10 hartverwarmende verhalen uit de slechtste plaatsen op aarde

In deze tijd is het gemakkelijk om depressief te worden. Zet de tv aan of schakel je iPad in en je wordt gebombardeerd met verhalen over dood, vernietiging en chaos. Of het nu extremisten zijn die brutale oorlog voeren in onze straten, het land zelfvernietigend is over de rechten van homoseksuelen, of nieuws over onze drones die een ander verafgelegen huwelijksfeest aan stukken blazen; elke dag die voorbijgaat lijkt nog meer ellende te brengen. Maar soms kan de hoop zijn greep krijgen op de meest onwaarschijnlijke plaatsen. Als tegengif tegen alle recente misselijkheid, zijn hier 10 hartverwarmende verhalen over de mensheid van de meest onmenselijke plaatsen op aarde:

10

De Oklahoma-hond

Vorige week tornde een tornado in Oklahoma, waardoor het stadje Monroe tot puin werd beperkt. Huizen werden vernietigd, gezinnen werden gescheiden en 24 mensen werden gedood. Met andere woorden, het was een catastrofe - en binnen enkele uren werden nieuwssites overspoeld met beelden van ellende, verwoesting en meer ellende. Omdat dit internet is, werd de meest gedeelde foto al snel een van een treurige collie die wacht hield over een afgebroken huis. Het verhaal ging dat 'Susie' het lichaam van haar eigenaar bewaakte, en onze harten braken als een stel hormonale tweens collectief de laatste aflevering van Twilight. Bij elke gezonde afrekening werd dat beeld door verdriet gepersonifieerd: waar zou de aanbiddelijke kleine straathond nu gaan?

Hoe zit het met het huis van haar eigenaar? In het soort wending dat in een Spielberg-film mawkish zou zijn, maar in het echte leven geweldig is, bleek dat de eigenaar van Susie niet alleen leefde - hij was ook bezig met het doorzoeken van de verwoeste stad, wanhopig op zoek naar zijn hond. Omdat het internet soms echt zijn nut heeft, zag zijn zus Susie's foto op Facebook en waarschuwde de sheriff; leidend tot een ontroerende reünie. Als dat niet genoeg 'awww'-factor was voor één item, is hier het bewijs dat Susie en haar eigenaar niet de enige waren.

9

Liefhebbers overleven een concentratiekamp

Van alle onwaarschijnlijke instellingen voor een hartverwarmend verhaal, zou 'Nazi dwangarbeiderskamp' behoorlijk hoog op de lijst moeten staan. Maar probeer dat eens te vertellen aan Luigi Pedutto en Mokryna Yurzuk. In 1944 werden ze beiden begraven in een Oostenrijks concentratiekamp - hij als Italiaanse krijgsgevangene, omdat je 'Oekraïners' kunt toevoegen aan de lijst met mensen die Hitler zonder reden haatte. Een jaar lang zwoegden ze samen in omstandigheden die de meesten van ons zich niet eens kunnen voorstellen, totdat ze uiteindelijk verliefd werden - op dat moment werd het kamp bevrijd en brachten de Sovjets Mokryna terug achter het ijzeren gordijn. Omdat de politiek van de 20e eeuw zoog, werd Pedutto een visum geweigerd en ze bleven 60 jaar gescheiden.

Toen, in 2004, besloot Pedutto om zijn geluk opnieuw te proberen. In een laatste argument voor reality-tv niet helemaal verschrikkelijk, schreef hij in een Russisch tv-programma, dat Mokryna opspoorde en hen live in de lucht verenigde. De twee hebben nu een verkering hervat die Hitler, Stalin, de Koude Oorlog, hereniging en zes decennia heeft overleefd, want soms is ware liefde niet alleen een cliché.

8

De verborgen romantiek van Noord-Korea

Noord-Korea is een donkere plaats; zowel metaforisch als letterlijk. Satellietfoto's die 's nachts worden genomen, tonen een lege ruimte die wordt ingesloten door het brandende licht van duizend Zuid-Koreaanse en Chinese steden. Dankzij een economisch incompetent en onmenselijk regime is de hoofdstad Pyongyang, de enige stad in het land die elektriciteit krijgt, overal elders in duisternis. En als je een arme adolescent bent, is dat fantastisch nieuws.

In haar boek 'Nothing to Envy: Real Lives in North Korea' onthult Barbara Demick hoe zelfs het meest meedogenloze regime op aarde er niet in slaagde de romantiek de kop in te drukken. Overal in het land gebruiken tieners de lichtloze nachten om een ​​afspraak te maken, partners te ontmoeten en over het algemeen te doen wat kinderen over de hele wereld doen als ze jong en verlegen en verliefd zijn. Omdat er geen elektriciteit is, vliegen feestjuffers die hen anders zouden stoppen blindelings: wat betekent dat de kinderen de nacht voor zichzelf hebben. En jongen gebruiken ze het goed: onderaan deze pagina staat een hartverwarmend verhaal over de illegale romance van een meisje met een jongen uit een ander dorp. Met andere woorden, zelfs in de meest streng gecontroleerde omgeving op aarde heeft liefde er nog steeds een manier voor gevonden.

7

De humanitaire U-boot

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden de Duitse U-Boat onderzeeërs berucht bij zeelieden. Dus toen een Griekse bemanning zich realiseerde dat er een in hun staart zat in 1939, besloten ze om het schip te verlaten. Zodra ze overboord waren gegaan, werd duidelijk dat dit een dom idee was: de zee was stormachtig, er was nog een Duitse U-boot in de buurt en hun reddingsboten zochten iets slechts. Hoe erg? Wel, ze waren amper vrij van het gedoemde schip toen er een omsloeg en de matrozen in het water gooiden. Volgens alle rechten had dit de game voor de Grieken moeten zijn - als de U-boot-kapitein niet plotseling de mensheid had aangevallen.

Hij gaf orders aan de oppervlakte, bracht de 28 Grieken aan boord en liet zijn bemanning ze naar het neutrale Ierland brengen. Daar aangekomen legde hij ze neer op het strand, voordat hij terugkeerde naar de oorlog. Laat me dat herhalen: een nazi-officier in het midden van een van de meest wrede oorlogen in de geschiedenis redde stilletjes 28 levens om geen andere reden dan dat hij een fatsoenlijke kerel was. Er is een woord voor mensen zoals dat, en dat woord is 'geweldig'.

6

Revolutionair Egypte nagelt solidariteit

Als je alleen via kranten en blogs over de wereld hebt gehoord, zou je kunnen denken dat we in het epicentrum waren van een epische strijd tussen Oost en West. Het idee is dat de islam en het christendom onverenigbaar zijn en we willen allemaal dat iedereen dood is. Wel, probeer dat aan Egypte te vertellen.

In 2011 viel een groep extremisten een kerk in Alexandrië aan, waarbij 21 koptische christenen om het leven kwamen. Toen ze hoorden dat het 'open seizoen' was voor hun christelijke buren, rende de Egyptische meerderheid van de moslims hun huizen uit, vond de dichtstbijzijnde kerk ... en fungeerde als menselijke schilden.Ja, ze omsingelden de kerken en riskeerden hun eigen leven om hun landgenoten veilig te houden. Hoe fantastisch dit ook is, we zijn nog lang niet klaar - niet op een afstand. Zie, te midden van een gewelddadige revolutie, als je vijf keer per dag stopt met bidden tot Mekka, kun je een beetje kwetsbaar worden. Tenzij, dat wil zeggen, je hebt een enorme lading christenen klaar om een ​​gunst terug te betalen en wacht om je heen, klaar om tot de dood te vechten. Dus ja, iedereen kwam bij elkaar hulp toen ze het het hardst nodig hadden. Wat was dat weer over 'incompatibiliteit'?

5

Somalië's muzikanten verslaan extremisme

In Amerika, als je een politicus een rap 'dissingeert', word je of genegeerd of word je een virale sensatie om de verkeerde redenen. Niet zo in Somalië. Sinds de regering instortte in de jaren '90, werd het grootste deel van het land bestuurd door wrede krijgsheren. In 2006 verbood een terroristische groep die het grootste deel van het zuiden overnam zelfs het luisteren naar muziek op straffe van de dood. Dus je kunt je voorstellen welk soort moed je nodig hebt om deze jongens te beledigen. Wel, ontmoet de man met de grootste testikels ter wereld.

In 2004 richtte Shiine Akhyaar Ali Waayaha Cusub op, een Somalische groep die naam maakte en anti-jihadliederen zong en lokale krijgsheren bespotte. Vastbesloten om hun pro-vredesboodschap te verspreiden, ongeacht de kosten, bleven ze muziek maken, zelfs nadat militanten Shiine vijf keer hadden neergeschoten in 2007. En wat denk je? Ze wonnen: twee jaar geleden werden de militanten verdreven uit de hoofdstad, Mogadishu, en Waayaha Cusub kreeg het druk met het organiseren van muziekfestivals. Ze gebruiken hun muziek en workshops momenteel om kinderen die hun hele leven met geweld hebben gewoond een vredige uitlaatklep te geven en de laatste sporen van extremisme weg te vagen. Misschien moet Kanye daar een moment aan denken, de volgende keer dat hij zichzelf vergelijkt met de Messias.

4

De meest geweldige broer van Syrië

De Syrische burgeroorlog heeft heel wat gruwelijke momenten op gang gebracht. Maar zelfs in het midden van de slechtste verdorvenheid die je je kunt voorstellen, gebeuren er soms goede daden.

Nadat een raketaanval zijn jongere broer Abdulrahman had achtergelaten die amputatie nodig had, besloot de 24-jarige Omar dat er geen familielid op zijn wacht zou sterven. Enige probleem zijn: ze waren in het midden van een oorlogsgebied, met zijn broer nu niet in staat om te lopen. Hoe kon hij hem in godsnaam in veiligheid brengen?

Simpel: gedraagt ​​zich als de oudere broer die we allemaal wensten dat we hadden gehad, hij bond zijn jongere broer op zijn rug en liep letterlijk naar Turkije. Kauw daar even op. In de afgelopen weken is het conflict overgeslagen naar Turkse steden; de grens is effectief wetteloos geworden en is gevaarlijker dan juggling handgranaten. Toch kruiste Omar het niet alleen, hij deed het met zijn gewonde broer vastgebonden op zijn rug. Kortom, de 11-jarige Abdulrahman leeft nu, dankzij zijn grote broer die het humanitaire equivalent is van de Terminator.

3

Het paar dat 'nee' tegen volkerenmoord zei

In de jaren 1990 leed Rwanda een van de ergste genocides in de moderne geschiedenis. In de loop van 100 dagen verloor het land bijna 20 procent van de bevolking, dankzij een moorddadige rooftocht van Hutu-extremisten. In het midden van al deze barbaarsheid, namen Rwanburindi Enoch en zijn vrouw één blik en zeiden 'niet vandaag'.

Ten eerste weigerden ze deel te nemen aan het geweld - in een tijd waarin gematigde Hutu's net zo werden vermoord als de Tutsi's. Ten tweede opende Henoch de deuren van hun huis voor geblesseerde Tutsi's, waardoor ze beschutting kregen, zelfs terwijl lokale Hutu-krachtsoorten hem met de dood bedreigden. Derde - en het meest ongelofelijke van allemaal - toen hij zijn ruimte in zijn huis opraakte, bouwde hij er nog een op zijn terrein speciaal voor Tutsi's om zich erin te verstoppen. Toen hem werd gevraagd waarom hij zichzelf en zijn familie in gevaar bracht, zei hij dat hij het niet kon. ik keer een medechristen de rug toe. Uiteindelijk heeft Henoch vele levens gered, ondanks het feit dat het hem zijn reputatie, zijn geld en bijna alles heeft gekost. Omdat je soms gewoon het goede moet doen en de gevolgen verdoemd zijn.

2

Sarajevo's verleden opslaan

Misschien heb je wel eens gehoord van de belegering van Sarajevo. Vier jaar lang hielden de Servische strijdkrachten de stad met de islamitische meerderheid vast onder scherpschuttersvuur. Maar voor Enver Imamovic was de grootste zorg niet dat hij zijn leven zou verliezen. Het was dat een enkel boek zou kunnen worden vernietigd door de binnenvallende troepen.

Laten we een beetje terugvallen: Imamovic was de directeur van het nationale museum - het meest gewaardeerde bezit van de 660-jarige Haggadah, een middeleeuws boek dat het Joodse verhaal van Exodus vertelt. Het is momenteel verzekerd voor een miljard dollar, maar dat maakte blijkbaar niet veel uit tijdens een genocide. Uit angst voor het Joegoslavische volksleger zou het oudste tastbare spoor van de Bosnische joodse cultuur weggevaagd worden. Imamovic riskeerde letterlijk zijn leven om het te redden. En het was een risico: zijn verhaal gaat over het omkopen van politieagenten, het ontwijken van kogels en bijna worden uitgewist door een mortier. Toch slaagde hij erin: dankzij zijn inspanningen overleefde dit fragment van het verleden van zijn stad de langste belegering in de moderne geschiedenis. Het beste gedeelte? Imamovic was niet eens Joods - hij was moslim. Dat klopt: zelfs toen zijn hele land zich langs etnische scheidslijnen splitste, gaf Imamovic nog steeds genoeg verdoemenis over solidariteit om zijn leven te riskeren als symbool van hun gedeelde erfgoed.

1

Een Auschwitz-offer

Simpel gezegd, er is nog nooit zo gruwelijk geweest als Auschwitz. Alle wreedheid, sadisme, onverschilligheid en psychopathie waarmee onze soort in staat is om zijn meest volledige uitdrukking te bereiken tussen zijn muren, waar 1,5 miljoen mensen zinloos stierven. Maar zelfs in het midden van dit inferno waren er momenten van menselijkheid.

In 1941 slaagden drie gevangenen erin het kamp te ontvluchten en als gevolg daarvan gaf de plaatsvervangend commandant opdracht aan tien gevangenen om als vergelding te worden uitgehongerd.Toen een van de willekeurig gekozen mannen begon te huilen voor zijn vrouw en kinderen, stapte een andere gevangene, Maximiliaan Kolbe genaamd, naar voren en bood aan zijn plaats in te nemen.

Lees die zin nog eens: in het midden van de meest beruchte moordmachine die ooit heeft bestaan, was Kolbe zo ontroerd door medelijden dat hij vrijwillig stierf in plaats van een andere man. En toen de nazi's berustten en hem met de negen anderen naar een bunker stuurden, brak zijn geest niet. In alle opzichten bracht hij de laatste twee weken van zijn leven door met het troosten van de anderen met zijn katholieke geloof en aanvaardde hij zijn einde met een waardigheid die in de omstandigheden onmogelijk had moeten zijn. Het was ook geen nutteloos gebaar: de man wiens plaats hij innam - Franciszek Gajowniczek - leefde nog eens 53 jaar.

Morris M.

Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.