10 Mysteries van het oude Malta
Met slechts 313 vierkante kilometer (121 mijl) is Malta een van de kleinste en dichtstbevolkte landen ter wereld. Dit mediterrane eiland is ook de thuisbasis van 's werelds oudste vrijstaande gebouwen en blijvende mysteries.
Malta wordt al meer dan 7000 jaar bewoond door Feniciërs, Grieken, Romeinen, Byzantijnen, het Moslim Emiraat van Sicilië en kruisvaarders onder het Heilige Roomse Rijk. De geschiedenis van het mysterieuze Malta is de geschiedenis van de hele Middellandse Zee - en daarbuiten.
10 Cippi van Melqart
Fotocredit: Ancient OriginsIn 1694 ontdekten de Ridders van Sint-Jan twee sierpijlers die bekend staan als de Cippi van Melqart in het dorp Marsaxlokk. De pilaren bevatten gravures die linguïsten in staat stelden de oude en mysterieuze Fenicische taal te ontsluiten.
De cippi eerden Melqart, de Fenicische god van leven en dood. Rond 500 voor Christus begonnen de Grieken Melqart te associëren met hun eigen Hercules. De Grieken en Feniciërs bundelden hun krachten om een Maltese tempel te bouwen ter ere van Hercules / Melqart op de Tas-Silg-site waar de Cippi van Melqart werden ontdekt.
De Cippi van Melqart zijn uitgehouwen in wit marmer en staan 1 meter (3,5 ft) hoog. Zoals de meeste sierpilaren bevatten deze inscripties: drie regels Griekse tekst en vier Fenicische regels. De verborgen boodschap van de cippi, een ode aan Melqart, werd uiteindelijk in 1758 door een Franse archeoloog vertaald. De Cippi van Melqart waren ongetwijfeld de sleutel tot het ontsluiten van de Fenicische taal.
9 Tempel van de reuzen
Foto credit: BoneAMalta's megalieten zijn ouder dan Stonehenge en de Egyptische piramiden. Deze supersized tempels dateren uit tussen 5500 en 2500 voor Christus. De datum van de structuren werd verondersteld door radiokoolstofdatering van menselijke resten en aardewerk in de omgeving. Ggantija, gelegen op het eiland Gozo, is de oudste vrijstaande structuur ter wereld. Volgens de legende hebben reuzen de massieve structuur gebouwd.
Eerst opgegraven in 1827, zitten de Ggantija-tempels op het Xaghra-plateau op het zuidoosten. Massieve kalkstenen blokken vormen de buitenkant. Platen die 8 meter (26 ft) bereikten, bedekten dit gebouw. De binnenmuren zijn gemaakt van ruwe kalksteen brokken. Het is waarschijnlijk dat deze gekartelde muren ooit zijn gladgestreken met klei en een dunne laag kalkpleister.
8 Fenicische scheepswrak
Foto credit: sci-news.comVoor de kust van Malta ontdekten archeologen een 2.700 jaar oude Fenicische scheepswrak. Niet alleen is dit de oudste scheepswrak in de centrale Middellandse Zee, maar het laadruim is bijna intact.
Duikers zagen het wrak in 120 meter (390 ft) water ongeveer 1,6 kilometer (1 mijl) voor de kust van Gozo. Op basis van de lading van het schip geloven experts dat het schip op weg was naar Sicilië toen het zonk. Onderzoekers onthullen niet de exacte locatie van de site.
Tot nu toe zijn meer dan 50 amforen en bijna twee dozijn slijpstenen van 35 kilo (77 lb) hersteld. Er zijn zeven soorten amforen, wat suggereert dat het schip naar verschillende havens was gereisd voor zijn noodlottige laatste reis.
Het geboorteland van de Feniciërs was in het moderne Libanon. Hun handelsimperium strekte zich echter uit over de Middellandse Zee. De sleutel tot hun succes was beheersing van de zee. Er is weinig bekend over deze mysterieuze oude kooplieden.
7 Mysterieuze kartbanen
Photo credit: Amusing PlanetMalta is de thuisbasis van mysterieuze 'cart sleur'. Deze netwerken van raadselachtige parallelle sporen snijden over de kalksteen van het eiland en lijken door de mens gemaakt. Niemand weet hoe de sleur daar terecht is gekomen. Sommigen lopen van rotswanden af. Anderen verschijnen onder water. Een veel voorkomende theorie is dat ze een systeem waren om water te vangen.
Het merendeel van de karrensporen dateert uit de bronstijd rond 200 voor Christus toen Siciliaanse kolonisten naar Malta kwamen. Eén theorie stelt voor dat de sleur begon toen vroege bewoners massieve objecten met karren en sleeën bewogen. Deze transportmiddelen zouden door de bovengrond snijden en groeven achterlaten die door de jaren heen dieper werden.
Het is onwaarschijnlijk dat de sporen werden gebruikt om te irrigeren. Parallelle kanalen zouden in dat opzicht geen functie hebben. Karsporen bij de Dingli-kliffen ondersteunen de dragende sledetheorie omdat velen direct naar een steengroeve leiden.
6 Tempelmensen van Malta
Fotocredit: Ancient OriginsVoor iets meer dan een millennium bedekten de Tempelbewoners van Malta hun kleine eiland met meer dan 30 steentempelcomplexen. Deze cultuur ontwikkelde zich volledig geïsoleerd. Hoe verder het werd, hoe extremer het werd en alle invloed van de buitenwereld leek te negeren.
De tempelcomplexen bevatten rituelen en begraafplaatsen samen met honderden beelden. Hoe deze ontwikkelde geavanceerde cultuur is een raadsel; zo is zijn plotselinge verdwijning.
De mensen van de Tempel werden niet weggevaagd door een invasie, ziekte of hongersnood. Maar rond 2900 voor Christus verdwenen ze. We blijven achter zonder geschreven documenten om hun verleden te reconstrueren.
Isotopenanalyse van menselijke overblijfselen onthulde dat ze voornamelijk vlees en groenten consumeerden. Vreemd genoeg voor een eilandbewoner hadden ze heel weinig zeevruchten in hun dieet. Sommigen theoretiseren dat een snelle klimaatverandering het tijdperk van de tempelmensen beëindigde. Maar meer onderzoek is nodig om dit te bewijzen.
5 College Catacomben
Foto credit: timesofmalta.comTerwijl ze de velden van St. Paul Missionary College uitbreidden, ontdekten arbeiders oude catacomben. Ze bevatten de overblijfselen van minstens acht personen, waaronder een baby. De smetteloze overblijfselen werden volledig onaangetast door grafrovers. De kamers waren met de hand gebeiteld uit steen. Voor zuigelingen waren er grafschappen, miniatuurgraven die dicht gepleisterd waren.
De identiteit van de doden blijft een mysterie. Ze "Maltees" noemen zou verkeerd zijn, aangezien deze identiteit een moderne is. De catacomben dateren uit 2000 jaar tijd aan het Romeinse Rijk.
De locatie en de inhoud van de graven suggereren echter dat de regio overging van een Carthaagse kolonie naar een Romeinse provincie. Een grote Joodse bevolking - evenals verschillende andere kooplieden en kolonisten - bestond ook twee millennia geleden op Malta.
4 Vandalistische megalieten van Mnajdra
Foto credit: SudikaHet Mnajdra-tempelcomplex ligt aan de geïsoleerde en ruige zuidkust van Malta. De site dateert uit 3600 voor Christus. Het meest opvallende element van het tempelcomplex is de aandacht die de bouwers hebben besteed aan de astronomie.
Bouwers probeerden de locatie te harmoniseren met hemelse activiteit. De ingang van de zuidtempel is versierd met grote stenen blokken met honderden geboorde verdiepingen. De deuropening en de versierde blokken markeren de equinoxen en de zonnewendes.
In 2000 vielen vandalen ongeveer 60 megalieten af van het Mnajdra-tempelcomplex. De meeste vermoedelijke trekvogelsjagers gebruiken oude stenen om hutten te bouwen. Vandalen snijden door het hek dat de site beveiligt.
In 2009 besloten experts om de site te bedekken met met Teflon gecoate tenten. De bekleding beschermt de oeroude plek tegen het barre weer en de zoute lucht, die de rotsconstructie gestaag afbreekt.
3 Tempel van de onbekende vruchtbaarheid Cult
Foto credit: Hamelin de GuetteletHet Neolithische tempelcomplex van Hagar Qim verwijst naar een mysterieuze Maltese vruchtbaarheidscultus. Eerst opgegraven in 1839, bevat het complex een centrale structuur en twee afgelegen gebouwen. Een reeks C-vormige kamers, ook wel apsis genoemd, geven de structuur van de site.
Tijdens de zonnewende zomer doordringen de stralen van de rijzende zon het heiligdom door een elliptisch gat dat uit een bepaalde absis is gesneden en de lagere stenen verlichten. Gecombineerd met de vele hier ontdekte vruchtbaarheidsstandbeelden, theoretiseren archeologen dat Hagar Qim een locatie was van eeuwenoude reproductieve riten.
De oude vruchtbaarheidstempel was actief tussen 3600 en 3200 voor Christus. Verschillende beelden van klei en stenen van androgyne zwaarlijvige figuren en dikke dames zijn teruggevonden van Hagar Qim. Twee stenen altaren verwijzen naar oude riten die hier ooit zijn uitgevoerd. De kalkstenen constructie heeft duizenden jaren gestaan. Moderne milieuomstandigheden beginnen echter de structuur snel uit te roeien, die nu onder tenten wordt beschermd.
2 Paleochristische catacomben
Foto credit: maltatoday.com.mtDe Ta 'Bistra-catacomben weerspiegelen een opeenvolging van christendom, jodendom en heidendom. Vuist opgegraven in 1891, de grafkamers zijn al lang geleden geplunderd. De ridders van St. John waren in de gewoonte om vergunningen voor het schattenjacht te verlenen.
Deze catacomben dateren uit 1700 jaar en zijn gevestigd in Mosta. De stijl is aangepast van eerdere Maltese rotsgraven uit de Fenicische en Hellenistische periode. Het complex bestaat uit 16 kamers gesneden in het verticale vlak van de bergkam nabij St. Paul's Bay.
De hypogea (kamers) zijn versierd met schelpen, spiralen, gebogen planken en tafels. De site is 90 meter lang en bevat 57 graven, waarvan wordt aangenomen dat ze deel uitmaken van een veel groter catacombaansysteem.
Nadat de site in eerste instantie was opgegraven, werd een boerderij gebouwd over een groot deel van de site. Experts geloven dat het huis waarschijnlijk aanzienlijke schade aan de locatie heeft veroorzaakt.
1 110 Hz Genezing
Fotocredit: Ancient OriginsHet Hypogeum van Hal Saflieni van Malta wordt beschouwd als de oudste ondergrondse tempel ter wereld. Dit ondergrondse heiligdom dateert al 5000 jaar en valt op door zijn unieke akoestiek.
Velen gelijken het in het hypogeum zijn met het staan onder een gigantische bel. Specifieke toonhoogtes resoneren evenveel in vlees en botten als het oor. Met geluiden afkomstig van onbekende bronnen, transfixeert de ondergrondse tempel een publiek.
De Maltese componist Ruben Zahra en een Italiaans team ontdekten dat geluiden in het hypogeum weerkaatsen bij 110 Hz. Deze gevoeligheid van de toonhoogte is ook gedetecteerd op andere oude sites zoals New Grange in Ierland.
Een UCLA-studie uit 2008 onthulde dat peksen bij 110 Hz de hersenactiviteit in de prefrontale cortex verschuiven. Het resultaat is een afname van de taalactiviteit en een toename van de emotionele verwerking. Het is onbekend of de afmetingen van de ruimte of de constructie meer invloed hebben op het gegenereerde geluid. Veel mysteries over het hypogeum blijven.