Top 10 vreemdste rock-'n-roll-covers

Rock 'n' roll heeft vanaf het begin een schokwaarde gehad. Hoewel slechts weinigen de trillende heupen van Elvis nog beledigend vinden, behoudt rock nog altijd de reputatie de regels van fatsoen en aanvaardbaarheid keer op keer te overtreden. Soms heeft rock zichzelf zelfs geparodieerd. Als zodanig zijn hier de top 10 vreemdste rock 'n' roll covers aller tijden.

10. Sinead O'Connor - Nothing Compares 2 U [Wikipedia]

In het tijdperk van de geschoren popsterren / nalatige moeders, hoeveel mensen vinden Sinead O'Connor nog steeds dat ze veel van een randje hebben? Haar muziek was niet al te boos, ondanks hoe het leek toen het werd uitgebracht, en haar haar, of het gebrek daaraan, heeft een geheel nieuwe betekenis gekregen. Maar hoe gedesensibiliseerd we ook worden, er is weinig zo goed als straffen omdat een popster een Prince-standaard bestrijkt en deze volgt door een foto van de paus te scheuren.

Zoals de gutsy Sinead O'Connor? Probeer haar nieuwe geluid uit. Ik ben niet bazig, ik ben de baas op Amazon.com!

9. Mick Jagger & David Bowie - Dancing In The Street [Wikipedia]

Het onderwerp van aanzienlijke kritiek sinds het in 1985 werd uitgebracht, de Jagger-Bowie-versie van "Dancing In The Street" was op zijn minst goed bedoeld. Het duo wilde het liedje wel uitvoeren voor het Live Aid liefdadigheidsconcert, maar omdat beide mannen niet op dezelfde locatie speelden, werd dit als onmogelijk beschouwd. Dus een studioversie van het nummer werd opgenomen en een video geproduceerd vóór de concerten. De video is meer verantwoordelijk voor de kritiek dan het nummer zelf, omdat beide mannen hun 'coole' imago volledig ten gunste van Zuba Pants afwerpen.

8. Chris Cornell - Billie Jean [Wikipedia]

Wanneer je een zanger meeneemt die de bekendste wapenfeiten zijn van de metalige grungeband Soundgarden en samenwerkt met het krachtige trio van Rage Against The Machine, zou je niets anders verwachten dan zwaar. De zanger die 'Big Dumb Sex' schreef, dook echter ook op Michael Jackson's 'Billie Jean'. Het nummer is ontdaan van zijn oorspronkelijke vorm en is eigenlijk best goed. Cornell ontdoet het lied van veel van zijn kamp en creëert een aura van wanhoop met de stem. Hoe dit zou kunnen gebeuren, is zeker een hoofdschrik.

7. De Sex Pistols - Plaatsvervanger [Wikipedia]

De Who was een van de hoofdinvloeden van Pistols, echter, om Johnny Rotten door een van Pete Townshend's liedjes te horen scheuren is iets van zowel verbazing als terreur. Misschien heeft niemand Rotten geleerd hoe subtiel te zijn, maar nogmaals, dat was Rotten's grootste aantrekkingskracht. De rest van de band gooit gewoon weg bij de akkoorden op een manier die het woord 'punk' echt definieert.

6. Johnny Cash - gekwetst [Wikipedia]

Het is zeldzaam dat je een countryster ziet die zijn carrière in de jaren vijftig begon en een nummer bedekte van een industriële rockband in de jaren 2000, maar dat was het geval met de eerbiedwaardige Johnny Cash. Cash hield de rangschikking van het lied op dezelfde manier bij en verving alleen een vloekwoord door doornen. Het nummer is echter raar omdat niemand het zag aankomen. Nog vreemder, de versie van Cash is nu populairder dan die van Nine Inch Nails, tot ongenoegen van Nine Inch Nail's leider Trent Reznor.

Toon je toewijding aan Johnny Cash met een Finger Flippin 'T-shirt op Amazon.com!

5. Mike Flowers Pops - Wonderwall [Wikipedia]

Weinig dingen zijn even verwerpelijk als de Mike Flowers Pops cover van Oasis 'superhit', Wonderwall. "Alles dat het originele nummer de charme gaf, de gezellige akkoordprogressie, de ingetogen vocalen, is volledig verwijderd ten gunste van Mike Flowers signature kitsch lounge-pop. Wat echt verbazingwekkend is aan de cover is niet alleen de belachelijkheid van het geluid, maar het feit dat het net zo goed presteerde als het origineel in de hitlijsten.

4. Pearl Jam - Last Kiss [Wikipedia]

De grunge-revolutie was in 1998 al lang verdwenen, toen Pearl Jam zijn beroemdste cover uitbracht als niets meer dan een kerstfanclub single. Het nummer ontplofte en werd al snel beschikbaar gemaakt voor het grote publiek. Het lijkt belachelijk als je bedenkt dat een band beroemd gemaakt door de klassieke nummers "Even Flow", "Alive", "Jeremy", "Spin The Black Circle" en "World Wide Suicide" een # 2-hit hebben gehad op de Billboard charts met een zo zacht als "Last Kiss" gezongen Eddie Vedder probeert zijn best om het nummer hard te maken met zijn geweeklaag aan het einde van het nummer, maar het nummer is nog zachter dan al het andere wat de band ooit heeft uitgebracht.

3. Guns N 'Roses - Knockin' On Heaven's Door [Wikipedia]

Guns N 'Roses zijn om vele redenen gehaat, maar veel critici zullen hen niet vergeven voor hun vertolking van "Knockin' On Heaven's Door." De band levert het zonder de subtiliteit van Dylan's origineel (of een van de andere bekende covers) ) en maakt er feitelijk een grensgeval van. "Knockin '" was een van de covers op de Use Your Illusion-albums na "Live And Let Live." Dit alles is waarschijnlijk verloren gegaan op Axl die dit idee tot het uiterste heeft doorgevoerd, een handelsmerk van Guns N' Roses, door een album uit te brengen vol met covers van klassieke liedjes slechts een paar jaar later.

2. The White Stripes - Jolene [Wikipedia]

White Stripes 'frontman Jack White is een uniek ras. Hij houdt net zo veel van zijn vroege blues als van neo-pop en country. Zijn band incorporeert op beroemde wijze al deze invloeden en meer in hun geluid, met absoluut betoverende resultaten. Niemand was meer betoverend dan hun cover van "Jolene" van Dolly Parton, een b-kant op de single "Hello Operator".Net als de hoes van Raincoats van "Lola", verandert Jack White de tekst niet om het geslachtsverschil tussen hem en de originele zanger weer te geven. Er zijn maar weinig dingen die zo grappig zijn als Jack White die zong: "Ik ben van je begonnen", neem alsjeblieft mijn man niet mee! "Met een recht gezicht. Een andere versie van deze hoes is beschikbaar op Under Blackpool Lights DVD, waarin White zijn beste Robert Plant-impressie laat zien.

1. De regenjassen - Lola [Wikipedia]

"Lola," al een van de vreemdste liedjes in rock's musical cannon (het lied gaat over een man die een andere man oppikt die gekleed is als een meisje) werd zelfs nog vreemder wanneer het in 1979 werd behandeld door baanbrekende grunge-influencers, het debuutalbum van Raincoats. Het arrangement van het nummer geeft een nieuwe persoonlijkheid met de minimalistische benadering van de band. Terwijl het originele lied werd gezongen door een man (Ray Davies), besluit Raincoats zanger Ana da Silva de woorden niet te veranderen om haar geslacht weer te geven. Een geweldige en zeker raar keuze.

Inzender: Jason Hirschhorn

Technorati-tags: muziek, rock and roll