10 films geïnspireerd door het koesteren van ware verhalen

Of het nu goed of slecht is, er is altijd wel iets over een bepaalde film om te bespreken. Misschien is het het vreselijke of uitstekende acteerwerk, de plotgaten of het gebrek daaraan, of de saaie of schokkende verhaallijn. Hetzelfde geldt voor films die zijn geïnspireerd op waargebeurde verhalen. Debatten kunnen dagenlang doorgaan over weggelaten details of extra scènes toegevoegd die geen deel uitmaakten van het oorspronkelijke verhaal.

Op deze lijst staan ​​slechts enkele van de verhalen waarrond zowel goede als slechte films zijn gebaseerd. Uiteraard is het aan de lezer / kijker en hun persoonlijke mening om te beslissen in welke categorie de volgende films vallen. Potentiële spoilers liggen voor de deur!

10 The Haunting In Connecticut

Naar een nieuw huis verhuizen om vooraf bepaalde redenen, paranormale activiteit ervaren en vervolgens sceptisch blijven totdat de demon of geest zijn gezicht laat zien, is de normale trope voor tientallen horrorfilms. Het is niet anders met The Haunting In Connecticut, waarin een gezin naar een Victoriaans huis verhuist om dichter bij de kankerbehandelingskliniek van hun zoon te zijn. Al snel beseffen ze dat hun nieuwe huis niet zomaar een gewoon huis is, omdat het vroeger een rouwcentrum was waar onuitsprekelijke gruweldaden plaatsvonden.

Dit verhaal wordt echter behoorlijk verontrustend als je bedenkt dat er een of andere griezelige waarheid achter zit. In 1986 verhuisde de familie Snedeker naar Southington, Connecticut, om in de buurt van het ziekenhuis te zijn dat hun zoon Philip voorzag van kankerbehandeling. Hun vreugde om in een groot, betaalbaar huis te wonen terwijl ze voor hun kind zorgden, veranderde echter snel in angst toen ze extreme temperatuurveranderingen begonnen te ervaren, zag spoken van de doden rondzwerven en begon onverklaarbare geluiden te horen. Na het vinden van mortuariumgereedschap en het ontdekken van een kerkhof aan de achterkant van hun huis, realiseerden ze zich dat ze leefden in wat ooit een begrafeniscentrum was. Andere angstaanjagende incidenten waren onder meer water dat rood werd, flikkerende lichten (zelfs nadat de gloeilampen waren verwijderd) en gerechten die verdwenen en terugkwamen.

Philip was hier enorm door getroffen en vertelde zijn ouders dat de geesten in het huis met hem praatten. Nadat hij zijn neef met geweld had aangevallen, werd hij bijna twee maanden naar een psychiatrische inrichting gebracht. Bekende paranormale onderzoekers Ed en Lorraine Warren werden ingeschakeld om te helpen. Hun conclusie was dat mortuariumarbeiders in de loop van de dag necrofilie plegen, waardoor het kwaad in huis werd losgelaten.

9 Vuur in de lucht

Buitenaardse films zijn enorm populair; denk maar aan Aankomst, Onafhankelijkheidsdag, Buitenaardse wezens, E.T., en Close Encounters of the Third Kind. Sommige zijn beter dan andere, maar de essentie van deze films blijft hetzelfde: interactie met buitenaardse wezens. Vuur in de lucht lijkt gewoon een van dit soort films. Een man is getuige van iets vreemds, onderzoekt en wordt ontvoerd door een buitenaards ruimteschip.

Deze komt echter dicht bij huis voor Travis Walton, rond wiens verhaal de film werd gebouwd. Walton en zijn collega's reden in november 1975 op een weg in Arizona, toen ze iets vreemds voor hun ogen in de lucht zagen zweven. Walton stapte uit het voertuig om te onderzoeken. Het volgende moment scheen een fel licht uit de UFO en raakte Walton, terwijl hij hem door de lucht gooide. Walton's collega's, uit vrees dat hij was vermoord, vluchtten.

In de komende vijf dagen volgde een klopjacht, met achterdocht op Walton's collega's. Iedereen was verbluft toen Walton plotseling verscheen in een telefooncel met een account dat te wild was om waar te zijn. Walton beweerde dat hij wakker werd in het ruimteschip omringd door korte buitenaardse wezens die bezig waren hem te onderzoeken. Hij herinnerde zich ook dat hij was gestikt door iets dat aanvoelde als een stuk plastic.

Hoewel er natuurlijk veel sceptici zijn, twijfelde Walton nooit aan zijn hervertelling van wat er gebeurde in 1975. Hij schreef er uiteindelijk een boek over waarin hij alles vertelde wat hij zich van de beproeving kon herinneren. Zijn collega's ondergingen ook polygraph tests en gaven ze door (behalve één, waarvan de test niet doorslaggevend was), wat aangeeft dat er iets geks echt gebeurde in Arizona.

8 De geest en de duisternis

Deze junglefilm scoorde een tamme 50-procent beoordeling op Rotten Tomatoes. Daarin krijgt een Britse ingenieur meer dan hij had verwacht toen hij de opdracht kreeg om een ​​spoorwegbrug te bouwen in de wildernis van Oost-Afrika. Hij krijgt uiteindelijk twee bijzonder wrede leeuwen te lijf nadat hij zijn team bouwvakkers heeft aangevallen.

In 1898 werden bouwvakkers in de Tsavo-regio van Kenia gepikt door twee manloze leeuwen, door de lokale bevolking 'the Ghost' en 'the Darkness' genoemd. Hun terreurbeweging duurde negen maanden, waarin werd beweerd dat ze maar liefst 135 mensen hebben gedood. Uiteindelijk maakte kolonel John Henry Patterson een einde aan de horror, het neerschieten en doden van beide leeuwen in december 1898. Artikelen en boeken volgden het incident en later werden films gemaakt, waaronder de bovengenoemde.

Er wordt al heel lang gespeculeerd dat de leeuwen simpelweg zoveel mensen hebben gedood vanwege de honger, maar nieuw onderzoek in 2017 lijkt te wijzen op tand- en kaakblessures van de leeuwen, waardoor ze langzamere en zwakkere prooien zouden gaan jagen, namelijk mensen. in tegenstelling tot grote herbivoren.

7 De perfecte storm

Genomineerd voor twee Academy Awards, beste geluid en de beste visuele effecten, De perfecte storm maakte nogal een plons aan het bespreekbureau toen het in 2000 werd uitgebracht. De film vertelt het verhaal van vissers aan boord van de Andrea Gail die tijdens een schrijnende storm op zee vast komen te zitten.

Het ware verhaal speelde zich af in 1991, toen de "No-Name Storm" de oceaan raakte en van Nova Scotia naar de oostkust van Noord-Amerika reisde, waarbij in totaal 13 mensen werden vermoord.De storm was zo sterk dat het zelfs een huis uit de grond hief en het in het water gooide. De Andrea Gail, met zes vissers aan boord, werd meegesleept in de storm tijdens een zwaardvis-trip in Newfoundland. Na drie dagen volledige stilte aan de visserszijde wist de eigenaar van de boot dat er iets mis was. De kustwacht werd opgeroepen om naar het schip te zoeken. Tien dagen later werd de zoekopdracht afgeblazen. Er was nooit een noodoproep; het was alsof de boot in volledige overgave en stilte in de golven verdween. Slechts een kleine hoeveelheid wrakstukken werd uiteindelijk gevonden.

Een boek over de tragedie werd gepubliceerd in 1997, met de film die drie jaar later volgt. Het Vissersmonument van Gloucester heeft de namen van de vissers gegraveerd die nooit zijn teruggevonden, onder duizenden anderen die op zee zijn omgekomen.

6 levend

Levend is een hartverscheurend drama over een Uruguayaans rugbyteam wiens vliegtuig neerstort in het Andesgebergte. Wat volgt is twee maanden van extreme omstandigheden en extreme beslissingen, waaronder het eten van de lichamen van de overledene om te overleven.

Was dit maar een hartverscheurend fictief verhaal bedacht door een fantasierijke scenarioschrijver. Helaas is deze film gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Uruguayaanse luchtmachtvlucht 571, met een rugbyteam en vrienden en familie, die op 13 oktober 1972 in de Andes neerstortte. Sommige passagiers stierven bij een botsing toen het vliegtuig neerstortte, terwijl anderen stierven door de kou of door hun verwondingen.

Om degenen die nog in leven waren te laten overleven, sneden ze het vlees van de overleden passagiers in hapklare reepjes en lieten het drogen voordat het werd geconsumeerd. Tweeënzeventig dagen na de crash, en nadat twee van de passagiers tien dagen over de Andes hadden gereisd om hulp te zoeken, kwamen ze een muleteer tegen die hen te eten gaf en vervolgens de autoriteiten waarschuwde. Van de 45 passagiers overleefden er slechts 16 en werden uiteindelijk gered op 23 december 1972.

5 Een nachtmerrie op Elm Street

Freddy Krueger, gekleed in zijn groene en rode trui, veroorzaakte nogal wat slapeloze nachten voor bioscoopgangers over de hele wereld toen Een nachtmerrie op Elm Street werd uitgebracht in 1984. Een van de inspiratiebronnen voor deze iconische horrorfilm kwam uit een persoonlijke ervaring van Wes Craven. Toen hij nog een kleine jongen was, werd hij op een ochtend wakker en zag een dronken man door zijn raam naar hem staren. Achterwaarts rennen naar de deur van het appartement waar Craven in was, nam hij nooit zijn ogen van de bang gemaakte jongen af. Uiteindelijk is hij verdwenen zonder schade te hebben geleden, maar hij heeft Craven stof tot nadenken gegeven die hij in latere jaren heeft gebruikt.

De grootste inspiratie voor de film kwam echter van een reeks onverklaarde sterfgevallen in de jaren zeventig en tachtig. Vluchtelingen uit Cambodja stervende in hun slaap zonder aanwijsbare reden. De doden werden "Sudden Nocturnal Death Syndrome" genoemd. Een van de cases greep Craven's aandacht in de mate waarin hij een volwaardig filmmonster creëerde dat mensen in hun slaap doodde. Het ging om een ​​21-jarige man die weigerde om een ​​hele week in slaap te vallen. Hij drong erop aan dat er iets ergs zou gebeuren als hij dat deed. Hij weigerde slaappillen van zijn familie te accepteren en dronk koffie om wakker te blijven. Onvermijdelijk viel hij echter in slaap - en stierf prompt.

4 Hacksaw Ridge

Hacksaw Ridge is een gevierde oorlogsfilm die twee Oscars won na zijn release in 2016. Het vertelt het ongewone verhaal van een man genaamd Desmond T. Doss, die weigerde een vuurwapen te dragen tijdens het gevecht en de eerste gewetensbezwaarde in de Amerikaanse geschiedenis werd die de medaille ontving van de eer desondanks.

De echte Desmond Doss werd in 1942 in het Amerikaanse korps voor het leger opgenomen nadat hij weigerde wapens te dragen. Hij was lid van de kerk van de Zevende-dags Adventisten en nam het gebod "Gij zult niet doden" ter harte. Hij wilde levens redden en niet nemen. Zijn medesoldaten bespotten hem en wilden niet gezien worden dat hij met hem omging. Ze gooiden schoenen naar hem terwijl hij bad. Sommigen dreigden zelfs om hem te doden. Dit gedrag werd verergerd door het feit dat Doss weigerde om enig werk op zaterdag te doen, omdat zijn geloof was dat de sabbatdag heilig moest worden gehouden en dat hij zich de hele dag aan het gebed moest wijden.

In plaats van te vechten tijdens de Tweede Wereldoorlog probeerde Doss de gewonden, inclusief Japanse soldaten, te helpen. Te midden van zwaar geweervuur ​​bleef hij op een heuvelrug terwijl het grootste deel van zijn bataljon zich terugtrok om te helpen waar hij maar kon. Hij redde minstens 75 van zijn kameraden. Hij werd uiteindelijk neergeschoten door een Japanse sluipschutter en liet 90 procent uitgeschakeld. Hij bracht vijf jaar door in ziekenhuizen en verloor vijf ribben en een long als gevolg van tuberculose. Hij leefde meer dan twaalf jaar in stilte nadat hij in 1976 doof was geworden. Hij ontving in 1988 een cochleair implantaat. Desmond Doss stierf in 2006, tien jaar voordat de geweldige film over zijn leven het levenslicht zag.

3 Bloederige zondag

Bloederige zondag is een drama in documentaire stijl dat de gebeurtenissen van 30 januari 1972 in Derry, Noord-Ierland, opnieuw vertelt. Het waargebeurde verhaal zag een protestmars ontsierd door de moord op 13 demonstranten door Britse troepen. Dit tragische incident inspireerde ook het U2-nummer 'Sunday Bloody Sunday'.

Achtentwintig ongewapende burgers namen deel aan de mars, die tegen internering was. De meeste slachtoffers werden neergeschoten toen ze vluchtten voor de soldaten, terwijl anderen werden neergeschoten terwijl ze probeerden hun vrienden te helpen die al gewond waren geraakt. Dertien mensen werden die dag doodgeschoten; een veertiende slachtoffer stierf vier maanden later aan zijn verwondingen. Twee andere demonstranten werden genadeloos verwoest door legervoertuigen, terwijl anderen werden geslagen met knuppels en geschoten met rubberen kogels.

In 2010 gaf David Cameron toe dat het Britse leger op die vreselijke dag onrechtmatig handelde.Dit kwam na jaren van witgekalkte rapporten en vragen over de moorden.

2 Nakoming

Nakoming is een ongemakkelijke film om door te zitten. Het plot betreft een jong meisje in een fastfoodrestaurant dat ervan wordt beschuldigd van een klant te hebben gestolen. De beschuldiging komt via de telefoon van iemand die beweert een politieagent te zijn. Het meisje, Becky, wordt naar een achterkamer in het restaurant gebracht om doorzocht te worden. Vanaf daar neemt het verhaal een verschrikkelijke wending. De persoon aan de telefoon wrijft de rest van de medewerkers op om op een seksuele manier Becky te vernederen en te mishandelen.

De inspiratie voor deze film komt van een realistisch incident dat plaatsvond in Kentucky in 2004. Een 18-jarige medewerker van McDonald's werd vastgehouden in het restaurant, waarna ze werd gestript en seksueel werd misbruikt, allemaal omdat een persoon aan de telefoon was vertelde de restaurantmanager en haar verloofde om dat te doen. De beller beweerde ook een politieagent te zijn. De manager en haar verloofde kregen een gevangenisstraf van vijf jaar en het 18-jarige slachtoffer ontving een niet nader genoemd bedrag van het bedrijf.

1 Alison

Alison beschrijft het aangrijpende verhaal van een vrouw die was verkracht, gestoken en vertrokken voor de dood mijl van waar iemand haar zou kunnen vinden.

Op 18 december 1994 ontvoerde Frans du Toit en Theuns Kruger Alison Botha voor haar huis in Port Elizabeth, Zuid-Afrika. Ze gingen over tot verkrachting en steken haar meer dan 30 keer in de maag. Ze hebben ook 16 keer haar keel van links naar rechts doorgesneden en haar achtergelaten aan de rand van Port Elizabeth in de struiken naast een verlaten weg. Alison, nauwelijks levend, moest haar hoofd op haar schouders en haar ingewanden in haar maag houden terwijl ze de weg inkreeg om hulp te vinden. Door wat alleen als een wonder kan worden beschreven, miste het mes haar hoofdslagaders en kon ze door haar luchtpijp blijven ademen, ook al was het in tweeën gesneden. Ze stortte in op de weg. Uiteindelijk stopte er een auto naast haar en de bestuurder riep om hulp.

Alison trok door en heeft sindsdien haar gruwelijke beproeving in iets positiefs omgezet. Ze is een veelgevraagde spreker in het openbaar, reist wereldwijd om haar verhaal te vertellen en ook hoe ze weer fysiek en mentaal werd, wat haar overkwam. Alison is vastbesloten om andere slachtoffers van geweld te helpen hun angst te overwinnen en hun leven weer op te bouwen.