Top 10 zomer muziekfestivals

De reguliere muziekindustrie glimlacht niet vaak naar de onafhankelijke muziekgemeenschap. De radio doet heel weinig om standvastige muzikale idealisten te ondersteunen en lijkt weinig tolerantie te hebben voor echte instrumenten. Bovendien is er altijd een gecomprimeerde platenfirma die een pretentieuze regel laat vallen zoals "instrumenten zijn verouderd" of beweren dat een heel muziekgenre "dood" is om gunst te winnen voor de steeds regressie, oppervlakkig gerichte richting van de industrie . Lijnen worden getrokken (en af ​​en toe gesnoven) en nu leven we in een tijd waar de Jack Daniels-en-glitter-doorweekte likes van Ke $ ha in een landhuis kunnen leven na slechts één album te hebben om over op te scheppen, terwijl een miljoen tourende muzikanten sterven achterin een pis bevlekte VW Bus, van uitputting en afwijzing-vergiftiging. De grassroots-aanpak is echt alles dat beschikbaar is voor iedereen zonder sex-appeal, een te exploiteren beeld. We weten allemaal dat elk fatsoenlijk paar borsten redelijk goed in de armen van een gerenommeerde producer kan zijn die alle songwriting en echt beenwerk doet. Als zodanig is een enorm bastion voor Indy-muzikanten, naast het doorbrengen van maanden rondtrekken door het land, in de zomerfestival-onderneming. Het beveiligen van een optreden bij een van de majors is een trefzekere manier om zichtbaar te worden voor een zee van ontvankelijke fans, het meest waarschijnlijk om talent en integriteit meteen te waarderen bij het zien ervan. Een festival is immers net zo goed een kans om meer dan één favoriete act te ervaren voor een enkele ticketprijs, omdat het een kans is om verlicht te zijn, en op meer dan één manier. Hier zijn de top tien zomer muziekfestivals:

10

Bumbershoot

Dit Seattle, Washington, muziek- en kunstfestival is een ander festival boordevol nicheactiviteiten, waarvan sommige iets meer bekend zijn dan anderen, terwijl het op de schouders staat met show-headliners: vorig jaar zag Bob Dylan, Weezer, Rise Against en Courtney Love's Hole ( yuck), en de Decemberists, als de spreekwoordelijke crème van het gewas (ja, Bob Dylan ... en Hole) om een ​​idee te geven hoe gemengd, misschien zelfs ambivalent, de line-up kan zijn. Er is niet echt het soort consistentie dat de anderen beveiligen, maar voor een goede staalname van wat dan ook, Bumbershoot is een fatsoenlijke uitlaatklep voor het zien van je favoriete acties van het derde niveau (hoewel niet genoeg dat je al je festival dollars hier). Deze vindt plaats op 3 en 5 september en komt dus echt neer op het einde van het festivalseizoen.

9

SXSW

South by Southwest, dat plaatsvindt in Austin, Texas, heeft een Costco-mentaliteit: het is meer kwantiteit dan kwaliteit. En terwijl een paar grote namen uitkomen, lijkt het erop dat elk ondergeschikt niveau bestaat uit een levensbedreigende menigte van bands, die bijna de waarde hebben van een kleine stadsbevolking, schreeuwend om aandacht. Als zodanig zijn verwondingen alledaags. Meer dan 1.300 grotendeels onbekende acts stonden dit jaar gepland tussen 11 en 20 maart (en je dacht dat drie dagen veel waren), maar de headliners varieerden van Duran Duran, Bright Eyes en Queens of the Stone Age tot Wu-Tang Clan en Cee Lo Green. Jack White, die altijd een manier vindt om zijn eigen minimalistische neigingen te overtreffen, kwam zelfs langs en gaf een verrassing voor de prestaties van de parkeerplaats buiten zijn draagbare platenwinkel. Wat ook leuk is aan dit specifieke festival, is dat het een beroep doet op zowel muziek als film, waar een eigen festival bestaat; Arcade Fire's Spike Jones regisseerde kort was een opmerkelijke tentoonstelling in die zin dat het een beetje van beide had.

8

Sasquatch

Nee grap, dit festival vindt plaats in het Gorge Amphitheatre ... in George, Washington. Tijdens het Memorial Day weekend heeft dit Bigfoot-themafestival de juiste naam: het is toonaangevend dat de voetafdruk grotendeels behouden blijft, dit jaar met inbegrip van Foo Fighters, Death Cab voor Cutie (beide uit het bos met nieuwe albums), Modest Mouse, Wilco, de decemberisten, Bright Eyes, Cold War Kids, Wolf Parade en Deerhunter, waaronder een groot aantal anderen (anderen die ook het festivalcircuit intensief bevolken). Het meest opgeluchte is dat geen van de headliners rappers of zelf-geinteresseerde popzangers zijn, wat de indy cred en fatsoenbaarheid van deze locatie echt verhoogt als een toevluchtsoord voor alle vermoeide road warriors.

7

Newport Folk

Dit festival wordt meestal geassocieerd met het besluit van Bob Dylan om elektrisch te gaan (wat in die tijd niet zo goed ging). Nu zet het een traditie in van het op prominente wijze weergeven van de beste gelijktijdige voorbeelden van populaire en indy-volksmuziek. Al na zijn 50e verjaardag schitterden essentiële en frisse stemmen op het podium, waaronder Pete Seeger, Arlo Guthrie, Ramblin 'Jack Elliot, Johnny Cash, The Decemberists, Fleet Foxes, de Avette Brothers en Edward Sharpe en de Magnetic Zeroes. Dit moet de zachtste van alle festivals zijn, die in subtiliteit alles opmaakt wat het mist in overdreven uitvoeringen en hoge vliegende histrionics. Het vindt plaats op 30 en 31 juli dit jaar.

6

Woodstock

Dit was het ontstaan ​​van al de rest, althans wat de festivalmentaliteit betreft: drie dagen niets anders dan ingestie: muzikaal, chemisch en spiritueel. Wereldvrede bestond degelijk en kort in een vacuüm op een boerderij, waar een volledige samenleving van hippies omarmde in de gemeenschap van zang, dans en "mentale expansie." Terwijl decadentie op hol sloeg, vonden leven en dood plaats op een modderig veld, waar alles natuurlijk was en niets anders nodig leek. Dit was ook de plek waar Hendrix blies met een zuur doorweekte vertolking van de Star Spangled Banner, Carlos Santana kromp ineen terwijl hij kromgetrokken solo's op een hallucinatie-gemanagede slang speelde, en het zonnige weer werd geëvenaard door de kleinste van de folk van het decennium, R & B , blues en acid rock-acts, waaronder Jefferson Airplane, de Mamas and the Papas, de band, Crosby Stills Nash en Young, en Creedence Clearwater Revival.Sindsdien zijn festivals bezig met het inpakken van rekeningen en het samenbrengen van onbetamelijke genres en mensen.

5

Live Aid / Live 8 / Farm Aid

Het is verbazingwekkend dat muziek kan worden gebruikt om andere redenen dan genotzucht, zoals wanneer een groep muzikanten besluit om hun krachten te bundelen om geld in te zamelen voor belangrijke doelen, of het nu gaat om armoede in Ethiopië (Live Aid), de landbouwindustrie ondersteunen van waaraan we fysieke voeding ontlenen (Farm Aid), of om de wereld van wereldwijde hongersnood te helpen (Live 8). Laat het aan 's werelds grootste, multi-generaties en meest wereldwijd bewuste geesten om het te laten gebeuren, zoals met U2, Crosby Stills Nash en Young, Phil Collins, Tom Petty, Willie Nelson en Dave Matthews. Overal ter wereld, om de meest holistische verzamelplaat te vormen, bewees muzikanten dat ze de capaciteit hebben om niet egoïstisch te zijn. Dergelijke rechtschapen idealen vinden vandaag de dag nog steeds de basis in talloze vormen en benefiet / benefietconcerten, zoals met Arcade Fire en Radiohead voor Haïti, en de verschillende kunstenaars die winstvrije singles vrijgeven voor natuurrampen en andere schijnbaar alomtegenwoordige wereldwijde kwellingen. Het bewijs is positief dat een enkele artiest met een volgende miljoen keer meer bedachtzaam en invloedrijk is dan een sluw team van platenproducenten (hun enige echte zorg is dat dergelijke tijd en toewijding niet wordt besteed aan het creëren of promoten van het volgende ding dat zal leg een miljoen dollar op zak).

4

Lollapalooza

Dit is waarschijnlijk het grootste festival op de lijst, zowel wat betreft rekening als populariteit. De line-up lijkt altijd te lijken op de intro credits voor een Star Wars-film, of dat enorme contract Willy Wonka laat die noodlottige kinderen tekenen met de microscopisch kleine lettertjes, grote namen bovenaan in vetgedrukte letters, minder bekende knallers dichtgeknepen -hieronder. De reden voor de populariteit van dit Chicago-festival heeft vooral te maken met het extreme eclecticisme en de tendens om de meest verachtelijk aanbeden mainstream te verenigen met hoogvliegende indy-titanen: vorig jaar maakte bijvoorbeeld plaats voor Lady Gaga en Green Day, zoals Rage Against the Machine, The Strokes, Kings of Leon and Phoenix. Hoewel de headliners schijnbaar verplicht zijn om de mainstreamers zo veel mogelijk publiek te laten zien en een atypisch festivalpubliek aan te moedigen, is er geen sprake van indy-representatie. In feite is alles onder de bovenste twee regels bijna exclusief indy, met de meest aansprekende samplings mogelijk, reguliere hits, met de terugkerende likes van de National, Black Keys, Spoon, de Walkmen, Mumford and Sons, etc. Nee men kan zich zo beledigd voelen in een dergelijke opstelling, vooral wanneer je kunt kiezen in welk stadium je je eigen concertroute kunt maken. Dit jaar vindt het plaats van 5-7 augustus.

3

Bonnaroo

Een andere biggie in zware competitie met Lollapalooza, hoewel niet echt. Festivals lenen zich echt voor elkaar, omdat ze simpelweg de mogelijkheid bieden voor fans om het dichtsbijzijnde paar bij te wonen (hoewel de oostkust in dit opzicht echt lijdt). Er zijn enkele verschillen, maar veel van de belangrijke namen staan ​​op elk. Manchester, Tennessee's Bonnaroo, heeft dit jaar echter enkele namen die Lollapalooza mist, zoals Arcade Fire, The Strokes, Mumford and Sons, Buffalo Springfield (met Steven Stills en Neil Young), Lil 'Wayne en wat voor niet-Led Zeppelin-band dan ook Robert Plant maakt muziek met. Ondertussen lijkt Lollapalooza zich te bezighouden met, onder andere, Foo Fighters, Coldplay, de White Lies en Cee Lo (hoewel hij zijn bom van een optreden in Coachella gegeven heeft, kan het misschien het beste zijn). Bonnaroo is de meest hippievriendelijke, wat met alle drugvriendelijke activiteiten en terloopse opmerkingen, en is ook een comedy-toevluchtsoord in zijn eigen rite; dus zelfs de muzikaal-apathische (of op zijn minst minder-dan-die-hard-consumenten) kunnen even vrolijk zijn. Dit jaar lijkt dit overtuigende redenen te bieden waarom het logisch is om beide bij te wonen (als zeer aparte shows), maar voor al die witte rapperverslaafden uit de jaren '80, zal Eminem zeker bij beiden verschijnen. Dus bereid je voor op braaksel op je trui, moeder's spaghetti, want je zult waarschijnlijk de hele tijd last hebben van hittegevoel op letterlijk de meest opwindende zomerfestivallocaties. Dit festival vindt plaats van 9-12 juni.

2

Austin City Limits

Dit festival is een indy veilige haven en een andere pitstop voor de beste voorbeelden hiervan. Vorig jaar waren de gebruikelijke 2e niveaus aanwezig, diegenen die we graag zien elk jaar, ongeacht of ze een nieuw album opnemen of niet (degenen die een beetje populairder lijken te zijn, een beetje hoger op de lijst, elke jaar komen ze naar buiten). Ondertussen zaten de Eagles bovenaan de kop, vlak voor Phish, M.I.A., Muse, de Flaming Lips and the Strokes, die na een onderbreking van een half decennium opnieuw hun tenen in de toervarende wateren zetten. Andere goede redenen om de bedevaart naar de grote staat te maken, of bekijk de televisie-uitzending op PBS: Temper Trap, de XX, Beach House, Spoon, Vampire Weekend, the National, Edward Sharpe en de Magnetic Zeroes, Band of Horses, Monsters van Folk, Silversun Pickups, Two Door Cinema Club en een emmer met anderen. Ja, met zo'n volmaakte rekening was vorig jaar een goed moment om je maagdelijkheid in het festival kwijt te raken, en ACL was de plek.

1

Coachella

Gehouden in Indio, Californië, is dit festival echt een spektakel. Met indrukwekkende multimedia-uitgeruste sets, grote sierstructuren en podiumopvoeringen, en 3 podia waarop een diverse bemonstering van muzikanten van verschillende populariteit gelijktijdig plaatsvindt, houdt Coachella de zintuigreceptoren van concertgangers consistent tevreden, met nauwelijks een statisch moment tussen de doses in van eeuwig amusement.Dit jaar was vooral rijk aan prikkels, wat met Arcade Fire's epische strobe strand-bal lichtshow, Empire of the Sun's sci-fi-interpretatieve dans rave, en avant-gardistische filmmaker David Lynch zijn verwrongen aanrakingen toevoegend aan Interpol's live YouTube-gestreamd prestaties, zoals hij Duran Duran niet lang eerder gaf. Over Duran Duran gesproken, ze waren er ook. Net als Kanye West, wiens aanwezigheid in tegenspraak was met de indy-mentaliteit oneindig. Het is slechts (enigszins) vergeven dat hij de Strokes moest volgen die, door een onderbreking van 5 jaar te breken, een hyperdichte set uitzwengelde, vol met materiaal van hun laatste album. Dit festival, het einde van het seizoen eind april, zou een van de meer toegankelijke festivals zijn, met een controversiële driedaagse line-up en veel muziek om te dansen / te veranderen. Bonuspunten gegeven aan 5 Gum voor het sponsoren van een live webcast die het concert van begin tot einde dekt, met de mogelijkheid om handmatig te schakelen tussen de verschillende fases, voor degenen die fysiek niet in staat zijn om de trekking te maken.