10 Internationale historische moordmysteries

Moorden vinden elke dag plaats. Het is moeilijk om precies te zeggen welke kenmerken bepaalde misdaden in mediadesensaties veranderen, terwijl anderen snel vervagen in de vergetelheid, maar een moordmysterie is altijd gegarandeerd een publiek te boeien. Of het nu door zorgvuldige planning, puur geluk, corruptie of incompetentie door de politie was, deze moordenaars wisten allemaal weg te komen met hun misdaden.

10 Chrissie Venn
Australië

Op 1 maart 1921 werd het lichaam van de 13-jarige Chrissie Venn gevonden in een holle boomstronk nabij het dorp North Motton in Tasmanië. Chrissie was verdwenen op 20 februari, toen ze haar huis verliet op Allison Road om boodschappen te doen in het dorp.

Na de ontdekking van haar lichaam gaven kranten tegenstrijdige berichten. Ze verklaarden in eerste instantie dat Chrissie op 21 februari was vermoord en dat haar lichaam was verminkt. Later werd de datum gewijzigd in 26 februari, en er werd gemeld dat Chrissie was gewurgd of verstikt en dat haar lichaam alleen defensieve wonden bevatte.

Mensen vingen snel de vingers naar George William King, een 35-jarige voormalige mijnwerker en politieagent. Hij werd beschuldigd van de moord. King werd gezien in het gebied waar Chrissie rond dezelfde tijd verdween, en andere mensen merkten op dat hij probeerde te spreken met haar wanneer ze elkaar ontmoetten, hoewel het meisje meestal probeerde hem te ontslaan. King had ook krassen en sporen op zijn handen, die hij beweerde dat hij ophield terwijl hij deelnam aan een zoekpartij op zoek naar Chrissie terwijl ze nog steeds vermist werd.

Toen de politie King's huis doorzocht, vonden ze een anonieme brief aan hem gericht. De auteur beweerde dat hij koning Chrissie had zien vermoorden en drong er bij hem op aan te bekennen. De schrijver kwam nooit als getuige naar voren. Tijdens zijn proces werd King vertegenwoordigd door Albert Ogilvie, de toekomstige premier van Tasmanië. Ogilvie behaalde een niet-schuldig vonnis door te bewijzen dat de getuigen die indirect bewijs tegen King hadden afgeleverd niet erg betrouwbaar waren. Chrissie Venn's moord blijft onopgelost.

9 Hinterkaifeck-moorden
Duitsland

In het begin van de 20e eeuw was Hinterkaifeck de niet-officiële naam van een boerderij, gelegen tussen twee steden in Beieren, gelegen in het moderne Waidhofen. De locatie werd berucht nadat al haar inwoners op 31 maart 1922 werden vermoord in wat een van Duitslands meest beruchte onopgeloste misdaden zou worden.

Zes mensen werden die dag vermoord - de boerderijeigenaar Andreas Gruber, zijn vrouw Cazilia, hun dochter Viktoria, hun kleinkinderen Cazilia en Josef, en de meid, Maria Baumgartner. Het moordwapen was het meest waarschijnlijk een houweel, een werktuig dat lijkt op een houweel met aan één kant een bijlmes.

Vier van de slachtoffers werden gevonden in de schuur, waar ze waarschijnlijk een voor een werden gelokt en gedood. Daarna ging de moordenaar het huis binnen en vermoordde hij Josef en de meid. Aanvankelijk vermoedde de politie diefstal als het primaire motief, maar het idee werd afgewezen nadat kostbaarheden en geld binnenin het huis werden gevonden. Bovendien bracht de dader na de moorden tijd door op de boerderij, volgens buren die schoorsteenrook zagen nadat de Grubers dood waren.

Mensen in de stad meldden dat Andreas Gruber had geklaagd over vreemde dingen die plaatsvonden op de boerderij dagen voorafgaand aan de moorden - voetafdrukken van het bos naar het huis, rare geluiden op zolder en zijn huissleutels verdwenen. Hij heeft ze echter nooit bij de politie gemeld.

De boerderij werd in 1923 gesloopt, waardoor alle navolgende onderzoeken moeilijker werden. Ondanks het ondervragen van meer dan 100 verdachten, werd nooit iemand aangeklaagd.

8 Janet Smith
Canada

Tussen 1924 en 1925 vroegen de krantenkoppen in Vancouver zich allemaal af hetzelfde: "Wie heeft Janet Smith vermoord?" Het was een controversieel geval en er waren veel complottheorieën. Zelfs nu, 90 jaar na het feit, hebben we nog steeds geen antwoord op die vraag.

Janet Smith werd in 1902 in Schotland geboren. Toen ze op 26 juli 1924 werd vermoord, was ze een kindermeid die werkte voor de Bakers, een rijke familie uit Vancouver. Haar lichaam werd gevonden met een kogelwond in haar hoofd en een revolver bij haar uitgestrekte arm. De politie en de lijkschouwer bestempelden haar dood als een zelfmoord na een snel onderzoek, een van de eerste dingen die mensen deden vermoeden dat er iets meer sinisters aan de gang was. De Vancouver Star, in het bijzonder, was de eerste om het beeld te schilderen van corrupte politie die probeert een moord te verbergen.

Uiteindelijk liet de procureur-generaal de zaak heropenen. Smith's lichaam werd opgegraven en haar dood werd geregeerd als een moord. De Chinese huisjongen van de Baker, Wong Foon Sing, werd de hoofdverdachte nadat hij beweerde dat Smith zijn romantische vooruitgang had afgewezen. Sommige mensen geloofden dat de politie de moord op een eenvoudig doelwit aan het pinnen was.

De zaak kreeg een schokkende wending toen Sing werd gekidnapt door KKK-leden. Ze hebben hem gevangen gezet en gemarteld gedurende zes weken in een poging om een ​​bekentenis af te dwingen. Uiteindelijk werden aanklachten tegen Sing afgewezen en keerde hij terug naar Hong Kong.

Een gerucht beschuldigde de rijke playboy Jack Nicol van het verkrachten en vermoorden van Smith en het omkopen van de politie om zijn daad te dekken. Een andere theorie wees op de man van het huishouden, Frederick Baker, die Smith doodde nadat ze zijn geheime smokkeloperatie ontdekte. Niemand anders werd ooit beschuldigd van de moord.

7 Kyllikki Saari
Finland

Foto credit: Huhtala ja Branthin

Op 17 mei 1953 werd de 17-jarige Kyllikki Saari vermoord op weg naar huis van de plaatselijke kerk in Isojoki. Een maand later werd haar fiets gevonden in een moerassig gebied nabij haar route. Op 11 oktober werd haar lichaam gevonden in hetzelfde gebied.

De moord op Saari veroorzaakte massale verontwaardiging in Finland.Tienduizenden mensen woonden haar begrafenis bij, en nog duizenden anderen vroegen de Finse regering om de doodstraf opnieuw in te voeren, zodat haar moordenaar zou worden opgehangen toen hij werd aangehouden. Ze wisten niet dat haar moordenaar nooit zou worden gevonden.

De eerste levensvatbare voorsprong kwam toen een lokale boer begon rond te vragen of de politie de ontbrekende schoenen van Saari had gevonden. In die tijd was dat detail nog niet bekend gemaakt, dus natuurlijk maakte het de boer een solide verdachte van de politie. Hij zorgde echter voor een luchtdicht alibi waardoor hij uit de strijd was.

Meerdere verdachten werden onderzocht, maar geen van hen werd beschuldigd. Een van hen was Hans Assmann. Hij was een Duitse immigrant die zou hebben gediend in de SS tijdens de Tweede Wereldoorlog voordat hij een KGB-spion werd toen hij werd gevangengenomen door de Russen. In 1997 nam Assmann op zijn sterfbed contact op met redacteur en voormalig politieagent Matti Paloaro om hem zijn levensverhaal te vertellen. Terwijl hij nooit iets toeliet, maakte hij verwijzingen die suggereerden dat zijn chauffeur per ongeluk Saari had overreden, en de twee hadden de moord bedekt.

6 Josslyn Hay
Kenia

De doden van de rijken en beroemdheden genereren altijd veel aandacht. Wanneer het leven van een persoon (evenals zijn dood) in controverse wordt omringd, zal het een van de grootste krantenkoppen van zijn tijd worden.

Dat was het geval met Josslyn Hay, graaf van Erroll. Geboren in een familie van Britse diplomaten, was Josslyn op schema om in de voetstappen van zijn vader te treden. Hij veroorzaakte echter een groot schandaal in 1923 toen hij met Lady Idina Sackville trouwde, een oudere socialite die gescheiden was van haar tweede echtgenoot om bij Hay te zijn.

Om het schandaal na hun leven te ontvluchten, verhuisden de pasgetrouwden naar Kenia. Daar werden ze onderdeel van de zogenaamde Happy Valley Set, een groep rijke, krachtige blanken die bekend staat om hun rijke, decadente levensstijl en partijattitudes. Het feest eindigde echter voor Hay op 24 januari 1941, toen hij werd doodgeschoten in zijn auto op de Nairobi-Ngong-weg.

Er is tijdens zijn verblijf in Kenia veel met Hay gebeurd. Hij scheidde van Lady Idina en trouwde met zijn tweede vrouw, die in 1939 stierf. Op het moment van zijn dood had Hay een affaire met Lady Diana Broughton. Haar echtgenoot, Sir Delves Broughton, werd de voor de hand liggende verdachte en beschuldigd van moord. Hij werd echter onschuldig gevonden door gebrek aan bewijs.

Broughton pleegde zelfmoord een paar maanden later, wat voor velen een duidelijk teken van schuld was. Veel mensen beweren nog steeds ondubbelzinnig dat hij de schuldige was. Er zijn echter ook andere intrigerende verdachten naar voren gebracht. Ze omvatten Lady Broughton zelf, evenals Alice de Janze, een mede lid van de Happy Valley Set en voormalig minnares van Hay met een geschiedenis van geweld en mentale instabiliteit. Eén theorie wees zelfs naar MI6, die Hay dood wilde omdat hij lid werd van de Britse fascistische partij.

5 C.N. Lakshmikanthan
Indië

Tamil-cinema bestaat uit Indiase films die voornamelijk in het Kodambakkam-district van Chennai worden gemaakt, vandaar de informele naam 'Kollywood'. De industrie was in 1944 geschokt na de moord op C.N. Lakshmikanthan, een prominente roddeljournalist. Kort daarna waren drie van Kollywood's grootste sterren betrokken bij de moord.

De drie waren Sriramulu Naidu (een filmproducent en regisseur), N.S. Krishnan (een komiek) en M.K. Thyagaraja Bhagavathar, een van de leidende mannen uit de Tamil-cinema in die tijd. Ze waren frequente doelwitten van de tabloïden van Lakshmikanthan. Naar verluidt huurden ze mannen in om de journalist aan te vallen terwijl hij op reis was in een riksja. Hij werd op zijn weg naar huis gestoken door twee ongeïdentificeerde aanvallers en stierf later aan zijn verwondingen in het ziekenhuis. Maar voordat hij naar het ziekenhuis ging, stopte Lakshmikanthan eerst op het politiebureau om de aanval te melden. Hij gaf een gedetailleerde beschrijving van de aanslag en noemde verdachten.

Zes mensen werden de volgende dagen gearresteerd in verband met de moord. Onder hen waren de eerder genoemde Kollywood-sterren. Naidu werd uiteindelijk ontslagen als een verdachte, maar Bhagavathar en Krishnan werden beiden veroordeeld en veroordeeld tot vervoer voor het leven.

De twee gingen tegen het besluit in beroep bij de Privy Council. Uiteindelijk heropende het Madras High Court de zaak en een nieuw onderzoek vond beide mannen onschuldig. Bhagavathar en Krishnan werden vrijgelaten in 1947 nadat ze 30 maanden in de gevangenis hadden doorgebracht. Hun overtuigingen hebben een zware tol geëist van hun carrière, hun lotgevallen en hun gezondheid, en de acteurs zijn nooit volledig hersteld. De moordzaak wordt nog steeds als onopgelost beschouwd.

4 Lintz Green Murder
Engeland

Lintz Green was een treinstation dat van 1867 tot 1953 in Durham opereerde. Tegenwoordig wordt het vooral herinnerd voor de schokkende moord op zijn stationschef in 1911, die tot op de dag van vandaag onopgelost blijft.

Op 7 oktober 1911 werd de 60-jarige stationschef Joseph Wilson op weg naar huis neergeschoten na het sluiten van het station. Hoewel mensen al snel kwamen om de gewonde Wilson te verzorgen, stierf hij aan zijn verwondingen voordat doktoren het afgelegen station konden bereiken.

Het bleek dat diefstal het motief was. Wilson had altijd de dagtaken bij zich nadat hij gesloten was. Op onbekende dag had hij om onbekende redenen het geld al eerder vervoerd.

Honderden officieren raakten betrokken bij een van de grootste onderzoeken in de geschiedenis van Noordoost-Engeland. Desondanks slaagde de politie er niet in om belangrijke aanwijzingen te geven, en de pers greep de gelegenheid aan om kritiek te uiten op de onbekwaamheid van de Britse politie.

Onder toezicht voorzag een plotselinge doorbraak de politie van een verdachte - Samuel Atkinson, een van de dragers bij Lintz Green. Hij ging normaliter met de laatste trein naar Newcastle naar huis, maar op die dag zagen getuigen hem rond het station hangen nadat zijn dienst was geëindigd.Er was echter nooit een solide bewijs naar Atkinson als de moordenaar, dus hij werd ontslagen na de voorlopige hoorzittingen.

Geen enkele andere solide verdachte werd ooit achtervolgd. Sommige mensen dachten dat Atkinson een gelukkige man was die met moord wegkwam, terwijl anderen hem zagen als een zondebok voor een politie-afdeling onder druk.

3 Moll McCarthy
Ierland

Tussen 20 en 21 november 1940 werd Marlhill-prostituee Mary "Moll" McCarthy in haar huis doodgeschoten. Een paar maanden later werd de buurman die het lichaam vond, Henry Gleeson, veroordeeld en opgehangen voor haar moord.

Mary had zeven kinderen van verschillende vaders en volgens de politie was Gleeson de vader van haar jongste. Toen het kind zes weken na de geboorte stierf, doodde Gleeson McCarthy uit woede. Het werd geprobeerd als een "open en gesloten" zaak, behalve dat sommige mensen Gleeson altijd als slachtoffer van een doofpot zagen. In 2015, bijna 75 jaar na zijn executie, ontving Henry Gleeson een postume pardon van de president van Ierland.

Het ministerie van Justitie vond een aantal problemen met de zaak zoals gepresenteerd door de politie, waaronder een onjuiste tijd van overlijden en getuigen die in Gleeson's gunst waren en niet geroepen waren om te getuigen. Wat nog belangrijker is, Moll's eigen dochter, Mary, bekende later op haar sterfbed dat ze haar moeders moord die nacht zag en dat een onschuldige man ervoor werd gedood.

Als Henry Gleeson Moll McCarthy niet heeft vermoord, wie wel? De meeste theorieën verwijzen naar een van de andere vaders van McCarthy's kinderen. Er wordt zelfs gespeculeerd dat de schuldige vader kapitein was van de Garda. Daarom werd Gleeson in de eerste plaats voor de moord ingelijfd. Een andere theorie vestigde de aandacht op de moord op lokale leden van de IRA, die McCarthy vermoordden op verdenking dat ze een informant was.

2 Markovic-affaire
Frankrijk

Een van de grootste politieke schandalen van de 20e eeuw was de Markovic-affaire. Het had alles - seks, drugs, moord, criminelen, acteurs en zelfs de president van Frankrijk. En het begon allemaal met de dood van Stefan Markovic.

Markovic werkte destijds als bodyguard voor acteur Alain Delon. Delon was een van Europa's grootste hartenrovers en stond bekend om zijn wilde feestjes. Dientengevolge, Markovic had een eerste rij stoel naar het decadentie aangeboden door de Franse elite, en hij zou naar verluidt zijn betrokken bij de drugshandel. Er gingen zelfs geruchten dat hij probeerde een aantal dealers te confronteren door wit poeder als heroïne over te dragen. Daarom was het geen enorme schok toen zijn lichaam op 1 oktober 1968 werd gevonden in een zak bovenop een vuilnisbelt.

De politie kreeg een brief die Markovic naar zijn broer stuurde, waarin hij beweerde dat zijn dood 'de schuld was van Alain Delon en zijn peetvader Francois Marcantoni'. Marcantoni, een zelfverklaarde hervormde gangster, werd als medeplichtige beschuldigd maar uiteindelijk vrijgelaten. Delon werd nooit aangeklaagd wegens gebrek aan bewijs, maar hij werd verschillende keren ondervraagd.

Markovic zou ook betrokken zijn geweest bij het chanteren van de beroemde feestgasten van Delon door ze in compromitterende situaties te fotograferen. Als het waar was, zouden veel mensen hem dood hebben gewild. Een van die gerapporteerde doelwitten was Madame Pompidou, vrouw van presidentskandidaat Georges Pompidou. Deze geruchten lekte naar de pers, maar Pompidou overtuigde het publiek dat het een poging was van de Gaulle-aanhangers om zijn kandidatuur te dwarsbomen.

1 Bubbels Schroeder
Zuid-Afrika

Op 17 augustus 1949 werd het gewurgde lichaam van de 18-jarige Jacoba "Bubbles" Schroeder gevonden in het veld bij Johannesburg. Haar schoenen, haar jas en haar hoed ontbraken en er hing een kalkachtige witte substantie door haar keel. Hoewel haar lichaam enkele krasjes had, waren er geen voetafdrukken of tekenen van een worsteling in het gebied.

In de nacht van haar dood ging Bubbles uit met twee vrienden, Morris Bilchik en David Polliack. De drie kwamen terecht bij het huis van Polliack, waar Bubbles een andere man ontmoette, Hyman Liebman genaamd. Liebman verliet het trio om zijn vriendin te ontmoeten. Na het eten en wat drinken ging Bilchik ook weg toen duidelijk werd dat Polliack en Schroeder alleen gelaten wilden worden.

Toen Liebman terugkwam, was Polliack klaar om Bubbles mee naar huis te nemen nadat ze te veel had gedronken. Schroeder stapte echter in Liebman's auto en weigerde te vertrekken, dus uiteindelijk bood hij aan haar mee naar huis te nemen. Op haar weg naar huis eiste Bubbles dat ze uit de auto werd gelaten toen Liebman weigerde haar te laten rijden. Dat was de laatste die iemand van haar zag.

Polliack en Liebman werden gearresteerd omdat zij de laatste waren om Bubbles in leven te zien. Omdat er echter geen bewijs was dat ze de moord bond, werden ze vrijgesproken. Volgens één theorie werd Bubbles gedood door een passerende automobilist die haar een lift gaf. Hoewel haar lichaam geen tekenen van aanranding had, werd haar ondergoed gescheurd, dus sommigen speculeren dat een automobilist Schroeder heeft gedood toen ze zijn voorschot weigerde.