10 meer bizarre mysteries

Er is een reden waarom Sherlock Holmes het meest geportretteerde literaire personage is in film en televisie; iedereen houdt van een goed mysterie. Van eenvoudige puzzels tot raadsels die onze ruggengraat tot bedaren brengen, vragen we ons af. In een wereld die door satellieten in kaart wordt gebracht en in binaire code wordt omgezet, genieten we van het idee dat er nog steeds dingen zijn die we niet begrijpen. Hieronder zijn tien buitengewoon vreemde mysteries, van enge verhalen over dood en chaos tot het grote onbekende aan de rand van het universum.

10

Wilberforce Riddle

We beginnen de lijst met iets luchtigs op onze uiteindelijke reis naar de duisternis. Samuel Wilberforce was een Britse predikant die uiteindelijk bisschop van Oxford werd. In 1859 publiceerde Charles Darwin 'On the Origin of Species', waarmee hij de evolutietheorie vooruithelpt. Er was een enorme terugslag van de kerk, met name Wilberforce, en er werd een debat gehouden in 1860, waarin beide partijen hun punten zouden beargumenteren. Darwin was te ziek om aanwezig te zijn, en stuurde acoliet Thomas Huxley in zijn plaats. Wilberforce en Huxley sloten hoorns, en hoewel ze het debat zeker niet "gewonnen" hadden, zouden de meesten zeggen dat Huxley er als beste uit voortkwam en zelfs een religieuze vrouw liet flauwvallen met deze verklaring: "Ik schaam me niet om een ​​aap voor een voorouder te hebben, maar Ik zou me schamen om verbonden te zijn met een man die zijn grote gaven gebruikte om de waarheid te verdoezelen. '

Naast zijn carrière in dienst van de kerk, was Wilberforce dol op schrijven en in het bijzonder raadsels. Toen hij stierf in 1873, liet hij deze achter. Niemand kent het antwoord.

"Liefste geluid, in orkest gehoord,
Maar in orkest nooit geweest,
Vogel in licht verenkleed, maar minder als een vogel,
Niets in de natuur is ooit gezien,
Op aarde verval ik, in water sterf ik,
Maar ik ren, zwem en vlieg,
Als ik niet geraden kan worden door een jongen of een man,
Een meisje of een vrouw die ik zeker kan! "

De aanwijzingen zijn zeer intrigerend en verschillende theorieën zijn naar voren gebracht (misschien het meest in het bijzonder, dat hij naar een walvis verwees), maar het antwoord stierf zeker met de bisschop. [Opmerking: misschien is het antwoord een fluitje ... je hoorde het eerst bij Listverse!]

Lees meer bizarre mysteries zoals deze met Bizarre Tales uit de Tweede Wereldoorlog op Amazon.com!

9

Isdal Woman

In november 1970 troffen wandelaars het verkoolde, gehavende lichaam van een vrouw in de Isdalenvallei in Noorwegen. Het lichaam was omgeven door slaappillen (waarvan er veel waren ingenomen) en flessen gas. Haar vingerafdrukken zijn weggeschuurd. Later werd ze gekoppeld aan een paar koffers gevonden in een treinstation in Bergen; politie vond dat alle labels in haar kleding waren verwijderd. Ze vonden ook 500 Duitse marken, een receptfles voor lotion (met de naam van de dokter en de datum afgescheurd) en een dagboek met gecodeerde vermeldingen. Haar autopsie wees op tandheelkundig werk uitgevoerd in Latijns-Amerika. Uiteindelijk werd ontdekt dat de vrouw door heel Europa had gereisd met verschillende valse namen. Er waren andere aanwijzingen; getuigen meldden haar in verschillende pruiken, veranderden vaak hotels en spraken meerdere talen.

Informatie over de zaak is karig en moeilijk te verkrijgen; een getuige kwam drie decennia later naar voren en beweerde de vrouw in het bos te hebben gezien, gevolgd door twee mannen in zwarte jassen, en zei dat de politie hem zei stil te blijven toen hij aanvankelijk meldde wat hij had gezien. Over het algemeen wordt aangenomen dat de Isdal-vrouw een soort spion moet zijn geweest; 1970 zou een rijp jaar geweest zijn voor undercoveractiviteiten in de Koude Oorlog. Ondanks een van de meest massale onderzoeken in de Noorse geschiedenis, zal de identiteit van de vrouw waarschijnlijk voor altijd een mysterie blijven. Vreemd genoeg - en heel griezelig - vertoont dit verhaal een treffende gelijkenis met de Taman Shud-zaak in 1948, waarbij ook een onbekend slachtoffer (hierboven) met tags uit zijn kleding werd gehaald, een gecodeerd dagboek en een koffer die in een verlaten treinstation stond. Die zaak is ook nog steeds niet opgelost.

8

Atacama Alien

In 2003 werd een klein humanoïde skelet gevonden in de buurt van een kerkhof in een Chileens spookstadje. Amper zes centimeter lang, met een vreselijk misvormde schedel, werd het skelet (bijgenaamd Ata) aanvankelijk gedacht een soort buitenaards wezen te zijn. Het exemplaar werd overgedragen aan Stanford University, waar een batterij van deskundigen het bestudeerde. DNA-bewijzen onthulden snel dat Ata in feite een menselijke jongen was, die de laatste decennia was gestorven. Het skelet blijft echter vrij mysterieus; het lijkt een ontwikkeling te vertonen die consistent is met een zesjarige en heeft slechts 10 ribben voor de typische mens 12. Onderzoekers geloven dat Ata een heel kleine dwerg was, of dat hij een aandoening als progeria had, waardoor hij snel ouder werd nog steeds in de baarmoeder. Anderen stelden dat Ata alleen doodgeboren was of geaborteerd (de kracht daarvan zou het lichaam kunnen hebben vervormd). Verdere tests kunnen het uiteindelijke lot van Ata onthullen.

7

Bloody Benders

In de nasleep van de Burgeroorlog trokken veel Amerikanen naar het westen, weg van de strijd van slagvelden en verbrande steden. Als ze door Kansas zouden zijn gebeurd en in de door de Bender-clan gerunde herberg verbleven, namen ze hun leven in eigen handen. De Benders waren Germaans (de "ouders" spraken nauwelijks Engels, en de "kinderen" met een accent), en dat is ongeveer alles wat bekend is van hun geschiedenis. De Benders verhuisden in 1870 naar Kansas en richtten een kleine herberg en winkel op. Er waren 4 van hen; John Bender Sr., die 60 was, Ma Bender, 55, en hun kinderen, John Jr., van ongeveer 25, en Kate, rond de 23. Wat hun echte namen waren, en wat hun ware relatie was met elkaar (weinigen geloven dat ze in feite bloedverwant waren), zal waarschijnlijk nooit onthuld worden.

Reizigers droegen vaak alle centen bij die ze hadden en de Benders beseften al snel dat ze rijk konden worden door hun gasten te beroven.Ze regelden een opstelling waarin de gasten aan de tafel onder een valluik zouden zitten. Wanneer ze het het minst vermoedden, zouden de mannelijke Benders achter hen sluipen, hen knallen en dan hun keel doorsnijden. Een val door de valdeur en het lichaam kon worden gestript en beroofd. Al snel begonnen lijken in het gebied op te stijgen. Aanvankelijk werd de lokale Indiase stam de schuld gegeven, maar toen een man en zijn dochter in 1872 verdwenen waren, lanceerde zijn buurman een onderzoek op ware grootte en de focus belandde al snel op de Benders. Vermoedens waren opgezet, maar voordat er iets kon worden gedaan, verdwenen de Benders.

Een zoektocht in de hut onthulde de verdomde ruimte onder de valluik en er werden negen lijken begraven op het terrein. Het is onbekend wat het echte lichaam telt, maar het is waarschijnlijk veilig om te zeggen dat er enkele lijken waren die nooit werden gevonden. Het verhaal was de woede van de dag, en souvenirjagers vroegen al snel stukjes van de hut voor hun eigen. De Benders werden terloops vermeld door Laura Ingalls Wilder, auteur van "Little House on the Prairie". Ze meldde te stoppen in hun winkel en beweerde dat haar vader betrokken was bij de klopjacht op het gezin, hoewel haar account in twijfel werd getrokken.

Ondanks een beloning van $ 3.000 (een astronomische som voor de dag), werden de Benders nooit gevonden of berecht. Er zijn tientallen verslagen over hun uiteindelijke lot, waarvan sommigen beweren dat ze door burgerwachten zijn betrapt of zelfmoord hebben gepleegd, anderen zeggen dat ze onder verschillende namen zijn gepakt en nog meer zeggen dat ze volledig zijn ontsnapt. De Benders zijn nu al lang dood en hun sinistere weg is verloren voor de geschiedenis.

6

Burke en Hare Murder Dolls

Aan het eind van de jaren 1820 begonnen twee mannen in Edinburgh, Schotland, aan een gruwelijke huisindustrie. William Hare (die een pension bezat) en William Burke waren Ieren die vrienden werden. Toen een huurder bij Hare's huis stierf, verkocht het paar zijn lichaam aan de Ediburgh University. Ze realiseerden zich al snel dat ze hier een aardige cent van konden maken, maar jammer genoeg waren lichamen schaars. Dus besloten ze om er enkele van hun eigen te maken. Alles bij elkaar hebben ze 16 mensen gedood, meestal door verstikking, en hun waren verkocht aan een Dr. Knox aan de universiteit. Op een dag vond een huurder bij het pension van Hare een lijk en ging naar de politie. Ze slaagden erin met het lijk te vertrekken voordat de politie arriveerde, maar de misdaad van Burke & Hare was voorbij.

Hare keerde zijn medeplichtige over in ruil voor zijn vrijheid. Het lot van Burke zou dat van zijn slachtoffers weerspiegelen; na zijn executie werd hij in het openbaar ontleed. Hare is verdwenen, om nooit meer gezien te worden.

Maar het verhaal eindigt hier niet. Kort na de moordpartij vond een jongen die in een grot in Edinburgh speelde een verzameling gesneden houten poppen in een grot. Er waren er 17 in totaal, ongeveer zo groot als een vinger, elk afgescheiden in zijn eigen kleine doodskist. Het duurde niet lang voordat mensen zich realiseerden dat de poppen qua aantal en uiterlijk sterk op de slachtoffers van Burke & Hare leken. DNA-testen op het macabere speelgoed tegen de overblijfselen van Burke leverden geen resultaten op. Slechts 8 van de 17 zijn nog steeds bekend; ze zijn te zien in het National Museum of Scotland in Edinburgh. Het is nooit bekend wie deze morbide beeltenissen heeft gemaakt en waarvoor ze bedoeld waren.

5

Oakland County Child Killer

Tussen 1976 en 1977, achtervolgde een niet-geïdentificeerde moordenaar de wegen van slaperig Oakland County, Michigan, en ontvoerde en doodde minstens vier kinderen, twee meisjes en twee jongens: Mark Stebbins, 12, Jill Robinson, 12, Kristine Mihelich, 10, en Timothy King , 11. Mark werd gewurgd en seksueel mishandeld met een voorwerp. Jill werd gedood door een geweerschot in het gezicht, Kristine werd gesmoord en Timothy stikte en mishandelde op dezelfde manier als Mark. Elk kind was enkele dagen vastgehouden voordat het werd vermoord en netjes neergelegd waar ze moesten worden gevonden. Jill Robinson werd gevonden met het oog op een politiebureau. De moorden resulteerden in een massale paranoia in het gebied; kinderen werden zelden een seconde alleen gelaten, en ten minste één onschuldige man werd geslagen vanwege de fout om met een kind te praten.

Een massaal onderzoek heeft verschillende verdachten aangekondigd, maar er is nooit een solide zaak gebouwd. Onlangs zijn sommigen gaan geloven dat de bekende seriemoordenaar John Wayne Gacy betrokken is geweest bij de moorden, maar het lijkt onwaarschijnlijk, omdat hij niet paste bij zijn modus operandi om oudere tienerjongens te verkrachten en vermoorden. In 1978 stopte het moorden koud.

Misschien wel het meest huiveringwekkende aspect van de zaak was een brief geschreven door Timothy King's moeder in het "Detroit News". Marion King smeekte de overerving van haar zoon om hem te laten gaan, zodat hij naar huis kon gaan en van zijn favoriete maaltijd, Kentucky Fried Chicken, kon genieten. Toen het lichaam van de jongen werd gevonden, bleek uit een autopsie dat de moordenaar hem gebraden kip had gegeven.

4

Opgezette man

Nadat je de gemolariseerde man hebt gehoord, mag je je thee een paar dagen met iets anders dan honing nemen. Oude Chinese geschriften vertellen over een Arabisch proces waarbij oudere mannen in de buurt van de dood op een dieet van niets anders dan honing zouden blijven bestaan. Al snel zouden zijn uitwerpselen en zijn zweet helemaal uit honing bestaan. De man zou spoedig sterven aan deze nogal ongezonde oefening, en zijn lichaam zou in een stenen kist vol met honing worden geplaatst. Na een eeuw of ouder worden, wordt de substantie verzameld en gebruikt als medicijn, vooral voor de genezing van gebroken botten.

Er zijn zeer beperkte verslagen van gemelaliseerde mannen, de meest opvallende afkomstig van de Chinese farmacoloog Li Shizhen, in zijn "Bencao Gangmu".Hoewel het bekend is dat honing nooit slecht wordt (eetbare honing is gevonden in de tombes van farao's die al duizenden jaren dood zijn), en om antimicrobiële eigenschappen te hebben opgemerkt, met name een eiwit genaamd defensin-1, wordt de effectiviteit van dit medicijn besproken. Of het verhaal slechts een legende is, of dat dit verachtelijke medicijn ooit heeft bestaan, is onbekend. Weinig ouderen lijken bereid om naar voren te komen en het experiment te dupliceren.

Word lid van Amazon Prime - Bekijk meer dan 40.000 films en tv-programma's op elk gewenst moment - Start nu een gratis proefperiode bij Amazon.com!

3

Ghostfoto's

Het meeste spookachtige verschijnsel kan worden onderverdeeld in twee categorieën: regelrecht bedrog en verkeerde identificatie. De leugenaars zullen allerlei hoge verhalen draaien, film en video manipuleren, en doen in het algemeen alles om aandacht te creëren. Dan zijn er mensen die oprecht geloven dat ze iets paranormaals hebben meegemaakt; maar er zijn zoveel dingen die je op een dwaalspoor kunnen brengen ... een zwarte schaduw in je ooghoek, het vestigen van een oud huis, een muis die in je muur krabt. En zodra de paranoia begint, is alles verdacht. Veel zogenaamde "spookachtige" plaatsen hebben een prevalentie van infrageluid, een laagfrequent geluid dat de menselijke oren niet kunnen horen, maar dat we onbewust detecteren. Infrageluid is vaak aanwezig in het geval van catastrofale gebeurtenissen, zoals vulkaanuitbarstingen en het gegrom van vleesetende dieren. Het kan echter ook worden geproduceerd door bronnen die onschadelijk zijn als verwarmingsbuizen of plafondventilatoren. Het detecteren van infrageluid inspireert een angst die je niet begrijpt.

Camera's zijn echter niet onderhevig aan diepgewortelde menselijke overlevingsinstincten en er is geen tekort aan ghost-foto's in de wereld. Tegenwoordig zou zelfs een amateurkennis van bewerkingssoftware zoals Photoshop je in staat stellen om geestfoto's te maken die veruit overtuigender zijn dan die uit het verleden. Zelfs toen de fotografie nog in de kinderschoenen stond, konden technieken zoals dubbele belichting een aantal misdrijven mogelijk maken. Maar er zijn verschillende foto's gemaakt door fotografen die geen reden zouden hebben om hun foto's te manipuleren, die door experts zijn onderzocht en echte, onverklaarbare afbeeldingen van het hiernamaals zijn. Sommige, zoals "The Back Seat Ghost" (boven), "Freddy Jackson" (midden) en "The Ghost of Boot Hill Cemetery" (onderaan) zijn echt chillen en zonder uitleg.

2

Great Attractor

Sinds de algemene acceptatie van de oerknaltheorie, hebben we de neiging om te denken dat het universum voortdurend uit één kern uitbreidt, een explosie zoals een vuurwerk. Maar er zijn meer krachten bij de hand, sommige ver voorbij ons begrip. De zwaartekracht sleurt ons naar alle kanten ... terwijl de maan onverbiddelijk in een baan rond de aarde wordt getrokken, zo ook de aarde door de zon. Maar er is een kracht die veel krachtiger is op het werk, een die verder gaat dan het menselijke begripsvermogen.

The Great Attractor is in tegenspraak met alles wat we hebben leren begrijpen. Het is een zwaartekrachtsyndroom van zo'n 150 tot 250 miljoen lichtjaren afstand dat het Melkwegstelsel er naartoe trekt met 14 miljoen mijl per uur. Om dat soort aantrekkingskracht uit te oefenen, zou The Great Attractor de massa van tienduizenden sterrenstelsels moeten bezitten, en toch konden astronomen niets vinden dat overeenkomt met die beschrijving. Zelfs een enorm zwart gat zou een druppel in de emmer zijn in vergelijking. We zullen misschien nooit echt weten wat de Grote Attractor is; zelfs bij de razende snelheid waarin we ernaartoe getrokken worden, zou het vele duizenden menselijke levens nodig hebben om aan te komen.

1

Hinterkaifeck-moorden

De moorden op Hinterkaifeck zijn een van de meest huiveringwekkende en mysterieuze misdaden in de Duitse geschiedenis. De familie Gruber bestond uit Andreas, zijn vrouw Cazilia, hun verweduwde volwassen dochter Viktoria en haar kinderen, de kleine Cazilia en Josef. Ze hadden ook een dienstmeid genaamd Maria Baumgartner in dienst (de arme Maria werkte slechts één dag voordat ze werd gedood, de vorige meid was vertrokken omdat ze geloofde dat het huis spookachtig was). Ze woonden op een kleine boerderij genaamd Hinterkaifeck, op ongeveer 40 mijl van München.

Andreas meldde eind maart 1922 enkele mysterieuze omstandigheden aan de buren; hij had voetafdrukken gezien die van het bos naar zijn boerderij liepen, maar geen enkele terugweg. Nog vreemder, hij hoorde voetstappen op zijn zolder en vond een vreemde krant. Een set housekeys werd vermist. En toen, op 31 maart, werd het hele gezin één voor één in de schuur met een houweel vermoord. Ze werden een paar dagen later gevonden. Er werd vastgesteld dat degene die de moord had gedaan nog een tijdje op de boerderij was gebleven; de buren zagen rook uit de schoorsteen en de dieren werden gevoerd. Terwijl de politie aanvankelijk geloofde dat het motief diefstal was, verwierpen ze het idee toen er een grote hoeveelheid geld in het huis werd gevonden.

Tot op de dag van vandaag weet niemand wie de Grubers heeft vermoord. Het politiebureau van München heeft tientallen jaren lang onderzoek gedaan, maar geen enkele verdachte werd nooit berecht. Sommigen geloven dat de moordenaar Karl Gabriel was, de man van Viktoria, die tijdens de Eerste Wereldoorlog gedood was tijdens de loopgravenoorlog. Het lichaam van Karl werd nooit gevonden.