Delen:
10 tragische achtergronden van geliefde Hollywood-sterren
Hollywood-ster zijn vereist niet alleen uiterlijk en talent, maar ook vastberadenheid bij constante kritiek. Om het zacht te zeggen, je moet een dikke huid hebben. Veel van de meest duurzame bioscoopiconen verdienden hun veerkracht door schokkend tragische achtergronden. Slechte recensies, gekke pers en mislukte box office-nummers bleken in vergelijking.
10Clara Bow
"Zelfs nu kan ik het leven niet vertrouwen. Het heeft te veel vreselijke dingen met me gedaan als kind. "Wanneer je tijdens een emotionele scène voor tranen gaat, kiezen sommige acteurs een neushaar, anderen gebruiken oogdruppels. Clara Bow? Ze dacht net aan de dag dat haar jeugdvriend, Johnny stierf in haar armen, levend verbrand in een huurkelder.
Er zijn moeilijke omstandigheden en dan zijn er de omstandigheden van Clara Bow. Ze werd geboren in bittere armoede en haar ouders verhuisden vaak in de vroege jaren van de 20e eeuw tussen vervallen wijken in Brooklyn. Haar vader was door sommigen gedacht geestelijk gestoord te zijn. Robert was traag, niet in staat om een baan te houden, beledigend en geobsedeerd door seks.
Later op het leven bekende Clara dat ze op 16-jarige leeftijd werd verkracht door haar vader. Hij stopte het gezin met alcoholische buiken maanden achter elkaar en liet de psychisch zieke moeder van Clara, Sarah, achter om manieren te bedenken om de huur te betalen en Clara te voeden. Sarah was een prostituee op basis van "voor nood" en zou Clara verbergen in de kasten terwijl ze klanten vermaakt. Clara ontsnapte aan het leven in de films en was opgetogen toen ze de eerste plaats in een schoonheidswedstrijd voor een fanmagazine won omdat het haar een beetje filmdeel opleverde.
Sarah, ondanks haar eigen acties, stelde gelijk een actrice te zijn door een prostituee te zijn. Nadat ze het nieuws van haar overwinning aan Sarah had onthuld, werd Clara op een nacht wakker en vond ze een slagersmes aan haar keel, gehanteerd door haar eigen moeder. Sarah beweerde dat Clara vermoorden beter was dan haar een hoer te laten worden. Gelukkig ging ze niet door met de moord en stierf Sarah uiteindelijk in hetzelfde asiel dat haar moeder en zussen huisvestte.
Clara was in staat om haar bescheiden begin te overstijgen om een van Hollywood's grootste sterren te worden in de jaren 1920, maar ze was nooit in staat om haar verleden te schudden. Ze werd verbannen door velen in Hollywood vanwege haar dikke Brooklyn-accent en ongeraffineerde manieren. Gedrag dat bij sommigen zou overkomen, zoals rondslapen of zwaar drinken, werd gekastijd als het op Clara aankwam. Een volledig verzonnen groots seksschandaal raakte het nieuws en Clara had een zenuwinzinking, niet in staat om ermee om te gaan. Ze verliet Hollywood op 30-jarige leeftijd om met Rex Bell te trouwen. In 1949 werd ze gediagnosticeerd als een schizofreen.
9Rita Hayworth
Margarita "Rita" Carmen Cansino, Rita's vader, was een in Spanje geboren danseres en haar moeder een voormalig Ziegfeld-meisje. Rita danste op professionele leeftijd op de leeftijd van 10 en het gezin verhuisde naar Los Angeles voor meer werk toen ze in de negende klas zat. Op 14-jarige leeftijd trad Rita met haar vader op in nachtclubs. Het was op zijn zachtst gezegd een vreemde opstelling. Rita's vader stelde haar voor als zijn vrouw, en hij leerde haar zelfs hoe ze het publiek kon prikkelen.
Het toneelwerk wees alleen maar op wat er achter de schermen gebeurde: Rita was het slachtoffer van regelmatig verkrachting en misbruik door haar vader sinds haar jeugd. Rita's moeder probeerde bescherming te bieden door 's nachts een bed met haar dochter te delen, maar Rita's vader vond een manier om zijn gedrag voort te zetten.
In een poging om te ontsnappen, trouwde de 18-jarige Rita met een 41-jarige genaamd Eddie Judson. Eddie zag Rita in haar woorden als 'een investering'. Hoewel ze al in films als Rita Consuelo was verschenen - meestal als danser - besloot Eddie dat een minder 'etnische' look de kansen van Rita op het sterrendom zou vergroten. Elektrolyse en een kleurstofbaan volgden, evenals een nieuwe naam: Rita Hayworth. Eddie bracht ook zijn vrouw naar de pers, op elke manier die hij maar kon, zoals het 'lenen' van mannen die haar carrière vooruit konden helpen. Niet verrassend, hij was zo controlerend als hij was beledigend. Eddie dreigde met loog te misleiden als Rita hem ooit verliet, maar ze verliet hem ondanks dat ze al haar geld aan Judson in het proces had verloren.
Haar tweede huwelijk met Orson Welles eindigde ook slecht; hij vals speelde haar binnen twee jaar. Welles vertelde later verhalen over Hayworth's woede en persoonlijkheidsveranderingen, beide manifestaties van kindermishandeling. Ze huwde vijf keer, al haar huwelijk mislukte en ze had twee dochters die van conciërge naar verzorger werden geschud terwijl hun moeder met mannen vertrok. Zoals haar biograaf, Barbara Leaming, zei: "Als de enige manier waarop je affectie van je vader hebt kunnen krijgen, is door seks met hem te hebben, dan zal je liefdevol over je denken."
8Sophia Loren
Sophia Loren werd geboren in een liefdadigheidsafdeling in Rome, maar groeide op in Pozzuoli, in de buurt van Napels, een plaats die ooit werd beschreven als 'de meest smerige stad van Italië'. Haar moeder en vader zijn nooit getrouwd na twee kinderen, wat erg schandalig was in katholiek Italië , en hij verliet de familie berooid toen Sophia een kind was. Ze werd heel de jeugd gepest omdat ze een klootzak was.
Schaam je voor haar gedrag, Sophia's moeder moest bij grootouders wonen. Het huis was zo vol met familie dat Sophia een slaapkamer deelde met acht andere mensen. De Tweede Wereldoorlog maakte het leven nog moeilijker voor de bevolking van Italië en het was praktisch ondraaglijk in Pozzuoli. Loren heeft herinneringen aan haar moeder die water uit de radiator van de auto haalt, zodat haar dochters iets te drinken zouden hebben, die elk hun drankje bij de lepel nemen, zodat het goed werd verdeeld.
Sophia en haar zus keken naar Duitse soldaten die op straat mensen sloegen en neerschieten en later zeiden: 'Mijn jonge ogen zagen het ene verschrikkelijke, gruwelijke schouwspel na het andere.' Het gezin was bijna van de honger verhongerd; haar moeder moest eten zoeken om de kleine hoeveelheid gerantsoeneerd brood aan te vullen die beschikbaar was. Sofia was zo mager dat ze de bijnaam "Tandenstoker" verdiende.
Toen ze 14 was, begon Sophia de vrouw te worden die we allemaal kennen, en ze was ongelooflijk mooi. Het gebeurde snel, "alsof ik uit een ei was gesprongen en werd geboren", beweert Sofia. Toen haar moeder haar deelnam aan een schoonheidswedstrijd, had het gezin niet genoeg geld voor nieuwe kleren, dus gebruikte haar grootmoeder de roze gordijnen uit de woonkamer. Sophia was een van de wedstrijdkampioenen en vanaf dat moment was Sofia 'het hoofd van het gezin'. Ze zou Amerika veroveren, zelfs een Oscar voor Beste Actrice winnen, maar de eerste jaren van de strijd bleven bij haar. Ze zei: "Mijn leven is geen sprookje, en het is pijnlijk om er nog over te praten."
7Natalie Wood
Natalie Wood's geboortenaam was Natalia "Natasha" Zakharenko. Haar moeder, Maria, wilde wanhopig dat haar dochter een ster zou worden. "God heeft haar geschapen, maar ik heb haar uitgevonden", was de bewering van Maria met betrekking tot de zorgvuldig vormgegeven persona van haar Natalie, de naam "Natalie Wood". Het werkte, in positieve of negatieve zin.
Toen Natalie vijf jaar oud was, kreeg Maria een deel van haar dochter in de film Happy Land. De film leidde tot veel meer, en Natalie werd een bekende kindactrice die bekendstaat als "one-take Natalie" vanwege haar talent en professionaliteit op zo'n jonge leeftijd. Maria was natuurlijk achter de schermen. Op een gegeven moment ging ze zelfs zover dat ze een vlinder uit elkaar scheurde om ervoor te zorgen dat Natalie op huilen kon huilen.
Terwijl Natalie opgroeide, gebruikte Maria verschillende methodes om haar in de schijnwerpers te houden, zoals het opzetten van de 15-jarige Natalie met de 38-jarige Frank Sinatra en, toen Natalie 17 was, het opzetten van een relatie met 43-jarige oude Nicholas Ray. Nogmaals, de machinaties van Maria werkten. Nicholas Ray regisseerde Rebel zonder doel en de film toonde Natalie's talent in een nieuw licht en introduceerde haar als serieuze jonge actrice.
Maar het liep niet altijd goed af. Een andere ontmoeting met een aanzienlijk oudere en zeer krachtige acteur zou naar verluidt eindigen in een brute verkrachting terwijl Natalie nog in haar tienerjaren was. Het verhaal is verteld door Natalie's vrienden, waaronder haar naaste vertrouweling uit de kindertijd, Jackie Eastes en Dennis Hopper, die mede-ster hadden gespeeld in Rebel zonder doel. Natalie was naar verluidt bang om het aan haar moeder te vertellen, maar ze werd gedwongen te vertellen wanneer ze medische hulp moest zoeken voor buitensporige bloedingen en pijn van het incident. Het emotionele trauma werd alleen maar erger toen haar moeder geen steun toonde aan haar zieke dochter, en zelfs Natalie onder druk zette om te zwijgen. Een vriend van Natalie beweert dat Maria het eigenlijk "geweldig vond" dat Natalie tijd doorbracht met de man die haar naar verluidt had verkracht, omdat hij haar carrière verder kon bevorderen.
Natalie leed aan alcoholmisbruik en had een aantal spraakmakende maar tumultueuze relaties. Ze probeerde zelfmoord te plegen in 1966, wat de dagelijkse psychoanalyse jarenlang deed voorkomen. Nadat ze moeder was geworden, zette ze Hollywood opzij om haar twee dochters groot te brengen. Haar mysterieuze dood in 1981 is nog steeds bedekt in het nieuws en tabloids meer dan 30 jaar later.
6 Veronica Lake
Veronica Lake was een filmgodin van de jaren 1940, maar in 1962 werkte ze voor tips in een cocktail lounge in New York. Toen ze in 1973 stierf aan hepatitis en nierletsel, had ze zo weinig geld dat een vriend moest betalen voor de begrafenis.
Geboren in Constance Ockleman in Brooklyn, New York, waren er al vroeg symptomen van mentale problemen, waaronder rebellie en een kwinkslag. Ze werd uit een meisjesmeisjes-katholieke internaat geschopt vanwege haar voortdurende minachting voor autoriteit en weigering zelfs basisregels te volgen. Ongeacht hoe of waarom de problemen begonnen, de mentale problemen vorderden in vreemde spraakpatronen, hallucinaties en paranoia, uiteindelijk leidend tot een diagnose van schizofrenie.
Ondanks haar mentale problemen, die in die tijd zeker minder begrepen werden, ondersteunde haar familie een carrière in acteren. Ze waren verhuisd naar Miami, waar een talentagent voor het eerst Veronica zag. Op zijn voorstel verhuisden ze opnieuw naar Los Angeles om een kans te maken op Veronica's talent of, misschien beter gezegd, haar te exploiteren als een gouden ticket.
Toen Veronica in 1948 een begrip was, klaagde haar moeder haar aan omdat ze beweerde dat de ster zonder haar geen actrice zou zijn geweest en dat Veronica naar verluidt had ingestemd om haar moeder en stiefvader 200 dollar per week voor het leven te betalen.
Veronica's carrière viel vroeg uit elkaar. Ze was in haar eerste film op 17-jarige leeftijd, een ster van 19 dankzij Sullivan's Travels, maar niet in staat om werk te vinden in Hollywood met 30. Drie echtscheidingen, de dood van een kind, onbehandelde geestesziekte, alcoholisme, en een over het algemeen moeilijke aard hadden uiteindelijk Veronica neergehaald. De vrouw die bekend stond om haar hooghartige schoonheid op het scherm stierf een opgeblazen alcoholist met rottende tanden. Wie weet wat had kunnen zijn als Veronica het medicijn en de behandeling had gekregen die ze nodig had?
5Audrey Hepburn
Audrey Hepburn werd in 1988 ambassadeur voor UNICEF en zei: "Ik kan getuigen wat UNICEF betekent voor kinderen, want ik was een van degenen die vlak na de Tweede Wereldoorlog voedsel en medische hulp kregen." Haar jeugd was diep getroffen door de Tweede Wereldoorlog.Ze zei: "Ik had heel weinig echte jeugd. Weinig vrienden, weinig plezier op de gebruikelijke tiener manier, en geen beveiliging. ”
Audrey werd in 1929 geboren als een aristocratische Nederlandse moeder en een Brits-Ierse vader. Beide ouders waren actieve fascisten en stonden aan de kant van Hitler toen hij aan de macht kwam in Europa. Audrey's vader verliet de familie toen ze zes was en nadat hij in het propaganda-agentschap van de nazi's in Londen werkte, belandde hij in het Britse interneringskamp voordat hij na de oorlog verdween (hoewel er werd gezegd dat Audrey hem jaren later weer zag). . De desertie "verwoestte" Audrey. Later zei ze: "Als ik hem gewoon regelmatig had kunnen zien, zou ik hebben gevoeld dat hij van me hield."
Haar moeder ruilde politieke loyaliteit en verhuisde het gezin naar Nederland voor de veiligheid, maar het land werd kort na aankomst door de Duitsers bezet. Het leven in oorlogstijd was intens moeilijk. Voedsel was schaars, vooral tegen het einde van de oorlog, en Hepburn leed aan ondervoeding, bloedarmoede en aandoeningen aan de luchtwegen.
Haar piepkleine montuur zou een gevolg zijn van een kindertijd met heel weinig voedsel. Ze herinnerde zich herinneringen aan haar broers die hondenkoekjes aten om in leven te blijven en treinen kwamen voorbij, vol hongerige kinderen zoals zijzelf. Een van haar broers werd gevangen genomen en naar een nazi-werkkamp gestuurd.
Toen de Duitsers alle valide mensen begonnen te helpen bij het bouwen van versterkingen, verstopte Audrey zich in een verlaten kelder voor wat uiteindelijk vele dagen eindigde en bijna stierf aan de honger en ziekte voordat ze kon ontsnappen. Gelukkig eindigde de oorlog kort daarna en Audrey kreeg hulp van het Rode Kruis. Ze stierf in 1993, een geliefd icoon van de film, die ook geliefd was vanwege haar onvermoeibare werk met UNICEF.
4 Charlie Chaplin
Charlie werd in 1889 in Engeland geboren en zijn moeder Hannah was een zangeres en naaister, waarvan ook gezegd werd dat hij een prostituee was om de eindjes aan elkaar te knopen. Charlie zei ooit tegen een assistent: "Ik weet eigenlijk niet wie mijn vader was." In feite was Charlie een van de drie zoons die uit drie verschillende vaders aan Hannah waren geboren. De laatste baby-papa sneed Hannah af van hun zoon, Charlie's jongere broer, en beweerde dat ze een ongeschikte moeder was.
Hannah worstelde om Charlie en zijn oudere broer, Sydney, te ondersteunen, en ze leefden in zo'n armoede dat Hannah's naaimachine in beslag werd genomen wegens niet-betaling. Ondanks de omstandigheden hield Charlie van zijn moeder en zei dat ze 'de prachtigste vrouw was die ik ooit kende'.
Uiteindelijk, als een roman van Dickens, ging het gezin een werkhuis binnen. Charlie en zijn oudere broer werden overgeplaatst naar de Hanwell-scholen voor wezen en noodlijdende kinderen, voor het eerst gescheiden vanwege hun leeftijdsverschil. "Mijn kindertijd eindigde op zevenjarige leeftijd," zei Chaplin later over deze periode. Hij ontwikkelde ringworm en werd geslagen voor wangedrag. Erger nog, zijn moeder bezocht hem bijna een jaar niet, wat hem diep pijn deed.
Toen Hannah opdook, had ze al tekenen van geestesziekte. Autoriteiten dachten dat ze syfilis kon hebben, die de hersenen kan aanvallen. Uiteindelijk werd naar een asiel gestuurd dat incoherent en gewelddadig was geworden. Charlie was ongeveer 11 jaar oud en Sydney ongeveer 17. Ze werden door Chaplin's vader en zijn minnares, Louise, gedwongen door de autoriteiten, ook al hadden de volwassenen geen interesse in ouderschap. Het was binnen een jaar dat Charlie bij een groep professionele klompdansers kwam, een artiest werd en nooit achterom keek.
De beeldhouwer van het standbeeld van Chaplin in Leicester Square beweerde dat Charlie "de onontwikkelde thorax van een ondervoed kind" had gezien zijn exacte afmetingen. Ondanks de vreselijke armoede die Chaplin heeft doorstaan, heeft hij zijn beroemdste personage, de Vagebond, geïnformeerd, wat hem miljoenen dollars en bijval opleverde.
3Marlon Brando
Marlon Brando veranderde de kunst en de praktijk van acteren. Martin Scorsese zei het het beste toen hij zei: "Alles wat we weten over de kracht van geweldig schermwerk heeft betrekking op hem."
Marlon werd in 1924 in Omaha geboren, maar de familie woonde het grootste deel van Marlon's vroege jaren in Illinois. Marlon's moeder, Dodie, was een alcoholist die, zoals Brando het zelf uitdrukte, "er de voorkeur aan gaf om dronken te zijn om voor ons te zorgen." Marlon's vader, ook wel Marlon genoemd, was een reizende verkoper die het gezin economisch comfortabel hield, maar een verkouden man was.
"De jonge Brando zag bruutheid in zijn vader en zelfmoord bij zijn moeder. Het was constant, maar werd altijd binnen de muren van het huis gehouden ", beweert psychiater Gary Lefer. Frannie Brando, een van de twee zussen van Marlon, herinnert zich: "In ons huis was er schuld, schaamte en straf die heel vaak geen relatie had met de 'misdaad', en ik denk dat het gevoel van brandend onrecht ons bij ons achterliet ons diep. "
Ondanks, of misschien vanwege haar verwaarlozing, werkte Marlon hard voor de aandacht van zijn moeder en leerde ze haar favoriete pianostukken om haar op te vrolijken. Ondertussen was Marlon sr. Beledigend voor zijn zoon, waarbij hij nadelig commentaar leverde op alles van zijn houding, zijn gedrag en de manier waarop hij sprak. Brando beweert dat hij in zijn tienerjaren geen enkel compliment van zijn vader ontving van de kleuterschool. Als tiener moest Marlon Jr. op zoek gaan naar zijn moeder in de tralies van Chicago's skid row, waarbij ze vaak telefoontjes van de politie kreeg om haar op te halen. Toen Marlon Jr. 14 jaar oud was, brak hij een ruzie uit tussen zijn ouders en dreigde zijn vader te vermoorden als hij Dodie opnieuw pijn zou doen. De stress van thuis kwam naar voren in de vorm van een stamel.
In de aloude traditie van misbruikte kinderen overal, acteerde Marlon genoeg om naar een militaire academie te worden gestuurd. Hij schreef veel brieven aan zijn ouders, maar nooit meer gehoord. "Wie van jullie is gestorven, en wie van jullie heeft je rechterarm gebroken?" Maar het was niet allemaal erg. De militaire academie was waar Brando's wonderbaarlijke talent werd ontdekt en aangemoedigd door een van zijn Engelse leraren. Hij stopte al snel en vond zijn weg naar New York en Stella Adler. De rest is geschiedenis.
2Louise Brooks
"Er is geen Garbo! Er is geen Dietrich! Er is alleen Louise Brooks! "Zoals Henri Langlois riep, was Louise Brooks een kracht van de natuur. Met een iconische zwarte bob en rechte wenkbrauwen behaalde de schoonheid een supersterrendom in de erotisch geladen film uit 1929 De doos van Pandora.
Op de leeftijd van 15 verliet Brooks haar thuisstaat Kansas voor New York. Ze trainde met Martha Graham en was lid van de sprankelende Ziegfeld Follies. Zoals gebruikelijk was in die periode, werd van New Yorkse actrices en dansers ook verwacht dat ze hun weldoeners 'entertainen', die in ruil filmrollen en dure geschenken gaven.
Een rijke man genaamd Lord Beaverbrook viel hard voor Louise, betaalde voor haar dure kamer in het Algonquin Hotel en droeg haar met geschenken. Ondanks zijn aandacht bleef Louise veel mannen zien. Zoveel dat een hotelmedewerker haar kamer omschreef als een 'bordello' en het management van het hotel haar eruit schopte. Haar reputatie in New York was die van een 'nymfomane vampier'.
Ondanks de aandacht en relaties beweerde Brooks dat ze nooit van iemand had gehouden en later zei: "Als ik van een man had gehouden, zou ik dan trouw aan hem zijn geweest? Had hij me kunnen vertrouwen achter een gesloten deur? Ik betwijfel het. "Veel later in het leven onthulde Louise dat ze op negenjarige leeftijd werd lastiggevallen door een 45-jarige man in haar buurt.
Brooks zei: "Ik heb me vaak afgevraagd welk effect [mijn molester] had op mijn leven. Hij moet heel wat te maken hebben gehad met het vormen van mijn houding tegenover seksueel genot. 'Brooks moeder had het koud en wilde nooit kinderen. Toen Brooks haar moeder vertelde dat ze verkracht was, dacht haar moeder dat het Louise's schuld was dat ze hem naar de overkant bracht.
Na een wereldwijde superster te zijn geworden met De doos van Pandora, Brooks werd achtervolgd door slechte carrièrekeuzes en een 'reputatie' in Hollywood. Ze vertrok om een 'gehouden vrouw' te worden in New York, met pitstops in Wichita - waar ze niet werd toegelaten - en Parijs. Ze vervaagde in de vergetelheid, hoewel filmcritici haar in de loop der jaren leken te herontdekken en haar talenten vierden. Ze stierf in 1985.
1Jane en Peter Fonda
Van buitenaf lijken Jane en Peter Fonda het allemaal te hebben. Ze werden geboren in groot voorrecht als de kinderen van filmicoon Henry Fonda, en ze zijn prachtig, getalenteerd en succesvol. Hun leven is echter diep geraakt door een disfunctionele jeugd. Henry, ondanks zijn vermogen om contact te maken met miljoenen op het scherm, was emotioneel afstandelijk en hard.
"Veel kritiek maar geen complimenten" is hoe Peter Fonda verwijst naar de opvoedingsstijl van zijn vader. Jane zei: "Tegen de tijd dat ik de puberteit trof, was de enige keer dat mijn vader ooit verwees naar hoe ik eruitzag, toen hij dacht dat ik te dik was (of) wilde dat ik een ander, minder onthullend badpak, een lossere riem zou dragen, of een langere jurk. "
Gedurende de kinderjaren van Jane en Peter was hun moeder, een socialist genaamd Frances, in en uit het ziekenhuis geweest voor depressie. Nadat Peter was geboren, ontwikkelde ze symptomen van een bipolaire stoornis. Weken werden in een manische staat doorgebracht voordat ze zich terugtrok in de duisternis van haar slaapkamer en iedereen buitensloot behalve haar zoon, die haar favoriet was.
Ze was ook geobsedeerd door haar gewicht, en vertelde zelfs de jonge Jane: "Als ik wat extra gewicht win, ga ik het afsnijden met een mes!" Jane vocht vele jaren met boulimia. Toen Peter 10 was en Jane 12, ging Frances naar een psychiatrisch ziekenhuis nadat Henry om een scheiding had gevraagd. In tegenstelling tot eerdere ziekenhuisbezoeken keerde ze niet terug. Frances pleegde zelfmoord door haar eigen keel door te snijden.
Henry liet iedereen in het leven van Jane en Peter vertellen dat Frances daadwerkelijk aan een hartaanval was overleden. Jane ontdekte de waarheid in een artikel in een filmtijdschrift. Het is niet verrassend dat Jane en Peter veel pijn hadden om door te komen als ze opgroeiden. Terwijl Henry met zijn derde vrouw op huwelijksreis was, minder dan een jaar na de dood van Frances, schoot Peter zichzelf in zijn onderbuik met een .22-kaliber pistool.
Jaren later, toen Peter met de Beatles in de weer was, vertelde hij het verhaal dat de tekst inspireerde: "Ik weet hoe het is om dood te zijn" in "She Said She Said" op het album Revolver. Hij tilde zijn hemd op om de kogelwond te onthullen en zei: "Ik weet hoe het is om dood te zijn, omdat ik mezelf heb neergeschoten." John antwoordde: "Vertel me er niets over. Ik wil niet weten hoe het is om dood te zijn! '
Jane bracht het grootste deel van haar leven door met proberen de mannen in haar leven te plezieren, zich niet realiserend dat ze het verdiende om met respect behandeld te worden tot haar scheiding van Ted Turner in 2001. Beiden hebben hun vroege leven onder de knie en hebben er uitgebreid over geschreven in memoires.