Delen:
10 Mysteries Of The Ancient World We hebben gewoon ontzettend opgelost
In het huidige tempo van ontdekking zullen er binnenkort geen raadsels meer zijn om op te lossen, waardoor alle soorten wetenschappers werkloos blijven. Grapje, de gekke geest van vroegere beschavingen hebben ons veel werk nagelaten, soms onbelangrijk maar altijd verhelderend.
10 Egyptische dieren
De oude Egyptenaren waren fervent naturalisten en vervelend archivarissen, waardoor moderne onderzoekers de ecologie van de regio konden samenstellen terwijl het 6000 jaar geleden floreerde.
Dierlijke iconografie was een veel voorkomend motief en het assortiment van lokale beesten werd bewaard via een verscheidenheid aan media, waaronder houtsnijwerk, rotskunst, ceremoniële stukken en muurschilderingen op grafmuren. Gecombineerd geven deze bronnen een grondige beschrijving van de Egyptische fauna en een deprimerende herinnering dat van de 37 grote zoogdiersoorten die ooit door de aarde zwierven, er slechts acht overblijven.
Het beeld was opvallend anders in het pre-christelijke tijdperk: Egypte weerspiegelde een Noord-Afrikaanse Serengeti, bewoond door allerlei savannebewoners, waaronder leeuwen, wildebeesten, zebra's en wilde honden. Helaas is een groot aantal van deze wezens verloren gegaan tijdens periodes van droogte, hoewel menselijke concurrentie en verlies van leefgebied ook de schuld zijn.
Met veel elementen van een ecosysteem codependent, wordt het proces versneld als elke nieuwe soort wordt teruggebracht tot stof. Elke herbivoor die sterft, biedt bijvoorbeeld één minder voedselbron voor roofdieren. Onderzoekers waarschuwen dat de weinige overlevenden nu een groter risico lopen dan vrijwel elke keer sinds het einde van de laatste ijstijd.
9 De ondergang van Cahokia
Ongeveer 1.000 jaar geleden was Cahokia de grootste stad van Noord-Amerika, die bestaat uit 120 heuvels verspreid over 15 vierkante kilometer (6 mijl) van de machtige Mississippi-aangrenzende uiterwaarden. Op een gegeven moment had de stad een bevolking van 20.000, groter dan die van Londen en andere prominente Europese centra. Sommige schattingen plaatsen een nog indrukwekkender 40.000 inwoners binnen zijn oude stadsgrenzen.
De nederzetting bloeide tot ongeveer 600-700 jaar geleden, toen de bevolking - die al in verval was en losbarstte van de politieke strijd die inherent is aan alle beschavingen - blijkbaar was gedecimeerd door een of andere mysterieuze natuurramp. Nu blijkt dat een reeks megafloods de schuld was.
De ontdekking was enigszins toevallig. Onderzoekers baggerden het sediment op van het Horseshoe Lake in de buurt van het epicentrum van de stad. Ze waren op zoek naar fossiele resten, artefacten en stuifmeel om de omvang van de menselijke activiteit bij Cahokia te peilen.
In plaats daarvan vonden ze bewijsmateriaal voor tal van gebeurtenissen in de afgelopen periode van overstromingen, die regelmatig plaatsvonden voordat Cahokia werd opgericht. De overstromingen namen een pauze en keerden terug met een wraak rond de tijd dat de bevolking afnam. Daarom garandeerde de grote oeverlevensweg van de stad, die haar bestaan garandeerde, ook haar ondergang.
8 Mysterious Cave Mural
Archeologen die op een Neolithische hotspot in de buurt van de Turkse stad Konya werkten, waren verbluft door een grotmuurschildering met een afbeelding van wat een uitgebreide collectie van Etch A Sketches leek te zijn die onder een luipaardvel werd bewaard.
Aanvankelijk ontdekt tijdens eerdere opgravingen in de jaren zestig, waren onderzoekers het niet eens geworden over de interpretatie van de muurschildering. Sommigen beschouwden het als 's werelds oudste kaart, die de oude gemeenschap in Catalhoyuk liet zien tijdens zijn apogeum ongeveer 9.000 jaar geleden. Anderen hebben het tot waanzinnige prehistorische abstracties gemaakt - onkenbare thema's bedacht door kunstenaars die allang verdwenen zijn.
Onderzoekers geloven nu dat ze het raadsel hebben gekraakt: de muurschildering registreert een voorbije vulkaanuitbarsting. De cellen vertegenwoordigen de nederzetting van bovenaf gezien, het oneven gevlekte object bevindt zich in de buurt van de berg Hassan en de voorheen onbegrijpelijke lijnen die daaruit vertakken zijn stromen van magma en rookzuilen.
Ondersteunend voor die hypothese heeft de heuvel in de muurschildering twee bulten van vergelijkbare grootte als die op de berg Hassan, die bekend staan als Small en Big Mount Hassan. Bovendien suggereren stukjes puimsteen (uitgeworpen vulkanisch gesteente) in het gebied dat er ongeveer 8.900 jaar geleden een uitbarsting plaatsvond toen Catalhoyuk bloeide.
7 De honingraat-schedel
In 1480 werd de Italiaanse stad Otranto binnengevallen door Ottomaanse troepen, die de stad plunderden en de meeste volwassen mannen vermoordden. De overige 800 mannen werden gevraagd om afstand te doen van hun christelijk geloof. Nadat ze weigerden, werden ze de stad uit gemarcheerd en onthoofd. De meeste vrouwen en adolescenten werden ook afgeslacht, de rest werd in slavernij verpand.
In 1771 werden de onthouders zalig verklaard als de "martelaren van Otranto" en worden nu geëerd als patroonheiligen van die belegerde stad. Enkele eeuwen later zijn de schedels van de onlangs gecanoniseerde (circa 2013) martelaren nu te zien in de kathedraal van Otranto. Maar vreemd genoeg boorde iemand 16 gaten in een van de schedels.
Gelukkig blijkt dat de precies geboorde gaten lang na de dood zijn toegevoegd om schedelresten te oogsten. Botpoeder was ooit een favoriete remedie tegen verschillende kwalen en we kunnen ons alleen maar voorstellen dat dit heilige botpoeder als ne plus ultra werd beschouwd. De gereedschappen die voor de procedure worden gebruikt, lijken inderdaad van een type dat specifiek is ontworpen om poeder te verkrijgen door botmateriaal te verpulveren.
6 De mysterieuze onmogelijke munten
Antropologen ontdekten een anachronisme uit de oudheid toen ze een horde onhandig gevormde munten begroeven bij een opgravingslocatie in Ziyaret Tepe, Turkije. Met vormen van piramides tot tovenaarshoeds dienden de kleimuntstukken als markeringen van transacties die in de oude stad Tushan waren afgegaan.
Deze apparaten waren standaard voor de komst van geschreven tekst.Maar vanaf 3000 v. Chr. Vervaagden ze uit de geschiedenis. Toch is de recent ontdekte voorraad in Turkije dateert uit ongeveer 1000 voor Christus, toen spijkerschrift in volle gang was. Ondanks de veronderstelde incourantheid van de chips, lijkt het erop dat mensen ze nog steeds inruilden in plaats van alleen maar transacties tekstueel te registreren.
De tokens werden op slimme wijze gebruikt in een overkoepelende administratie om de omvangrijke goederen en hulpbronnen van de Neo-Assyrische natie te catalogiseren. Omdat veel boeren, herders en andere arbeiders nog steeds ongeschoold waren in het geschreven woord, boden munten de meest efficiënte manier om vee te volgen. Deze cijfers werden vervolgens getabuleerd op spijkerschrifttabletten door geletterde stadsbeambten die de scores van producten die stadspoorten betreden, registreerden.
5 schelpen en El Nino
De El Nino-cyclus is de meest invloedrijke agent op de korte termijn, jaarlijkse klimaatverandering. Tot voor kort dachten onderzoekers dat ze zijn eerdere overtredingen nauwkeurig in kaart hadden gebracht. Een bescheiden cache van schelpen laat echter zien dat eerdere cycli vergelijkbaar waren met die van vandaag en suggereert een nieuwe mate van onvoorspelbaarheid voor degenen die zullen komen.
El Niño komt voor wanneer winden die normaal warme wateren naar het oosten over de equatoriale Stille Oceaan duwen, ophouden of van richting veranderen, waardoor de gemiddelde zeetemperatuur stijgt. Deze semi-onregelmatige veranderingen keren uiteindelijk om en drijven soms de zeetemperaturen onder de gemiddelde waarden in een proces dat bekend staat als La Nina, waardoor één omwenteling van het El Nino Southern Oscillation-evenement wordt voltooid.
Onderzoekers kunnen deze grillige winden enigszins voorspellen, dus onze klimaatmodellen veronderstelden dat El Nino in het verleden, in het bijzonder 10.000 jaar geleden, veel zwakker was. Bij het analyseren van gigantische terpen van granaten die werden weggegooid door inheemse volkeren in wat nu Peru is, onderzochten onderzoekers een grondig klimatologisch record door de zuurstofratio's in de schelpen te berekenen.
Helaas kwamen de El Nino-patronen uit het verleden niet overeen met de wetenschappelijke modellen die probeerden de schommelingen ervan te verklaren. Eerder leek het alsof de aarde die door de ruimte strompelde de boosdoener was, met de variërende niveaus van zonnestraling die de sterkte van de gebeurtenissen beïnvloedden. Toch ontmoedigen de schelpen de effecten van zonne-energie, wat suggereert dat andere factoren, zoals enorme ijs- en waterafvoeren van smeltende gletsjers, zwaar onderschat zijn.
4 Stonehenge-stenen Een vorig monument voorstellen
Terwijl de veel bestudeerde en nog steeds mysterieuze Stonehenge zijn mysteries blijft onthullen, hebben de geleerde mannen die verantwoordelijk zijn voor zulke dingen vastgesteld dat de arduinplaten zijn ontstaan op een oude werkplaats in Preseli Hills, Pembrokeshire, Wales.
Stonehenge bestaat voornamelijk uit twee soorten steen. De grote, vrijstaande brokken zijn een lokale zandsteen genaamd Sarsen. De andere stukjes, de eerder genoemde hardsteen, zijn gesmeed door vulkanische processen en zijn er in twee smaken: rhyoliet en "gevlekte" doleriet. Daten suggereert dat ze zo'n 400 jaar vóór de vlezige megalieten werden opgericht.
Dankzij een eigenaardigheid van de lokale geologie en een somber Wels klimaat, deden de bluestones zich van nature voor als pilaren, en handmatig uitgraven vereiste weinig werk anders dan het vastklemmen van houten stokken tussen de kolommen en wachten op regen. Blootgesteld aan een stortbui absorbeerde de inzet water, expandeerde en sloeg de voorgevormde stenen van het steile gezicht van de klif.
Na het dateren van de opgravingen tot ongeveer 3300 voor Christus, geloven onderzoekers nu dat een Stonehenge Lite voor het eerst ergens in de buurt van de steengroevesite in Wales werd gebouwd. Het team heeft er vertrouwen in dat ze zijn voormalige huis hebben gevonden en hopen de theorie in 2016 te bevestigen.
3 Jotunvillur-code
Crypto-antropologen hebben zojuist een Vikingcode uit de late Middeleeuwen gebroken die vele jaren lang onophoudelijk onopgelost bleef. Dit gebeurde dankzij een miniatuur Rosetta Stone, een eenvoudige gravure waarop twee personen namen namen in zowel gecodeerde als eenvoudige runen.
Kwijlend bij het vooruitzicht van het ontcijferen van het zorgvuldig bewaakte geheim of op zijn minst wat schandalige roddels, struikelden onderzoekers in plaats daarvan tegen een 800-jaar-oude grap: De boodschap luidde: "Kus me".
Blijkbaar werd gecodeerd schrijven in het verleden heel anders gebruikt - voor onderwijs en plezier dan voor openlijke geheimhouding. Sommige bedriegers hebben er zelfs een spelletje van gemaakt, waarbij ze runen creëerden die pochend anderen uitdaagden om 'mij te interpreteren als je kunt'.
Dit was vooral moeilijk voor de jotunvillur-code, die van nature berichten compleet ambigu maakt. De gewenste tekens (runen) worden geruild voor het laatste geluid in hun naam. Bijvoorbeeld, maor (of "m") wordt "r."
Over het algemeen onthult de code van de jotunvillur niets dat van cruciaal belang is, gewoon een grappige blik op enkele onverwacht speelse antics van Viking.
2 Fabled Stronghold Acra
Archeologen hebben duivels het herstel aangekondigd van wat zij hopen het legendarische Acra-bolwerk te zijn, twee eeuwen geleden gesticht door de Griekse heerser Antiochus Epiphanes en prominent beschreven in de Book of Maccabees evenals door historicus Josephus Flavius.
Beide bronnen plaatsten het bolwerk in de stad David, wat leidde tot mislukte expedities en tot veel frustratie in de afgelopen eeuw. In plaats daarvan zit Acra buiten de stadsmuren op een heuvel, strategisch uitkijkend over de bevolkte vallei beneden en controle over alle verkeer naar de Tempel op de Tempelberg.
Natuurlijk was het sindsdien gepleisterd door de tijd en verscheen het pas na 10 jaar van het wegkrabben van een oud parkeerterrein en het doorzoeken van lagen aarde die door de tussenliggende generaties waren neergelegd.
Onder de opgebouwde smurrie ontstonden de overblijfselen van een machtige toren, een imposante muur en een steile buitenste dijk die als verdedigingsmaatregel werd gebruikt.De ontdekking is het meest waardevol omdat het ons een duidelijk beeld heeft gegeven van de nederzetting zoals die in 167 voor Christus stond, aan de vooravond van de beroemde Maccaanse opstand.
Naast het fort bestrooiden archeologen munten, kruiken wijn en zelfs stukken wapentuig - dezelfde stenen, ballista-stenen en pijlpunten die door Hasmoneans werden gelanceerd tijdens hun pogingen om het bolwerk te veroveren. Het duurde tot 141 voor Christus voordat Simon Maccabee na een langdurige belegering genoot van Acra's overgave.
1 Romeins beton
Het mysterie van hoe Romeinen hun beroemde beton verzonnen hebben, is misschien eindelijk opgelost door Campi Flegrei, een af en toe slapende vulkaan onder de oude stad Pouzzoli, die in 600 voor Christus door Griekse avonturiers werd opgericht.
In 1982 kwam het inferno weer tot leven en borrelde het naar de oppervlakte. Binnen slechts twee jaar steeg de grond 2 meter (6 ft), waardoor de momenteel ondiepe pier bijna nutteloos was, voordat een processie van kleine aardbevingen een evacuatie van Pouzzoli's 40.000 inwoners dwong. Maar vreemd genoeg heeft de vulkaan de historische Pouzzoli niet opgeblazen.
Onderzoekend waarom dit zo was, had voormalig inwoner Tiziana Vanorio - nu een experimentele geofysicus bij Stanford - per ongeluk een eeuwenoud mysterie opgelost.
Karnen onder de gedoemde stad, produceert een heks van hete, mineraalrijke wateren calciumhydroxide (aka gehydrateerde kalk). De naar boven borrelende kalk in combinatie met as vormde een natuurlijk beton dat de caldera verstopte en een vulkaanuitbarsting tegenging omdat gassen en vloeistoffen door scheuren in de ductiele korst ontsnapten.
Het daar gevormde beton is zo vergelijkbaar met dat in Romeinse constructies dat een slimme waarnemer opgemerkt moet hebben dat het mengsel van lokaal as en aarden sludge dit ongelooflijk taaie materiaal opleverde. De vulkanische uitstroom van mijnen is een gevaarlijke zaak, dus de Romeinen leverden hun eigen kalk om hun beton te maken.