10 Kolossale feiten over Godzilla

Godzilla is de ster van tientallen films, cartoons en strips. Het is een popcultuurfenomeen geliefd over de hele wereld. Hij was zelfs een favoriet van de dementerende Noord-Koreaanse dictator Kim Jong-il, die een filmregisseur ontvoerde om zijn eigen versie te maken. Maar dat is niet het enige interessante feit over de King of All Monsters.

10History

Het is onmogelijk om te overschatten hoe diep een impact het bombardement op Hiroshima en Nagasaki had op de bevolking van Japan. Binnen af ​​en toe waren hele steden praktisch verdampt, met duizenden bezwijken voor brandwonden en stralingsvergiftiging in de komende dagen en weken. Deze tragedie, samen met het lot van de Lucky Dragon 5, een Japans vissersvaartuig dat onbewust naar de Amerikaanse kernproefgebieden in de Stille Zuidzee voer, heeft bijgedragen tot de oprichting van Godzilla.

Gojira (een Japanse portmanteau van "gorilla" en "walvis") werd vrijgegeven in 1954. De bestraalde dinosaurus was gebaseerd op een mengsel van verschillende soorten, waaronder een Tyrannosaurus rex en een alligator. Zijn ruwe, kiezelige huid werd geïnspireerd door de afschuwelijke keloidlittekens die door overlevenden van de atoomontploffingen worden opgelopen. Terwijl Godzilla-films later allemaal in de buurt waren, was het origineel een grimmige metafoor voor de gruwelen van technologie. Het werd een enorme kaskraker, met de meest winstgevende openingsdag in de Japanse filmgeschiedenis.

9Symbolism

In de beginjaren van de franchise moest Godzilla Amerika en zijn bombardementen op het vasteland van Japan symboliseren. Maar de spanningen koelden snel tussen de twee naties. In plaats daarvan betekende de voortdurende populariteit van Godzilla onder de Japanners dat het personage een symbool werd van het Land van de Rijzende Zon zelf.

Andere monsters hadden ook hun eigen betekenissen. Toen China begon met het exploderen van nucleaire munitie, werden ze toegewezen aan koning Ghidorah. De gigantische pterosaurus Rodan moest de Sovjet-Unie symboliseren. Godzilla vs. Mechagodzilla (1974) werd vaak geïnterpreteerd als een allegorie voor de Amerikaanse bezetting van Okinawa, waarbij Godzilla Japan en zijn mechanische aartsvijand vertegenwoordigde voor de VS. Zelfs vandaag blijven de spanningen hoog op Okinawa, waarbij Amerikaanse militairen routinematig worden beschuldigd van het ter dood brengen van de lokale bevolking. Er zijn ook beschuldigingen dat het Amerikaanse leger Okinawa gebruikte om allerlei dodelijke chemicaliën en wapens op te slaan, waaronder Agent Orange.

8De mannen achter het masker

De nieuwste aflevering in de franchise, 2014's Godzilla, bevat een CGI-monsterlijkheid, met een ontwerp dat gedeeltelijk is gebaseerd op Komodo-draken en -beren. Maar er waren geen computers om de originele Godzilla tot leven te brengen. Elji Tsuburaya, het hoofd van de Visual Effects Deparment voor Toho, kreeg de opdracht om de eerste versie van het beroemde monster te maken. Tsuburaya had zijn vaardigheden aangescherpt om propagandafilms uit de oorlog te regisseren - zijn stijl zou zo realistisch zijn dat Amerikanen geloofden dat het echte gevechtsbeelden waren.

Tsuburaya was oorspronkelijk van plan om stop-motiontechnieken te gebruiken die vergelijkbaar waren met die van King Kong, maar hij werd gedwongen om zijn toevlucht te nemen tot een rubberen pak toen duidelijk werd dat de stop-motion te duur zou zijn. De man die gekozen was om het eerste Godzilla-pak te dragen, was Haruo Nakajima. Hij was een krijgskunstenaar en kon de rol duidelijk markeren. Het was geen gemakkelijke taak - het pak, gemaakt van gesmolten banden, woog 100 kilo (220lbs). Het was moeilijk voor Nakajima om te bewegen of te zien, en martelend heet onder de studioverlichting. Na het filmen van een scène, zou een kop zweet uit het pak moeten worden gegoten.

7The Roar

Met uitzondering van zijn kolossale afmetingen is Godzilla's meest herkenbare kenmerk zijn vreselijke, onaardse brul. De producenten van de originele film uit 1954 experimenteerden met verschillende dierengeluiden om de stem van het monster te creëren, maar vonden die niet naar hun zin. De componist van de film, Akira Ifukube, stelde uiteindelijk voor om een ​​muziekinstrument te gebruiken om de andere wereldachtige toon te bereiken waarnaar ze op zoek waren. De suggestie van Ifukube was een succes en het gebulder werd eindelijk gecreëerd door een leren handschoen gesmeerd met dennen teer langs de snaren van een contrabas te slepen.

Daaropvolgende Godzilla-films hebben nieuwe versies van het gebrul geproduceerd. De geluidsontwerpers van de 2014-aanpassing, Erik Aadahl en Ethan Van der Ryn, hebben veel geëxperimenteerd om hun eigen perfecte gebrul te vinden. Hoewel ze weigeren hun exacte formule bekend te maken, erkenden ze dat ze enorme luidsprekers van de Rolling Stones huurden om het uit te proberen in de straten van Burbank, Californië. Hoewel ze hun best deden om het publiek te informeren over wat ze zouden doen, beweert Aadahl dat de doodsbange burgers de Burbank-politiedienst van kilometers ver omver roepen, ervan overtuigd dat het gebulder echt was.

6Zilla

Sommige worden opnieuw opgestart, zoals die van Christopher Nolan oppasser franchise, rang als zelfs beter dan de originelen. Maar er zijn maar weinig films die zo vaak worden afgescheld als in 1998 Godzilla, met in de hoofdrol Matthew Broderick. Ondanks een solide terugkeer naar de kassa, werd de film veracht door critici en fans. Roger Ebert's recensie noemde het, "een koele, mechanistische visie, zo verhongerd voor emotie of humor." Andere critici waren zelfs minder vriendelijk. In een bizarre wending valt een van de nummers die in de film wordt gebruikt, "No Shelter" van Rage Against the Machine, eigenlijk de film aan, met de regel "Godzilla, pure moeder-koning-vuller, haal je de ogen uit de echte moordenaar."

Een van de grootste klachten was een compleet herontwerp van het titelpersonage - deze versie was een gigantische, gemuteerde leguaan die volledig afwezig was van elke charme die de oorspronkelijke Godzilla bezat. Toho zou later naar deze versie van het monster verwijzen als "Zilla." Hoewel het schepsel aan het einde van de film gedood wordt, heeft Toho Zilla voor de film herrezen Godzilla: Final Wars. In Toho's versie neemt Zilla de originele Godzilla over en vernietigt het iconische Sydney Opera House in het proces, maar wordt snel verslagen.

5Bambi ontmoet Godzilla

Ondanks de gruwelijke oorsprong van het personage, is Godzilla het onderwerp geweest van verschillende animatieseries, waaronder een in de late jaren 1970 geproduceerd door Toho en Hanna-Barbera. De show, die een groep van onderzoekswetenschappers volgde, kenmerkte een vriendelijke Godzilla die vaak zijn menselijke vrienden te hulp kwam. Het was ook opmerkelijk voor de opname van het personage "Godzooky", het kleine neefje van Godzilla, hoogstwaarschijnlijk een eerbetoon aan Scrappy Doo.

Een andere (verrassend goede) animatieserie volgde de film uit 1998, en hoewel het aanvankelijk goed ging, kon het niet concurreren met de rage van Pokemon en gevouwen na 40 afleveringen. Zeker, de meest bizarre Godzilla-cartoon was de klassieker uit 1969 van Marv Newland Bambi ontmoet Godzilla. De handgetekende zwart-witte short, die minder dan twee minuten duurt, bestaat voornamelijk uit de openingscredits. Bambi smeert tevreden gras als "Call to the Dairy Cows" uit de opera William Tell speelt. Het eindigt met de voet van Godzilla naar beneden en verplettert het platte hert.

4Enemies

https://www.youtube.com/watch?v=1VJKV9SxCUA

In de loop van tientallen films verwierf Godzilla een groot aantal verschillende vijanden, van wie velen nogal lachwekkende rubberen creaties waren. Misschien komt de domste schurk uit de film Godzilla's Revenge. Een stinkerd uit 1969 die gericht was op kleine kinderen, Godzilla's Revenge kenmerkt een kleine jongen die gepest wordt; alle monsterscènes zijn eigenlijk zijn dromen. De schurk, Gabara, is een waardeloos schepsel van de kat-hagedis waarschijnlijk gebaseerd op de legende van de demonische Japanse Oni. Zijn gebulder klinkt op onverklaarbare wijze als lachen.

Mothra is een terugkerend kenmerk in Godzilla-films. Altijd een kracht voor het goede, ze is net zo intimiderend als de insecten rond je veranda licht, alleen opgeblazen op een enorme schaal. Er zijn echter een handvol echt geduchte tegenstanders geweest, waaronder Destroyah, die erin slaagde Godzilla dodelijk te verwonden. Natuurlijk, de meest geweldige vijand in de stal is koning Ghidorah, een driekoppig monster gebaseerd op de mythische hydra. Ghidorah was zo gedetailleerd en moeilijk te manipuleren (dat een acteur in een enorm pak en een team van poppenspelers zijn appendages moest verplaatsen) dat special effects coördinator Elji Tsuburaya zijn schermtijd tijdens zijn eerste paar optredens ernstig beperkte.

3Madzilla

De Make-A-Wish Foundation heeft altijd de bereidheid getoond om te doen wat ze wil om de dromen waar te maken van kinderen die levensbedreigende ziektes hebben. In 2013 bleken duizenden mensen in San Francisco de vijfjarige Miles Scott op te vrolijken, die een avontuur als 'Batkid' kon beleven.

In 2014 reikte make-a-wish uit naar Chicago, de vijf jaar oude Maddex, die in een film als Godzilla wilde schitteren. Maddex, die lijdt aan acute lymfoblastische leukemie, ondergaat een extreem pijnlijk regime van behandelingen, waaronder spinale tikken. Godzilla heeft hem altijd troost gebracht: zijn huis stroomt over van speelgoed, hemden en stripboeken met de gigantische hagedis. Dankzij een leger vrijwilligers is de droom van Maddex in vijf minuten uitkomen, inclusief cameraschoten van helikopters en cameeën door Chicago-legendes zoals Mike Ditka. Gekostumeerd als een beest genaamd "Madzilla", regent Maddex chaos over de stad en vecht hij met andere monsters. De short is gepland in augustus 2014.

2King Kong vs. Godzilla

Ongetwijfeld de beroemdste van de gigantische monsters, het was onvermijdelijk dat King Kong en Godzilla zouden botsen. Godzilla was natuurlijk ongeveer zes keer groter dan Kong's 7,5 meter (25 ft), maar dramatische aanpassingen in grootte zijn nooit een probleem geweest in dergelijke films en toen de beesten botsten in 1966's King Kong vs. Godzilla, ze waren ongeveer even groot. Om de thermonucleaire adem van de gigantische hagedis te verminderen, kreeg Kong de macht over elektriciteit. Zoals het meeste Toho-tarief, was de film nauwelijks een special effects-fenomeen, met twee mannen die vechten in rubberen pakken.

In de daaropvolgende decennia is er een merkwaardige legende ontstaan ​​rond de film. Volgens het gerucht had de Japanse versie Godzilla als winnaar van de strijd, terwijl King Kong in de Amerikaanse versie won. Er waren eigenlijk aanzienlijke verschillen tussen de twee versies, meestal om Engelstalige personages te introduceren die de film een ​​bredere aantrekkingskracht zouden geven voor de Amerikaanse release, maar het gevecht tussen de monsters was onveranderd. De laatste krachtmeting vond plaats op de berg Fuji en vloeide de oceaan in. Uiteindelijk komt alleen King Kong uit de zee op, waardoor de uitkomst van hun clash onduidelijk blijft.

Feitelijk onmogelijk

Omdat groter altijd beter is, is de 2014 versie van Godzilla de grootste ooit, zo'n 106 meter lang en met een gewicht van meer dan 160.000 ton (in de loop van de tijd heeft Godzilla de neiging om in omvang te groeien om niet te worden overschaduwd door steeds grotere gebouwen ). Natuurlijk is er een reden dat beesten van deze omvang alleen in fictie bestaan ​​- ze zijn fysiologisch onmogelijk. Er zijn een aantal verrassend wetenschappelijke artikelen die de verschillende redenen verklaren waarom Godzilla niet kon bestaan. Ten eerste kan het skelet van het monster onmogelijk zijn lichaam ondersteunen, zelfs als het van titanium was gemaakt. De warmte die door zijn spieren wordt opgewekt, zou enorm zijn, en er zou geen manier zijn dat zijn hart bloed naar zijn ledematen zou pompen.

Aan het meer groteske einde van het spectrum, in zijn gevechten met de mensheid en andere gigantische monsters, neigt Godzilla er behoorlijk tegenaan te slaan, keer op keer omver te vallen en alleen maar sterker te worden dan ooit tevoren.Helaas zou de impact van zo'n groot gewicht dat van een hoogte valt enorm zijn, voldoende om de hagedis te laten ontploffen wanneer ze de grond raken. Voor een nogal suggestief voorbeeld, werd de fysica van vallende reuzen uitgelegd in een essay van J. B. S. Haldane in 1928: "Je kunt een muis neerleggen op een mijnschacht van duizend werf; en als hij bij de bodem aankomt, krijgt hij een lichte schok en loopt hij weg, op voorwaarde dat de grond redelijk zacht is. Een rat wordt gedood, een man wordt gebroken, een paard spettert. "