10 21e-eeuwse muziekgenres waarvan de meeste mensen niet hebben gehoord

Muziek evolueert in zo'n snel tempo dat het vaak moeilijk voor ons is om bij te blijven met het nieuwste en beste. Dankzij de lagere kosten van opnameapparatuur en het wijdverbreide gebruik van personal computers, is het produceren en vrijgeven van muziek nu zo toegankelijk dat elke paar maanden nieuwe genres verschijnen.

10 zwarte MIDI

Foto credit: Gingeas via YouTube

Waarschuwing: Bekijk geen zwarte MIDI-video's als u epileptisch bent!

In de jaren 80 werd de muziekwereld revolutionair hervormd door de uitvinding van de Musical Instrument Digital Interface (MIDI). Dit nieuwe systeem stroomlijnde het vermogen van elektronische muziekinstrumenten en computers om met elkaar te "praten", waardoor notatie, toonhoogte, tempo en talloze andere parameters met een druk op de knop konden worden geregeld. Vandaag zou je het moeilijk vinden om artiesten te vinden die geen gebruik maken van MIDI omdat het alomtegenwoordig is geworden met pop en elektronische muziek.

Het concept van MIDI heeft nieuwe extremen bereikt met de ontwikkeling van 'black MIDI', een muziekgenre met een eenvoudig uitgangspunt: Cram zoveel noten als menselijk mogelijk in een enkele compositie. Het bescheiden begin van Black MIDI is terug te voeren tot 2009, toen gebruikers van een populaire Japanse website voor het delen van video video's en anime-themanummers die ze in het pianoleerprogramma Synthesia hadden geremixed, uploaden.

Wat begon als een nichehobby voor veel Japanse tieners ontplofte al snel in een volwaardig internetfenomeen. 'Blackers', zoals ze zichzelf liefdevol noemen, hebben sindsdien een hechte online community ontwikkeld, honderden nummers uitgebracht en hun eigen platenlabels gemaakt voor zwarte MIDI-muzikanten.

Hoewel nummers in het genre oorspronkelijk slechts enkele honderdduizenden notities bereikten, is het nu gebruikelijk om artiesten te vinden die het miljard kunnen bereiken. Volgens de zwarte MIDI-klassementen is de huidige recordhouder Gingeas, die erin slaagde meer dan één biljoen biljetten in zijn nummer "Armageddon v2" te passen.

Bekende artiesten: Gingeas, RetroUniversalHT, TheSuperMarioBros2

9 Kawaii Metal

Een algemeen gehouden stereotype in de westerse wereld is van de Japanse obsessie met alle dingen schattig. Voor de afgelopen decennia, kawaii (schattige) cultuur heeft zich verschanst in vele aspecten van het Japanse leven, inclusief eten, kleding, speelgoed en zelfs het gedrag en de manieren van mensen. In 2009 besloot een Japanse ondernemer om te nemen kawaii cultuur naar het volgende niveau, het mengen van de knuffelige schoolmeisje-esthetiek van de Japanse popmuziek met de geestdodende gitaarriffs en verpletterende blast beats die te vinden zijn in de metal muziek.

kawaii metaal dankt zijn oorsprong aan de band Babymetal en de enigmatische uitvoerende macht erachter, Kobametal. Oorspronkelijk opgericht als een spin-off van de J-popgroep Sakura Gakuin, heeft Babymetal de afgelopen jaren veel succes gevonden en niet alleen in Japan. Hun debuutalbum kwam goed in kaart in Oostenrijk, België, Nederland, Duitsland en zelfs de VS.

Misschien is Babymetal zo populair vanwege hun juxtapositie van metal en J-pop, twee genres op totaal tegenovergestelde uiteinden van het muzikale spectrum. Het is best boeiend om sprankelende popvocalen te horen op Slayer-achtige metal instrumentals. De griezelige persona belichaamd door de band kan ook een factor zijn. In een interview op fuse.tv beweerde Kobametal dat de acties van de groep worden aangedreven door "goddelijke boodschappen die door de god van metaal komen die we de vosgod noemden." Of misschien zijn ze gewoon verrassend goed.

Bekende artiesten: Babymetal, Ladybaby, DOLL $ BOXX

8 Kleine letters

Hoewel de uitdrukking "less is more" in 1855 werd bedacht door dichter Robert Browning, kwam het niet in het openbare lexicon totdat architect Ludwig Mies van der Rohe het idee als een principe voor minimalistisch design in de jaren zestig aannam. Tientallen jaren later hebben musici de uitdrukking ter harte genomen, waarbij ze zich concentreren op het spelen van slechts enkele noten om sfeer te creëren in plaats van op meer traditionele muzikale elementen zoals ritme en melodie.

Elke dag worden we gebombardeerd door zoveel lawaai van auto's, vliegtuigen, apparaten en constructie dat subtielere vormen van lawaai vaak onopgemerkt blijven. We letten niet veel op de wind die zoemt of de pot die op het fornuis borrelt. Kleine letters, een subgenre van minimalistische electronica, gaan nader in op dit idee, gebruikmakend van deze genegeerde 'microsounds' en zelfs stilte om iets totaal anders te maken dan het soort muziek dat we gewend zijn te horen.

Kleine letters werd in 2001 opgericht toen Steve Roden het album uitbracht Vormen van papier, een album dat uitsluitend bestaat uit het geluid van ritselend papier. Vervormd en versterkt met behulp van een computer, het was digitaal gerangschikt in een angstaanjagende 54-minuten durende compositie. Artiesten in het genre kunnen alles gebruiken, inclusief veldopnames van ruisende bladeren, mensen die ademen of belletjes die in de verte rinkelen.

Op de website van Electro Acoustic Research zei Roden: "[kleine letters] draagt ​​een zeker gevoel van rust en nederigheid; het vereist geen aandacht, het moet ontdekt worden. "Dat is een verfrissende uitspraak gezien de oorverdovende" luidruchtige oorlogen "die momenteel gaande zijn in populaire muziek.

Bekende artiesten: Steve Roden, Richard Chartier, Alva Noto

7 Seapunk

In de jaren 2010 is de online subcultuur enorm gegroeid, grotendeels als gevolg van de toenemende populariteit van sociale media. Trends kunnen van de ene dag op de andere oplaaien, een paar dagen het onderwerp van gesprek zijn en verdwijnen in een oogwenk in de vergetelheid. Niets omvat de kortstondige aard van het moderne leven zoals seapunk, een micro-genre van elektronische muziek dat voor een korte tijd een groot probleem was voor een handjevol mensen.

Oorspronkelijk een "web-grap met muziek" door The New York Times, Seapunk is gemaakt door een groep online musici met een gedeelde nostalgie voor de cultuur van de jaren negentig. Het genre combineert springerige elektronische muziek met de hypnotiserende geluiden van oceaanthema-videogames (zoals Ecco the Dolphin of de waterstanden in Donkey Kong) en synthetiseerde tropische instrumenten zoals marimbas en stalen vaten. Seapunk, niet alleen beperkt tot muziek, zorgde ook voor een zeer populaire designtrend waarbij zowel aquatische beelden als elke tint turkoois werden gebruikt.

Eind 2012 was de seapunk-gemeenschap in opstand met de "coöptatie" van het genre door Rihanna en Azealia Banks. Rihanna speelde haar hit "Diamonds" op SNL voor achtergronden die sterk doen denken aan de video van genre pionier Jerome LOL voor zijn lied "Blockz." Slechts een paar dagen later bracht Banks een door seapunk geïnspireerde videoclip uit voor haar liedje "Atlantis."

Bekende artiesten: Unicorn Kid, Blank Banshee, iamamiwhoami

6 Wizard Rock

In 1990, J.K. Rowling zat in een drukke trein van Manchester naar Londen toen het uitgangspunt voor Harry Potter plotseling in haar hoofd opkwam. Ze besteedde de volgende vier uur aan het krabbelen van de details die de geboorte zouden geven aan een van de meest geliefde literaire series in de geschiedenis, en zou vervolgens wereldwijd meer dan 400 miljoen exemplaren verkopen. De rage van Harry Potter heeft zowel kinderen als volwassenen geïnspireerd, talloze fan-made spin-offs voortgebracht, een echte Zwerkbalcompetitie en zelfs een heel muziekgenre.

Wizard rock (ook bekend als "Wrock") verscheen rond 2002 bij de Massachusetts-band Harry and the Potters. Het genre is inmiddels internationaal gegroeid, inspirerende imitators over de hele breedte en zelfs inspirerend Wrockstock, een jaarlijks festival van tovenaar-rockbands.

Wrock houdt zich niet aan een bepaalde stijl van muziek, maar trekt in plaats daarvan zwaar op thema's uit het universum van Harry Potter. Bands schrijven grotendeels liedjes vanuit het perspectief van specifieke personages en zullen vaak kostuums aantrekken om een ​​dieper niveau van onderdompeling in hun uitvoeringen toe te voegen. Hoewel fantastische literaire verwijzingen in de muziek nauwelijks een nieuw concept zijn (Led Zeppelin dat in een aantal liederen beroemd is genoemd naar J.R.R. Tolkien's koninkrijk Middle-earth), heeft geen andere franchise dan Harry Potter een heel muziekgenre geïnspireerd.

Bekende artiesten: Harry en de pottenbakkers, Draco en de Malfoys, The Parselmouths

5 Heksenhuis

Muzikanten worden al lang geassocieerd met het occulte. In de oudheid zouden sjamanen incantaties uitvoeren om geesten te roepen. In de jaren negentig verbrandden Noorse black metal bands kerken en vermoordden ze hun eigen bandleden. Aan het einde van de jaren 2000 zag de duistere kant van de muziek een opleving met de opkomst van een klein genre dat bekendstaat als heks.

Door de wazige sfeer van goth bands uit de jaren tachtig, zoals Cocteau Twins en The Cure, te combineren met meer conventionele hiphop en elektronische dansmuziek, werd heks house opgericht door het in Massachusetts gevestigde Salem in hun album van 2010 King Night.

Net als seapunk implementeert het genre een visuele esthetiek die sterk voortkomt uit de popcultuur van de jaren negentig, met name The Blair Witch Project, Twin Peaks, en ingenomen. Andere veel voorkomende elementen van het genre zijn verwijzingen naar hekserij, op horror geïnspireerde albumhoezen en het gebruik van driehoeken, kruisen en andere symbolen in namen van artiesten en titels van nummers.

Heksenhuis werd grotendeels gezien als een reactie op chillwave, een gelijktijdig micro-genre dat de warme gloed en zomerse sfeer van popmuziek uit de late jaren '70 en vroege jaren '80 benadrukte. Hoewel releases aanzienlijk zijn vertraagd sinds de piek, hebben een aantal artiesten in het genre wereldwijd succes gevonden.

Bekende artiesten: Salem, Crystal Castles, oOoOO, Ritualz

4 Nintendocore

Voor velen van ons die in de jaren tachtig en negentig zijn geboren, kunnen we Koji Kondo bedanken voor het feit dat ze de soundtrack voor onze jeugd heeft gecomponeerd. Kondo schreef een aantal van de meest onvergetelijke deuntjes in de geschiedenis voor videogames voor de Super Mario en Legend of Zelda-franchises, om maar een paar te noemen. Zijn bijdragen revolutioneerden niet alleen de videogames, maar de hele muziekindustrie. Het zou een hele prestatie zijn geweest als Kondo de omvang van zijn invloed had voorspeld, die in bijna elk hoekje en gat van de wereld is terechtgekomen.

Nintendocore combineert twee onwaarschijnlijke bondgenoten: de 8-bit-geluiden van videogamermuziek, een pionier van Kondo met de agressiviteit van hardcore punk en metal. Hoewel het genre pas in het begin van de jaren 2000 ontstond, werd de basis gelegd in de jaren negentig. Autoclave was de eerste band die een liedje over een videogame coverde; het laatste nummer op hun titelloze album is het thema van Paperboy. Ondertussen gebruikte excentrieke rockers Mr. Bungle geluiden van Super Mario Bros. in hun gelijknamige debuutalbum.

Het eerste Nintendocore-album werd in 2001 uitgebracht door Horse the Band. De combinatie van de zware gitaarriffs en toetsenborden van het album die werden gebruikt om 8-bits Nintendo-geluiden te reproduceren, trok overal de aandacht van het publiek en de band heeft in bijna twee decennia van zijn bestaan ​​een bescheiden succes gezien. De term "Nintendocore" werd bedacht door de frontman van de groep om het album te beschrijven, hoewel hij het oorspronkelijk als een grap gebruikte. Echter, de term betrapt, en de rest is geschiedenis.

Bekende artiesten: Horse The Band, The Advantage, Minibosses

3 piraat metaal

Dankzij het succes van films als Peter Pan, Haak, en piraten van de Caraïben, we zijn allemaal goed thuis in de piraat-esthetiek: baarden, tatoeages en veel rum. Uiteraard lijkt dit beeld redelijk goed te vertalen in de muziekwereld. Het is al lang bekend dat muzikanten gezichtsbeharing aanbrengen, hun lichaam tatoeëren en veel alcohol drinken. Dus de term 'piratenmetaal' lijkt misschien toch niet zo veel uit te strekken.

De oorsprong van piratenmetaal is terug te voeren op de release van Running Wild in 1987 van Onder Jolly Roger. Toen de vroege satanische beelden en politieke lyriek van de groep niet goed werden ontvangen door de Duitse bevolking, namen ze de piratenpersoon aan die tientallen jaren later tientallen bands zou beïnvloeden.

Piraten metaal wordt gedefinieerd door de integratie van piratenkledij, folklore en slang in hun muziek. Groepen kunnen ook meer traditionele volksinstrumenten gebruiken, zoals concertina's en liefhebberen in de occasionele zee-chantey. Het genre geeft een meer vrolijke toon aan heavy metal, dat meestal wordt gekenmerkt door somberheid, dood en vernietiging.

Bekende artiesten: Alestorm, Running Wild, Lagerstein, Swashbuckle

2 Vaporwave

Onder jongeren lijkt de desillusie met de reguliere samenleving op een nieuw hoogtepunt te zijn. De opkomst van de stemmer wordt gestaag kleiner en onredelijk veel mensen lijden aan chronische werkloosheid, vooral in Europa. Het Duitse woord "weltschmerz" (wereldpijn) beschrijft de angst en culturele dissonantie die mensen ervaren wanneer de wereld niet aan hun verwachtingen voldoet, een gevoel dat wordt geëchood door kunstenaars in de microgenre-dampgolf uit de jaren 2010.

Vaporwave wordt gekenmerkt door zijn zware staalselectie van soepele jazz- en lounge-muziek vanaf de jaren '70, maar ook door vocale samples en wazige elektronische synths. Het genre werd bijna door puur toeval gevormd door Daniel Lopatin en James Ferraro, experimentele muzikanten die rond dezelfde tijd albums uitbrachten die akelig veel op elkaar leken. Gedrenkt in nostalgie en verouderde retroesthetiek, probeert het genre niet alleen luisteraars terug te brengen naar eenvoudiger tijden, maar ook om een ​​hedendaagse kritiek te leveren op de consumentencultuur en het kapitalisme.

Net als Seapunk en Witch House, heeft vaporwave zijn eigen visuele esthetiek om bij de muziek te passen. Prominente beelden omvatten webontwerp uit de jaren negentig (denk aan Angelfire en Neocities), verouderde 3D-beelden, het gebruik van Japanse karakters in namen van kunstenaars en titels van nummers, glitch-art en zonder aanwijsbare reden, oude Romeinse en Griekse beeldhouwkunst.

Bekende artiesten: Macintosh Plus, Saint Pepsi, James Ferraro, Chuck Person

1 Harde ruismuur

Twintigste-eeuwse schilder en componist Luigi Russolo wordt misschien het best herinnerd voor zijn manifest, De kunst van het lawaai, die beweerde dat de industriële revolutie had plaatsgemaakt voor een overvloed aan nieuwe, ooit ondoorgrondelijke geluiden voor de mensheid om ervan te genieten. Hij voelde zich beperkt door hedendaagse muziek, die te veel nadruk legde op melodie. In plaats daarvan stelde Russolo een nieuwe vorm van muziek voor, gekenmerkt door ruis. Hij bracht tientallen jaren door met het improviseren van experimentele muziekinstrumenten die hij intonarumori noemde.

Sinds Russolo's tijd heeft noise-muziek een breed scala aan genres geïnspireerd, hoewel de meesten nog steeds aan de rand van de muziekscene blijven. Weinig muzikanten zijn in staat geweest om een ​​breed publiek te bereiken door middel van ruis, omdat menselijke oren geluiden waarderen die netjes, formulair en harmonisch zijn.

Een van de meest recente iteraties van ruis is de ruige ruismuur (HNW). Simpel gezegd, HNW is een enorme middelvinger voor alles wat we weten over wat muziek leuk maakt. Het genre is volledig verstoken van elementen die we normaal associëren met muziek, zoals melodie of gestructureerd ritme. Het is misschien wel het meest extreme type muziek dat op dit moment bestaat, soms verwarrend voor de luisteraar door een niet-aflatende "muur" van ruis te creëren zonder dynamiek of progressie. HNW is niet-aflatend, kakofonisch en dissonant. Soms kan het pijn veroorzaken of een verhoogde bijnierreactie. De discretie van de luisteraar wordt geadviseerd.

Bekende artiesten: Vomir, The Rita, Werewolf Jerusalem