Delen:
10 manieren waarop we de oude wereld allemaal verkeerd voorstellen
Dankzij de talloze boeken, films en trashy-tv-programma's hebben de meesten van ons een tamelijk vast mentaal beeld van de antieke wereld. Togas, feesten, gladiatorengevechten ... de standaarddingen. Maar stap een stap terug in de tijd en je zou worden geconfronteerd met een wereld die je verwachtingen verwarde. Verre van een nauwe benadering van de waarheid, kan ons collectieve mentale beeld van de oude wereld helemaal niet op de werkelijkheid lijken.
10Ancient Britain Had African Citizens
Hoewel Londen een van de meest multiculturele steden op aarde is, is het pas in de vorige eeuw of zo dat minderheden een bekend gezicht zijn geworden in Groot-Brittannië. Ga terug een millennium, en iedereen zou lelie wit zijn, toch? Niet helemaal. Groot-Brittannië heeft al minstens 1.800 zwarte burgers.
In 2010 vonden onderzoekers van Reading University aanwijzingen dat Roman York de thuis was van mensen van Noord-Afrikaanse afkomst. Een van hen, "de ijzeren bangonkame" genoemd, werd begraven met voldoende sieraden om haar te markeren als een duidelijke bourgeoisie, wat suggereert dat ze niet gewoon een reiziger of een slaaf was. Maar zelfs de ijzeren bangedame verbleekt in vergelijking met de beroemdste Afrikaanse burger van York. In 208 na Christus maakte de in Libië geboren Romeinse keizer Septimius Severus de stad tot zijn basis en regeerde het rijk van daar tot zijn dood drie jaar later.
Deze multiculturele geschiedenis eindigde niet met de val van Rome. Records tonen kleine gemeenschappen van zwarte mensen die in Groot-Brittannië leven vanaf de 12e eeuw, met ten minste één skelet waarvan is vastgesteld dat het de 1066-komst van Willem de Veroveraar was. Tegen 1501 bracht Catharina van Aragon haar enorme gevolg over van moslims, joden en Noord-Afrikanen, waarvan er zich velen in Groot-Brittannië vestigden. Verre van een modern fenomeen te zijn, is Groot-Brittannië al bijna zijn hele bestaan multicultureel.
9Neanderthals waren serieus intelligent
"Neanderthaler" is een synoniem voor "idioot", een herinnering dat voordat we koningen van de planeet werden, we eerst onze stomme neven en nichten moesten wegvagen. Je kunt niet een veel klassieker beeld krijgen van de ijstijd dan dat een Neanderthaler door sommigen wordt misleid Homo sapiens vindingrijkheid. Dat beeld is niet helemaal juist. Alle beschikbare bewijzen wijzen erop dat onze Neanderthaler-neven even intelligent zijn als wij.
In 2014 hebben onderzoekers ontdekt dat Neanderthalers in Noord-Europa op jacht zijn gegaan door mammoeten en bizons in een diep ravijn te houden. Een dergelijke logistiek complexe operatie vereist communicatie- en planningsmogelijkheden die minstens zo geavanceerd zijn als die van onze voorouders. Er is ook voldoende bewijs dat de gereedschappen van de Neanderthalers net zo geavanceerd waren als die van de mens, met behulp van botten, vuurstenen en zelfgemaakte kleefstoffen om perfecte wapens te maken.
We hebben ook tekenen van de Neanderthaler-cultuur gevonden. Archeologen ontdekten onlangs sieraden en pigmenten voor bodypainting, wat complexe religieuze rituelen suggereert. Er is zelfs een grot in Gibraltar met primitieve Neanderthaler kunst.
8Oude Egypte had geen joodse slaven
Een van de vroegste Bijbelverhalen die we leren, is de Exodus. Na eeuwen van slavernij in Egypte slagen de joden er eindelijk in om te ontsnappen met behulp van een aantal tijdige plagen. Hoewel slechts een handvol vandaag de letterlijke waarheid van het verhaal gelooft, nemen de meesten aan dat het op zijn minst een of andere basis heeft. Ga 4000 jaar terug in de tijd en de Sinaï-woestijn zou vol zwervende ex-slaven zijn, toch?
Het archeologisch record zegt anders. We hebben geen enkel stukje bewijs gevonden waaruit blijkt dat 600.000 joodse gezinnen tijd doorbrachten in de woestijn. Aangezien we bewijs hebben voor veel kleinere nomadische groepen die daar eenmaal hebben geleefd, is deze afwezigheid aanzienlijk. Noch hebben we iets in Israël gevonden dat in de oudheid een grote toestroom van migranten zou suggereren.
De Egyptische staat hield nauwgezette verslagen bij van alles wat er gebeurde, inclusief migratie door kleinere nomadische groepen. Als de meeste van hun slaven, goed voor een kwart van hun totale bevolking, op de vlucht waren geslagen, zouden er op zijn minst records zijn die tekorten aan arbeidskrachten en een grote economische crash vastlegden. Dergelijke records zijn nooit gevonden.
Overigens behandelden de oude Egyptenaren hun slaven beter dan de meeste culturen. Velen waren eenvoudige schuldslaven, die zichzelf hadden verkocht om geld terug te betalen en een vaste eindtijd hadden voor hun dienstbaarheid. Onder bepaalde omstandigheden waren ze zelfs beter af dan vrije boeren. Dit was een afwijking van de afbeelding in de Bijbel van de Egyptenaren als wrede tirannen.
7De Romeinen hadden teveel wetten tegen eten en feesten
Naast hun voorliefde voor wreedheid staan de Romeinen bekend om hun toewijding aan feesten. Zelfs als we ons ervan bewust zijn dat het verhaal over eten totdat ze hebben overgegeven helemaal niet waar is, stellen we ons waarschijnlijk nog steeds een Romeins feest voor als stapels voedsel en veel wijn.
Jammer genoeg voor om het even welke feestdieren die nu hun tijdmachines aandrijven, had de Roman staat beperkte rente in hedonism. In de hele geschiedenis van de Republiek werden tientallen weelde wetten aangenomen met het uitdrukkelijke doel om te beperken wat de burgers zouden kunnen besteden aan het hebben van plezier. In 81 v.Chr. Heeft Sulla een wet aangenomen die de kosten van amusement streng regelt. Een paar jaar later stelde een andere wet het soort en de hoeveelheid voedsel vast dat zou kunnen worden gebruikt. Andere wetten deden alles, van het beperken van uitgaven aan banketten tot het verbieden dat mensen bij elkaar thuis aten.
Hoewel deze wetten niet altijd werden nageleefd, werden ze soms brutaal afgedwongen. Onder Julius Caesar verdeelden soldaten banketten en volgden de uitgaven van mensen op de markten.Pas na Nero's tijd werden de wetten uiteindelijk afgedaan als onwerkbaar en konden gewone Romeinen legaal hun enorme begeerten bevredigen.
6Stonehenge was gigantisch
Stonehenge, een oude cirkel van rotsen in het hart van het Engelse platteland, is al eeuwenlang overweldigend voor bezoekers met een gevoel van afzondering. Schijnbaar onveranderd sinds de dag dat het werd gebouwd, is het vandaag een icoon van mysterie en eenzaamheid.
Deze reputatie voor vrede is waarschijnlijk onverdiend. In de prehistorie was Stonehenge omringd door een gigantische, bruisende metropool.
In 2014 voltooide een groep wetenschappers het grootste onderzoek in het historische gebied van Stonehenge in de geschiedenis. Afgezien van een gigantische vergelijkbare verzameling stenen op slechts 3 kilometer afstand, ontsluierde het team het bewijs van kapellen, grafheuvels en rituele heiligdommen verspreid over een hectare land. Er waren zelfs sporen van belangrijke nabijgelegen nederzettingen waar stammen zich in grote aantallen zouden verzamelen, dus het oude Stonehenge was waarschijnlijk altijd druk.
Vreemd genoeg vond het team ook het bewijs dat andere hengels en religieuze sites voortdurend werden neergehaald, op nieuwe manieren werden opgebouwd en weer werden neergehaald. Verre van gebouwd te zijn op een groots plan, was het oude Stonehenge constant aan het evolueren.
5Brontosaurus heeft echt bestaan
Voor een hele generatie dinosaurusfans is niets belangrijker dan het woord 'brontosaurus'. Het is al sinds 1903 bekend dat de man die de donderhagedis ontdekte, O.C. Marsh, was simpelweg een oud iemand verkeerd aan het identificeren Apatosaurus botten. Dankzij zijn onhandige fout (plus Stephen Spielberg), zijn schoolkinderen vandaag verliefd op een dinosaurus die nooit heeft bestaan.
Tenminste, ze waren tot april 2015, toen wetenschappers besloten Brontosaurus echt bestond toch.
In een onderzoek van 300 pagina's analyseerden onderzoekers van de Nieuwe Universiteit van Lissabon in Portugal meer dan 81 verschillende sauropoden en kwamen tot de conclusie dat er voldoende verschillen waren voor Brontosaurus om te tellen als een andere soort. Hoewel bijna identiek aan de Apatosaurushet had een iets smallere en hogere nek. Dit kleine verschil was voldoende gevarieerd voor de onderzoekers om drie verschillende soorten binnen de Brontosaurus geslacht, waarbij de bekende stamboom in één enkel blad wordt opgenomen, van niet-bestaand tot druk.
Ze hebben zelfs opgemerkt dat vele beroemd zijn Apatosaurus exemplaren (inclusief die in het American Museum of Natural History) moeten nu bestudeerd en opnieuw geclassificeerd worden als een andere soort. O.C. Marsh, we zijn je een verontschuldiging verschuldigd.
4A Paleolithisch dieet was niets zoals je zou verwachten
Je hebt misschien gehoord van het Paleodieet. De rage zegt dat we alleen moeten eten wat onze oude voorouders hadden kunnen eten, wat betekent dat we vlees inslikken, de granen uitsnijden en de Big Macs laten vallen. Toch aten onze voorouders echt helemaal niet zo.
Neem meel. Het Paleodieet is over het algemeen vrij streng over zijn aanhangers die brood laten vallen, aangezien het "niet-Paleo" is, omdat de landbouw pas na 10.000 jaar geleden ontstond (het afkappunt van het dieet). Maar in 2010 ontdekten onderzoekers sporen van 30.000 jaar oude bloem op slijpstenen in zowel Italië als Tsjechië. Er zijn ook andere verschillen. Terwijl de meesten van ons waarschijnlijk aannemen dat onze voorouders een hele lading mammoetvlees aten, National Geographic onlangs geconcludeerd dat ze dit waarschijnlijk maar zelden deden, toen de jacht goed was.
Ten slotte hebben alle planten en dieren zich zo enorm ontwikkeld in de laatste 10.000 jaar dat elke poging om oude diëten perfect na te bootsen nutteloos is. We hebben selectief gewassen en vee in zulke verschillende vormen gekweekt dat onze voorouders ze niet eens zouden herkennen.
3De zijderoute ging over veel meer dan handel
Een netwerk van handelsroutes die zich uitstrekken van het moderne Italië tot aan Indonesië, de zijderoute is een icoon van de oude handel. Alleen al het horen van de naam roept nog steeds beelden op van eenzame handelaren die zich een weg banen door onherbergzaam terrein naar de meest afgelegen streken van de bekende wereld.
Maar de Zijderoute ging over veel meer dan eenvoudige handel. Naast de handelaren, kon je iedereen vinden, van boeddhistische monniken tot spionnen tot kunstenaars tot vluchtelingen.
Voor onze voorouders bracht de Zijderoute veel meer dan eenvoudige zijde. In een wereld zonder kranten, televisie of internet was het de enige levensader van veel gemeenschappen voor de rest van het menselijk ras. De mensen die over de lengte meegingen brachten nieuws, ideeën, roddels en zelfs modetips. Het was ook verantwoordelijk voor de verspreiding van het religieuze denken. Het standpunt van het boeddhisme vandaag als een belangrijke religie van Azië is bijna volledig te danken aan monniken die langs de Zijderoute lopen en de verlichting prediken aan iedereen die ze passeerden.
Net zo belangrijk waren de vluchtelingen. Hoewel we zelden de Zijderoute zien als een pad voor mensen die de verdrukking ontvluchten, werd het met hen overspoeld. Dit menselijke tij bracht leren, technologie en culturele uitwisseling mee. Ze zijn misschien wat we gewoonlijk denken, maar handelaren waren simpelweg een voetnoot in de geschiedenis van de Zijderoute.
2Ancient China Practized Human Sacrifice
Denk aan mensenoffers, en je beeld je waarschijnlijk bloeddorstige Azteken of Maya's die mensen doden om ervoor te zorgen dat de zon opkwam. Nog een andere, onwaarschijnlijke cultuur beoefende mensenoffers: het oude China.
De oude Chinezen waren even gewelddadig als ze komen. In 2007 groeven archeologen een massagraf vol met de lichamen van 47 mensen die werden opgeofferd, zodat ze hun meester konden blijven dienen in de volgende wereld.Vroege geschriften uit het Shang-tijdperk bevatten verwijzingen naar 37 verschillende categorieën van bloedoffers, waardoor sommigen beweerden dat de hele premoderne Chinese staat was gebouwd door opoffering.
In tegenstelling tot de zeer vroege offers van Griekenland en Rome, ging de praktijk ook tot vrij recent door. Zo laat als de vroege Ming-dynastie (1368-1644) werden keizerlijke gemalinnen opgeofferd toen hun keizer stierf. De Chinese samenleving doodde mensen voor religieuze doeleinden zo laat als de reis van de Mayflower.
1Rome vervolgde ladingen van religies (niet alleen christenen)
Het verhaal van de vroege martelaren vervolgd door de Romeinen is een van de grondleggingsmythes van het christendom. Door te laten zien dat ze liever doodgaan dan hun God op te geven, hebben de naamloze slachtoffers generaties toekomstige christenen geïnspireerd. Toch is er een deel van het verhaal dat deze inspirerende verhalen altijd laten. Christenen werden niet meer vervolgd dan andere religies in Rome.
Terwijl Nero christenen haatte met een dodelijke passie, haatten nog vele andere keizers andere culten even sterk. In 186 v.Chr. Keurde de senaat extreme wetten goed die de vrijheid van de Bacchus-cultus beperkten, een nieuwe religie die zich richtte op de aanbidding van Dionysus. Net als de christenen hierna werden de leden van de Bacchus-cultus belasterd en afgeschilderd als ketters en vijanden van de staat. Ze werden ook wreed onderdrukt. Tijdens het harde optreden beweerde Livy dat veel sekteleden werden gemarteld en dat er veel meer voor hun misdaden werd terechtgesteld dan simpelweg in de gevangenis.
Ze waren niet de enigen. De Druïden werden later ook door de Romeinse staat aangevallen voor vernietiging, net als de Joden. Er waren zelfs perioden vóór de bekering van Constantijn toen de vervolging van de christenen kort stopte, zelfs toen andere religies werden aangevallen. In plaats van te worden behandeld voor een speciale vorm van mishandeling, waren de christenen gewoon een van de vele sekten die erin slaagden aan de slechte kant van de Romeinen te komen.
Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.