10 Genre-veranderende Sci-Fi-films

10 Genre-veranderende Sci-Fi-films (Films en tv)

Science Fiction is een genre dat vaak commentaar geeft op sociale waarden en mores door gebruik te maken van technologie en onze interactie ermee. Eerst kwamen sciencefictionboeken en vervolgens films - deze lijst kijkt naar 10 van de belangrijke sci-fi-films die de manier waarop filmmakers hun werk produceren, verbeteren, verbeteren of veranderen.

10

Terminator 2: Dag des Oordeels

Dir: James Cameron, 1991

De eerste film om een ​​realistisch CGI-beeld (Computer Generated Imagery) te creëren in een grote film. Technologische vooruitgang heeft de bioscoopervaring enorm beïnvloed en 'Terminator 2: Judgement Day' was een voorbode van de CGI (en andere filmtechnologie zoals animatronic (s)) dinosaurussen van Jurassic Park (1993)) en zette een precedent voor 'The Matrix' ( 1999) en 'Avatar' (2009) om verder te bouwen op de technologische hulpmiddelen die filmmakers kunnen gebruiken. 'Terminator 2: Judgment Day' onderzocht het idee dat de toekomst herschreven kan worden en dat we onze bestemming kunnen kiezen en veranderen. Tegenwoordig is CGI de belangrijkste visuele effecttechnologie die wordt gebruikt in de meeste sciencefictionfilms.

9

Frankenstein

Dir: James Whale, 1931

James Whales 'Frankenstein', gebaseerd op Mary Shelley's roman Frankenstein uit 1818 of The Modern Prometheus, was een voorloper voor elke sciencefictionfilm tot nu toe. Het biedt filmmakers een universum van buitengewone creativiteit om te profeteren (vaak met angstaanjagende nauwkeurigheid) en reflecteer op het heden De gekke wetenschapper / kwaadaardige professor als het archetypische personage dat leven schept (voornamelijk door elektriciteit) uit dode lichaamsdelen, die zich vervolgens op Dr. Victor Frankenstein wendt, dit was de eerste incarnatie van technologie die de mensheid aanzette; te ver buiten onze controle en de mens waarschuwde niet om 'God te spelen'. Met elke ontwikkeling in technologie zien we robots het overnemen: genetische manipulatie, een verlammend klassenstelsel dat is ontwikkeld. "De dag dat de aarde stil stond" (1951), 'War of the Worlds' (1953), 'Invaders from Mars' (1953) ), 'Invasion of the Body Snatchers' (1956) vertegenwoordigen kernwapens / Koude Oorlogsangsten, terwijl 'Jurassic Park' (1993), 'Gattaca' (1997), 'The Fifth Element' (1997) en meer recent 'The Island (2005) en 'Repo Man' (2010) maken gebruik van genetische manipulatie en klonen om het concept van technologie te boven te komen dat onze samenleving overstijgt / vernietigt.


8

Twelve Monkeys

Dir: Terry Gilliam, 1995

"Een verhaal moet een begin, een midden en een einde hebben ... maar niet noodzakelijk in die volgorde." - Jean-Luc Godard. Dit citaat resoneert met iedereen die we 'Momento' (2005) en 'Inception' (2010) hebben gezien, de niet-lineaire structuur, voornamelijk tijdreizen en flashback als het voertuig van 'Twelve Monkeys' schuw is van Todorov's Theory of Narrative . 'Twelve Monkeys', zoals alle sciencefiction, communiceert met maatschappelijke overtuigingen. AID's, het Ebola-virus en Mad Cow-ziekte domineerden het medische veld in de jaren negentig. 'Twelve Monkeys' zoals de film 'Outbreak' (1997) onderzoekt deze kwesties maar met meer flair en verfijning. Het heeft een van de meest verbluffende plotwendingen en blijft raden, zelfs nadat de film is afgelopen. Maar waarom is het science fiction-genre veranderd? Veel mensen geven Terry Gilliam niet genoeg krediet; Gilliam stelde ons voor aan de ware gruwelen van kennis. Hoewel James Cole kennis wil afwijzen om veiligheid te omarmen in onwetendheid, een contrast met het publiek, ontdekken we dat de maatschappij ook verward en verkeerd geïnformeerd is over oorlogen, mondiale problemen en het dagelijks leven. 'Twelve Monkeys' waarschuwt voor de belemmerende ondergang die te veel (en te weinig) kan creëren. Het zijn de films die deze trend volgden waardoor 'Twelve Monkeys' op deze lijst konden springen. 'The Matrix' (1999), 'Minority Report' (2002), 'I, Robot' (2004) en 'Surrogates' (2009) behandelen allemaal kennis als onze vernietiging in plaats van onze redder. Aan het einde van de film blijven we achter met een dubbelzinnig einde, iets dat veel regisseurs nu gebruiken, 'Inception' (2010) is een opmerkelijk voorbeeld.

7

Star Wars Episode IV: A New Hope

Dir: George Lucas, 1977

Ongetwijfeld beschouwen meerdere mensen de 'Empire Strikes Back' superieur aan 'A New Hope.' Omdat 'A New Hope' echter virtueel een heel universum schept, begon feitelijk de 'blockbuster' film en begon de saga, het is alleen maar goed dat het de spot verdient in plaats van de 'Empire Strikes Back'. Star Wars 'is de definitie van een epische space-opera en het toppunt van escapisme - een droomachtige, alternatieve wereld voor elke sciencefiction-kijker.De technische schittering, die nu misschien verouderd lijkt, heeft de special effects, decorontwerpen en esthetiek in 'Star Wars' tot een meesterwerk gemaakt zijn hoogtepunt (het is een schande en tot op zekere hoogte heilig verklaard, het is digitaal geremastered en veranderd, als een ander voorbeeld 'ET' het woord 'terrorist' heeft weggelaten en geweren heeft vervangen door walkie-talkies.) 'Star Wars' had zo'n diepgaand effect dat een volledige religie werd gevormd, gebaseerd op de film en toekomstige films in de saga. Film review aggregator, Rotten Tomatoes, vat samen waarom het niet alleen het science fiction-genre heeft veranderd, maar ook de film zelf: "George Lucas opende onze ogen naar de mogelijkheden van blockbuster fi Het maken van dingen en dingen zijn nooit hetzelfde geweest. "

6

Vreemdeling

Dir: Ridley Scott, 1979

'Alien' wordt beschouwd als een van de beste science-fictionfilms, want hier zien we een wending van de 'Star Wars' en 'Star Trek' - om het flagrant uit te drukken - flauwe (kinderlijke) beelden, tot de meer enge en reële vooruitzichten van ruimte. In plaats van een 'lang geleden' in een 'heel, ver, ver, weg' onderzoekt 'Alien' ons melkwegstelsel en keert terug naar de 'wetenschap' in science fiction.Rod Serling placht te zeggen dat 'fantasie het onmogelijke waarschijnlijk gemaakt is, sciencefiction is het waarschijnlijk gemaakte mogelijk'. Dus, science fiction week weg van het element van plausibiliteit in de wetenschap. 'Alien' toont een realistisch ruimteschip dan de Enterprise, onderzoekt buitenaardse wezens in een tijd waarin UFO-waarnemingen dramatisch toenamen, en opende de deur naar het financiële succes van het sciencefiction-horrorsub-genre.


5

E.T.

Dir: Steven Spielberg, 1982

Wie een van de meest iconische en gut-wringing lines in de filmische geschiedenis kon vergeten: "E.T. naar huis. "De lijn stond op de vijftiende plaats op 'AFI's 100 Years ... 100 movie quotes' in 2005. 'E.T.', anders dan alle andere sciencefictionfilms eerder, stelde aliens voor als welwillend, en mensen als de 'baddy'. Maar wie kan de filmmakers de schuld geven? Na de oorlog in Irak in 1990 was het moreel van de Amerikaanse samenleving lager dan ooit. Science fiction heeft ons een plaats gegeven in films als 'Independence Day' (1997) en 'Armageddon' (1998). Onze menselijkheid is ons geheime wapen terwijl we leren samen te werken om de 'slechterik' of 'ander' te doden en ons positief te laten voelen voor de toekomst. 'E.T.' aan de andere kant schilderde hij een goedaardige en liefhebbende alien af, die heimwee krijgt. 'E.T.' diende ook als sociaal commentaar op de manier waarop media en film onze opvattingen hebben gevormd. Mary en Elliot, de kinderen, behandelen E.T. met respect en vriendelijkheid, in schril contrast met de reactie van volwassenen. Terwijl de trend om buitenaardse wezens af te schilderen als de 'baddy' voortduurt, zijn films als 'District 9' (2010) zeldzame theatrale uitzonderingen.

4

begin

Dir: Christopher Nolan, 2010

Dit is misschien de meest controversiële toevoeging aan de lijst, vooral omdat het zo hoog in de lijst staat. Eerder heb ik het niet-lineaire verhaal van 'Twelve Monkeys' onderzocht, maar 'Inception' neemt de kijker nog verder mee, waarbij de tijdslijn meer dan tweemaal wordt vermengd, met behulp van een droom in een droom binnen een droom. Wat 'The Matrix' deed voor science fiction in de jaren negentig, zal 'Inception' voor de jaren 2010 doen. Misschien zien we de vertakkingen nog niet, maar 'Inception' had in 2010 een diepgaand effect. Het sceptisch en irriteerde sommige en daagde anderen uit verder te gaan dan de oppervlakkige aspecten van actie in film. 'Inception' beledigt uw intelligentie niet, het gaat ervan uit dat u slim bent. Moderne films vertellen graag elk detail, omdat het van mening is dat het publiek niets wil weten. Net als 'The Matrix' wordt de onscherpte tussen realiteit en droom omgekeerd en worden we in een wereld van mogelijkheden gestoken. We hebben allemaal onze mening over de manier om de film te 'lezen' en dat is zijn genialiteit. De mogelijkheid van een minuutaspect, een top die voor altijd draait of valt, bepaalt de plot. 'Inception' durft origineel te zijn. Het is geen afgeleide en windt ons op voor de mogelijkheid van met ijzer doorbloede plots in de toekomst. Technologie houdt de film niet bij elkaar, 'Inception's' subtiele speciale effecten zijn het resultaat van puur realisme. Het jargon en de futuristische wetenschap (daarom houden we van science fiction) is een dun laagje onder het vertellen van verhalen. Het idee staat centraal, geen dwaze actie of CG-effecten. 'Inception' is een film die onderdeel is geworden van ons collectieve onderbewustzijn. Het heeft de manier veranderd waarop we over ons leven denken en over wie we zijn.

3

The Matrix

Dir: Andy Wachowski en Lana (Larry) Wachowski, 1999

'The Matrix' was een landmarkfilm uit 1999 voor sciencefiction, waarin de makers nieuwe cameratechnieken gebruiken die bekend staan ​​als 'flo-mo' en 'bullet time' om een ​​volledig visueel lexicon te creëren en de verwachtingen voor realisme in actiescènes, terwijl ook de heropleving van luide CGI-geteisterde blockbusters mogelijk wordt gemaakt. Een legioen aan navolgers probeert nog steeds het schouwspel van de slow motion kiekjes na te bootsen, bijvoorbeeld 'Wanted' (2008).

'The Matrix' stelde de simpele vraag 'wat is de realiteit?' Is de wereld om ons heen echt of een illusie? Of beter, wat is de 'betekenis' van de werkelijkheid? Deze ene filosofische vraag stelt ons nog steeds voor raadsels en is daarom de reden waarom hij een nummer 3-punt verdient. 'The Matrix' biedt ons de keuze tussen gelukzalige onwetendheid, de 'blauwe pil' en pijnlijke waarheid, de 'rode pil'. We worden van het gemak van onze stoelen naar een dystopische, verlaten woestenij getrokken. De waarheidsbeleving van het publiek werd zelfs getest toen we onze eerste stappen uit het theater namen en even nadachten: is de wereld echt of slechts een illusie?

'The Matrix', versterkte het genre, leverde vijfsterrenkwaliteit, handhaafde sciencefictionliefhebbers en kreeg legio nieuwe fans.

2

Blade Runner

Dir: Ridley Scott, 1982

'Blade Runner' komt altijd op elke top 10 van de sciencefictionlijst. Hierdoor is er geen twijfel over dat 'Blade Runner' het genre en de regisseurs heeft beïnvloed.

In tegenstelling tot veel sciencefictionfilms, probeert 'Blade Runner' een kijkervaring niet prettig te maken. De film is traag en visueel onaantrekkelijk. Maar het pure intellect en realisme van de film is meer dan voldoende voor elke science fiction-fan. In die tijd was 'Blade Runner' niet een van de meest realistische films, en zelfs nu nog niet. Maar een paar jaar geleden was het hyper-oosterse en wolkenkrabber gedomineerde landschap van dystopian 2019 in Los Angeles een echt vooruitzicht. De aandacht voor detail van Ridley Scott is werkelijk schitterend. Elke kijkervaring is nooit hetzelfde, u zult hier een paar details opmerken, of een nieuw aspect of thema opsnuiven dat voor uw ogen lag. De film is 'gelaagd' met wat de mensheid bedoelt. Wat ons anders maakt dan de replicanten, klonen of robots. Een multinational, Tyrell, wiens motto "humaner dan menselijk" is, stelt mannen in staat om God te spelen.Nogmaals, de film is gebaseerd op de typische sciencefictionthema's die onze ethiek en menselijkheid uitdagen, maar in grotere mate. Wanneer het klonen zich ontwikkelt, houden films als 'Gattaca' (1995), waar 'geen gen voor de menselijke geest' is, de technologie onder controle. 'Blade Runner' is het type film waarin ze speciale 5-disc-edities bouwen en vier verschillende versies uitbrengen.

1

2001: A Space Odyssey

Dir: Stanley Kubrick, 1968

Hoewel veel 'best science fiction films' lijsten '2001' seconden op 'Blade Runner' plaatsen, '2001' het science fiction-genre volledig opnieuw gedefinieerd, vooral in een tijd dat het genre bijna werd ontkracht, ondervond de jaren zestig een eb en vloed van smakeloos, laag -Budgetfilms die in de jaren vijftig hoogtij vierden. 'King Kong versus Godzilla' en 'Ghidrah: The Three-headed Monster' om er maar een paar te noemen. Veel mensen beschouwden science fiction nu als geestloos, vergezocht entertainment. ' 2001 'verwijderde deze misvatting, maar werd pas enkele jaren later echt herkend, vanwege de' ongrijpbare 'en uitdagende verhaallijn. Net als veel andere science fictionfilms ging' 2001 'niet in op nieuwe thema's: de overname van technologie, ja, vooruitgang die ons bevattingsvermogen overstijgt, ja, maar wat het wel heeft toegevoegd, was een gevoel van realistisch, tot nadenken stemmend en serieus onderwerp. "De radicale evolutie van technologie en de ruimtewedloop tussen de VS en de USSR begon te intensiveren Er was veel ruimte om de toekomst in te beelden van ruimteverkenning. '2001' bood een glimp van de technologie die het ruimteprogramma zou kunnen bieden, zoals geïnduceerde winterslaap, vloeibare maaltijden en lange afstand videogesprekken vanuit de ruimte. Er was echter een wijdverspreide angst voor wat technologie zou kunnen worden, gezien in de storing en muiterij van HAL 9000. De indrukwekkende, realistische en inderdaad baanbrekende aard van de openingsreeks, back-drops en slim gebruik van soundtrack en geluid (onthoud dat er geen geluid in de ruimte is) diende om veel aanzien te geven in een flunking-genre. '2001' is filmmaken op zijn best - technisch meesterlijk (de 'match cut'), innovatief, origineel, betoverend, adembenemend en onvergetelijk ... dit plaatst '2001' op nummer één!

+

avatar

Dir: James Cameron, 2009

In 2008 waren er slechts 8 films uitgebracht in 3D, maar in 2009 waren er 20! 3D heeft de kijkervaring verbeterd, hoofdpijn gecreëerd voor sommige en gepolariseerde filmmakers en critici. 3D heeft ook de bonussen in het kastje gestimuleerd temidden van de steeds groter wordende illegale bestandsdeling, er zijn 100 miljoen gebruikers van 'BitTorrent' met ingang van februari 2010. De kaartverkoop is gedaald in de US, terwijl de kastickets zijn toegenomen. 3D verdiende in 2009 11% van de totale kasticketbewijzen, maar vertegenwoordigde slechts 4% van alle uitgebrachte films. Als 'Avatar' niet succesvol was geweest of de best scorende film van alle tijden was, zou het publiek mogelijk niet worden blootgesteld aan een spervuur ​​van 3D-films zoals de flops ervoor. Maar wat maakt 'Avatar' zo speciaal? Een afgeleide verhaallijn, uitgebreid gebruik van motion capture en fotorealistische CGI of de flagrante overeenkomst met de mainstream Hollywood-film? 'Avatar' is een voorbeeld van hoe technologische vooruitgang de filmische ervaring kan verbeteren door 3D te gebruiken om het vertellen te laten zien in plaats van een substituut, maar het genre zelf niet echt of echt kan veranderen. Het lijdt geen twijfel dat 'Avatar' een visuele traktatie is voor het publiek, maar ik kan het alleen om deze reden niet in de lijst opnemen. Terwijl de toekomst van 3D er sterk uitziet, heeft de 'Avatar' van James Cameron de manier veranderd waarop science fiction wordt gefilmd. Het heeft de stijl van science fiction-films veranderd, omdat camerabeelden van regisseurs zich houden aan de richtlijnen van 3D, om films echt de moeite waard te maken om in drie dimensies te bekijken. Het coververhaal van de Amerikaanse filmcriticus Roger Ebert in Newsweek (mei 2010) valt 3D aan, 'Waarom Avatar slecht is voor de films', waar hij het volgende op ziet: '[3D] voegt niets wezenlijks toe aan de filmervaring. Voor sommigen is het een vervelende afleiding. "Hij zegt ook:" Het beperkt de vrijheid van regisseurs om films te maken zoals ze willen ", omdat studio's aandringen op publiekswensen en dus op winst in plaats van creativiteit.