Top 10 ondergewaardeerde misdaadfilms

Wanneer het onderwerp 'crime cinema' in gesprek komt, is het gemakkelijk om aan veel populaire klassiekers uit het verleden te denken. Films zoals The Godfather, Scarface, Goodfellas, Heat en Chinatown hebben de neiging om het gesprek rond de waterkoeler te domineren als de ware crème van het gewas. Hoe zit het dan met de onbezongen helden van het genre? Welke valse en vuile films zijn oneerlijk naar de zijkant geduwd, schijnbaar vergeten als de tijd is verstreken in de afgelopen jaren?

Hier zijn tien films die allemaal enkele van de meest verachtelijke personages bevatten die ooit op het scherm zijn gezet. Alle tien verdienen echt uw aandacht. Dat is als je ze nog niet hebt gezien.

10In Brugge

Wanneer een klus mislukt, worden huurmoordenaars Ray (Colin Farrell) en Ken (Brendan Gleeson) naar een schuilplaats in Brugge gestuurd om zich neer te leggen totdat de zaak omver blaast. Terwijl hij daar is, voelt Ken zich als een kind in een snoepwinkel en neemt hij met groot enthousiasme alle feiten en oude geschiedenis in zich op. Terwijl Ray niet minder extatisch kon zijn over alle bijzondere charmes die het titulair uitje te bieden heeft.

Het beste deel van de film is absoluut de charmante scherts heen en weer tussen Ray en Ken. Schrijver / regisseur Martin McDonagh houdt de personages voortdurend sneaky en ellendig. Het script is slim en pittig. McDonagh maakt deze contractmoordenaars zo inherent charismatisch als hij maar kan. We begrijpen hun motivaties volledig en waarom ze doen wat ze doen.

In de loop van zijn carrière heeft Ralph Fiennes veel geweldige schurken gespeeld (Voldemort in de Harry Potter-films, Amon Goeth in Schindler's List, en Francis Dolarhyde in Red Dragon om er maar een paar te noemen). Zijn rol hier als de vileine Harry is veruit een van zijn meest komische en beste werken.

Als je genoten hebt van In Brugge, is McDonagh's follow-up Seven Psychopaths een solide tweede film die niet teleurstelt. Zijn aankomende derde film Three Billboards Outside of Ebbing Missouri, met in de hoofdrol Frances McDormand, wordt later dit jaar uitgebracht. Gebaseerd op zijn eerste rode bandtrailer ziet de film er veelbelovend uit. Het is ook erg NSFW (niet veilig voor werk).

9 Schrikken

Wanneer een stelletje vuile smerissen wordt gedood in een vuurgevecht in het zuiden, moet de crimineel Joey (wijlen Paul Walker) de last hebben van een snuifneus 38. Hij moet de situatie zo snel mogelijk nivelleren, dus hij stopt het in zijn kelder. Het geweer in kwestie wordt snel gestolen door Oleg, de beste vriend van zijn zoon (Camera Bright). De jonge jongen probeert zijn beledigende vader te vermoorden die meer verliefd is op John Wayne dan dat hij zijn eigen zoon is. Hoe geobsedeerd is de vader van Oleg met The Duke? Nou, hij heeft een erg slecht weergegeven tatoeage van zijn filmische held recht op zijn rug. Geen tattoo shop, hoe goed ze ook zijn, zou het kunnen repareren. Het is echt zo slecht.

Zowel Oleg als het pistool verdwijnen tot diep in de nacht. Dit stuurt Joey op een trippy nachtmerrie die door de hel wordt gerend om ze allebei in één stuk terug te krijgen. Nu kun je zeker beweren dat Joey het pistool in de eerste plaats in de haven had gegooid, in plaats van het in zijn kelder te gooien zodat Oleg zo gemakkelijk te vinden was. Als dat het geval was, dan zou er echter geen film zijn. Niet alleen de beste film van Running Scared Walker, maar het is ook gemakkelijk de beste uitvoering van zijn carrière.

Schrijver / regisseur Wayne Kramer injecteert deze perverse wereld met een ongelooflijk geïnspireerde sprookjesachtige esthetiek van Grimm. Deze sprookjesachtige toespelingen komen echt goed als Oleg bekend wordt met een vreselijk ongemakkelijk deelproject met twee pedofielen (Bruce Altman en Elizabeth Mitchell). Je zult nooit meer naar Juliet van Lost op dezelfde manier kunnen kijken. Niet te vergeten, is natuurlijk de vrouw op het scherm van Walker, een Vera Bates Motel Vera Farmiga. Ze krijgt echt een aantal van de beste scènes in de hele gekke affaire. Mis deze niet.

8True Romantiek

Je zou denken dat een film geregisseerd door wijlen Tony Scott en geschreven door Quentin Tarantino die voor 92 procent zit en Certified Fresh op Rotte Tomaten veel meer waardering zou krijgen dan dat het doet. True Romance is een film die in de loop der tijd enigszins verloren lijkt te zijn gegaan. Het heeft alle elementen van een geweldig verhaal. Clarence (Christian Slater) is een charmante stripboekenthousiast en een absolute Elvis-liefhebber. Alabama (Patricia Arquette) is gewoon schattig als een call-girl die gewoon wil van haar huidige levensstijl. Ze wordt beheerd door haar pooier, gespeeld door een volledig onherkenbare Gary Oldman. True Romance heeft alle kenmerken van een Tarantino-script, maar voelt zich nooit moe of voorspelbaar. Het verhaal heeft vele verschillende wendingen en bochten door het hele verhaal om de kijkers te laten raden wat er vervolgens gebeurt.

Scott was vaak beroemd om zijn manische en snel snijdende visuele stijl. Die stijl zou het overnemen in het latere deel van zijn carrière. Als je echter niet per se een fan bent van die stilistische bloeit, dan kan True Romance aanvoelen als de verfrissende verandering van tempo waarnaar je op zoek was. Zorg ervoor dat je je ogen open houdt voor een knipoogje en je zal het van een pitch-perfecte stoner, Brad Pitt, missen.

7The Place Beyond The Pines

Schrijver / regisseur Derek Cianfrance kwam voor het eerst op de voorgrond met zijn uiterst hartverscheurende en hardnekkige relatie-drama Blue Valentine, met in de hoofdrol Ryan Gosling en Michelle Williams. Hij volgde het daarna op met The Place Beyond The Pines. Het is een film verteld in een drieluikformaat (in tegenstelling tot de Best Picture Winner Moonlight van vorig jaar). Luke Glanton (Gosling) is een zwaar getatoeëerde motorfietsstuntrijder zonder echte menselijke connectie om de zijne te noemen. Hij gaat van stad naar stad als onderdeel van een reizende show. Hij houdt zich meestal aan zichzelf en blijft nooit te lang op één plek verankerd. Dat is totdat de oude vlam Romina (Eva Mendes) hem op een avond komt bezoeken. Ze onthult aan Luke dat hij de vader van haar kind is.Hij krijgt een nieuw doel in het leven door te willen voorzien in zijn zoontje en begint de banken op zijn motor te beroven met de hulp van Robin (de altijd grote Ben Mendelsohn).

Een deel van wat deze film zo solide maakt, is hoe echt deze personages echt voelen. Voordat hij ooit in de film was, dacht Gosling altijd dat als hij een bank zou beroven, hij dat zou doen op een motorfiets zoals in de film. Cianfrance houdt slim de focus van het verhaal op de personages en hun strijd. We begrijpen elk van hun keuzes en hoe de rimpels van die keuzes de komende jaren weerklank vinden. We worstelen met Avery (Bradley Cooper) terwijl hij probeert zijn weg naar boven te vinden in de politie en vervolgens in de politiek. We verlangen naar Jason (Dane Dehaan) om erachter te komen wie zijn echte vader was, terwijl hij zelf worstelt om zijn eigen identiteit te vinden tijdens het navigeren door de ingewikkelde wateren van de middelbare school.

6Zuiver ze zachtjes

Andrew Dominik heeft in zijn carrière misschien maar vier speelfilms geregisseerd, maar volgens die films zijn het allemaal machtswelletjes op zich. Dominik werkte opnieuw samen met zijn Assassination of Jesse James-ster Brad Pitt voor de crimineel ondergewaardeerde Killing Them Softly.

Wanneer Markie Trattman (Ray Liotta) zijn eigen kaartspel probeert te ontrukken, proberen Frankie (Scoot McNairy) en Russell (Ben Mendelsohn) zijn tactiek te kopiëren om een ​​grote score te behalen. Nu zijn natuurlijk noch Frankie noch Russell professionele criminelen, dus degenen die hoger op de totempaal staan ​​willen ze voorgoed van het bord vegen. Voer Jackie Cogan (Brad Pitt) in, een charismatische handhaver die is gestuurd om hun slordige puinhoop op te ruimen. Alleen al de cinematografie volstaat om een ​​horloge te rechtvaardigen. De film wordt bevolkt door allerlei onmerkbare personages, zodat de ruwe en groezelige visuele benadering de zonden in het hart van elk personage perfect inkapselt. Bovendien kun je nooit fout gaan met Richard Jenkins die in een ondersteunende rol verschijnt.

5Schiet ze op

Als je deze film helemaal serieus neemt, dan mis je het punt helemaal. Shoot 'Em Up is volledig onbeschaamd over wat het is, en des te beter. Clive Owen chomps constant op een wortel terwijl hij Bugs Bunny citeert. Paul Giamatti speelt een ongelooflijk griezelige zakenman met verontrustende hoeveelheden aplomb. Hij brengt het grootste deel van zijn dagen door met het proberen verschillende zwangere vrouwen te vermoorden, terwijl hij probeert de huishoudelijke problemen die hij met zijn vrouw heeft, af te handelen via de telefoon. Monica Bellucci speelt een zogende prostituee die bekend staat als Donna "Dairy Queen" Quintano. Dat zijn de drie hoofdpersonen in het verhaal, dat is eigenlijk alles wat je moet weten.

Met een snelheid van 86 minuten, beweegt de film zich in een zeer snel tempo voort. De film is schandalig van de openingsscène tot de vrij vallende climax. Elke reeks wordt op de een of andere manier krankzinniger dan de vorige, en toch verdwijnt de geloofwaardigheid binnen de context van het verhaal nooit. De film is cartoonachtig in zowel zijn gewelds- als actiescènes. Als dat allemaal klinkt als iets dat je leuk vindt, dan is Shoot 'Em Up zeker de film voor jou.

4Punisher: War Zone

Punisher: War Zone mag nooit worden verward met de pijnlijke Dolph Lundgren-film uit 1989. Ook moet het niet worden betrokken bij het slecht doordachte Thomas Jane-voertuig uit 2004. Adi Shankar slaagde er zelfs in een betere versie van die film te maken als de NSFW korte vuile was in plaats daarvan. Punisher: War Zone had het ernstige ongeluk dat hij op 5 december 2008 net op tijd voor de feestdagen was vrijgelaten. Het is best goed gebombardeerd op de Box Office.

Regisseur Lexi Alexander levert een film die niet alleen hyper-gewelddadig is tot in de kern, maar hij blijft ongelooflijk trouw aan zijn komische roots. Ray Stevenson toont een donker en broeierig Frank Castle dat voor niets stopt om een ​​eenmansoorlog tegen de menigte te voeren. Dominic West kauwt vrolijk het landschap hier als Jigsaw. Niet te verwarren met het sadistische meesterbrein dat erachter zit van de Saw-serie, hoor.

War Zone verspilt absoluut geen tijd om verzand te raken in een moe en overdreven oorsprongsverhaal. Je wordt meteen vanuit de openingsscène in de louche onderwereld gelaten. De Punisher draait ondersteboven van een hangende kroonluchter, terwijl hij een hele kamer van gangsters beschiet. Als dat is wat u uit uw Punisher wilt, dan zult u zeker deze film graven.

3Hobo met een jachtgeweer

Op een typisch westerse manier rijdt een eenzame zwerver op zijn paard naar een wetteloze stad om zijn eigen merk van gerechtigheid te leveren. In dit geval is de zwerver een hobo (Rutger Hauer), zijn paard is een goederenwagon en de stad is Hope Town, met ironisch zeer weinig daarvan. Hope Town wordt in angst geleid door The Drake (Brian Downey), een walgelijke gangster en zijn twee verachtelijke zonen Slick (Gregory Smith) en Ivan (Nick Bateman). De hobo wil alleen maar vijftig dollar verdienen, zodat hij een grasmaaier kan kopen om zijn eigen bedrijf te beginnen. Maar wanneer de misdaad in de stad hem zelfs te veel wordt, zal de hobo overstag gaan en in plaats daarvan het titulaire jachtgeweer kopen.

Wat volgt is een zeer vrolijke spiraal van passend over-de-top geweld en gore. Hauer engageert zich voor een uitvoering die de absurditeit van de grafische voorstelling van de film legitimeert. Een acteur van zijn kaliber maakt de film alleen maar leuker, omdat je gewoon niet kunt geloven dat Roy Batty van Blade Runner al deze slechteriken uit elkaar haalt. Helemaal geen film voor bangeriken.

2 Pride and Glory

Pride and Glory werd uitgebracht op 24 oktober 2008, wat schijnbaar terecht was in de tijd voor Oscarscentie en uiteindelijke glorie. Zelfs in een prime awards seizoen slot, was het in New York gevestigde verhaal van politie aan beide zijden van de wet frustrerend weg begraven. Het maakte slechts de helft van zijn productiebudget terug op de binnenlandse kassa.Het script, mede geschreven door regisseur Gavin O'Connor en Joe Carnahan, vermijdt de glitter en glamour die de meeste toeristen verwachten als ze naar The Big Apple gaan. In deze film voel je je vies en ongemakkelijk, gewoon door er omheen te zijn. Het publiek ervaart zijn uiterste authenticiteit in het tonen van de lelijkere kant van The City That Never Sleeps. Misschien wil je je "I <3 NY" -shirt niet dragen nadat je dit hebt gezien. Ray Tierney (Edward Norton) raakte diep verwikkeld in een politie-schandaal waarbij zijn zwaar verontruste schoonbroer Jimmy (Colin Farrell) betrokken was. van blauwe en vuile uniformen voor het grootste deel door Ray's ogen. In een film met het graag acteren van zwaargewichten zoals Jon Voight, Shea Whigham, Noah Emmerich en Frank Grillo, rust de film vierkant op Nortons schouders.We voelen de pijn van Norton als hij probeert door de moreel grijze zee van ingewikkelde familiale politiek en corruptie te waden.

1Ede wacht

Vier jaar voordat hij Suicide Squad ging leiden, gaf David Ayer ons een kleiner verhaal van twee politiemannen, Brian (Jake Gyllenhaal) en Mike (Michael Pena), die probeerden de misdaadscène in Los Angeles te bevechten. Ayer zet verstandig het publiek in de auto met Brian en Mike om hun dagelijks leven op het ritme te begrijpen. Zonder twijfel het beste deel van de film is de chemie tussen Gyllenhaal en Pena. Je gelooft ze echt als partners en kunt volledig zien waarom ze elkaar in de hele film terug zouden hebben.

Ayer schildert een ongelooflijk levendig portret van het leven op straat. We krijgen een uiterst intiem beeld van wat deze mannen doormaken om uiteindelijk thuis te komen bij hun respectievelijke echtgenotes. Ayer's eerste twee geregisseerde films, Harsh Times en Street Kings, waren op zijn best gemiddeld. Het was echter pas in End of Watch dat hij echt zijn weg begon te vinden.