld door een non-stop stroom van pesterijen. In de loop van zes maanden ontving ze in totaal 2.688 bizarre telefoontjes bij haar thuis in Billerica, Massachusetts. Haar telefoon ging constant met intervallen van 90 minuten, en als ze het opnam, stond er niemand op het spel. In plaats daarvan hoorde Graybeal een paar seconden lang wat een luchtstroom leek voordat de verbinding werd verbroken.

Graybeal besloot uiteindelijk de politie te betrekken en ze volgden de telefoontjes naar Theodore en Elisabeth James, een stel in Potomac, Maryland. De Jameses waren echter volledig onschuldig in de zaak en de mysterieuze oproepen waren feitelijk gedaan door een zeer onwaarschijnlijke beklaagde.

De dader was een stookolietank in de kelder van het huis. De tank werd niet meer gebruikt, maar acht jaar van tevoren was een automatisch kiesapparaat op de tank geïnstalleerd door de oorspronkelijke fabrikant, Steuart Petroleum. Het apparaat is ontworpen om het bedrijf automatisch te bellen om hen te informeren wanneer de tank bijna leeg is.

Het nummer werd losgekoppeld, maar in februari 1995 richtte Donna Graybeal haar eigen 800-nummer op voor een bedrijf dat ze vanuit haar huis rende. Ze kreeg hetzelfde nummer dat Stuart Petroleum ooit had gebruikt om oproepen te ontvangen van hun automatische nummer. Kort daarna werd het apparaat op de olietank opnieuw geactiveerd en begon een non-stop serie oproepen naar de woning van Graybeal te maken. Uiteindelijk werd ze meer dan 2000 keer gecontacteerd door een levenloos object.

1 moordenaar houdt het vast voor 54 jaar

https://www.youtube.com/watch?v=irasN1vOfgA
Op de avond van 3 december 1957 speelde de zevenjarige Maria Ridulph met haar vriend in hun buurt in de Sycamore, Illinois, toen ze werden benaderd door een jongeman die zichzelf 'Johnny' noemde. Maria's vriendin ging terug naar huis om wat te krijgen wanten en toen ze terugkwam, waren Maria en Johnny verdwenen. Op 26 april 1958 werden de skeletresten van Maria ontdekt in een veld op 160 kilometer (90 mijl) afstand.

Een potentiële verdachte was de 17-jarige buurman John Tessier, die leek op de man die voor het laatst met Maria was gezien. Omdat Tessier in de nacht van de verdwijning van Maria een treinreis naar Rockford had gemaakt om in dienst te treden bij de luchtmacht, had hij schijnbaar een luchtdicht alibi. Het zou 54 jaar duren voordat een opmerkelijke reeks gebeurtenissen de moord op Maria Ridulph had opgelost.

In 1994 stierf de moeder van Tessier en gaf naar verluidt een sterfbedbieiging aan haar dochters dat hij verantwoordelijk was voor de dood van Maria. Omdat een van de zusters van Tessier tijdens hun jeugd seksueel door hem was misbruikt, overtuigde zij de politie ervan de zaak te heropenen. Tegen die tijd had Tessier zijn naam veranderd in Jack McCullough.

Het enige dat wees naar McCullough's onschuld in de moord was zijn oorspronkelijke alibi, en een onwaarschijnlijk bewijsmateriaal deed het uit elkaar vallen. Toen een ex-vriendinnetje van McCullough de politie samen een ingelijste foto van hen bezorgde, was het kaartje dat McCullough had ontvangen voor zijn treinreis naar Rockford, binnenin verborgen. Onderzoekers waren geschokt toen ze ontdekten dat het ticket niet gestempeld was en niet was gebruikt, wat betekende dat McCullough die nacht Sycamore nooit had verlaten. In 2011 werd McCullough uiteindelijk beschuldigd van de moord op Maria Ridulph en dankzij de ooggetuigenverslagen van Maria's jeugdvriend, werd hij veroordeeld en tot levenslang in de gevangenis veroordeeld.