10 Notoire Full Motion-videotitels

Er gebeurde iets unieks in het amusement in het begin van de jaren negentig. Ergens tussen de 2D-sprites van vroege cartridge videogames en de dominantie van gepixelde 3D-modellen, waren veel ontwikkelaars geobsedeerd met een rage genaamd "FMV." Het acroniem staat voor "full-motion video", een techniek die door veel ondernemers wordt gebruikt om hun videogames zien er het meest 'echt' uit. Volledige games zijn ontworpen op basis van vooringenomen gebeurtenissen die buiten de realtime zijn gemaakt, meestal gefilmd met echte acteurs en sets, waarbij de interactiviteit van de speler zich alleen op bepaalde bewerkingspunten of gepauzeerde reeksen bevindt. de richting. Voor een tijdje keken populaire games dichter naar B-klasse Hollywood-films dan om wat dan ook, en dus konden alle en enige mogelijkheden alleen die zijn die werden gefilmd.

Hoewel niet de beste innovatie van gaming, hadden veel consoles van de vroege jaren negentig (zoals 3DO, Philips CD-i en Sega CD) grote delen van hun softwarebibliotheken aan deze trend gewijd. Sony zou ze uiteindelijk allemaal wegvagen met de eerste PlayStation, toen computer-gegenereerde 3D eindelijk zichzelf zou bewijzen als flexibele en levensvatbare spelruimte. Maar voor een tijdje valt niet te ontkennen dat de meest "echte" gaming was geaccrediteerd aan FMV-titels, en deze titels (in willekeurige volgorde) probeerden de grenzen in een of andere vorm te verleggen.

10

Mad Dog McCree

Na het debuut in de arcades in 1990, was de door het Wilde Westen geïnspireerde Mad Dog McCree een lichtgeweerspel dat je in de rol van "The Stranger" plaatste, die in de stad aankwam om de dochter van de burgemeester te redden van de beruchte Mad Dog. Acteurs die verschillende boeven afschilderden, zouden achter willekeurige objecten op een stationair scherm springen, een Duck Duck Hunt van la Nintendo, maar met cowboys. Voor veel gameliefhebbers zijn de laagdrempelige acteerkammen en kaasachtige lijnen (en niet te vergeten koude plagerijen van de begrafenisondernemer elke keer dat je faalt) de meest gedenkwaardige eigenschappen van het spel. Mad Dog had een vervolg, om nog maar te zwijgen van een paar ex-shoots van copycat, die door de jaren heen verschillende re-releases hebben gezien (inclusief een dvd-videoversie die je eenvoudig met een dvd-afstandsbediening kon spelen). De titel bood wel een legitieme test van reflexen over hardere problemen, hoewel thuispoorten die volgden op dezelfde manier bedrogen konden worden als Duck Hunt als je 3 inches van je televisie wilde staan ​​en niet eens probeerde te richten.

9

Dragon's Lair

Dragon's Lair, geanimeerd door Don Bluth van The Land Before Time fame, maakte nationaal nieuws rond zijn hoogtijdagen voor een echt origineel ontwerpconcept. De full-motion cartoonvideo maakte het de eerste in zijn soort en een inspiratie voor de kernfunctie van het genre. De saga wordt continu weergegeven terwijl de speler toekijkt, de dappere Dirk volgend op zijn avontuur om een ​​ontvoerde prinses te redden. Je bent niet in staat om het personage royaal te bewegen zoals je een Mario-spel zou doen, want alleen op specifieke "fork in the road" -momenten zou de speler in staat zijn om een ​​richting op de juiste prompt in te tikken en Dirk's lot te beïnvloeden. Door bijvoorbeeld "right" te raken in plaats van de juiste "left" bij een prompt, zou het verschil kunnen betekenen dat Dirk uit de buurt van een projectiel springt of het recht in het gezicht neemt.

Het spel is notoir moeilijk zonder voorkennis van wanneer en waar de juiste opdracht moet worden ingevoerd. Er volgde een vervolg en de erfenis reikt verder dan de community van videogames, hoewel deze overschaduwd wordt door arcade legendes zoals Pac-man en Donkey Kong. Family Guy nam zelfs een scheurtje in Dragon's Lair tijdens een intro-reeks, waarin Peter beweert dat hij ooit bijna het spel heeft overwonnen, alleen om een ​​flashback te hebben die zijn onmiddellijke mislukking tegen het einde onthult.

8

Sherlock Holmes: Consulting Detective

Eerst en vooral was het acteren in deze titel lang niet zo slecht als Mad Dog McCree, hoewel de langzame op mysterie gebaseerde gameplay de titel gemakkelijk geschikt maakte voor oudere gamers, met een goed genoeg pc waarop DOS wordt uitgevoerd om het te spelen. Sherlock Holmes: Consulting Detective dateert van vóór de meeste games op deze lijst, die in 1990 zijn aangekomen en bevat verschillende elementen van leugendetectie en evidence-analyse in drie unieke gevallen. Het is de verdienste dat stukken van het echte leven worden afgebeeld door de beelden van de game, waardoor een educatieve waarde wordt toegevoegd en de gameplay-ervaring een meer meeslepende ervaring wordt, in vergelijking met enkele van de op schieten gerichte FMV-titels van het tijdperk.

7

schimmenspel

http://www.youtube.com/watch?v=mRHJYETptXU

Een game als de Phantasmagoria uit 1995 zou simpelweg niet bestaan ​​op de huidige markt. De onverschrokken weergave van het spel van levensechte marteling en verminking zou de veelhoekige scheldwoorden van Grant Theft Auto tot schande kunnen maken en, zonder twijfel, Phantasmagoria tot de meest gewelddadige FMV-game ooit maken. De titel nam een ​​pagina of twee van de stijl van het grindhouse filmmaken voortgeduwd door horror peetvaders zoals Hershell Gordon Lewis en om deze redenen had het een cult-aanhang in het midden van de jaren 1990, ondanks een slechte kritische ontvangst. Interessant is dat het grootste deel van de geregistreerde fans van de game afkomstig is uit Japan, waar tegen het einde van het decennium een ​​exclusieve boxset werd uitgebracht.

Je zou jezelf in Phantasmagoria op zijn minst "rond kunnen bewegen", aangezien het onscreen personage, Adrienne, tijdens de meeste reizende sequensen afzonderlijk over achtergronden heen werd gelegd. Maar veel van de gameplay kwam via prompts tijdens tussenfilmpjes. De titel is opmerkelijk omdat hij is gepionierd door King's Quest-ontwerper Roberta Williams, die de titel noemde als een bepalend spel van haar carrière. Vanwege technologische beperkingen omvatte Phantasmagoria zeven - dat klopt, zeven - CD-ROM's op het moment van uitgave.

6

The Daedalous Encounter

Deze game uit 1995 kreeg invloed van storytelling in Stargate-stijl en introduceerde vrij uitdagende puzzels voor een anderszins verwachte formule van goed getimede prompts. Waarschijnlijk de grootste aanspraak op erkenning voor The Dasdalous Encounter zou de hoofdrol zijn van Tia Carrere, die vers was van het verschijnen in beide Wayne's World-films. De game krijgt een knipoog voor het verbeteren van de acteernormen van het genre, terwijl de interface op het scherm en de direct-to-player dialoog veel vloeiender en vloeiender was dan de voorgaande FMV-titels. Echter, zelfs toen dergelijke vooruitgang werd geboekt, kwam het spel aan het einde van de jaren 90 FMV-rage en was het geen topverkoper.

5

The X-Files: The Game

De FMV-golf was gestorven en tegen 1998 tot rust gebracht, en toch probeerde Fox Interactive de stijl dat jaar te doen herleven met een gelicentieerde titel in de vorm van The X-Files: The Game op pc en PlayStation. Zoals bij de meeste FMV-spellen, is de entertainmentwaarde van het spel vooral het bekijken van de uitvoeringen van acteurs op het scherm; verrassend genoeg omvatte de titel optredens van de belangrijkste acteurs van het populaire tv-programma, waaronder David Duchovny en Gillian Anderson. Maar qua gameplay was het nog steeds een kwestie van geringe invloed tussen optredens. Hoewel echte achtergronden en items zijn gefilmd, heeft het spel op zijn minst een point-and-click-mechanisme overgenomen dat lijkt op de beroemde Myst-franchise, wat zorgde voor een iets vloeiender gevoel van vooruitgang voor wat grotendeels een FMV-game was.

4

Sneeuwbaan

Stop met lachen, dat is echt de naam van het spel. De Snow Job van 1995 was exclusief voor het 3DO-platform en speelde zich in principe af als een slechte detective-porno, zonder de expliciete seksscènes. De game wordt teruggeroepen om te profiteren van de toen nog nieuwe technologie, waarbij foto's in één gebied naast elkaar kunnen worden genomen en vervolgens aan elkaar geplakt en gebogen over een 2D-scroll, zodat het lijkt alsof het gebied is rond de speler terwijl ze paden. Echte gebieden werden gefotografeerd en maakten het spel helemaal uit, terwijl acteurs bevroren waren in deze foto's, alleen in beweging toen de speler op hen klikte om een ​​video in te kaderen.

3

Voyeur

Nóg slimmer dan Snow Job, plaatste de Voyeur van 1994 gamers in de zetel van een privé-detective die corrupte witteboordenmensen bespioneerde die bij een politiek sabotageplan betrokken waren. Deze keer zou het plagen van seksuele inhoud echter leiden tot perverse hoopvolheid, omdat het spel in feite expliciete naaktheid en seksscènes bevatte. Geen enkel ander pc-spel in de reguliere markt had namelijk geprobeerd iets te doen dat bruut was met behulp van echte acteurs. Onnodig te zeggen dat Voyeur in het begin van de jaren negentig controverses veroorzaakte vanwege de inhoud ervan tijdens de Universal Studios City Walk in Hollywood, Californië, tijdens promoties voor het 3DO-systeem. Winkeliers verwijderden de game ook wanneer ze werden overspoeld met voldoende hitte van uitgesproken critici.

2

"Make My Video" -serie

Deze driedelige gameserie was exclusief voor de Sega-cd en tot verbazing van vele hedendaagse waarnemers, waaronder Mark Whalberg, Kris Kross en INXS. Het was in feite hetzelfde exacte "spel" dat driemaal werd uitgebracht met verschillende muziek, en toch niet zozeer een "spel" waarin je punten hebt om te winnen of een verhaal om af te maken. Kortom, de Make My Video-titels waren kleine stapjes voor toekomstige Avid en Final Cut-editors die echt een cheesy smaak hadden in popmuziek.

Met een beperkte soundtrack van elke artiest, spelers geselecteerd tussen streaming clips van royalty-vrije stock footage of performance video van de artiest, en liet ze in een tijdlijn zoals het liedje mee speelde. Spelers konden hun voltooide product vervolgens bekijken met de opmerkingen van verschillende wijze krakende acteurs. Nog vreeslijker was dat het spel het lef had om je te beoordelen op je bewerkingsvaardigheden, ondanks de beperkingen van de hardware in kwestie, waarbij je vaak beweert dat je het misschien goed hebt gedaan, maar dat je het beter had kunnen doen in de meeste resultaten.

1

Night Trap

http://www.youtube.com/watch?v=jc-TdbpU-4k

Night Trap krijgt een bum wrap, zelfs van niet-gamers, vooral vanwege zijn ongegeneerde cheesiness en lame soundtrack. Maar in theorie is het concept van het spel niet zo slecht, alleen ontsierd door de herhalende kracht. De titel speelde Dana Plato (ja, Diff'rent Strokes Dana Plato) en draaide rond een vakantiehuis op een afgelegen locatie in de Verenigde Staten, dat in feite eigendom is van een familie van bloeddorstige vampiers in vermomming. Als een groep naïeve meisjes op een avond het huis bezoekt, moet je via verborgen camera's een half uur lang observeren en elke sluimerende vampier opsluiten terwijl ze naar de meisjes sluipen. Het ogenschijnlijk onschuldige teen-horror-concept resulteerde in een bekende reactie in 1993, toen de Senaat van de Verenigde Staten een hoorzitting hield over gewelddadige videogames en op de een of andere manier Night Trap als een hoofddader van de kindertijd onschuldig had gehuild. Toch is er geen naaktheid of extreme gore in het spel inbegrepen, dat verkeerd gelabeld was als "een poging om vrouwen te vangen en te doden" (ondanks het feit dat spelers ze daadwerkelijk redden) en andere belachelijke beweringen werden gedaan om het spel te demoniseren en verder een agenda voor het dwingen van beoordelingslabels op videospellen.

De inhoud werd gefilmd aan het eind van de jaren tachtig, maar beeldmateriaal werd op slot gezet en zou voor niets worden gebruikt tot de voltooiing van de game in 1992. In wezen neemt Night Trap de exacte constructie van Dragon's Lair, maar neemt het concept op met beelden van live action; je kunt niet meer doen dan alleen kijken en alleen vallen triggeren wanneer een personage naar de prompt is verplaatst. Omdat de speler op elk moment tussen de verborgen camera's kon wisselen, kon de toetsdialoog en scènes in andere kamers echt worden gemist. Daarom werd het aangemoedigd om het spel vanaf het begin opnieuw af te spelen om alles te kunnen zien.Dit bevestigde bijna het repetitieve karakter van de gameplay, maar omdat er toch maar één verhaal was, werd het verlangen uiteindelijk om het spel opnieuw aan te raken gebaseerd op nieuwheidsdoeleinden.

Ongetwijfeld kan moderne technologie een nog meer meeslepende en minder beperkende FMV-game maken dan de 20e eeuw toestaat, maar de industrie is helemaal in een andere richting gegaan en de opkomst van multiplayer-focus maakt het concept nog moeilijker te bevatten in de huidige markt. Houd je adem niet in om snel een Night Trap-remake op Blu-ray te maken.